Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
En zelfs ik ben door het springonderdeel gekomen, met behulp van een gehuurd manegepaard dat gelukkig wel ontzettend fijn wilde springen! De eisen om door te mogen voor de dressuurproef liggen nog onder het gemiddelde niveau van de Nederlandse B-proef gereden door manegeruiters op een onderlinge.
We hebben het over een simpel en ruim opgezet parcours van 90 cm waar je niks geks in tegenkomt en waar het ook niet uitmaakt als je een balk en/of een stop hebt, als je maar een enigszins redelijke springtechniek kunt laten zien (en gezien hoe ik spring wordt dat echt heel ruim genomen
). Iets wat dus eigenlijk thuishoort in de opleiding van elk normaal gezond paard. Ik zou zelfs willen stellen dat iemand die fatsoenlijk kan springen mijn dressuurgefokte vijfjarige die nauwelijks iets aan balken heeft gezien onder de man, dat parcours gemakkelijk rondkrijgt.
) wordt veel gesprongen, zijn vaak aparte springlessen etc. dus er staat echt wel iets aan paarden tussen waarmee je jezelf over die sprongen kunt heisen
Nee, ik heb zelfs mijn automaatje van toen na een hindernis verkeerd laten landen, maar na de sprong laten changeren en dat was ook ok, zolang het basisritme intact bleef. Speelt wellicht inderdaad mee dat ik dressuurmuts ben en geen enkele intentie heb om op wedstrijden te gaan springen? 
Gelukkig is de opleiding bij de Belgische ruitertjes veel meer allround, springen daar moet je aan beginnen als je jong bent. En ik denk dat de brevetten iig aanzet geven voor kinderen om ook eens een hindernis mee te pakken, en aanzet geven aan de maneges om hun lesklanten regelmatig de kans te geven om te oefenen met springen. Imo is Belgie echt veel meer springland, fokkerij is gericht op springen, de maneges zijn vaak veel meer springgericht en een flink deel van de ruiters ook. Daar mogen jullie best trots op zijn hoor, Belgie doet goed mee met het springen in de top ook. Qua dressuur is het in Belgie niet veel, hoewel het begint te verbeteren, zowel qua paarden als qua ruiters als qua organisatie. In Nederland is er een grote groep ruiters die is begonnen met rijden en gevormd door het Ankyeffect en het KWPN heeft een uitgebreide specialisatierichting dressuur. Ik heb altijd het idee dat er in Nederland best een flinke kloof zitten tussen het springwereldje en het dressuurwereldje.
Ik was overigens ook de enige in mijn groep die geslaagd was. Beter dan toch voor die mensen dat ze zakken op het B-brevet dan dat ze op wedstrijd gaan en daar de deksel keihard op de neus krijgen?
Moeilijk? Laat me niet lachen
Theorie is gewoon vanzelfsprekend, helemaal als je het boekje eens grondig leest. Aspringen kan het kleinste kind, B vond ik moeilijker omdat ik net de 4e keer op mijn totaal onbekende nieuwe paard zat die nogal enthousiast ging. Ik heb het gehaald, springen maar net wegens "ongehoorzaam" lees enthousiast en lichtjes rem kwijt
ik vertelde de jury ook dat ik écht wilde dressuren en dan hebben ze me op het springen de helft gegeven... Maar met een beetje training kan de grootste beginneling het! Oakland1990 schreef:ik vertelde de jury ook dat ik écht wilde dressuren en dan hebben ze me op het springen de helft gegeven... Maar met een beetje training kan de grootste beginneling het!
Roos_s schreef:Als je er niet aan toe bent merk je dit snel genoeg op wedstrijden. Springruiter zal contant vallen of weigeringen hebben -> dus uitgebeld worden en de dressuurruiter slechte punten. Door zo'n brevet verhoog je die drempel nog meer, wat erg jammer is..