Waar ik me nogal over verbaasd heb, waren de enorm felle veroordelingen….. zo wereldvreemd is het nu ook weer niet. Iemand wilde haar, omdat ze haar paard in de krul trok, op een stretcher leggen en het ding laten dubbelklappen, zodat ze eens voelde hoe het was… Toen ik voorstelde om dan op de plaatselijke manege te beginnen (bespaart toch reiskosten) werd die opmerking weggewuifd als niet ter zake doende.
Vreemd eigenlijk.
Want komt mishandeling niet veel vaker voor dan je denkt? Misschien moeten we ons helemaal niet zo druk maken om de extreme gevallen….. misschien is het wel dat lieve 15- jarige meisje met dat poppengezichtje, en die mooie ogen, met een paar jaartjes les op de manege, die denkt haar jonge paard zelf in te kunnen rijden…..
Misschien is het wel dat t.v. programma, dat zonder enige kennis van zaken, bekende mensen op paarden wil laten rijden en een wedstrijdje doen, omdat het zo’n (leed)vermaak is voor de kijkers…. Vraag me altijd af hoe die paarden dat zouden vinden. Of die ook zo genieten van dat amusementprogramma…..
Of de recreatieruiter (volgens eigen zeggen) die zo van haar paard houdt, dat ze hem 5 dagen niet ziet, terwijl hij er maar een uurtje uitkomt, of nog niet eens, en in het weekend een bosrit van 3 uur gaat maken….. zou die ruiter ook recreatie zijn voor het paard? Tuurlijk, ze poetst hem, ze knuffelt hem…. Maar ze weet niet dat hij 5 dagen na de rit nog te verrekken staat van de spierpijn….
Die lieve ruiters, van wie hun paarden niet zo hard hoeven te werken, neeeeehh… ze hoeven niet in de krul ,dat is nog een onnatuurlijke houding ook, die het paard fijn op de voorhand laten sloffen in het bos….. dat het paard rugklachten heeft, weten ze niet, dat het paard op zijn 10e (zo niet eerder) versleten is, voelen ze niet…. Ze zijn toch zo lief voor hun paard? En wáág het niet er wat van te zeggen.
Dan word je gewezen op die wedstrijdruiter, die haar paard in de krul trekt met een slof, en in zijn ribben stampt met haar sporen…… want die is pas echt slecht voor het paard. Overigens, als je iemand er op wijst dat hij/zij misschien wel wat te zwaar zou kunnen zijn voor het paard word je op diezelfde wedstrijdruiter gewezen, die dan ook nog hyperslank is.
Of een heel ander iets… de hond die nooit wordt geborsteld, en eens in de 3 maanden bij de trimmer 3 uur lang moet afzien, omdat de hele vacht vervilt is…. “want borstelen vindt hij niet leuk”. Komt dierenmishandeling niet veel vaker voor dan je denkt? Is het wel zo opvallend? Is wat wijzelf doet, eigenlijk wel fair naar het paard?
Wanneer ben je fair? En hoe dan?
En wat ie dierenmishandeling nu eigenlijk?
) moeten zijn, maar dat lijkt me haast een onhaalbaar plan....
)
)
)
.
. Wel poetst ze hem tot vervelens toe om hem vervolgens zijn kekke jasje weer aan te trekken en verder in zijn sop te laten gaarkoken. 