
Ik weet eigenlijk niet goed of dit een discussie is, maar een probleem is het zeker niet dus vandaar mijn keuze hem hier te plaatsen.
Vandaag had ik weer een dressuurles op de club en er was een invaller omdat onze vaste instructeur vrij heeft. En ik was heel verbaast over dingen die er werden gezegd en die werden uitgelegd. Ik voelde mij ook een beetje gedwongen om deze manier van rijden als de goede manier te zien.
In onze vaste les met de instructeur die we dus altijd hebben besteden we veel tijd aan tempocontrole, activering van de achterhand en aan een fijne buiging/stelling door middel van oa, van achteren naar voren te rijden. Dit werkt voor ons erg goed.
Ik wil niet de vervangster afzeiken, want het is zeker niet makkelijk om voor maar 2 keer in te vallen en niet iedereen heeft dezelfde kijk op dingen,maar ik vroeg mij nu af in hoeveel van de lesinhoud nou echt waarheid zat en in hoever ik deze 'tips' mee moet nemen.
Toen de vervangster vroeg hoe wij normaal reden vertelde ik dat wij oa veel werken aan het van achteren naar voren rijden. Ze legde toen het volgende uit:
'Paarden lopen van nature op de voorhand, en lopen dus bij wijze van spreken bergafwaarts. Als je bij van voren naar achteren rijdt activeer je de achterhand en gaan ze nog meer op de voorkant lopen en kunnen ze niet afbuigen. Dus moet je eerste het paard laten buigen en dan pas de achterhand eronder rijden'. Kort samengevay moet ik dus aan de voorkant prutsen en later de motor aanzetten? Die indruk kreeg ik wel?
Toen ging ik van 'huh'? Het afbuigen van een paard is toch een positief gevolg van op een goede manier van achteren naar voren rijden? En als je opvangt aan de voorkant wat je er aan de achterkant erin stopt, en het niet weg laat lopen (versnellen ipv onderzettend achterbeen), zal het paard toch ook niet nog meer op de voorhand gaan lopen? Of heb ik het hier bij het verkeerde eind?
Ik ben erg benieuwd naar de reacties en antwoorden!

Groetjes Carlijn
?