stienmasjien schreef:Dat van vertrouwen is zo juist, Yamcha. Ik vertrouw mijn paard ook nog niet voor de volle 100% aangezien hij soms nogal durft bokken of schrikken. Bitloos rijden zou ik met hem dus ook (nog) niet durven, ondanks dat dat misschien eerder in mijn hoofd zit. Met andere paarden die ik al langer ken, durf ik dat wel. De meeste mensen zijn trouwens ook gewoon vertrouwder met het bit dan met bitloze optomingen, vandaar dat gevoel van 'veiligheid'.
Dan moet je dat ook nog niet doen, als ik 1 ding heb geleerd, is dat een paard ongelooflijk sterk reageert op het gevoel van de ruiter. En als jij om wat voor reden dan ook nog niet helemaal durft te ontspannen, dan zal het paard eerder willen vluchten, opspannen is immers een bevestiging van: zie je wel, het ís ook eng. En als je met een bitje niet spant, is dat dus niet alleen voor jou relaxter, maar ook voor je paard. Met bit is niet persé veiliger uiteraard, jouw gevoel van rust, jouw "zen" is de veiligheid, maar als een bit daartoe bijdraagt, is dat prima. Je kunt ook teugels aan een aansnoerneusriem maken, en daarop gaan rijden, teugels aan het bitje maken, kun je het bitje erbij pakken als je wilt, maar je rijdt wel bitloos 
Ik vind bitloos rijden wel leuk trouwens, doe het ook regelmatig. Dressuurmatig rijd ik wel met bit, mijn paard vindt allebei helemaal prima.