Milkberry schreef:Overigens heb ik vandaag in stilstand het contact maken met de mond uitgeprobeerd van Simpelman zijn filmpje een tijdje geleden.
Nou daar snapt hij weinig van. Stilstaan is sowieso al niet echt zijn ding, en als ik contact maak, houdt hij zijn hoofd op dezelfde hoogte.
Zodra we een stap doen, zakt hij wel tot de grond.
Maar stilstaand doet hij niks.
Volgende keer nog maar eens proberen.
Ik ga er van uit dat je het filmpje bedoeld met de Franse springruiter van 80 jaar?
Zo ja, de bedoeling ligt daar iets anders.
Het gaat niet om aanleuning, het gaat om het doen strekken.
Hij wil dat conditioneren en begint vanuit het niets.
De intentie is hier dat hij/man iets doet en wacht op het juiste antwoord, krijgt hij dat dan bevestigd hij dit.
Maar daar zit meer onder.
Wanneer je iets nieuws vraagt aan je paard dan snapt je paard dat je iets van hem wilt.
Hij snapt alleen niet wat, hij probeert dat uit te dokteren en doet in eerste instantie niets, het lijkt net of hij niet geluisterd heeft of niet mee wil werken of dat hij dom is.
Geen van dat is het geval.
Wanneer je je in dit soort van africhting begeeft zul je extreem alert moeten zijn op iedere reactie.
In de zin, je vraagt iets en wacht al vragend af, je paard veranderd nu bijvoorbeeld zijn evenwicht, spant zich iets aan op bepaaalde plaatsen in zijn lijf, misschien niets zichtbaars, dat laat zien dat hij een antwoord voorbereid, hij weet nog niet welke.
Daar moet je dan al op reageren met "is goed" en het stoppen van je vraag, wat hij ook doet.
Hij snapt nu dat je een activiteit vraagt.
Zo bouw je dat op in kleine brokjes tot je bij je doel bent.
Jij vraagt, je paard zoekt met jouw hulp de oplossing, hij vindt het prettig om je een plezier te doen.
Je moet hem dan wel zélf de gelegenheid geven om de oplosssing te vinden.
Het is slim om de oplossing voor te bereiden, bijvoorbeeld wil je dat hij opzij gaat voor een lichte druk van je rechterbeen dan zet je hem rechts tegen een wand en met zijn neus naar een andere wand.
Zo vindt hij gemakkelijk en snel de oplossing met zo min mogelijk stress.
Dit heeft nauwelijks met conditioneren te maken, het is echt leren en begrijpen.
Je bouwt geen automaat maar een zelfstandig meewerkend wezen.
Hoe meer je paard zo leert hoe beter hij leert leren, hoe sneller hij gaat reageren, hoe lichter alles wordt.
Neem van mij aan dat is de moeite waard.