Bokt.nl

Amaryllis schreef:

Ik heb echt goed het topic doorgelezen, en ik schrik er echt van dat mensen hier een paard denkt te kunnen corrigeren door het in de mond te gaan zitten??? Ik kan me er echt met de kop niet bij. Corrigeren is best wel eens nodig, maar om dit te doen via trekken/scherper bit/iets anders is onacceptabel en lost niks op: Behalve het gevoel van frustratie bij de ruiter!

Wanneer je je paard wilt corrigeren of een keer op zn plek wilt zetten kan dat heus wel, maar ga eerst eens bij jezelf te raden wat er niet goed gaat. Daarna kun je een (wanneer je er op zit) rijtechnische oplossing bedenken.
Op de grond vind ik het weer net wat anders, daar mag je in mijn ogen wel eens harder zijn en laten merken wie de leider is. Maar nooit via een bit, bahbah.

Amaryllis schreef:

Ik heb echt goed het topic doorgelezen, en ik schrik er echt van dat mensen hier een paard denkt te kunnen corrigeren door het in de mond te gaan zitten??? Ik kan me er echt met de kop niet bij. Corrigeren is best wel eens nodig, maar om dit te doen via trekken/scherper bit/iets anders is onacceptabel en lost niks op: Behalve het gevoel van frustratie bij de ruiter!

Wanneer je je paard wilt corrigeren of een keer op zn plek wilt zetten kan dat heus wel, maar ga eerst eens bij jezelf te raden wat er niet goed gaat. Daarna kun je een (wanneer je er op zit) rijtechnische oplossing bedenken.
Op de grond vind ik het weer net wat anders, daar mag je in mijn ogen wel eens harder zijn en laten merken wie de leider is. Maar nooit via een bit, bahbah.

Amaryllis schreef:

Ik durf inderdaad te zeggen dat ik nooit zal lopen trekken om mijn paard te corrigeren ja. Ik gebruik wel de corrigerende weerstand biedende hand als beschreven in ruiters en rechters van E van Loon, wat vberplichte kost voor iedereen zou moeten lezen. Maar ongehoord een bit langs de tanden rossen om je frustratie en onmacht te vertalen richting het paard? Nooit!! Daar zijn zat andere oplossingen voor.

Edit: hierbij doel ik op rijden he. Aan de hand deel ik ook wel eens een klap uit, of een stemverheffing. Maar straffen in de mond vind ik gewoon not done, nooit.

Aprella schreef:

Als je niet luisterd wordt je gestraft.
Ik trek liever in de mond dan men paard verrot te slaan. Meestal moet je ook maar één keer trekken en dan heeft ie het wel door.
Wat ik wel verkeerd vind is te snel naar trekken over gaan. Als ie niet reageert zet ik steeds meer druk op de teuegels en dan volgt er een snok.
De 600 kilo onder mij moet luisteren en mij respecteren. Als mijn paard geen respect heeft voor mijn leiderschap of voor mij in het algemeen, dan verlies ik mijn respect voor haar ook (tijdelijk). Een goede relaties is opgebouwd uit wederzijds respect en dat probeer ik nu in de kop van men bijrij paard te krijgen (wat niet ehct simpel is) maar we zullen er wel komen. Elke keer dat ik met haar bezig ben, ondervind ik al dat het een beetje makkelijker gaat.

Je moet kunnen straffen! Je mag niet bang zijn om te straffen, maar je moet wel nadenken en weten waarom je straf. Je moet verantwoord straffen.
Ik beloon veel liever. Straffen is niet tof, maar soms is het echt wel nodig.

Elin_ schreef:

Amaryllis schreef:

Ik durf inderdaad te zeggen dat ik nooit zal lopen trekken om mijn paard te corrigeren ja. Ik gebruik wel de corrigerende weerstand biedende hand als beschreven in ruiters en rechters van E van Loon, wat vberplichte kost voor iedereen zou moeten lezen. Maar ongehoord een bit langs de tanden rossen om je frustratie en onmacht te vertalen richting het paard? Nooit!! Daar zijn zat andere oplossingen voor.

Edit: hierbij doel ik op rijden he. Aan de hand deel ik ook wel eens een klap uit, of een stemverheffing. Maar straffen in de mond vind ik gewoon not done, nooit.

Ja precies wat ik zei.
Met dure woorden het ''lief'' maken.
Denk jedat ze die ''corrigerende weerstand biedende hand'' niet voelen? Ik heb het niet over het bit over de tanden rossen ,maar eigenlijuk hoef ik u en de reacties niet eens serieus te nemen

Je kunt er namelijk ook gewoon niet omheen dat ook jij niet heilig bent.
Dure woorden of het gewoon grof zeggen het komt op hetzelfde neer.

murphy102 schreef:

Don_Zhivago schreef:

Dus jij verliest nooit je geduld?
En doet nooit iets waarvan je denk. O dat had ik ook anders kunnen doen??

Knap!
Alhoewel ik ervan overtuigd ben dat iedereen weleens buiten z'n boekje gaat![/quote
Als je je geduld verliest en gefrustreerd raakt komt dat door onkunde en onwetendheid, gebrek aan kennis.
Het ligt ALTIJD aan de ruiter. En als je echt overtuigd bent van je gelijk, heb je altijd nog de keuze om NIET op een paard te stappen. Zoek dan een andere sport waar geen dieren bij betrokken zijn.
Sport en dus ook paardensport IS discipline en als de ruiter het geduld niet heeft, heeft hij/zij dus ook de discipline niet.

