Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-01-16 18:44

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst door de TopicStarter : 18-01-16 18:44

Voorzichtig doorgaan, goed opletten.
Ze zijn niet van porselein.
Ik werk ook wel eens door als ik me niet zo goed voel....

**Geplaatst**: 18-01-16 20:22

Geplaatst: 18-01-16 20:22

Milkberry schreef:
Picasso, oh over het hoofd gezien!! Mooie vwnw foto!! Dat is echt precies hoe ik het zou willen zien.

Dank! Hij blijft echt lekker voorwaarts en kan dan met z'n neus over de grond gaan. Hij is alleen wat onhandig (een echte 3 jarige) die nog weleens wil struikelen over zijn eigen benen....

**Geplaatst**: 18-01-16 20:54

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 18-01-16 20:54

Dat heeft mijn 23jarige ook nog regelmatig hoor

**Geplaatst**: 18-01-16 21:49

Geplaatst: 18-01-16 21:49

Een tijdje meegelezen, en bezig geweest met verder doorrijden vanaf sept zadelmak van vwnw was nog geen sprake.

Tot ineens vandaag zonder vragen liep ze in draf stofzuigend rond tot mijn grote verbazing. Ze trok hierbij wel de teugels uit mijn handen, voelde wel een verandering in de rug en het "lui" worden. Ik had verwacht dat ze eerst op boeghoogte zou lopen maar ze gooide echt alles los.
Zeer verbaasd dus haha.

**Geplaatst**: 18-01-16 22:36

Geplaatst: 18-01-16 22:36

Het was inderdaad een hoefzweer $*\o/*$ Hij zat heel diep (hoog), het was een hele nare. De hoefsmid en arts moesten er samen aan werken om hem te vinden en open te leggen. Maar het is gelukt!

Picasso: mooie foto van die stretch

Avanti: bij het ene paard gaat het geleidelijk; de andere gooit ineens alles los. Zo te horen ben je goed bezig

Laatst bijgewerkt door Horseware op 18-01-16 22:40, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-01-16 22:39

Geplaatst: 18-01-16 22:39

Ik heb volgende week woensdag mijn eerste zitles bij Elke Wiss (equus-libris). Ik ben benieuwd!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-01-16 23:19

Geplaatst door de TopicStarter : 18-01-16 23:19

Nog wat huiswerk?

**Geplaatst**: 18-01-16 23:44

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 18-01-16 23:44

Picasso. Hoe dan ook blijft het een knapperd.

Hw, oef gelukkig maar! $*\o/*$

Mijn paard gaat wss op revalidatie bij mensen die dit dagelijks doen. Volgens de principes van klassieke dressuur. Even met hun gesproken en hij zei dat een paard met zijn genre blessure best gewerkt wordt. Aangezien hij niet kreupel is.
Natuurlijk opbouwend. Maar hij zal zonder werk stijf worden en de knieen worden weer slapper. En zo komen we er nooit uit. Hem zelf werken vind ik nu te riskant, ik heb de ervaring niet om zoiets te doen.
En we zijn aan dag 4 stappen en hij springt nu al alle kanten uit met dat koud weer. Kan al niet meer inde bak wandelen zonder dat hij heksentoeren doet om los te komen. Kan enkel nog geen 20 meter op en af over het asfalt lopen met hem. En dan nog... Zie hem niet na een maand braver worden, ga ik zo aan de slag loopt hij zichzelf kapot.
Nog even goed nadenken. Vind het moeilijk hem ergens achter te laten. Ik zie heel snel als hem iets dwars zit...

**Geplaatst**: 19-01-16 10:44

Geplaatst: 19-01-16 10:44

Fijn, HW!

Choco, is het ver waar hij eventueel in training gaat? Is het een optie om hem ergens in training te zetten, waarbij je zelf helpt? Dan leer jij bij en kan je hem in de gaten houden.

