Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-05-11 07:50

Geplaatst: 27-05-11 07:50

quadripes schreef:
Laura: lees mijn eerste antwoord even, dan heb je je antwoord.

zo ik zie zojuist dat de reiningsport inmiddels ook een 'ankygate' heeft... paardensport wordt in sommige gevallen niet door paardenliefhebbers beoefend, denk ik dan.

haha klopt. Toevallig zag ik dat net op een zweeds forum. Na het debat over de rollkur ligt nu de western manier van trainen van bepaalde trainers onder de loup.
Hier is het al zover dat nav. FEI wereldfinale Bökeberg de zweedse dierenbescherming een klacht heeft ingediend tegen de wijze van trainen.

Het dwingen in een bepaalde houding, te vroeg zware oefeningen eisen, onvoldoende aandacht aan basisopleiding (alles moet te snel) en het te snel grijpen naar een scherp bit, vooral door ruiters die daar niet aan toe zijn, ligt onder vuur.

Komt het bekend voor?

**Geplaatst**: 27-05-11 08:15

Geplaatst: 27-05-11 08:15

Abacab schreef:
[
gewoon geboren worden in een gouden wiegje kan ook een hoop obstakels wegnemen. Tot zo'n 20 jr terug kwam het gros van de sportruiters van bijzonder goede huize. Die kochten de beste paarden en lieten die bijrijden door goede trainers. Vroeger kon je dan nog gewoon nederlands kampioen worden.
Tegenwoordig is paardrijden wat bereikbaarder geworden, ook voor de gewone man, en zie je mensen als een EG of HP die van heel eenvoudige huize komen zonder paardenfamilies en die jaren lang stallen hebben moeten mesten om een paard te kunnen onderhouden.
Daardoor zie je nu een heel andere mentaliteit in de sport terug. Ruiters die hard kunnen werken en echt talent hebben. De emancipatie van de arbeidersklasse is zelfs tot aan de dressuursport zichtbaar. Misschien heeft dat de sport wel zo'n impuls gegeven.

John Swaab is het voorbeeld dat men niet in een gouden wieg geboren hoeft te worden, maar gewoon met een rijke invloed rijke vrouw trouwt, die je een goed paard koopt.
Maharadscha reed hij een telganger in stap, in Duitsland verkocht omdat hij in telgang ging, maar toen in Nederland de top was omdat er niets was.
En dat is dan de man die Klassiek lesgeeft sorry Nederland het is een man met een gladde babbel meer niet.

**Geplaatst**: 27-05-11 08:18

Geplaatst: 27-05-11 08:18

Dat is dat met lichte aanleunig rijden bij Western??????????
En die beelden ziet men steeds meer, de commercie net zo als bij dressuur en springen maakt de sport kapot.
Maar de oorsprong van lichtheid makkelijk eruit zien is weg bij Western en Dressuur rijden.
Maar wij hebben het hier over Klassieke Rijkuns vs AR.
En de discussie was hoe geeft men ophoudingen zonder handen????

**Geplaatst**: 27-05-11 08:26

Geplaatst: 27-05-11 08:26

jasmijn78 schreef:
Welzijn van het paard ligt niet perse in hoeverre hij is afgericht in de dressuur, maar of de ruiter enkel van het paard verlangd waar het capabel voor is. Dus van een Belg moet je geen Z springparcours verwachten.

Om bij hetzelfde ras te blijven als voorbeeld: Met een Belg moet je ook geen dressuur willen rijden. a. is het gefokt om zware lasten te trekken en om dat in een rustig tempo te doen (stap). B. heeft het geen uithoudingsvermogen en soeplesse voor dressuur. c. de kracht zit vooral in de voorkant, het meeste gewicht zit daar ook (zware hals. Zo'n paard is niet gebouwd om gewicht met de achterhand te dragen. Als je er dan toch zo nodig op moet rijden, laat het dier dan lekker op zijn eigen manier/houding/tempo lopen. Leer het sturen, halthouden en voorwaarts gaan als je het vraagt. Maar laat het er dan bij. Voor zo'n paard heeft dressuurtraining weinig tot geen toegevoegde waarde.

