Bokt.nl

mariekepiet schreef:

Hoe leven paarden in de natuur? in een kudde! In deze kudde weten paarden heel goed hun plaats. Hoe zet het dominante paard een ander paard op zijn plek? Door het te schoppen, bijten...
Aangezien het paard in onze situatie naar ons moet luisteren, in principe dient het ons te zien als de dominantere (zeker niet andersom want anders heb je toch echt een probleem), is het nu eenmaal wel eens nodig om hem op zijn plek te zetten. Is dit met een tik dan moet het maar met een tik.
Ik zeg wel, een tik krijg je van mij echt niet zomaar maar als je te ver gaat krijg je hem. En ik geloof, dat die tik van ons geen reet voorstelt t.o. die tikken die ze krijgen van elkaar in de natuur!! (en ook nog weleens in de wei terwijl wij erbij staan te kijken)

En dan zou ik wel eens willen weten hoe iemand die zijn paard niet hard wil aanpakken, zijn paard aanpakt wanneer het hem bijvoorbeeld zou bijten met de oren plat in de nek? Zeggen diegene dan: "niet doen, vind ik niet leuk"? Ik ben echt heel erg benieuwd want zoiets kun je van je paard toch niet pikken?

liljebo schreef:

murphy102 schreef:

Aprella, allereerst als jij je paardje buiten niet kan houden, moet je er niet mee naar buiten gaan, want dan heb jij gewoon nog niet genoeg zeggenschap over het paard!
Dus het werkt bij jou ook: niet luisteren, dan een schop tegen je scheenbeen, want daar kun je een snuk mee vergelijken. Hoe lang werkt dat bij jou?? Wil je respect of wil je een angstig paard? Wel eens de lagen in de mond van een paard bekeken??. Van al die snukken in de mond zal ze een "dode" mond krijgen en heb je al een probleempaard ZELF gecreëerd! Je werkt direct op tandbeen en tandvlees in. Besef je wel hoe gevoelig dat is?!
Het verschil tussen straffen en disciplineren zit hem in het feit dat disciplineren betekent dat je heel consequent bent, niet streng, ja op jezelf!! Als jij heel consequent bent, hoef jij een paard niet te straffen.
Als jij een paard moet straffen, heb jij het zelf te ver laten komen, omdat jij niet consequent was op een bepaald moment. Dat ligt dus aan jou en niet aan je paard!
Goed gedrag belonen! Al het andere gedrag van een paard vloeit meestal voort uit het feit dat iets NIEUW voor hem is en dus ONBEKEND, of omdat hij jou niet begrijpt, omdat je iets de ene keer wel tolereert en de andere keer niet en dus NIET consequent bent.
Probleempaarden worden door de mens gemaakt!!

geert100 schreef:

Het is maar te hopen dat al die mensen die hier, "omdat ze hun geduld verliezen een flinke dreun uitdelen" , geen kinderen gaan krijgen.

Twiggy2008 schreef:

geert100 schreef:

Het is maar te hopen dat al die mensen die hier, "omdat ze hun geduld verliezen een flinke dreun uitdelen" , geen kinderen gaan krijgen.

Nou, zowel voor kinderen als voor dieren, vind ik het echt schandalig, als je er zo mee om gaat!

liljebo schreef:

Ik denk dat het hier niet gaat om het moment waarop een paard met geopende mond en oren in de nek op je afvliegt, noch om het moment waarop het paard op straat op hol slaat.
Dat zijn uitzonderingen en op dat moment doet ieder wat hij of zij kan vanwege de eigen veiligheid en die van het paard.

Maar waar het hier volgens mij op gaat (waar mensen zich dus kwaad over maken) is het 'stevig aanpakken' als het rijden niet naar wens gaat.

Aprella schreef:

Bokt zit blijkbaar vol met engeltjes van mensen die nooit eens iets fout doen...
Van af een toe is een snok te geven gaat je paard echt niet dood. Jullie doen alsof ik mijn paard mishandel. Als dat zo is, kijk dan eerst eens naar al die manege ruiterjes die pas beginnen. Die zitten hun paarden te trappen en hangen aan hun teugels.
Als je het verschil tussen dierenmishandeling en streng wezen/straffen niet kunt onderscheiden, is er iets mis met jullie, niet met mij.

Jolandaa_ schreef:

Ik durf er voor uit te komen. Op het moment zitten m'n pony en ik in een enorm diep dal waar we met heel veel moeite moeten gaan proberen uit te komen.

Ik ben bang geworden. Als ik iets hoor of zie wat eng is schrik ik. Vervolgens denkt zij dat er iets is want ik vind het eng. Vervolgens rent ze weg en word ik boos op haar.

Vorige keer schrok ze van een dichtslaande deur, ik gaf een enorme ophoudin van schrik en ze stond meteen netjes stil, maar omdat ik zo schrok reageerde ik nogal lomp en begon in het mond te rukken.

Gebeurd overigs wel vaker. Ik verlies mezelf als ik schrik. Daarom ga ik nu beginnen met parelli. We moeten het wederzijdse vertrouwen weer opbouwen en ik moet in haar durven te geloven. Het zal heel moeilijk gaan worden maar ik geef de moed niet op.