Ik zit zelf ook even met een dilemma

Zoals jullie gezien hebben is mijn pony sterk verbeterd de laatste tijd. Super fijn. Maar nu is mij al eens geopperd of dit paard het niet fijner zou vinden (gezien zijn bouw ed) om voornamelijk buiten te rijden en 1x per week basi dressuur in de bak om hem soepel te houden. Maar ik wil eigenlijk meer... Ik ben nu de 40 gepasseerd en ik wil zo graag eindelijk een op z-niveau dressuur rijden (wel klassieke dressuur uiteraard

). Al mijn vorige paarden waren door blessures niet geschikt. Mijn vorige IJslander liep wel op M1 niveau, maar dat was eerder een uitzondering als IJslander zijnde dan regel ben ik achter gekomen. Zij was qua karakter niet meer hanteerbaar toen ik door zwangerschap/baby niet meer elke dag kon rijden helaas. De pony die ik nu heb moet er zo erg aan trekken dat de werkhouding al echt een uitdaging is. Maar hij is zo doodbraaf en 100% bomproof. Mijn dochter reed er al los op toen ze 3 jaar was. Dat is ook wat waard. Maar gezien mijn leeftijd wil ik eigenlijk eens mijn droom waarmaken

Wat zouden jullie doen? Met dit paard het proberen? Kan hij dat en is het eerlijk naar hem toe?

**Geplaatst**: 19-01-16 11:00

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 19-01-16 11:00

Choco, dat is ook lastig.
Ik zou wel heel vaak gaan kijken in zo'n geval en goed je gevoel volgen.

Een paard van een vriendin dat ik vroeger ook veel reed was ook heel vaak vaag kreupel, dan weer voor en dan weer achter. Uiteindelijk bleek hij op alle spieraanhechtingen gevoelig te zijn. Waarschijnlijk door verkeerde opfok.
Ze is uiteindelijk ingeslapen omdat ieder sprintje op de wei alweer tot problemen leed.

Jenny, proberen kan altijd maar ik denk dat je er heel erg gefrustreerd van wordt.
Als het type paard niet bij je doel past breekt dat meestal een keer op.
Je werk dan waarschijnlijk kei hard voor een keurige proef om dan met een 6jes middenmaat protocol tevreden te moeten zijn. Hoe oud is je paard nu?

Kan je niets leasen of bijrijden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-16 11:29

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-16 11:29

Je hebt helemaal gelijk @Jennyxx.
Correcte dressuur heeft een positief effect op ieder paard, genieten van het ineenvloeien van beider lichamen vraagt een paard met een bouw dat daar optimaal voor geschikt is en die heeft een Ijslander niet, die is voorbestemd om andere dingen goed te kunnen.

Je bent voorzover ik gezien heb erg klein en lijkt me ook zacht en gevoelig, kijk eens rond bij de NRPS.

**Geplaatst**: 19-01-16 11:29

Geplaatst: 19-01-16 11:29

Het is helaas ver... 220kilmometer verderop...
Als hij weg gaat, gaat hij enkel naar daar. Omdat ze daar door middel van training je paard revalideren.
En dat is nu exact wat hij nodig heeft. Ik kan wel aquatraining doen, maar komt hij terug heb ik opnieuw hetzelfde probleem. En de bedoeling is toch dat ik er mee rij...
Na de training kan ik makkelijker overnemen. En ik kan daar wel op les gaan, maar dat zal eerder maximaal iets wekelijks zijn.
En daarna blijf ik 2 wekelijks lessen bij die mensen. Want dan zijn ze in de buurt.

Jenny, inderdaad erg lastig... Nu je zal voor jezelf moeten uitmaken wat je doelen zijn en waar je prioriteiten liggen. Als je de plek hebt voor 2 dan zou ik niet twijfelen...

Een Z proef kan in principe elk paard, maar je zal inderdaad moeten uitmaken indien je paard daarin plezier heeft.

