Askja schreef:Ik volg dit topic af en toe, nu even een reactie. Dat achteroverhangen van veel moderne dressuurruiters begrijp ik sowieso niet zo goed. Kijk bijv. eens naar Adelinde Cornelissen, als je haar in uitgestrekte draf ziet, lijkt het echt alsof ze enorm in haar onderrug hangt. Nu is zij wel een superfitte ruiter die veel aan haar conditie werkt dus het lijkt me niet dat ze dit doet omdat ze anders de bewegingen niet kan volgen. Maar waarom dan wel? Heeft dit misschien te maken met de benadering in de moderne dressuur dat je 'neutraal' moet zitten en alleen teugel- en beenhulpen moet geven, als een soort aan-uit-knopje, in plaats van dat je met je zit dingen aangeeft aan je paard?
Of komt het toch simpelweg doordat de giga bewegingen van het moderne dressuurpaard anders niet uit te zitten zijn, ook niet door een superfitte ruiter?
Meer in het algemeen valt het me op dat dressuur steeds meer versnippert in tal van enorm doorgespecialiseerde subrichtingen, elk met een eigen type paard en met eigen vakidioten die hun benadering heilig verklaren en andere verketteren.
Askja, ik heb me aangewend om mooi recht als het waren "op" mijn paard te gaan zitten met het idee dat ik daarmee mijn rug ontlast en goed rechtop zat. Nu ik veel zitles heb en sinds een tijdje klassieke dressuurles krijg ben ik sinds kort "in" het paard gaan zitten. Het verschil is enorm. Als ik als het ware "mijn benen wijd" doe en diep in het paard ga zitten (permitez les mots maar zitten op je muts dus als het ware
) en de lucht uit mijn lijf laat valt me op dat mijn paardje gemakkelijker gewicht naar achteren kan zetten, ze gaat ook meer en meer knabbelen op het bit en dat ik haar veel meer voel onder me. TEvens is het veel minder moeilijk om mijn benen goed te houden en aan het paard. Op het moment dat ik voel dat paard minder fijn gaat dan kan ik mezelf gelijk corrigeren want dan zit ik er weer teveel op in plaats van "in". Klopt bijna altijd.
Bijzonder vind ik dat ik sinds ik dat doe veel minder last heb van mijn rug (mijn rug is gewoon helemaal versleten). Ik had dat dus helemaal niet verwacht (integendeel). Wat me ook is opgevallen die enkele keren dat paard echt zakt en beweegt van achteren naar voren dan zit dat geweldig fijn. Mijn paard heeft wel van nature een fijne rug waar het goed op doorzitten is, maar loopt graag op de voorhand, dus daar ben ik echt mee bezig om dat te corrigeren. Dat ze fijn is om op te zitten daar heb ik heel bewust naar gezocht met kopen want rug is nu eenmaal zeer slecht maar wordt nu qua bespiering wel beter en beter.
Jouw opmerking over hoe ruiters zitten herken ik zeer zeker (ook dus van mezelf), sla alleen maar het blad van de KNHS (paard en sport) open.