Nadya schreef:Mijn paard was bv niet zo voorwaarts op mijn zit en been. Je kunt dan een zweepje gebruiken en hem elke keer een klap geven. Je kunt ook gaan grondwerken en gaan zorgen dat de plek waar je drijft gevoeliger wordt d.m.v. je lichaamstaal (jaja, dat kan en het werkt ook nog).![]()
Snap je de nuance een beetje? Bij beiden reacties moet het paard ook reageren, dat klopt, maar het zijn twee totaal verschillende benaderingen. Het is maar waar je je beter bij voelt.
Imo gaat dat op voor alle manieren van rijden.
Ik bedoel daarmee: stel ik ben bezig met wijken voor het been en mijn paard reageert niet op het been. Dan kom ik in met mijn spoor. Dat is onprettig. Het paard gaat opzij en wordt beloond doordat ik op dat moment niets meer doe. Paard legt de connectie dat als hij opzij gaat voor het been, hij zich het prettigst voelt. Hij leert niet van de druk, maar van de beloning door het wegvallen van de druk.
Nu doe ik het op zijn Parelli's. Mijn paard reageert niet op fase 1 dus ik voer op naar fase 4. Dat is onprettig. Het paard gaat opzij en wordt beloond doordat ik op dat moment niets meer doe. etcetera.
Dat is in feite precies hetzelfde, alleen doe ik het een vanuit het zadel en het ander vanaf de grond. Wat voor het paard precies hetzelfde is, want bij beide irriteer ik hem tot er reactie komt en bij de gewenste reactie wordt hij beloond door het wegvallen van de irritatie.
Dat gaat ook op voor het rijden met of zonder bit. Druk op de lagen, druk op de tong, druk achter de oren, druk op de neus... het gaat erom dat het paard geirriteerd wordt door ons en dat we belonen door de irritatie weg te nemen. Want het paard leert van de beloning, niet van de hulp. In feite kunnen we hem leren om aan te galopperen als we aan zijn linkeroor trekken en terug in draf te gaan bij het aanraken van zijn staart, zolang we op het juiste moment belonen.