**Geplaatst**: 19-01-16 11:36

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 19-01-16 11:36

@Jennyxx, Super dat je paard goed gaat. Ik denk dat je voor je droom beter een ander paard kunt aanschaffen. Je ijslander kan best aardig wat lijkt me maar daar zit een lager plafond aan dan bij een sport gefokt paard. moeilijke beslissing tenzij je de mogelijkheid hebt om 2 paarden te onderhouden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-16 11:41

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-16 11:41

ChocooPrins schreef:
Het is helaas ver... 220kilmometer verderop...
Als hij weg gaat, gaat hij enkel naar daar. Omdat ze daar door middel van training je paard revalideren.
En dat is nu exact wat hij nodig heeft. Ik kan wel aquatraining doen, maar komt hij terug heb ik opnieuw hetzelfde probleem. En de bedoeling is toch dat ik er mee rij...
Na de training kan ik makkelijker overnemen. En ik kan daar wel op les gaan, maar dat zal eerder maximaal iets wekelijks zijn.
En daarna blijf ik 2 wekelijks lessen bij die mensen. Want dan zijn ze in de buurt.

Jenny, inderdaad erg lastig... Nu je zal voor jezelf moeten uitmaken wat je doelen zijn en waar je prioriteiten liggen. Als je de plek hebt voor 2 dan zou ik niet twijfelen...

Een Z proef kan in principe elk paard, maar je zal inderdaad moeten uitmaken indien je paard daarin plezier heeft.

Zet je paard één of twee jaar in het buitenland in een half verwilderde opfok tussen 100 andere paarden, daar gaat/moet hij naar vermogen bewegen, zijn lichaam gaat zich aan de omgevingseisen aanpassen.
Ruig, glooiend land vindt je in Duitsland en Frankrijk, de opfok is er goedkoop.
Alles dat hij nu al geleerd heeft blijft gewoon bestaan.
Het zal je verassen wat voor een paard je terug krijgt.

**Geplaatst**: 19-01-16 11:56

Geplaatst: 19-01-16 11:56

Verrassen hoop ik

Dat kan met een net gecastreerde hengst ook wel eens fout aflopen als hij kuddegedrag niet kent.

Choco, wat doen ze dan precies wat zo bijzonder is? Want de meeste revalidatie peuten doen niet zo gek veel anders dan wat jij nu doet. Veel stappen, aan de hand werken en evt wat aquatraining.
Ik denk dat je jezelf erg onderschat.

HW, had het even gemist, maar gelukkig dat je paard 'enkel' een hoefzweer had.
Maar die kunnen inderdaad extreem pijn doen. Hopelijk is hij er snel bovenop.

In mijn eerdere post bedoelde ik trouwens peesaanhechtingen ipv spieraanhechtingen.

**Geplaatst**: 19-01-16 12:37

Geplaatst: 19-01-16 12:37

Heb ik ook al aan gedacht Simpelman. Maar dat vind ik nog enger!! Maar als laatste optie is het geen verkeerd idee. Naar de eifel.
Nu hij zal wel braaf zijn in een kudde, het is wel een hengst maar hij is wel super sociaal vind ik. Hij is makkelijk op zichzelf en makkelijk met anderen rond hem. Als ik sta te poetsen laat ik de andere hengst aan zijn kont knabbelen

. Nu de andere hengst is totaal niet dominant. Met een dominanter paard is de aanblik al genoeg om de nek erop te zetten..

