Geplaatst: 25-04-08 10:47 Waarom ik denk dat jij het wél met mij eens bent?
Hierom: die eerste categorie steigeren die ik noemde, het steigeren uit protest, is redelijk gevaarlijk, maar goed te voorkomen. Dwarsigheid is imo hetzelfde als protest. En ook te voorkomen door kijken en luisteren.
Steigeren uit schrik: als je zorgt het paard niet te belonen, en je kalmeert het, is het zelden meer dan een eenmalige actie, en zodoende wordt dat niet een probleemgeval.
Steigeren uit angst valt in dezelfde categorie, en bij die beide, als je zelf maar rustig blijft, en geen hele stomme fouten gaat maken, is er echt niks aan de hand. En daarom nam ik die even niet mee.
Je kunt namelijk niet heel veel fout doen...
Maar ik ben er van overtuigd dat de echte probleempaarden voortkomen uit inconsequente ruiters, die niet hebben geluisterd naar hun paarden. Toen kwam er een moment, dat het paard dacht dat als ie niet iets extreems ging doen, de ruiter het nóóit zou begrijpen dat er iets is (niet dat een paard precies zo denkt, maar je snapt me wel denk ik
) en toen... zette de ruiter hem op stal.Of begon zacht en lief tegen hem te praten.
Of... zo ongeveer alles, behalve een goeie mep, en dan, als alles weer rustig is, eens gaan kijken wat er nou allemaal aan de hand is.... en daar ook wat mee doen.
En díe probleemgevallen zijn 99% van de steigerende paarden. Ze zijn volkomen gezond van lijf en leden, alleen hebben ze ooit protest aangetekend, en werden er op de één of andere manier voor beloond. Waardoor de (anders) eenmalige actie een gedragspatroon is geworden, wat verdraaid moeilijk te doorbreken is (en dat is pas het punt waarbij je professione hulp nodig hebt).
En ik denk dat jij het volledig met mij eens ben, dat het niet zover hoeft te komen. En dat 99% van de probleemgevallen echt te voorkomen is. En dat is niet eens heel moeilijk.
Snap je mij nu?