Tussen een Belg en een goed gebouwde en getalenteerde dressuur-warmbloed zit een hele varieteit en dus ook een glijdende schaal in hoeverre (vergevorderde) dressuur verantwoord is van een paard te verlangen. Aan de ruiter die grenzen te herkennen en te accepteren.

Hier wil ik even op terugkomen, als het mag.
Ik volg dit topic met grote interesse, puur omdat ik het hoe en waarom boeiend vind en omdat ik wedstrijdrijdende familie heb en graag ga kijken als ik de mogelijkheid heb als ik in nederland heb en dan uiteraard ook naar andere combi's kijk en beter mijn aanvankelijke 'gevoels' mening mooi/niet mooi kan berederen. Dat is gewoon leuk.
Daarnaast mag ik af en toe ook graag stiekem een beetje smullen van het gekissebis

Maar over die koudbloed... dat ligt in mijn interessegebied. Ik heb zelf twee koudbloedpaarden, een 'echte' en een koudbloeddraver. Ik heb geen verborgen talenten en net zo min ambities voor mijzelf op gebied van dressuur. Ik mag graag kijken naar een mooie combi (maar dat geldt ook voor western) maar ben het hier dan toch met Jasmijn, Quadripes, Airborn, Prof en nog wat mensen eens.
Als je zelf ambitie hebt met dressuur richting GP niveau is een koudbloed geen voor de hand liggende keuze.
Ik geef toe dat ik hier en daar wat fjordjes en hafjes het best leuk heb zien doen in de sport, maar vaak gaat het dan toch om de 'sportmodellen' die tegenwoordig erg populair zijn en niet om de ouderwets gebouwde dieren,(type boerenmodel... vind ik zelf het mooiste bij deze rassen)
Dat momenteel de koudbloeddraver hier erg populair is in de barokdressuur heeft ermee te maken dat er een paar exemplaren heel aardig in presteren en dat daardoor de misrekening wordt gemaakt dat een Koudbloeddraver een geschikt barokdressuurpaard is per definitie, daarnaast ook nog goedkoper dat een dressuurpaard en dat zorgt voor veel leed. Vooral omdat ze ook door mensen worden gekocht die in de wedstrijdsport willen presteren en vlgs de dierenarts die ik onlangs sprak deze paarden daar ten ene male ongeschikt voor zijn. Hij vermoedde dat 15-20% geschikt was voor barokdressuur, mits zeer goed begeleidt.
Dus ja... een voorbeeld van een ongeschikt paard inzetten voor iets waar hij niet voor bedoelt is, met als gevolg veel leed.

Bij ons is de keuze voor koudbloed nuchter en gefundeerd. Niet alleen willen we buitenrijpaarden voor tochten in een laag tempo met paarden die zich daar prima bij voelen (en dus niet de enorme behoefte hebben om stoom af te blazen) en die cool zijn in hun hoofd; niet snel onder de indruk. Daarnaast hebben we graag paarden die eenvoudig zijn in onderhoud en niet over de rooie gaan als we eens een poosje weinig tijd hebben om te rijden.
Bovendien hang ik er in de winter graag een sleetje achter (polka... hier erg populair) en willen we ze volgend jaar ook inzetten voor het helpen bij weionderhoud (boompjes slepen)
Dus ja... we willen er wel op rijden, maar dan buiten met los teugeltje (vaak lastig terrein) en evt gebruiksrijden (zweedse versie van westerntrail/soort behendigheid waarbij je 'werkzaamheden' op je paard moet kunnen uitoefenen en alles draait om gehoorzaamheid van het paard-wordt hier vooral met koudbloedpaarden zoals de noordzweed gedaan, tempo is laag)

Nu klopt het ook dat een koudbloed, zeker een 'bruks' op de voorhand gaat, een korte zware nek is die niet gebouwd is om 'aan de teugel' te gaan etc... allemaal duidelijk.
Het onderbrengen van de achterhand zoals dat in de dressuur gebeurd is zeker voor een paard als mijn Hälga niet echt haalbaar. Daar is ze niet op gemaakt.
In die zin zou dressuur rijden met dit paard voor het paard nergens op slaan.

