Bokt.nl

gliss schreef:

Er zit nog wel een verhaaltje vast aan deze prachtige NRPS merrie, dus ik geef even een inleiding. Ze is(dacht ik) 3 jaar geleden, op stal komen wonen waar ik rij.

Ze is 18 jaar en ik rij/train haar nu 1,5 jaar (ivm met studie nu minder fanatiek). Veel van haar voorgeschiedenis weet ik niet. Wat ik wel weet, en wat me het afgelopen 1,5 jaar is opgevallen./gemerkt, is dat ze een zeer sensibel en gevoelig paard is. Niet alleen onder het zadel, maar ook in de omgang. Het koste ook veel moeite om een beetje vertrouwen te winnen op beide vlakken. (In het begin was een fatsoenlijk rondje bak al moeizaam en het poetsen en zadelen begin ik maar niet over).

Het idee is ontstaan dat ze vroeger, wanneer ze ietwat loperig was(zowel buiten als in de bak), meerdere malen zeer hard in haar mond is getrokken. Bij een lichte druk, of een verkeerd teugelgebruik(bewegen met handen/ op druk rijden), moeilijke oefeningen, iets nieuws... gaat het hoofd de lucht in. Wel zodanig dat ze bijna je cap raakt. Na heel veel winnen van vertrouwen en met zeer zachte hand, engelengeduld en vriendelijk rijden, gebeurd dit nauwelijks nog. Alleen indien we moeilijkere oefeningen doen, galop, of nieuwe/onbekende dingen komt het oude zeer weer naar boven. Daarom heb ik, voor mijn eigen safety een (slof)touwtje eraan hangen die ik indien het te hoofd te hoog gaat erbij kan pakken. In principe gebruik in hem niet.

Inmiddels zijn we al een stuk verder met haar. Toch blijf ik moeite houden om, bvb met galop, de spanning uit haar lijf te laten vloeien. Ze heeft er behoorlijk de snelheid erin, waardoor ik al eigenlijk al mijn energie steek in het op mijn zit terugrijden.



Gr. Manon

S_en_Z schreef:

Ik ben aan het nadenken voor je maar het lastige is dat ik niet zie hoe en wat ze precies doet. Dat maakt goede tips geven lastig (heb je geen filmpje? Desnoods pb?)

gliss schreef:

Toch zou ik nog willen vragen of iemand een tip kan geven betreffende het dikgedrukte? En dan doel ik met name op de galop. Hoe zou het komen dat er toch altijd weer zoveel spanning/snelheid hierbij om de hoek komt kijken? Voor de info en voorgeschiedenis nog even een stukje gequote.

S_en_Z schreef:

En als je aangalopeert, de voorkant laat voor wat het is en een tijdje gewoon iets rug verlicht en wanneer ze uit zichzelf terug komt in tempo daarvoor belonen? Of wanneer ze daalt met de hals belonen en dan gewoon weer stukjes aanleuning aannemen?

S_en_Z schreef:

Klinkt een beetje als die van mij begin vorig jaar. Die werd met druk gereden op een verwaarloosd gebit. Die was zo licht in de hand dat ze met onderhals erop in een valse krul liep hopende dat je niet aan de teugels kwam.

S_en_Z schreef:

1e wat ik er op heb gemonteerd was sturen op benen en als ze in zo'n "stress"moment schoot handen naar voren, laat maar lopen. Liever naar voren dan stoppen. Voor ieder momentje dat ze de hals liet zakken belonen en uiteindelijk steeds ietsjes korter genomen en beloond voor het naar de hand toe zakken.

S_en_Z schreef:

Inmiddels heb ik er een superfijn paardje aan en soms loopt ze nog weleens onder me vandaan als ze een keer uit galop valt of als ze denkt dat ze op haar donder krijgt. Ik laat dan de voorkant gewoon met rust, laat haar gewoon lopen en blijf tegen haar praten.. en als ze terugkomt beloon ik haar. Boos worden, vastzetten of doorschoppen heeft bij haar geen effect behalve dan dat je een stuiterbal op 4 benen krijgt die zo in de stress raakt dat als je afstapt ze staat te rillen op haar benen. Terwijl ik haar NOOIT straf. Ik negeer wat minder gaat en beloon wat beter gaat.

S_en_Z schreef:

Nu kan ik langzamerhand een beetje meer vragen en als ze aangeeft het moeilijk te vinden doe ik een stap terug. Uiteindelijk gaat ze het steeds meer zelf aanbieden.. voor mij werkt het heel goed.. maar ik zeg er wel bij.. dat ik door de jaren heen wat handiger ben geworden

KarinvdM schreef:

joyce B schreef:

Ik krijg het gevoel dat hier in sommige gevallen de lat wel heel erg hoog wordt gelegd...
Is dat wel helemaal reëel?

