Ik heb verschillende instructrices en instructurs gehad, en die zijden allemaal verschillende dingen over hoe je nou precies gaat buigen.
(ik noem nu twee voorbeelden op die ik heb gehad)
1. Contact met de mond, binnenbeen naar voren en buiten been naar achter, dan met je binnenbeen keihard drukken tegen het paard en vragen met je binnenhand naar binnen te kijken en buitenteugel in een boog houden en over de nek van het paard leggen naar de andere kant, en voorwaarts rijden.
2. Contact met de mond, binnenbeen wat naar voren en buitenbeen naar achter, mee draaien met je zit in de bochten. En met het hoofd wat naar binnen vragen maar ook niet teveel, dus als paard het wel doet even een soort van remmer in je buitenteugel, en voorwaart rijden. ( ik ben het hier eigenlijk meer mee eens )
Hebben jullie wat anders geleerd? Wat is precies de juiste buiging volgens jullie?
Mootje
Berichten: 15719
Geregistreerd: 19-01-08
Geplaatst: 26-01-10 10:18
Er zit een verschil tussen stelling en buiging. Welke van de twee bedoel jij?
De buitenteugel moet ten aller tijde contact houden en aan de goede kant van de hals geplaatst worden. De eerste valt dus al af.
Ik bedoel buiging( inclusief lichte stelling als ik het dan zo heb begrepen ), maar die ene instructrice van 1 probeerde mij dus wijs te maken dat het buiging was.
Als je buiging vraagt, binnenbeen tegen het paard, en met je buitenteugel tegen de hals. Je geeft dezelfde hulp als wanneer je wijkt. Met je binnenteugel doe je dus helemaal niets.
Vaak je zie je dat stelling en buiging door elkaar gehaald wordt, en dat stelling als begin van buiging wordt gezien. Op het moment dat je teveel stelt, gaat je paard echt niet buigen.