Ze zouden hem meteen aan de dubbele longe hangen... Ik kan dat wel een beetje, maar ik ben belange zo vlug niet. En het rechtmaken vind ik vaak ook nog moeilijk. Met begeleiding zou het me wel lukken, maar daarvoor zitten ze te ver.
En het is voornamelijk het gevoel. Ze hebben jarenlange ervaring waardoor ze exacter kunnen inschatten wanneer iets te belastend is of net opbouwend.
Ik doe vaak eigenlijk net iets te weinig. Waardoor hij ook niet echt vooruit gaat. Ontspanning is er wel gekomen, maar als hij niet opbouwd dan kan hij niet sterker worden...
En nu met de blessure vind ik het te riskant om het zelf te doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-16 12:45

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-16 12:45

ChocooPrins schreef:
Heb ik ook al aan gedacht Simpelman. Maar dat vind ik nog enger!! Maar als laatste optie is het geen verkeerd idee. Naar de eifel.
Nu hij zal wel braaf zijn in een kudde, het is wel een hengst maar hij is wel super sociaal vind ik. Hij is makkelijk op zichzelf en makkelijk met anderen rond hem.

In een kudde en in ruig land lopen ze minstens 30km per dag, heuvel op, heuvel af, sprongetje, galopje, spelen, bloemen plukken, water drinken.
Ze zijn de hele dag bezig met doen.

**Geplaatst**: 19-01-16 12:46

Geplaatst: 19-01-16 12:46

Zou je echt gelukkiger worden van Z dressuur rijden dan dat je nu bent?

**Geplaatst**: 19-01-16 13:42

Geplaatst: 19-01-16 13:42

Simpelman schreef:
ChocooPrins schreef:
Het is helaas ver... 220kilmometer verderop...
Als hij weg gaat, gaat hij enkel naar daar. Omdat ze daar door middel van training je paard revalideren.
En dat is nu exact wat hij nodig heeft. Ik kan wel aquatraining doen, maar komt hij terug heb ik opnieuw hetzelfde probleem. En de bedoeling is toch dat ik er mee rij...
Na de training kan ik makkelijker overnemen. En ik kan daar wel op les gaan, maar dat zal eerder maximaal iets wekelijks zijn.
En daarna blijf ik 2 wekelijks lessen bij die mensen. Want dan zijn ze in de buurt.

Jenny, inderdaad erg lastig... Nu je zal voor jezelf moeten uitmaken wat je doelen zijn en waar je prioriteiten liggen. Als je de plek hebt voor 2 dan zou ik niet twijfelen...

Een Z proef kan in principe elk paard, maar je zal inderdaad moeten uitmaken indien je paard daarin plezier heeft.

Zet je paard één of twee jaar in het buitenland in een half verwilderde opfok tussen 100 andere paarden, daar gaat/moet hij naar vermogen bewegen, zijn lichaam gaat zich aan de omgevingseisen aanpassen.
Ruig, glooiend land vindt je in Duitsland en Frankrijk, de opfok is er goedkoop.
Alles dat hij nu al geleerd heeft blijft gewoon bestaan.
Het zal je verassen wat voor een paard je terug krijgt.

Hier wil ik vanuit eigen ervaring een kant tekening bij plaatsen. Dit is niet een goed advies voor alle paarden, want het leven is ruig in de bergen in de kudde en de overgang voor sommige paarden veel te groot. Ik ken meer paarden die de overgang amper of niet konden maken, ondanks het toezicht verzorging en hooi die ze krijgen!