Ze houd van me en ik van haar. En ze doet het niet express, maar ik ben door een val een tijd geleden enorm geschrokken. en zij net zo goed. Was voor haar ook de 1e keer dat er iemand van haar afviel. Ik heb haar nog nooit zo in paniek gezien

Dusja dan ben ik niet altijd fair, maar ik denk dat niemand zijn emoties en gedrag samen kan laten lopen en dat daar wel eens een contact foutje in zit..

Gini schreef:

Weet je wat ik mij afvraag? Waarom wij ons moeten verdedigen? Waarom wij uitgemaakt worden voor heilige boontjes, engeltjes, jullie doen zeker nooit iets verkeerd, allemaal Z-ruiters zeker,...?
Ik begin dat een beetje kwetsend te vinden. Nee, ik ruk mijn paard nooit in de mond, nee, ik stamp nooit met mijn sporen in zijn ribben, nee, ik vier mijn frustratie nooit bot op mijn paard.Ieder zijn methode, ieder zijn techniek, maar dat ik hiervoor allerlei verwijten naar mijn hoofd geslingerd krijg daar kan ik echt helemaal niet bij. Het is toch van de zotte bijna...

geert100 schreef:

Aprella schreef:

Van af een toe is een snok te geven gaat je paard echt niet dood. quote]

Nee hij valt niet dood neer. Maar van binnen sterft er bij elke "snok" die jij geeft een klein stukje van je paard. Omdat hij respectloos behandeld wordt en niet snapt waarom.

Blabla1980 schreef:

Ach kom, net alsof iedereen die streng is voor zijn paard direct een slechte ouder is die zijn kinderen mishandeld.

Dat is weer typisch bokt hier. Alles wordt op zo'n manier gelezen dat mensen hun paard direct mishandelen als ze eens laten zien wie de baas is. Wat een onzin.

Natuurlijk zie ik ook wel eens dingen die me te ver gaan. Maar ik denk dat je jezelf voor de gek houd als je denkt dat elk paard met veel liefde/ aandacht en een perfecte ruiter braaf zijn ding doet.

Ik heb geen eigen paard en rij op een stal waar de eigenaresse les geeft. En bij het paard dat ik de laatste tijd weer regelmatig rij moet ik echt wel eens aanpakken en laten zien wie de baas is. En als ik dat heb gedaan is het gedonder ook direct afgelopen en hebben we een fijne les samen. Als ik dat niet doe dan ben ik de hele les aan het vechten met hem.

Het gaat er denk ik om HOE je laat zien dat je het meent als ze niet luisteren.
En ook zien wanneer je zelf iets fout doet ipv alles op het paardjes af te schuiven.

Gini schreef:

Weet je wat ik mij afvraag? Waarom wij ons moeten verdedigen? Waarom wij uitgemaakt worden voor heilige boontjes, engeltjes, jullie doen zeker nooit iets verkeerd, allemaal Z-ruiters zeker,...?
Ik begin dat een beetje kwetsend te vinden. Nee, ik ruk mijn paard nooit in de mond, nee, ik stamp nooit met mijn sporen in zijn ribben, nee, ik vier mijn frustratie nooit bot op mijn paard.
Ieder zijn methode, ieder zijn techniek, maar dat ik hiervoor allerlei verwijten naar mijn hoofd geslingerd krijg daar kan ik echt helemaal niet bij. Het is toch van de zotte bijna...

Twiggy2008 schreef:

Blabla1980 schreef:

Ach kom, net alsof iedereen die streng is voor zijn paard direct een slechte ouder is die zijn kinderen mishandeld.

Dat is weer typisch bokt hier. Alles wordt op zo'n manier gelezen dat mensen hun paard direct mishandelen als ze eens laten zien wie de baas is. Wat een onzin.

Natuurlijk zie ik ook wel eens dingen die me te ver gaan. Maar ik denk dat je jezelf voor de gek houd als je denkt dat elk paard met veel liefde/ aandacht en een perfecte ruiter braaf zijn ding doet.

Ik heb geen eigen paard en rij op een stal waar de eigenaresse les geeft. En bij het paard dat ik de laatste tijd weer regelmatig rij moet ik echt wel eens aanpakken en laten zien wie de baas is. En als ik dat heb gedaan is het gedonder ook direct afgelopen en hebben we een fijne les samen. Als ik dat niet doe dan ben ik de hele les aan het vechten met hem.

Het gaat er denk ik om HOE je laat zien dat je het meent als ze niet luisteren.
En ook zien wanneer je zelf iets fout doet ipv alles op het paardjes af te schuiven.

Volgens mij ging die opmerking waar jij op reageert over de mensen die uit ongeduld op hun paard reageren. Dat is nooit goed te praten!

Ik zie helaas in het dagelijks leven best veel miscommunicatie tussen ruiter en paard. Het paard is eigenlijk altijd de dupe, ja.
Overigens snap je dus totaal niet wat ik bedoel, jammer. Ik moet mijn paard ook wel eens corrigeren, nogmaals, hij heeft een sterk eigen karakter, maar heb daar in de praktijk eigenlijk weinig klappen voor nodig, hoor.
Het gaat om de balans van liefde/aandacht/consequent zijn/duidelijk zijn en samenwerking (en dat is wat anders dan werken met dwang, als je de nuance snapt).

Blabla1980 schreef:

Maar ik zeg alleen dat niet alles direct zielig is. Een tik met de zweep of eens wat harder doorkomen met sporen is niet direct mishandeling, En dat betekend niet direct dat er daarnaast niet veel liefde aandacht en consequent gedrag is