[knipperdeknip - ging over loodlijn en wat er over staat in het dressuurproevenboekje]
Citaat:
Eigenlijk best logisch, want als het neusje iets voor de ll is is de nek ALTIJD het hoogste punt (oke.. op halsstrekken na)
Ja, maar nog steeds met neus voorste punt. Hoe vaak zien we een opgekruld halsstrekken. Bij mij steevast een dikke onvoldoende. Ruiters over de zijk als ze de punten zien .. 
Citaat:
Het tegen de hand aanrijden voor paarden is ook vreselijk moeilijk want in principe rijd je een paard zo van achteruit dat hij de "druk" op moet zoeken om zijn hoofd op/voor de ll te houden terwijl hij altijd wijkt voor druk (opkroppen, te diep gaan) (aanleuning=verbinding, geen druk.. maar veel paarden zoeken geen aanleuning/verbinding uit zichzelf)
Ik weet niet waar de term 'tegen de hand aanrijden' vandaan komt. Volgens mij hoort het te zijn 'naar de hand toe rijden'. Dat vind ik ook een prettiger term, het klinkt vriendelijker, en ik geloof dat het dat ook is.
Naar de hand toe rijden: uitnodigend. 
Tegen de hand aanrijden: BOEM. 
Citaat:
Wijken voor druk is iets dat aangeleerd is.. denk aan.. als je een paard wil laten wijken moet hij voor de druk van je binnenbeen opzij stappen.. dus druk uit de weg gaan
Dat is dus ook een oefening waar ik totaal niet van houd! Hij past totaal niet in het 'systeem'. 
Citaat:
Wat mij overigens even aan het denken zet Bertie.. want ik hoor veel mensen over dat ik de SB verkeerd rijd..
Ik geloof heilig in het nut van het schouderbinnen 
.. ALS het goed wordt uitgevoerd. 
Citaat:
Op het moment dat ik vanuit de hoek de SB inzet vraag ik stelling, druk ik met mijn buitenbeen het paard met de voorbenen de hoefslag af dat gepaard gaat met het aanhouden van mijn buitenteugel om de schouder te begrenzen.
Huh? Je DRUKT met je buitenbeen de voorhand naar binnen? Waar ligt dat buitenbeen dan? Ben even perplex.
Citaat:
De binnenhand staat vrij en licht naar voren en vraagt alleen lichte stelling.
Ik gebruik eigenlijk voornamelijk binnenbeen om het paard door te laten draven ..
dat begrijp ikCitaat:
.. en enkel als het paard terug wil wenden naar de hoefslag gebruik ik mijn buitenbeen zodat ze op 3 sporen blijft.
en dat begrijp ik dus weer niet. 
Citaat:
Dit is toch de juiste gedachtengang Bertie?
deels. Maar dat is inmiddels wel duidelijk, geloof ik. 
Citaat:
Je wil toch juist niet dat het paard in sb tegen je buitenbeen aan loopt...? Het is toch juist van je binnenbeen naar je buitenteugel??
Ja, dat klopt. Citaat:
Buitenbeen hoort toch ook alleen te dienen als correct om het paard terug op 3 sporen te zetten indien nodig..??
Nee. 
Citaat:
Net als dat een volte gereden dient te zijn met buiging om je binnenbeen?
Ja.
Citaat:
Anders zou je een volte moeten rijden met je buitenbeen..
Nee, je rijdt een volte inderdaad niet met je buitenbeen. Citaat:
.. terwijl je buitenhand juist de begrenzende factor hoort te zijn ..
Ja.Citaat:
.. en je buitenbeen alleen het paard corrigeert als hij de achterhand naar buiten zwaait??
Ja, dat inderdaad. Citaat:
Of rijd ik nu zo krom? (aangezien mij gezegd werd dat ik geen SB reed omdat mijn binnenbeen aan is
)
Ha! Interessant!
De laatste opmerking is wel leuk. Een binnenbeen MOET aanliggen, en voorwaarts drijven.
De bedoeling van een schouderbinnen is dat het paard gebogen is om het binnenbeen, en extra ondertreedt. Daarom is het schouderbinnen zo'n mooie oefening om een paard sterker te maken in het achterbeen.