Wij hebben dit met onze Hercule gedaan. Hercule blijkt zo kwamen we achter, een echt mensen paard te zijn en enorm aan mij gehecht (en ik aan hem). Hij bleek een geweldige leidruin te zijn van de kleine kudde en de merries accepteerden hem zeer goed ondanks dat ze wisten dat hij geen hengst was (kennen ze namelijk goed). Hercule heeft het echt heelm oeilijk gehad en het heeft hem bijna zijn leven gekost, zeer depressief en graat mager was hij na paar maanden. Hij rende alsmaar naar boven zodra een auto passeerden, in de hoop dat mensen (ik?) langs kwamen. Hij werd helemaal gek van de vliegen/ dazen etc en ging daar behoorlijk heftig van uit zijn plaat. Het leven is stoer en ruig en dat kon hij fysiek goed aan. Na drie maanden werd ik gebeld of ik zsm wilde komen zo slecht ging het met hem. Dus ik er naar toe en vond een volkomen onherkenbaar graat mager depressief volkomen in zich zelf gekeerd paard. Ik herkende hem niet meer terug en ik kreeg geen enkele reactie en kon hem niet bereiken, zo in zich zelf gekeerd was hij, zo dof, zo slecht.
Gelijk heb ik het zadel gepakt en we strompelden het erf af (bijna wankelend). Iedere stap hem verteld hoe geweldig hij is, hoe prachtige merens en dat we die week weer het rijden zouden gaan oppakken. Hem helemaal te pletter geknuffeld tijdens dat kleine rondje (1KM?) waar we heel lang over gedaan hebben want ik ben nog paar keer afgestapt en naast hem gelopen maar dat werkte niet. Ik voelde met 100% zekerheid dat hij dat rijden nodig had, tot grote ontzetting van mijn vriendin dat ik op zo'n paard klom.
's Middags kwam ik weer en riep hem, zijn oogopslag was al vele male beter. De andere dag, floot ik hem en vrolijk kwam hij aan stappen en weer stap rit gemaakt, maar nu zonder wankelen. Na een week galoppeerden we als vanouds door de bossen en bergen. Hij was weer mijn vrolijke punt muts en was gelijk na de eerste rit weer begonnen met te eten. Het paard was gewoon weg aan het kwijnen van de heimwee.
Vanaf dat moment ging het duidelijk beter en ging ik regelmatig naar hem toe. Altijd voordat ik kwam, bracht hij zijn merries naar boven om op me te wachten. Zelfs een keer toen Belle niet wist dat we twee dagen eerder zouden komen dan gepland, zag ze aan Hercule dat ze voort moest maken met onze caravan klaarmaken, want dat we er aan kwamen.

Dus als je voor zoiets kiest, kies dan heel goed. Omdat Hercule zo stoer, sterk en ruig is en altijd buiten staat hebben wij deze inschattingsfout gemaakt. Ik zal hem dat nooit meer aan doen. Hij gaat nooit meer bij me weg en als ik op vakantie ga dan niet meer langer dan twee weken, want dan begint hij weer afwijkend introvert gedrag te vertonen, weten we inmiddels.
Maar Polie die kan gerust de bergen in en vindt dat zeker allemaal best. Die mist me echt niet. :Y)

**Geplaatst**: 19-01-16 14:11

Geplaatst: 19-01-16 14:11

Helemaal waar Pien!
Ik heb ooits eens mijn oude merrie op het land gegooid voor een jaar. Ze had haar pees gescheurd. Voor de 2de keer... En was ofwel een dik half jaar boxrust, ofwel dat. Dus maar het 2de gekozen.
En dat was een echte merrie, totaal niet aanhankelijk!
Ik ging niet vaak langs, had de behoefte ook niet echt. Stond ook bij de dierenarts op het land, dus was voldoende controle.
Nou als ik die terug kwam halen had ik opeens een heeeeel aanhankelijk paard terug... Die had ook het menselijk gezelschap gemist.
Vroeger blijf van mijn lijf merrie, en toen opeens mij begroeten, willen kroelen, genieten van een massage. Voordien hadden vooral vreemde mensen moeite met haar te pakken in de wei, dat was gewoon allemaal weg. Haar euro was gevallen dat ze mensen eigenlijk wel ok vond.

