Bokt.nl

Airborn schreef:

Goed, einde discussie wat wat wel of niet kan.
Dit is een rijtechnisch discussie topic, niet een persoonlijke prestatie topic.

dus een rijtechnisch iets:
Aan welke elementen zou een perfecte piaffe moeten voldoen? Gelieve geen plaatjes te posten, maar woordelijk uit te leggen hoe het paard moet bewegen, welke houding, hoeveel mag het dier verplaatsen etc.
En dus als het ff kan, als je zoals ik eigenlijk geen idee hebt, de antwoorden in je op nemen, en geen onzin of plaatjes of vergelijkingen dr tussen gaan plaatsen.

Professor schreef:

Maar dat alles wel degelijk met halve ophoudingen, zonder deze is niet te rijden.

nombrado schreef:

Professor schreef:

Een goed ingereden GP paard voert alle oefeningen ook uit met een beginnend ruiter, alleen van perfectie is dan niet te spreken, het zijn hulpen die men geeft, en die herkend het paard en daarop voert het de oefening uit.
Alleen de paarden kennen natuurlijk de halve ophouding....

ja me hoela
neem totilas
beginner?
die krijgt er niets uit

ullaatje schreef:

hier nog een meelezer,
ik kan toch wel genieten van dat gekissebis hoor.

Deze discussie zal eeuwig voortduren.

Zolang er op concours beloond word met het voorbeen zwaaien zonder enige verbinding van achteruit, zal dit voort duren.

Zelf krijg ik les van een klassiek geschoolde instructeur en omdat ik op die manier blij word van het rijden ga ik daar lekker mee door.

Professor schreef:

Stellen kan men dat iedere gevoelvolle ruiter, een GP paard kan rijden onder aanleiding van.
Dat hij of zij alle oefeningen dan zomaar perfect uitvoert (wat zo wie zo nooit helemaal lukt) maar het kan wel.
Daarom zijn alle hulpen ook gelijk of dienen gelijk te zijn, iedere ruiter dient de gelijke hulpen aan een paard te geven voor de bepaalde oefeningen.
Alleen de grote talenten weten een combinatie te vormen met hun paard, dat kost tijd, maar dan is het een eenheid en word de uitvoering ook beter en fijner en mooier.
Maar dat alles wel degelijk met halve ophoudingen, zonder deze is niet te rijden.

Professor schreef:

Een goed ingereden GP paard voert alle oefeningen ook uit met een beginnend ruiter, alleen van perfectie is dan niet te spreken, het zijn hulpen die men geeft, en die herkend het paard en daarop voert het de oefening uit.
Alleen de paarden kennen natuurlijk de halve ophouding....

nombrado schreef:

orienta schreef:

Een gp paard narijden vind ik ook nog wel een verschil dan een gp paard opleiden

klopt
je zal alleen dit wel eerst gevoeld moeten hebben alvorens je een paard hierin zelf kan opleiden

Abacab schreef:

klopt Vur, er zijn genoeg ruiters die GP rijden en nooit een leerpaard hebben gehad. Dat zijn de ruiters me echt talent. Die hoeven geen rijkunstig gevoel te ontwikkelen mbv een leerpaard, die hebben al rijkunstig gevoel van nature, zo iets wordt ook wel talent genoemd

vur schreef:

Tja, en als je geen talent hebt, dan moet je wel zo keihard werken, afzien, doorzetten en nog harder werken om het je eigen te maken en je steeds maar weer te verbeteren en het geluk hebben dat je paard gezond blijft. Maar goed. Talent helpt wel denk ik. Verder moet je een retegoede trainer hebben, die je telkens op het goede pad wijst en op de rode draad blijft hameren,

Abacab schreef:

vur schreef:

Tja, en als je geen talent hebt, dan moet je wel zo keihard werken, afzien, doorzetten en nog harder werken om het je eigen te maken en je steeds maar weer te verbeteren en het geluk hebben dat je paard gezond blijft. Maar goed. Talent helpt wel denk ik. Verder moet je een retegoede trainer hebben, die je telkens op het goede pad wijst en op de rode draad blijft hameren,

gewoon geboren worden in een gouden wiegje kan ook een hoop obstakels wegnemen. Tot zo'n 20 jr terug kwam het gros van de sportruiters van bijzonder goede huize. Die kochten de beste paarden en lieten die bijrijden door goede trainers. Vroeger kon je dan nog gewoon nederlands kampioen worden.
Tegenwoordig is paardrijden wat bereikbaarder geworden, ook voor de gewone man, en zie je mensen als een EG of HP die van heel eenvoudige huize komen zonder paardenfamilies en die jaren lang stallen hebben moeten mesten om een paard te kunnen onderhouden.
Daardoor zie je nu een heel andere mentaliteit in de sport terug. Ruiters die hard kunnen werken en echt talent hebben. De emancipatie van de arbeidersklasse is zelfs tot aan de dressuursport zichtbaar. Misschien heeft dat de sport wel zo'n impuls gegeven.