Dat ben ik met je eens.
Je moet ook kijken naar de leeftijd en het nivo.

bertie schreef:

Het is de galop zelf die ervoor zorgt.
De galop is de gang met de meeste energie. Om daar goed mee om te gaan is ook niet zo vanzelfsprekend.
Wat dat betreft is de stap een stuk gemakkelijker. De draf wordt al iets moeilijker, en tja, de galop is gewoon nog een beetje moeilijker.
Voor een ruiter ook. In de stap zou je in slaap kunnen vallen, in draf moet je wel wakker blijven, en in galop moet je alle zeilen bijzetten om niet gelanceerd te worden. Bij wijze van spreken dan.

bertie schreef:

Misschien kun je je doel voorlopig een beetje bijstellen. Bijvoorbeeld NIET een heel rondje galop. En al ZEKER niet een hele lange zijde: dat vráágt om hard gaan, als de controle er nog niet is.

Probeer met kleine stukjes te beginnen. Stukjes waar het racen nog niet de kans heeft gekregen.
Zo beloon je het goede.

bertie schreef:

Wat zou je in de praktijk kunnen proberen.
Bijvoorbeeld: grote volte in draf, aanspringen ergens tussen X en de lange zijde, en weer terug laten komen naar draf op de korte zijde, als het enigszins kan zoveel mogelijk op zit (even buitenheup naar voren wil nogal eens helpen). Het aanspringen richting de rand van de bak gebeurt dan in een wending, en dat kan je helpen iets meer te 'rijden', en iets minder afhankelijk te zijn van een ongecontroleerd racemonstertje.
Ik weet niet of je het kunt, maar als je doorhebt hoe het werkt, dan is het vrij simpel om vanuit de stap in galop aan te springen. Eigenlijk is het gemakkelijker dan vanuit de draf, en je houdt al met de eerste sprong meer controle. Want bij het aanspringen vanuit stap kan het paard geen gebruik maken van de snelheid die er in de draf al wel is. Vanuit stap springt een paard al veel beter vanuit het achterbeen aan.
Het zou best kunnen dat jij, in jouw geval, aanspringt vanuit een sneller draven. Meestal maakt het paard zich dan lang, valt uit elkaar. En dan is aan alle voorwaarden voor een racegalop voldaan.

S_en_Z schreef:

Gliss, als ze blijft rennen is dat dus NIET dé tip voor jou.

Die van mij had toen een belabberde conditie.. dus dat "rennen" was max. 5 minuten en dan was ze kleddernat van het zweten, schuim overal. Dan is het goed te doen om ze even te laten lopen. (inmiddels werkt ze een uur zonder te zweten tenzij ik haar stukjes meer op het achterbeen zet in galop, dat vind ze erg moeilijk )

Maar als ze ontzettend kan blijven spurten zonder terug te komen is het inderdaad geen goede

Lizzii schreef:

KarinvdM schreef:

Dat ben ik met je eens.
Je moet ook kijken naar de leeftijd en het nivo.

Ben ik maar gedeeltelijk met je eens. Is het niet beter om meteen het juiste te leren i.p.v eerst verkeerd en dan pas verder? (ik spreek hier uit ervaring )

Op school leer je toch ook niet eerst 1+1 = 3 ? Nee, 1+1 = 2 en met minder zijn we niet tevreden toch? Pas als we dat onder de knie hebben ga je een stapje verder.

S_en_Z schreef:

Is Charisma al verkocht Anoukie? Vond dat zo'n leuk paard. Zal dat ene topic niet vergeten, dat merrie half hekje meenam in haar proefje Was zo'n leuke foto.

KarinvdM schreef:

Ja en je begint daarbij met 1+1=2. Voordat je aan de tafel van 12 begint ben je al een stuk verder en voordat je leert worteltrekken ben je nog weer een stuk verder. Je bouwt het op naar nivo en naar wat iemand aankan.
Bij een paard doe je dat niet anders, imo. Die leer je eerst op eigen benen en in balans te lopen met een mens als ballast op de rug. Daarna ga je pas wijken, sbw, travers en appuyeren aanleren omdat ze in de loop der tijd sterker worden en meer draagkracht krijgen.

Anoukie schreef:

S_en_Z schreef:

Is Charisma al verkocht Anoukie? Vond dat zo'n leuk paard. Zal dat ene topic niet vergeten, dat merrie half hekje meenam in haar proefje Was zo'n leuke foto.

Nee ze is er nog en staat sinds gisteren nu ook bij mezelf op stal. Ik ga er lekker zelf mee aan de slag .

En ja klopt, dat was best een leuke fotoserie .