Maar... mijn paard is ook zo scheef als een banaan. En ik ben toch geneigd om dan te denken dat alleen voorwaarst, links en rechts op commando daar geen verandering in brengt.

Doe je dan in die zin het niet voor het paard als je haar recht probeert te breien?
Misschien kun je dan idd niet spreken van dressuur voor het paard, maar tot op zekere hoogte zijn oefeningen daarvoor wel aan te raden, lijkt me?
Is dat niet ook dressuur?

Overigens... vraagje ernaast...
Wat is volgens de dressuurkenners/mensen met verstand en begrip van de bouw en diens beperkingen, daar de beste methode voor.
Zelf neig ik naar figuren rijden/werk op de volte met dubbele longe/lange lijnen (nee uiteraard niet opgebonden of in de dressuurhouding, maar alleen met wat stelling naar binnen)

**Geplaatst**: 27-05-11 08:29

Geplaatst: 27-05-11 08:29

Professor schreef:

Dat is dat met lichte aanleunig rijden bij Western??????????
En die beelden ziet men steeds meer, de commercie net zo als bij dressuur en springen maakt de sport kapot.
Maar de oorsprong van lichtheid makkelijk eruit zien is weg bij Western en Dressuur rijden.
?

Dat is dus de discussie die hier idd is ontstaan en die ik eerder noemde,'
De dierenbescherming heeft hier dus een klacht ingediend tegen deze wijze van trainen
http://www.tidningenridsport.se/NyaDeba ... fank645804

Zie filmpje

**Geplaatst**: 27-05-11 08:47

Geplaatst: 27-05-11 08:47

Citaat:
die niet gebouwd is om 'aan de teugel' te gaan etc...

Aan de teugel gaan dat kan elk paard, u bedoeld waarschijnlijk in de houding?

**Geplaatst**: 27-05-11 08:47

Geplaatst: 27-05-11 08:47

Professor schreef:
Abacab schreef:
[
gewoon geboren worden in een gouden wiegje kan ook een hoop obstakels wegnemen. Tot zo'n 20 jr terug kwam het gros van de sportruiters van bijzonder goede huize. Die kochten de beste paarden en lieten die bijrijden door goede trainers. Vroeger kon je dan nog gewoon nederlands kampioen worden.
Tegenwoordig is paardrijden wat bereikbaarder geworden, ook voor de gewone man, en zie je mensen als een EG of HP die van heel eenvoudige huize komen zonder paardenfamilies en die jaren lang stallen hebben moeten mesten om een paard te kunnen onderhouden.
Daardoor zie je nu een heel andere mentaliteit in de sport terug. Ruiters die hard kunnen werken en echt talent hebben. De emancipatie van de arbeidersklasse is zelfs tot aan de dressuursport zichtbaar. Misschien heeft dat de sport wel zo'n impuls gegeven.

John Swaab is het voorbeeld dat men niet in een gouden wieg geboren hoeft te worden, maar gewoon met een rijke invloed rijke vrouw trouwt, die je een goed paard koopt.
Maharadscha reed hij een telganger in stap, in Duitsland verkocht omdat hij in telgang ging, maar toen in Nederland de top was omdat er niets was.
En dat is dan de man die Klassiek lesgeeft sorry Nederland het is een man met een gladde babbel meer niet.

Professor, het is pertinent onjuist om iemand te veroordelen op één enkel paard.

Hoe goed ken je John Swaab, hoeveel paarden ken je die hij gereden heeft? Uit je post spreekt behoorlijk wat afgunst. Verafschuw je de Rath-jes ook omdat Linssenhoff zoveel geld heeft? Een ding moet ik je nageven, je placht dan te zeggen dat je klassiek lesgeeft, een gladde babbel heb je niet.

Het is pure speculatie, Professor, en dat mag niet op bokt.

**Geplaatst**: 27-05-11 08:50

Geplaatst: 27-05-11 08:50

Professor schreef:
En de discussie was hoe geeft men ophoudingen zonder handen????

