Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

ik heb nooit een vastomleind programm

komt alle theorie over de dressuur neer op die 6 basisprincipes. Ik geloof dat je geen aanleuning bereikt zonder vooraf takt en ontspanning te hebben. En ik denk wat jullie bedoelen is dat het ene paard dit gewoon sneller bereikt en dan vrij snel naar de volgende stappen kan, en het andere paard langer in de fase van de takt en de ontspanning moet blijven voordat er een goede aanleuning ontstaat om verder te gaan. KiWiKo schreef:dat is inderdaad per paard verschillendik heb nooit een vastomleind programm
![]()
bij 75% is het inderdaad eerst aan de hulpen en dan de rest, bij 10% is het eerst de ontspanning en daarna de leerfase, bij 10% is het per dag wisselend en bij 5% moet je gewoon helemaal alle creatieve ideeen uit de kast trekken
NehnaDagmar schreef:Wij trainen volgens het Duitse systeem en hebben daar een stappenplan voor.
De eerste stap is takt; dus elke pas moet hetzelfde zijn, regelmatige passen.
De tweede stap is denk ik wat jij bedoelt; losgelassenheit. Ontspanning in de spieren en in het hoofd van het paard. Minimaal 10 minuten aan de lange teugel stappen, waarbij het paard de hals laat zakken (totale ontspanning) en inbuigen links/rechts enzo. Dit ook in draf. En als het paard helemaal losgelassen is en in de goede takt loopt, dan ontstaat aanleuning.
Kortom: Als je een regelmatig tempo hebt waarin je paard ontspant in hoofd en lichaam, dan krijg je vanzelf de aanleuning en kun je vanuit daaruit werken naar de volgende stappen: schwung, rechtrichten en verzamelen.


BasiNami schreef:'Stappen' was misschien wat ongelukkig gekozen.. Het is te zien als een cyclus waarbij je op ieder moment in de opleiding weer een stap/fase terug kunt en moet zetten. Je kunt echter geen fase/stap 3 bereiken (aanleuning) zonder een taktmatige gang en losgelassenheid in lichaam en hoofd te hebben..
edit: de een bedoeld hier misschien met 'aan de hulpen' dat hij in een regelmatig tempo loopt en de ander dat hij bewerkbaar is in achterbeen en lichaamshouding.. Volgens mij hebben we het namelijk nogal over hetzelfde
) dat het paard daar niet gespannen van wordt. Telkens iets uit de comfort-zone en weer terug. MaaikeMo schreef:Eerst aan de hulpen.
Als je daarin consequent bent, weet het paard waar hij aan toe is, en kan hij zich dan ontspannen.
Maar wel de ontspanning als streefpunt te hebben.. en tijdens het aan de hulpen krijgen, altijd de ontspanning te blijven zoeken..
MaaikeMo schreef:Daar ben ik het niet met je eens Adil.
Nemen even voorbeeld van meelopen aan een touw.. Kennen ze nog niet. Je geeft wat druk op het touw, dus aan het halster. wanneer ze aan gaan lopen, verdwijnt die druk. Dan pas is er iets van ontspanning.. een paard heeft dan spanning wanneer je een hulp aanleert.
Voor het gemiddelde paard is nieuw = eng.. dus spanning.. dit moet normaal worden, dan kan een paard zich gaan ontspannen.
Net als bijv eerste keer been geven. (meestal word dit in combinatie gedaan met stem, maar heb je riedeltje ook al aan longeerlijn gehad) Je geeft been.. Paard kent het niet.. dus spannend.. de meeste geven als reactie weglopen..(heb het even over gemiddeld, alleen als voorbeelden) dan word het been eraf gehaald.. dan leert het paard wanneer ik weg loop vh been is de druk weg. paard leert dit, word normaal.. en kan gaan ontspannen.
natuurlijk moet je rustig aan doen, en paard niet de flip helpen. maar als je een paard wat leert, is er vrijwel altijd spanning.. dmv dat het een gewoonte word, gaat een paard zich ontspannen.
Dus ik ben van mening dat je eerst de hulpen aanleert, voor er ontspanning kan komen.
Hoop dat je het een beetje begrijpt
Adil18 schreef:Ik denk dat we misschien allebei een beetje fout liggen, dat het tegelijk moet lopen, maar echt correct aan de hulpen stan (en daarbij bedoel ik niet alleen voorwaarts lopen bij beendruk) is het uiteindelijke doel wat je nastreeft, en niet iets wat je bij de derde keer erop al moet willen.
MaaikeMo schreef:Adil18 schreef:Ik denk dat we misschien allebei een beetje fout liggen, dat het tegelijk moet lopen, maar echt correct aan de hulpen stan (en daarbij bedoel ik niet alleen voorwaarts lopen bij beendruk) is het uiteindelijke doel wat je nastreeft, en niet iets wat je bij de derde keer erop al moet willen.
Mee eens
(met zadelmak maken ook). Dus hij moest leren beter op de hulpen te reageren, want anders kwamen wij niet vooruit 