Van de hengst weet ik niet zo goed hoe hij zou reageren. Ik vind hem meer mensgericht dan de oude merrie. En minder dan de jonge merrie die ik had. Maar natuurlijk zijn mensen meer zijn kuddegenoten dan paarden nu.
Alhoewel, en dat vind ik nu typisch aan die barokke paarden, ze zijn beetje eenhandig. En hechten echt aan hun baas. Hij is graag bij mij. Hij komt afgesprint als hij mij ziet. En geef je hem eens aan iemand anders kan hij heel onrespectvol zijn en bij mij is hij gewoon braaf (meestal :Y)

), vind dat toch een teken dat hij mij echt als baas ziet.
Maar soms tref ik hem als hij slaapt, jezus mina wat een ochtendhumeur. Dan is hij echt boos

.
Dus de ene keer ben ik zijn wereld en de andere keer zou hij gewoon zijn kont draaien.
Dus ik weet het niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-16 14:13

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-16 14:13

Ik heb een jaar of 12 paarden in de opfok gehad en dat wat je beschrijft herken ik, sommige paarden hebben dat.
Sommigen kost het meer tijd om zich aan een normaal en natuurlijk paardenbestaaan aan te passen.
Na verloop van tijd vinden ze allemaal hun evenwicht en worden er per saldo beter/sterker van.
Ze moeten zich zelf zien te redden.

Het gebrek aan natuurlijkheid en hardheid tijdens de opfok zou wel eens de oorzaak kunnen zijn voor een grote hoeveelheid problemen die we tijdens ons latere gebruik tegenkomen.

**Geplaatst**: 19-01-16 14:20

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 19-01-16 14:20

Absoluut simpelman.
En ook het gericht fokken natuurlijk. De wet van de sterkste is al lang niet meer geldig.
Neem de jonge merrie, die zou gewoon sterven in het wild(er landschap). Bij 15 graden en regen moest die een deken aan omdat ze stond te rillen op haar benen. En binnen de kortste keren stond die dan spierbevangen. Volledig kapotgefokt, die kan nooit geen paard zijn zoals een echt paard zou moeten zijn.
En van de hengst weet ik het helemaal niet, geen papier bij. Geen geschiedenis. Alleen een bang paard een jaar geleden en een heleboel littekens. Kan door de mens zijn, of ook door een ruig landschap. Alleen weten we het niet. (behalve littekens van de singel zijn heel duidelijk door wat ze komen)

**Geplaatst**: 19-01-16 14:29

Geplaatst: 19-01-16 14:29

Mijn eerste paard heeft het in de opfok al bijna niet gered als onderdeurtje.
Als volwassen paard heeft ze zich ook nooit goed in kuddes weten te handhaven, altijd de pispaal. Ze durfde niet te liggen en at bijna niet. Uiteindelijk deed ik ik dan maximaal 6 uur weidegang omdat ze anders dikke benen kreeg en zelfs richting bevangen ging.
Ik heb eigenlijk gewoon te weinig geluisterd want uiteindelijk is ze daardoor blijvend kapot geschopt.
Het gevoel dat een paard in een kudde 'moest' was helaas te groot achteraf gezien.

Opfok eiffel zie ik trouwens niet als 'wildernis'. Dat is een keurig beheerde en gecontrolleerde situatie waar je paard keurig in de gaten gehouden wordt.
Dat vind ik geen rare optie.

Echt op de alp gooien is maar voor weinig paarden ook buiten het zomerseizoen haalbaar.
Daarnaast ken ik vooral paarden die van graasprojecten gevaarlijk dik terug gekomen zijn echt op het randje hoefbevangen.

Je moet dus heel goed weten waar je dan je paard heenstuurt.

**Geplaatst**: 19-01-16 14:31

Geplaatst: 19-01-16 14:31

Dank jullie wel voor de respons. Ik dacht nu word ik helemaal voor gek verklaard (gelukkig niet), maar het is echt gebeurd.

Simpelman schreef:
Het gebrek aan natuurlijkheid en hardheid tijdens de opfok zou wel eens de oorzaak kunnen zijn voor een grote hoeveelheid problemen die we tijdens ons latere gebruik tegenkomen.

Dat denk ik ook.