Met de zit. Door te doen alsof je de hakken in het zand zet zal het paard dit nadoen. Dit voorbeeld gebruik ik altijd voor mijn dochter om de logica van de hulpen uit te leggen.
En eigenlijk zijn alle hulpen imo daarop gebaseerd. Je doet zelf voor wat je wilt dat het paard gaat doen en je paard volgt als een goede danspartner. Doet ie dat niet, dan kom je bij elkaar op de tenen terecht en is er van elegantie en lichtheid geen sprake meer maar wordt het een pijnlijke vertoning

**Geplaatst**: 27-05-11 08:54

Geplaatst: 27-05-11 08:54

zzonneglans: ik denk dat professor meer mensen kent dan menigeen in dit topic kan vermoeden. dat krijg je als je al zolang meeloopt.

anne: ik denk dat je dan een halve ophouding niet goed hebt begrepen en ook niet weet wat die doet, als je die alleen op je zit probeert te rijden.

een ophouding is niet 'terugrijden' zoals je hier beschrijft.

een goed gereden halve ophouding is eerder voorwaarts gericht.

**Geplaatst**: 27-05-11 08:57

Geplaatst: 27-05-11 08:57

Professor schreef:
Citaat:
die niet gebouwd is om 'aan de teugel' te gaan etc...

Aan de teugel gaan dat kan elk paard, u bedoeld waarschijnlijk in de houding?

Klopt

**Geplaatst**: 27-05-11 08:58

Geplaatst: 27-05-11 08:58

Halve ophouding is mijn dochter nog lang niet aan toe

En die maak ik niet zonder handen. Daarvoor begrens ik wel aan de voorkant. Wat overigens weer wat anders is als terugwerken in je hand. Fractie de hand sluiten en direct weer ontspannen in combinatie met zithulp.

**Geplaatst**: 27-05-11 09:01

Re: Klassieke vs Academische Rijkunst

Geplaatst: 27-05-11 09:01

waarom schrijf je op de vraag van professor hoe je die rijdt, dan dat je dat op de zit doet en alsof je de hakken in het zand zet? dan begrijp ik dat antwoord niet.

**Geplaatst**: 27-05-11 09:02

Geplaatst: 27-05-11 09:02

quadripes schreef:
waarom schrijf je op de vraag van professor hoe je die rijdt, dan dat je dat op de zit doet en alsof je de hakken in het zand zet? dan begrijp ik dat antwoord niet.

Zonder handen... Je kan ook een moment alleen terugrijden op de zit om vervolgens weer normaal te gaan zitten.

**Geplaatst**: 27-05-11 09:06

Re: Klassieke vs Academische Rijkunst

Geplaatst: 27-05-11 09:06

ja maar een halve ophouding is niet 'terugrijden', dat was mijn punt.

**Geplaatst**: 27-05-11 09:09

Geplaatst: 27-05-11 09:09

quadripes schreef:
ja maar een halve ophouding is niet 'terugrijden', dat was mijn punt.

ik kan geen halve ophouding verzinnen zonder teugelvoering. Jij?

**Geplaatst**: 27-05-11 09:25

Geplaatst: 27-05-11 09:25

Professor schreef:
En de discussie was hoe geeft men ophoudingen zonder handen????

Wat mij betreft niet, want wat je dan ook doet: het is iets anders.

Liljebo ik ben het met je eens dat we met de koudbloedjes niet direct door moeten willen naar de GP. Ik denk eerlijk gezegd dat je dat met geen enkel paard moet willen als gewone ruiter.
Want:
Eerst de hulpen, het verticale evenwicht, ontspanning en aan de teugel leren (zelf en het paard). Dan ben je volgens mij al een heel end. Dan kun je gewoon lekker gaan rijden: buiten en in de baan, alle gangen en figuren rijden. Werken met balkjes en op een gegeven moment eens een sprongetje.
Als dat allemaal goed gaat zou ik pas gaan denken aan het leren van de zijgangen, en vandaaruit evt. verder. Gaandeweg kom je er dan wel achter wat het paard wel en niet kan.
Ik denk dat je op deze manier eerlijk rijd en dat het haalbaar is als je goede instructie hebt.

