Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola


Tmara schreef:Een slof is nooit weg, rij met mn 4,5 jarige er sinds een paar keer ook mee, maar puur omdat ik iedere keer na het rijden met pijn in mn schouders afstapte omdat meneer zo lekker gaat hangen ipv na te geven. Voor mij is het echt het laatste hulpmiddel geweest.
Ik vind persoonlijk éen beetje onzin om daarvoor een hulpteugel erbij te pakken, terug rijden op zit en weer even de rust in je eigen lijf en dat van je pony terrug vinden. Met een slof is het dan toch vaak dat die spanning blijft.
Tmara schreef:Een slof is nooit weg, rij met mn 4,5 jarige er sinds een paar keer ook mee, maar puur omdat ik iedere keer na het rijden met pijn in mn schouders afstapte omdat meneer zo lekker gaat hangen ipv na te geven. Voor mij is het echt het laatste hulpmiddel geweest.
Ik vind persoonlijk éen beetje onzin om daarvoor een hulpteugel erbij te pakken, terug rijden op zit en weer even de rust in je eigen lijf en dat van je pony terrug vinden. Met een slof is het dan toch vaak dat die spanning blijft.
nu_of_nooit schreef:tmara ik ben het helemaal met criollolover eens.
wees bij"hangen" voorzichtig met de inzet van hulp teugels.
weet je zeker dat je alles al geprobeert hebt om het anders op te lossen??
vaak is het hangen een probleem dat je met veel geduld moet ombuigen,dus een langdurige kwestie.
en om nou langdurig met een slof te rijden wil je afraden
Tmara schreef:Een slof is nooit weg, rij met mn 4,5 jarige er sinds een paar keer ook mee, maar puur omdat ik iedere keer na het rijden met pijn in mn schouders afstapte omdat meneer zo lekker gaat hangen ipv na te geven. Voor mij is het echt het laatste hulpmiddel geweest.
Ik vind persoonlijk éen beetje onzin om daarvoor een hulpteugel erbij te pakken, terug rijden op zit en weer even de rust in je eigen lijf en dat van je pony terrug vinden. Met een slof is het dan toch vaak dat die spanning blijft.
Ben je toch mooi waar je komen wilde
Een slof is inderdaad maar zo scherp als de handen van de ruiter...