Bokt.nl

Alicia2u schreef:

Ik wil even aanvullen op hierboven: academische rijkunst begint inderdaad met rechtrichten en verzamelen middels de zijgangen. Gangbaarder is echter de achterhand actiever maken middels veel (schijn)overgangen alvorens met de zijgangen aan de slag te gaan. Dit hangt echter sterk af van de manier waarop het paard beleerd is: Voorwaarts en vanuit de activiteit of verzameld middels de zijgangen. Ik denk dat de meest ideale methode sterk afhangt van het paard.

turbo_12 schreef:

nee niet bergopwaarts, op google kan je het ook vast wel vinden!

BBreedveld schreef:

Je begint wel met de hamvraag

Natuurlijk doet elke methode het weer anders, maar in de academische rijkunst (waar ik me mee bezig hou) wordt veel nadruk gelegd op verzameling (de achterhand neemt gewicht over van de voorhand en de passen worden meer verheven).

Eigenlijk is de truuk om een paard goed te gymnastiseren en recht te maken (hier ben je eigenlijk nooit mee klaar, maar er is wel een noodzakelijk niveau voordat je aan echt verzameld werk kan beginnen) en je te richten op het versterken van de achterhand van het paard, en dan met name de hurken. Die bestaan uit dijbeen, onderbeen en sprong. Die staan zó gehoekt ten opzichte van elkaar, dat ze kunnen werken als een springveer. De kunst is deze springveer in je voordeel te laten werken door hem sterker te maken zodat hij beter kan dragen.

Dit kan je doen op veel verschillende manieren, maar over het algemeen worden hiervoor verzamelende oefeningen gebruikt zoals schouderbinnenwaarts, travers etc. In de academische rijkunst wordt ook gebruik gemaakt van de zogenaamde half steps (zeg maar het verkorten en oprichten van het paard en zijn passen als voorbereiding op de piaffe) maar dit wordt verder niet zoveel gebruikt geloof ik. Omdat academische rijkunst zo gericht is op verzameling, komen deze oefeningen daarbij eerder aan bod dan bij andere methodes (bijvoorbeeld al voordat er gereden wordt in het grondwerk).

Om een paard dat dit al kan te laten verzamelen zijn ook verschillende methodes. Veel mensen doen dit door de impuls die vanuit het drijven in de achterhand opgewekt wordt, op te vangen in de hand om zodoende oprichting te krijgen. Aanleuning is daarom erg belangrijk.

In de academische rijkunst is het streven dit zo min mogelijk met de hand te doen, maar eerder door de zit. De aanleuning ziet er dan ook anders uit - eerder ietsje te losjes naar de smaak van iemand die van de eerste methode gebruik maakt.

Het werkt allebei.