Ninia schreef:Mijn manier komt uit de academische rijkunst, uit de basis van het rechtrichten. Als je de buitenteugel te strak houdt, kan je paard gewoonweg niet buigen, je geeft hem geen ruimte. Hij zal dan op zijn binnenschouder vallen. Door ruimte te geven op de buitenhand krijgt het paard ook ruimte in zijn kaak. De buiging stimuleer ik door hem met de binnenteugel tegen de hals van zijn binnenschouder af te halen. En natuurlijk rijd ik niet steeds met de teugels los en tegen de hals, de hulpen zijn juist klein en subtiel. Ben benieuwd of meer mensen zo rijden!
Je houdt de buitenteugel er wel aan, maar geeft wel wat ruimte zodat hij ook de wending door kan (denk maar aan het stuur van je fiets) Als je paard op de binnenschouder valt, dan is het binnenachterbeen niet onder de massa. Wil je een wending goed door kunnen rijden, dan moet je paard eerst recht onder je zijn.
Een hulpmiddeltje als het paard nog erg scheef is en in de wending op de binnenschouder valt is in de wending de buitenteugel van de hals te nemen en de binnenhand iets omhoog en teugel tegen de hals (dus in feite twee handen naar buiten te brengen; binnenhand niet over de hals brengen). Dus iets soortgelijks als Ninia.