Wat vinden jullie hiervan?

**Geplaatst**: 27-05-11 09:46

Geplaatst: 27-05-11 09:46

ZZonneglans schreef:
Professor, het is pertinent onjuist om iemand te veroordelen op één enkel paard.

Hoe goed ken je John Swaab, hoeveel paarden ken je die hij gereden heeft? Uit je post spreekt behoorlijk wat afgunst. Verafschuw je de Rath-jes ook omdat Linssenhoff zoveel geld heeft? Een ding moet ik je nageven, je placht dan te zeggen dat je klassiek lesgeeft, een gladde babbel heb je niet.

Het is pure speculatie, Professor, en dat mag niet op bokt.

Sorry maar John Swaab voorheen Jonny daar kent u de geschiedenis niet geheel van, en hij profiteert daarvan omdat de meeste die wel weten hoe en wat zijn uitgestorven.
Afgunst welnee, dan kent u mij niet.
Speculatie is dat niet het is weten, en met eigen ogen gezien, en verbindingen.
En Linssenhoff ken ik ja, en ik ben niet jaloers op hun, en zeker niet op Martin Rath, Linsenhoff heeft vroeger de firma VDO in bezit gehad, en heb zelf les gehad van hun Reitlehrer.
Nee ik geef geen fabeltjes door, wanneer men langer meegaat en ook er tussen gezeten heeft ook al was men toen jong, vergeten doe ik niets.
Maar het gaat op dit topic over Klassieke Dressuur, die reed John Swaab toen hij nog "jonger"(44 jaar in 1972) was wel, maar hij kon de commercie niet weerstaan dat ligt ook in zijn aart.
Jonas Mozes ("John") Swaab geb. 1928, 5 jaar jonger als mijn vader.
Zegt u dan Maud Florenz Ella von Rosen u wat???

**Geplaatst**: 27-05-11 09:54

Geplaatst: 27-05-11 09:54

Wat is het verticale evenwicht?? Dat is mij niet duidelijk.
Ken de volgende:

Evenwicht

Evenwicht is een term die in de rijkunst een eigen betekenis heeft.
Daar paardrijden dynamisch is, zal een omschrijving van deze term gericht moeten zijn op het evenwicht van een zich bewegende massa, inclusief de massa paard-ruiter. Men kan in dit verband dan ook niet onder evenwicht verstaan: het gelijkmatig over de vier benen verdelen van het gewicht van paard en ruiter, hetwelk immers alleen mogelijk zou zijn bij een stilstaand paard. Bij een zich bewegend paard is de gewichtsverdeling voortdurend aan verandering onder hevig, zodat hier alleen gesproken kan worden van een dynamisch evenwicht, hetwelk het resultaat is van de samenwerking van alle op het paard inwerkende krachten, zoals voortstuwende kracht en zwaartekracht. Verlopen alle bewegingen beheerst, d.w.z. vloeiend, regelmatig, soepel — dus zonder krampachtige spierspanningen, dan kan men zeggen dat de beweging evenwichtig verloopt, dat er evenwicht is in de beweging, ofwel: dat het paard in evenwicht is.
Een paard kan dus „in evenwicht zijn“ in alle gangen en in alle tempi — en zulks niet alleen op vlakke bodem; ook in ongelijk terrein en over hindernissen kan een paard in evenwicht zijn. Het is duidelijk dat b.v. bij het gaan door ongelijk terrein nimmer sprake kan zijn van een enkele „evenwichtshouding“ of van een voortdurende gelijkmatige belasting van voor- en achterhand, want al naar gelang de situatie van het terrein waarin het paard zich op dat moment bevindt zal dc voor- of de achterhand meer of minder belast worden. Van nature zal het paard steeds die houding aannemen die het hem moge lijk maakt zich veilig en op de meest ekonomische wijze door het terrein te bewegen, daarbij zijn gewicht over voor- en achterhand ver delend naar mate dc omstandigheden zulks vereisen. Dit is het natuurlijk evenwicht. De gewichtsverdeling bij dit natuurlijk evenwicht is dus niet konstant maar, aangepast aan de eisen die bodem, gang en tempo stellen, voortdurend aan verandering onderhevig. Het is uitermate belangrijk voor het campagnepaard en het dient dan ook als eerste eis gesteld te worden dat het bekwaam is zijn evenwicht te bewaren bij een voortdurend wisselende gewichtsverdeling, waarbij het dus steeds zijn houding zal veranderen. Het paard doet dit dus zelf en de ruiter zal het beslist niet een houding (en gewichts verdeling) mogen opleggen, daar hij het dan zou hinderen in zijn vrije bewegingen, dus het paard zou beletten zijn evenwicht te bewaren of te herstellen.