(hm .. hoort dit nog bij het topic? - maar ik ga er toch even op in, omdat er naar mijn idee veel misverstanden zijn rond het schouderbinnen.)
Té vaak zie ik dat er stelling gevraagd wordt, en amper meer dan dat. Of een paard alleen maar een beetje schuin zetten. Zonder impuls. *zucht*
Mensen die het echt snappen krijgen dan ook onmiddellijk super punten: als ik zie dat het achterbeen extra onder komt ben ik heel blij! En als het tot het gevolg heeft dat het paard vrijer wordt in de voorhand kan mijn dag niet meer stuk!
Want dat gebeurt er, als dat achterbeen in de buiging extra onder komt. Ik kan het euforische gevoel niet omschrijven als ik dat zie!
Het schouderbinnen is een gymnastiserende oefening die de ontwikkeling van de lengtebuiging stimuleert én tegelijkertijd ook nog 'even' het achterbeen sterker maakt.
Het is óók een oefening die enorm kan helpen bij een jong paard dat wat kijkerig is. Het is ook een oefening om een jong paard te helpen de aandacht bij jóuw te houden. De uitvoering bij een jong paard is totaal niet interessant, maar het kan helpen in lastige situaties. Bij 'enge' dingen bijvoorbeeld: schouderbinnen rijden. Dan geef je een paard (toch vluchtdier) het idee dat het 'mag' vluchten - de neiging ertoe is dan ineens veel minder groot. (mét open binnenhand!)
Mocht je dan in een proef het schouderbinnen moeten tonen, dan is er al zoveel voorbereidend werk geweest, dat het als het ware vanzelf gaat.
Eerst nog even over het 'buigen om het binnenbeen'. Ik heb jaaaaren niet begrepen (ja, echt decennia) wat ermee bedoeld werd. Ja, haha, buigen om het binnenbeen in een volte. 
Elk boekje schrijft dat. Geen wonder dat het binnenbeen eh .. aan de binnenkant zit.
Waarom dan al dat gedoe, dat spreekt toch voor zich?
Tot .. tot ik het voelde. Magisch. Een binnenbeen dat als het ware naar beneden gezogen werd. Tóen begreep ik het. Het is nog steeds een van de grootste eyeopeners die ik heb meegemaakt. 
(na het drafuitstrekken van Hayayah, natuurlijk)(een ander eyeopener: wanneer je heerlijk in balans kunt zitten in een uitgestrekte draf, en dat je dan kunt zeggen: doe maar ietsje meer)
Ah, genoeg gedroomd. 
Terug naar het schouderbinnen!
Volgens mij gaat het als volgt. Terugzitten om de balans te concentreren op het achterbeen, het paard te vragen in de achterhand iets te zakken.
Stelling inleiden met de binnenhand (meer niet). Buitenhand stuurt (altijd eigenlijk he, ook voltes). Sturen over de schoft, de buitenhand plaatst de voorhand naar binnen. De binnenhand blijft open, faciliteert het binneachterbeen.
Het buitenbeen doet niets, eigenlijk. Is passief, het 'bewaakt'. Het buitenbeen zorgt ervoor dat de achterhand niet uitzwaait. Meer niet.
Het binnenbeen zorgt voor de impuls, het extra toetreden van het binnenachterbeen. (en ligt 'dus' inderdaad aan, ja)
De binnenhand is open, want moet het extra toetreden van het binnenachterbeen faciliteren. Het extra toetredende achterbeen zorgt voor meer 'rijzen in de voorhand'.
(een terugwerkende of begrenzende binnenhand begr ervoor dat het binnenachterbeen sneller op de grond gezet wordt, en dat is juist niet goed)
Vooral terug blijven zitten, zodat het paard op eigen benen blijft lopen.
Nou, heel verhaal.
Nu daag ik jullie uit!
Ik heb altijd een bepaalde manier van het rijden van een appuyement nagestreefd. Kunnen jullie die beschrijven? Alle ingrediënten staan hierboven.
Geplaatst: 21-01-12 00:17 
Dat ik Lynn net haar was ze echt heel lelijk, dun en lang, wat HAD ik gekocht maar nu met de bespiering begint het echt wat te worden.
