Bokt.nl

nombrado schreef:

Professor schreef:

Dat zou ik niet zo schrijven, beide is een Kunst waar je hard aan moet werken.
Niet iedereen kan zomaar als ruiter even met de langeteugel overweg, dit vereist veel training en veel vertrouwen en veel gevoel.
"lange teugelen" dat woord ken ik niet, vind dat om het lichtjes uit te drukken degenereren van een grote Kunst.

dik gedrukt, daar gaat het om.
gek genoeg heb ik het veelvuldig over gevoel gehad, echter werd dit door jou als onzin bestempeld en nu kom je zelf met deze uitdrukking.
niks negatiefs aan het woord langeteugelen
net als professoren

quadripes schreef:

het gaat niet alleen maar om ontspanning, Nombrado. En zelfs ontspanning is bedriegelijk. Ik krijg het gevoel dat je nooit serieus met een paard hebt getraind.

quadripes schreef:

ik wilde niet zeggen: ik weet zeker dat jij nooit serieus met een paard hebt getraind... maar die uitspraak ontlok je nu onderhand wel.

nombrado schreef:

ik mis niks
hier een artikel over gevoel
zet daar ruiter voor en je hebt ruitergevoel.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Gevoel

het enige wat een goede instructeur kan doen, is de hulpen aangeven in het moment dat het nodig is en vragen of de ruiter het voelt.
dan is dat gevoel nog altijd een beleving van de ruiter zelf, niet van de instructeur.
stel je voor dat je alles voelt van een ander
hoe zou je dat vinden?

quadripes schreef:

en trouwens: iemand die bang is kan ook bedrogen worden door zijn angst/gevoel. want je hebt ook irrationele angst en dat is angst die totaal misplaatst is op een bepaald moment... dan help je die persoon echt niet door hen in hun angstgevoel te bevestigen.

Danique_G schreef:

Als ik zou moeten kiezen tussen manier van lesgeven van Nombrado of die van Quadripes, zou ik toch kiezen voor die van Quadripes. Het enigste wat ik mis is hoe je je zit kan verbeteren. Maargoed, dat zal wel standaard zijn uiteraard.

murphy102 schreef:

Als jij goed ruitergevoel/Rijkunstig gevoel zou hebben, zou je begrijpen wat Quadripes bedoelt, want ze zegt het nl. heel goed en met heel veeel geduld.
Een goed instructeur ZIET wat de ruiter voelt en hij/zij moet dan dus ook zelf dat ruitergevoel hebben, waardoor hij dit herkent bij zijn leerling. Hij/zij zal aan de reactie van het paard zien wat er gebeurt, wat er goed of fout gaat, waar het vandaan komt en hoe op te lossen en dat kan alleen vanuit dat Rijkunstig - Ruitergevoel! Daar vanuit zal hij/zij ZIEN wat de ruiter dus VOELT en heeft dus niets met een verschillende beleving te maken.
Dus wat jij hierboven zegt, betekent dan dat jij zelf zeer waarschijnlijk niet dat ruitergevoel hebt waar hierover gesproken wordt.
Is niet erg, maar dan mag je hier geen uitspraken over doen.

nombrado schreef:

Danique_G schreef:

Als ik zou moeten kiezen tussen manier van lesgeven van Nombrado of die van Quadripes, zou ik toch kiezen voor die van Quadripes. Het enigste wat ik mis is hoe je je zit kan verbeteren. Maargoed, dat zal wel standaard zijn uiteraard.

en het begint allemaal met zit.
dat is zeker niet standaard tegenwoordig
je zal daarin je gevoel moeten volgen wie je les geeft en waar je verder mee komt.

murphy102 schreef:

Maar dat is nu net de grootste valkuil als mensen nog geen ruitergevoel hebben ontwikkeld, hetgeen overigens een proces is waar je "nooit klaar" mee bent.
De taak van een instructeur is de ruiter "wegwijs" te maken in al die vele, vele gevoelens van haar/hem die zij/hij onder zich voelt en dat te "vertalen" naar de ruiter en daar ook -afhankelijk van de graad van opleiding van de ruiter- prioriteiten in aanbrengt.
Dus:"Wat je nu voelt is dit en dat komt daar en daar vandaan en zo ga je daarmee om, zo reageer je daarop".
De ruiter voelt immers zoveel en benoem dan maar eens wat wat is, dan kom je niet verder door te zeggen "Volg je gevoel",want de ruiter wéét immers niet wat hij/zij moet voelen.
Dat is nu juist het moeilijke hieraan.

andafries schreef:

Nombrado, Laat me dan een plaatje aan de lange teugel zien waar het paard dan wel blij kijkt in jouw ogen.

nombrado schreef:

[

nog erger
ik zie, maar voel ook alles wat een ruiter en een paard voelt als ik les sta te geven
angsten, pijn, verdriet, spieren, blokkades , alles.

nombrado schreef:

murphy102 schreef:

Maar dat is nu net de grootste valkuil als mensen nog geen ruitergevoel hebben ontwikkeld, hetgeen overigens een proces is waar je "nooit klaar" mee bent.
De taak van een instructeur is de ruiter "wegwijs" te maken in al die vele, vele gevoelens van haar/hem die zij/hij onder zich voelt en dat te "vertalen" naar de ruiter en daar ook -afhankelijk van de graad van opleiding van de ruiter- prioriteiten in aanbrengt.
Dus:"Wat je nu voelt is dit en dat komt daar en daar vandaan en zo ga je daarmee om, zo reageer je daarop".
De ruiter voelt immers zoveel en benoem dan maar eens wat wat is, dan kom je niet verder door te zeggen "Volg je gevoel",want de ruiter wéét immers niet wat hij/zij moet voelen.
Dat is nu juist het moeilijke hieraan.

Als je zelf, als ruiter, je middelpunt hebt kunnen vinden met rijden, en daaruit volgend je ontspanning, is dat stuk zeker klaar. (je herkent het zeker als je dat punt gevonden hebt)
pas als de ruiter ontspant en in het middelpunt recht kan balanceren kan de ruiter pas een eenheid worden met het paard en diens beweging. Eerder nooit.
eerst ontspanning ruiter, vandaaruit kan pas het paard gaan ontspannen.
die voelt nl alles van de ruiter (ook de spanningen in het lijf)