In de manege kan de ruiter zijn paard wel een houding opleggen en bij voortgezette dressuur is dit zelfs een vereiste. Bij een paard dat zich in een weinig veranderende houding voortbeweegt op vlakke bodem zal er een nagenoeg konstante gewichtsverdeling zijn over voor- en achterhand. In dit verband past dan b.v. voor een hoge schoolpaard dat gaat met een konstante meerbelasting op de achterhand een term als: „evenwicht op de achterhand“.

Om te bereiken dat een paard onder de ruiter in evenwicht gaat zal het aan twee eisen moeten voldoen: gehoorzaamheid en lichamelijke geoefendheid. Door gehoorzaamheid is het paard erop ingesteld de aanwijzingen van de ruiter te ontvangen en uit te voeren; de lichamelijke geoefendheid maakt de uitvoering mogelijk.
Is de inwerking van de ruiter niet storend voor het paard, maar in overeenstemming met diens aard en graad van africhting, dan wordt bij hem de harmonie der bewegingen — dus het evenwicht — niet verbroken, terwijl het toch, om aan de inwerking van de ruiter te gehoorzamen, een andere houding zal aannemen of de wijze van voortbewegen zal veranderen. Als b.v. een paard op aanwijzing van de ruiter van stap in draf, of van draf in galop overgaat, dan worden wel zijn houding en bewegingen anders; maar als de verandering van gang vloeiend verloopt en de gang regelmatig is, d.w.z. ritmisch en beheerst, dan blijft het paard in evenwicht. Geschiedt dit alles op lichte hulpen van de ruiter dan kan men spreken van rijkunstig evenwicht.(zie van Reede)

**Geplaatst**: 27-05-11 09:58

Geplaatst: 27-05-11 09:58

@anne: zonder teugelvoering? ik zeg dat een halve ophouding iets anders is dan begrenzen aan de voorzijde en 'terugzitten' zoals jij beschrijft. hij heeft ook niet tot doel om 'terug te rijden'

ik heb het nergens over 'zonder teugelvoering'.

**Geplaatst**: 27-05-11 10:02

Geplaatst: 27-05-11 10:02

Met verticaal evenwicht bedoel ik dat het paard noch van links naar rechts ´valt´, noch wordt vastgehouden door de ruiterhand. Het is inderdaad dynamisch, onstabiele balans heb ik ook al eens gelzen, dus dat ben ik met u eens. Voor de Klassieke ruiters is dit waarschijnlijk zo vanzelf sprekend dat er weinig aandacht aan wordt besteed en dat dit automatisch wordt gedaan. Voor mij was het ook niet geheel nieuw, maar hoe je het goed doet snap ik nu pas.

Het horizontale evenwicht gaat dan over de verdeling van achter en voor.

**Geplaatst**: 27-05-11 10:02

Re: Klassieke vs Academische Rijkunst

Geplaatst: 27-05-11 10:02

Quadripes ik had je eerste antwoord blijkbaar niet goed gelezen, nu wel, is helder, bedankt.

**Geplaatst**: 27-05-11 10:12

Geplaatst: 27-05-11 10:12

ZZonneglans schreef:
Professor schreef:

John Swaab is het voorbeeld dat men niet in een gouden wieg geboren hoeft te worden, maar gewoon met een rijke invloed rijke vrouw trouwt, die je een goed paard koopt.
Maharadscha reed hij een telganger in stap, in Duitsland verkocht omdat hij in telgang ging, maar toen in Nederland de top was omdat er niets was.
En dat is dan de man die Klassiek lesgeeft sorry Nederland het is een man met een gladde babbel meer niet.