Hier zat mede onze inschattingsfout omdat Hercule de eerste drie jaar bij zijn vader en moeder en andere paarden altijd buiten semi wild is opgegroeid. Dit heeft onze echt verrast. Inderdaad kwam het na een jaar goed, zolang ik maar regelmatig beleef komen en hem heeft het geholpen dat een zeer aardig oudere man met hem buitenritten ging rijden. Die wilde hem uit eindelijk ook kopen maar ik wilde hem (gelukkig) niet kwijt en ik had zo iets, zolang hij nog steeds zo blij is om me te zien en die band gelijk zo sterk aanvoelt blijft hij bij mij en haal ik hem ooit in rustiger werk tijden weer terug. Was een hele goede keuze, wat zou ik een spijt hebben gekregen als ik deze lummel uit mijn leven had laten gaan.

ChocooPrins schreef:
Nou als ik die terug kwam halen had ik opeens een heeeeel aanhankelijk paard terug...

. Herkenbaar. Hercule is ook veel aanhankelijker geworden. Ik wist altijd al dat ik veel van hem hield. Maar dat dit omgekeerd ook zo was en is, merkten we dus toen pas. Wist ik niet.

ChocooPrins schreef:
Alhoewel, en dat vind ik nu typisch aan die barokke paarden, ze zijn beetje eenhandig.

Ja, dat zie je bij de merens ook. Ik ken nogal wat van dit soort verhalen. De eerste jaren kunnen echt lastig zijn met een merens (ook mijn ervaring), maar als ze eenmaal voor je gaan dan is dat ook zo en dan blijft dat.

ChocooPrins schreef:
Hij komt afgesprint als hij mij ziet. En geef je hem eens aan iemand anders kan hij heel onrespectvol zijn en bij mij is hij gewoon braaf (meestal )

Herkenbaar. Hercule kan zo hard aan komen galopperen als ik ze op kom halen van de wei (krijgen ook eten en dat weten die schoffies :Y)

) dat ik soms als het glad is achter het muurtje ga staan of hek, zodat als hij doorglijdt hij mij niet plet. Polie galoppeert haar man achterna, komt vaak als eerste naar me toe, maar meestal erg rustig in een drafje. Niet dat overdreven spektakel (mooi stoer gezicht hoor zo'n zwart paardje met die prachtige manen

) van Hercule, dis als het niet glad is, zo in mijn opengesperde armen mag duiken voor een stevige kroel. Polie duikt er dan achter aan zodat we een heuse triootje

hebben. Voor mij is dat het toppunt van geluk juist omdat dit niet elke dag is.

ChocooPrins schreef:
Dus de ene keer ben ik zijn wereld en de andere keer zou hij gewoon zijn kont draaien.

Ja herkenbaar. Zeker als er erg veel gras staat in de lente en ze gerantsoeneerd worden is Hercule (Polie niet) Oost Indisch doof en ziet me ook helemaal niet. Doordat Polie komt en ik vertrek naar huis, komt hij er meestal klote hard achteraan want dat is dan ook weer niet de bedoeling. Paarden zijn wat dat betreft echte schoffies.

Alleen maar 100% eens Sizzle met je post.

**Geplaatst**: 19-01-16 14:52

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 19-01-16 14:52

Haha Pien! Grappig.
Bij mij is hij enkel boos op mij in zijn box. Dan staat hij te slapen.

Nu heb al een bericht via fb gezonden, prijs gevraagd. Dus wil zeggen dat ik eigenlijk al weet wat gedaan. Jammer dat we geen eifel in de achtertuin hebben. Had het hem zeker gegund.

Maar heb wel iets van ik wil heel veel voor mijn paard doen, maar uiteindelijk heb ik wel een paard om te rijden. En wil om dat te bekomen veel doen. Maar uiteindelijk is dat het uitgangspunt.
Stel dat hij toch niet beter wordt mag hij wel naar de eifel. Hij gaat alleszins nooit meer weg. Maar dan zijn mijn tijden in het zadel ook wel gesleten hoor.