Marion71 schreef:Wat een gezeur zeg. Te dikke mensen zijn vriendelijke ruiters en dunne mensen juist niet? Hoe je als ruiter in de omgang met je paard bent, heeft toch niks te maken met wat de weegschaal je vertelt?
Te dik zijn is 9 vd 10 keer het probleem van teveel calorieën binnenkrijgen en er te weinig verbranden. Dat de balans bij iedereen anders ligt, is waar. 20 jaar geleden was overgewicht lang niet zo'n probleem als nu. Is dat in 1 keer erfelijk bepaald? Heeft iedereen last van de schildklier? Welnee, dat heeft vooral te maken met de voeding van vandaag de dag en het weinige bewegen.
Aan te dik zijn kun je wat doen. Dat geldt voor elke verslaving (alcohol, gokken, drugs, roken, etc). Alleen een roker of alcoholist mag verketterd worden, maar zit niet aan het heilige huisje van hoe iemand eruit ziet. Dan kan 'ie er in 1x niks aan doen. En dat is onzin. Dat het niet iedereen lukt om af te vallen, begrijp ik wel, maar wees dan eerlijk en zeg dat je het niet redt. Kruip niet in die verdomde slachtofferrol.
Iedereen die een groot aantal kilo's is afgevallen, voelt zich veel plezieriger. Bewegen gaat makkelijker, bukken, etc. Da's ook logisch, knoop 'ns een zak cement op je rug en loop daar 'ns een hele dag mee rond. Een fijne ruiter die te dik is, is een nog fijnere ruiter als hij die 20 kilo te veel kwijt is. Zo simpel is het.
Paard moet in conditie zijn, maar dat geldt ook voor degene die erbovenop zit! Redt je het niet om die overtollige kilo's kwijt te raken, zorg dan voor een paard die bij je lijf past. Datzelfde geldt ook voor een zadel (zie te vaak dat iemand op de lepel zit, omdat z'n kont niet in het zadel past).
Helemaal mee eens, en ik zie dan morgen ochtend wel of we pagina 100 al hebben gehaald
Welterusten!