Amaryllis schreef:

Ach je geduld verliezen is heel normaal. Soms lukt t gewoon niet en ben je tot alles in staat.. Stap dan gewoon even een rondje en bedenk je dat 'alles' niet de oplossing is
Mocht ik doen overkomen of ik heilig wil zijn: dat ben ik niet. Maar mn punt is gewoon dat ik straffen in de mond omdat 'iets niet lukt' gewoon belachelijk vindt. Dit is weer iets anders dan bijv de noodrem er op moeten gooien, dan heb je niet zoveel keus. Maar hoeveel mensnen zie je wel niet lopen te sjorren omdat eeen paard het bit niet los wilt laten?? En: helpt het..?

murphy102 schreef:

Inderdaad, Don_Zhivago,

Ik verlies nooit mijn geduld. Ik laat altijd mijn verstand zegevieren boven mijn emoties. Ook ik heb dat moeten leren.Als ik tegen de grens aan zou lopen, "rond ik het netjes af" dmv voorwaarts neerwaarts en stap ik af. Afhankelijk van het probleem zou ik het paard de andere dag bijv. gaan longeren, hetzij met de Horst Becker gymnastiekteugel, de gogue of de chambon om eerst weer de ontspanning van de bovenlijn te verkrijgen, of ik zou hem aan de bijzetteugel nemen of aan de dubbele lijnen. Meer "smaken" zijn niet nodig.
Uiteraard de herkomst van het probleem zoeken. de meeste mensen zoeken dat in symptoombestrijding: die hals moet in de krul, koste wat kost, of het paard nu over de rug loopt of niet. Kijk, en daar zit 9 van de 10x (zoniet 10 van de 10x) het probleem; Een paard dat niet over de rug gaat, laat het probleem "zien" in de hoofd-hals-houding!!!
* het paard stapt al niet taktmatig: overstapt zich met de voorbenen (maakt pas niet af), meestal door teveel snelheid agv temperament, onttrekken aan been. Gevolg: nog meer gewicht op de voorhand, gevolg: geen zuivere takt.
* Paard geeft niet na in nek- en kaakgewricht; kan als gevolg daarvan ook de rug niet ontspannen en dus bol maken (om achterhand onder te laten treden).
* Als gevolg daarvan is er geen aanleuning, want een paard dat te snel loopt, kan geen been aan gegeven worden om hem voorwaarts te laten gaan.
* er is dus geen impuls. Wel snelheid, geen impuls (door de ruiter opewekt). Als je in een Porsche met 200 km over de snelweg racet en je remmen doen het niet of nauwelijks, ga je ook geen gas bij geven..., toch?! Dit gaat natuurlijk vooral op bij de hedendaagse hoog in het bloedstaand gefokte paarden.
Dus ik heb het nog helemaal niet over de afgestompte paarden die gewoon niet meer aan het been zijn, doordat wij niet met sporen kunnen rijden. Als je begrijpt dat een paard op een spoor of een zweep of een hard been (meestal hak) IN ELKAAR KRIMPT, hetgeen een mens ook zou doen bij een por in zijn ribben, dan begrijp je ook dat deze niet ter verfijning wordt gebruikt. Dus eerst maar eens zonder sporen scherp maken op de kuit. Bewust worden van wanneer je er tegen aan zit ongewenst... en dat is nog al eens...!!! Braaaave paarden dat ze alles maar slikken van die ruiter...!
* En dan heb ik het nog niet eens gehad over de lengtebuiging, het rechtrichten van een paard.
Zou dit allemaal voor elkaar zijn, is er een BASIS voor verzameling.
En voor de slimmerikken onder ons: die hebben al gauw gezien dat je dan dus wel MOET werken aan de hand van het SCALA (staat voorin in het dressuurproevenboekje).
Dus een paard van achteren naar voren rijden. Leren een HAND alleen te laten sluiten ipv de hele schouderpartij, bovenarm en onderarm, dus spierballenwerk. Kijk maar eens om u heen: hoeveel zijn er zich bewust van hun eigen spanning (ontspanning van de ruiter is meestal nog niet eens aan de orde...!)

Wat moeten wij dan een paard gaan straffen???
Laten wij eerst eens onszelf onder de loep nemen. Maar ja, dat doet zeer, dat willen we liever niet, bovendien hebben we daar geen tijd voor, want morgen willen we op wedstrijd en dan moet die knol "het gewoon doen..., toch?!".
Knap hoor!

Citaat:

Leren een HAND alleen te laten sluiten ipv de hele schouderpartij, bovenarm en onderarm, dus spierballenwerk. Kijk maar eens om u heen: hoeveel zijn er zich bewust van hun eigen spanning (ontspanning van de ruiter is meestal nog niet eens aan de orde...!)

Don_Zhivago schreef:

Dus jij verliest nooit je geduld?
En doet nooit iets waarvan je denk. O dat had ik ook anders kunnen doen??

Elin_ schreef:

hahahahaha hier zitten allemaal Z ruiters hoor! Alleemaal brave en perfecte ruiters die NOOIT wat fout doen