Professor, het is pertinent onjuist om iemand te veroordelen op één enkel paard.

Hoe goed ken je John Swaab, hoeveel paarden ken je die hij gereden heeft? Uit je post spreekt behoorlijk wat afgunst. Verafschuw je de Rath-jes ook omdat Linssenhoff zoveel geld heeft? Een ding moet ik je nageven, je placht dan te zeggen dat je klassiek lesgeeft, een gladde babbel heb je niet.

Het is pure speculatie, Professor, en dat mag niet op bokt.

ik heb de heer swaab een tijdje terug aan de telefoon gehad
hij belde mij keurig terug na mijn verzoek.
we hebben een uur aan de telefoon zitten bomen over paarden, rijden, klassiek.
deze man heeft zeker kennis van zaken.
ik vind de opmerking van professor dan ook meer ruiken naar jaloezie
iets wat professor nooit heeft kunnen bereiken.
want professor heeft de beste paarden onder zijn kont gehad, instructeurs, maar niet ver gekomen.(vader die intstructeur was)
niemand heeft ooit van hem gehoord.
alleen bokt

dit siert je niet professor.
je mag dan veel "boeken" kennis hebben, maar daar blijft het dan ook bij.

**Geplaatst**: 27-05-11 10:15

Geplaatst: 27-05-11 10:15

@laura: als je een paard op twee teugels rijdt, is hij in feite in 'verticaal evenwicht' en door middel van de halve ophouding controleer je zowel het verticale als het horizontale evenwicht. waarbij in de loop van de africhting het horizontale evenwicht steeds iets opschuift naar achteren.

het is echter niet zo, dat het elke pas helemaal perfect kan zijn. dat lukt pas als het paard hoger opgeleid is. het is dus niet nodig om je zelf eerst op het verticale evenwicht te storten, bijvoorbeeld. net zoals dat het weinig zin heeft om jezelf helemaal te richten op de 'andere scheefheden'.

**Geplaatst**: 27-05-11 10:18

Geplaatst: 27-05-11 10:18

Anne_GTI schreef:
Professor schreef:
En de discussie was hoe geeft men ophoudingen zonder handen????

Met de zit. Door te doen alsof je de hakken in het zand zet zal het paard dit nadoen. Dit voorbeeld gebruik ik altijd voor mijn dochter om de logica van de hulpen uit te leggen.
En eigenlijk zijn alle hulpen imo daarop gebaseerd. Je doet zelf voor wat je wilt dat het paard gaat doen en je paard volgt als een goede danspartner. Doet ie dat niet, dan kom je bij elkaar op de tenen terecht en is er van elegantie en lichtheid geen sprake meer maar wordt het een pijnlijke vertoning

Wat leuk omschreven.....die ga ik ook gebruiken.......

**Geplaatst**: 27-05-11 10:21

Geplaatst: 27-05-11 10:21

quadripes schreef:
@laura: als je een paard op twee teugels rijdt, is hij in feite in 'verticaal evenwicht' en door middel van de halve ophouding controleer je zowel het verticale als het horizontale evenwicht. waarbij in de loop van de africhting het horizontale evenwicht steeds iets opschuift naar achteren.

verticaal evenwicht heb je vanzelf als je vanuit achter je paard recht rijd vanuit het bekken.
dat kan je nooooit voor elkaar krijgen met je handen of een ophouding.
een paard kan zelf/los. prima in verticaal en horizontaal evenwicht gaan.
dan heeft hij niet iets aan zijn mond hangen die hem daar iets aan prutst.
rechtheid, komt altijd vanachteruit.
ruiters die nog steeds denken dit met hun handen te kunnen oplossen,
moeten zich eens verdiepen in de biomechanica paard.
je kan het zelfs voelen als je paard in "vertikaal evenwicht" gaat (balans noem ik het)
de bewegingen worden meer afgemaakt en vloeiender.