Wauw wat een mooie dingen staan ertussen. Aan het begin van het topic kreeg ik het idee dat ik mijn vraag nog niet echt duidelijk had verwoord en dat ik niet helemaal begrepen werd. Maar nu haal ik hele mooie dingen uit dit topic. Bedankt dat jullie, jullie visies en gedachtegangen met me willen delen 
Ik heb het idee dat sommige een beetje de kriebels krijgen van de titel 'methode'. Zo ben ik erachter gekomen dat hier mensen zijn die een methode wel als richtlijn gebruiken en andere weer 'van alles' mixen met hetgeen waar zij zich prettig bij voelen. Interessant om te horen. Zelf ben ik ook wel van het 'mixen' en meenemen wat mij aanspreekt.
De 'skala der ausbilding' heeft mij behoorlijk nieuwsgierig gemaakt, al ben ik met een aantal elementen hiervan al jaren bekend. De website van bokker--> aanleuning spreekt mij ook behoorlijk aan. Het idee van bijvoorbeeld rechtrichten, aanleuning, kijken naar de lichaamsbouw en het karakter spreekt mij enorm aan. Ik moet zeggen dat ik aan deze bovenstaande dingen werk en zeker in de lessen die ik krijg. Maar toch denk dat een stuk theorie in de vorm van bijvoorbeeld een workshop, zoals bokker aanleuning deze aanbiedt, mij zeer aanspreekt.
Ik merk dat je bepaalde stukken theorie achter bijvoorbeeld de aanleuning of het rechtrichten, niet 1,2,3 in de lessen verwerkt krijg. Ik krijg dan meer reactie op de dingen die ik op dat moment doe of moet doen. Uiteraard komt er ook wel een stukje theorie in voor ( dit bij verschillende instructeurs door de jaren heen, in privélessen of op verenigingen). Maar soms mis ik gewoon een goede uitleg over hetgeen wat je aan het doen bent. dan krijg ik bijvoorbeeld te horen; hij moet wat lager, hij mag wat harder dan draagt hij wat beter enz. Dan mis ik het stukje waarom ik dat nou op die manier moet uitvoeren.
Dus bijvoorbeeld, waarom draagt hij beter als hij op dat moment wat harder gaat? Soms vind ik lessen heel erg gericht op het doen en voelen, wat natuurlijk ook heel goed is. Maar de theorie achter hetgeen wat ik dan aan het doen ben, die mis ik soms. Ik hoop dat jullie mij begrijpen Nu snap ik ook wel dat juist het doen en voelen in een les moeilijk is uit te leggen omdat het bij paardrijden veelal om het 'gevoel' draait.
Citaat:
Zullen we die erin houden? Volgens mij combineert dat perfect met de "gebruik je gezonde verstand"-methode.
Wat mij heel veel opvalt is dat mensen graag naar een bepaalde "methode" overstappen omdat één aspect ze heel erg aanspreekt. Maar ze vergeten dat ze dan ene aspect ook wel kunnen toevoegen in de manier van rijden die ze al doen. Ik ben wel voorstander van systeem in je rijden, maar de kracht van een goed systeem is juist dat het je een soort raamwerk biedt dat je vervolgens naar de omstandigheden en naar het paard kunt invullen.
Daarvoor moet je vaak net een stap verder denken en niet zozeer kijken naar hoe je iets doet, maar naar wat er precies gebeurt en waarom dat zo is. Mooi voorbeeld vind ik een lichte aanleuning. Dat is het gevolg van een aantal factoren, waarvan het paard zelf (hoe zit hij fysiek en mentaal in elkaar) een hele belangrijke factor in is. Je kunt niet maar je teugels op half 7 gooien en dan gaan rondtuffen met een zgn. lichte verbinding, dan is er helemaal geen sprake van aanleuning. Als je eenmaal begrijpt hoe aanleuning tot stand komt, wat het is, wat het verschil is tussen verschillende definities die met elkaar samenhangen zoals aanleuning, nageeflijkheid, durchlässigkeit, enz. dan kan je aan de kant van de uitvoering veel beter zelf bepalen wat jou en jouw paard goed past. En zul je ook kunnen accepteren dat het ene paard anders aanvoelt dan het andere, omdat je snapt waarom dat zo is
Ik vind dit mooi uitgelegd, over de lichte aanleuning. Soms denk ik ook dat ruiters niet beter weten omdat er in een les vaak niet meer wordt uitgelegd dan bijvoorbeeld 'licht contact', het paard moet dan licht in je hand voelen bijvoorbeeld. Maar er zijn een heleboel instructeurs die helemaal niet goed uitleggen hoe je dat voor elkaar krijgt bijvoorbeeld. Mag ik vragen hoe jij hierachter bent gekomen? Dan heb ik het over het begrip van aanleuning? Is dit in de loop der jaren ontstaan, door het rijden, voelen, ervaren, erover praten, of erover lezen? Of van alles een beetje?
Geplaatst 
