jasmijn78 schreef:Professor schreef:Oude onderzoekingen helaas die niets zeggen, dit zijn nieuwe onderzoekingen die nog niet geheel afgrond zijn maar wel duidelijk aangeven waar het paard beengd wordt.
Ik ben geen wetenschapper, en de meeste van ons hier ook niet. Ik denk daarom ook dat resultaten vaak verkeerd begrepen worden en/of uit hun verband gerukt. Ik geloof zeker dat LDR/rollkur schadelijk kan zijn. Maar ik denk dat het in de praktijk van zoveel factoren af kan hangen in hoeverre het daadwerkelijk schadelijk kan zijn. Ik denk dat de bouw van een paard meespeelt, de vaardigheid van de ruiter etc. Ik heb ook het idee dat in veel onderzoeken er vanuit wordt gegaan dat de paarden langere tijd in die houding lopen, terwijl veel toppers in de praktijk dat niet doen, maar de houding steeds afwisselen. Wat ik mij verder afvraag: hoe verhoudt de schade die volgens onderzoekers aan de nek ontstaat (maar die bij paarden van Anky niet geconstateerd is) zich tot het ontstaan van peesblessures en rugblessures? Blessures waar de oorzaak niet te wijten is aan rollkur? Het zou raar zijn een trainingsmethode te gaan verbieden terwijl een gewone wijze van training net zo veel of misschien nog wel meer risico geeft op blessures. Een blessure is een blessure en dus altijd vervelend voor een paard, of die nou in de nek zit of in hun rug of been.
En dan zou je ook regulier/recreatief gebruik van paarden moeten onderzoeken op de risico's van lichamelijke schade en blessures. Want het zou nog raarder zijn topsport met paarden in het algemeen te gaan verbieden vanwege het risico op blessures, terwijl het doorsnee manegepaard gedurende zijn carriere meer schade oploopt dan 10 sportpaarden bij elkaar...
Dat is vooralsnog mijn mening over het hele rollkuronderzoek: het is te eenzijdig. Men zoekt alleen maar naar mogelijke gevolgen van die wijze van training en er wordt nergens een relatie gelegd met andere wijze van training/gebruik van paarden. Daarom kan zo'n onderzoek nooit geheel objectief zijn. Objectief zou zijn als er een mega groot onderzoek zou komen waarin een representatieve steekproef van paarden (alle paarden even oud, zelfde wijze getraind, vergelijkbare capaciteiten, vergelijkbare leefmstandigheden) uit alle mogelijke disciplines, proffesioneel en recreatief gedurende hun carriere worden gevolgd, bij leven onderzocht en bij dood volledig worden onderzocht... Verschillende trainingswijzen moeten tegen elkaar afgezet worden, verschillende disciplines en onderscheid naar niveau van de ruiters. Die resultaten zouden dan nog eens interessant zijn!
Misschien komt uit zo'n onderzoek wel dat topwesternsport onevenredig veel schade bij een paard oplevert, dan dressuur of een andere discipline. Of het springen. Of misschien is wel manegewerk het allerschadelijkst en zijn wij ons hier nu aan het blindstaren op iets wat voor het oog er misschien niet prettig uit ziet (dat ziet voor mij een turnster die een warmingup aan het doen is ook niet) maar relatief gezien maar weinig schade veroorzaakt...
Moet je je dan laten leiden door de zogenaamde publieke opinie dat het er niet fijn uitziet? Gaat de menigte dan ineens bepalen hoe de prof zijn paard moet trainen? Waarom wordt er geen onderzoek gedaan naar situaties dichter bij huis, zoals bij het manegepaard? Is het omdat het dan te dicht bij onze eigen praktijk komt? Want we hebben allemaal ergens moeten leren rijden en we weten allemaal dat je daarbij onherroepelijk fouten maakt die altijd ten koste gaan van het paard. Is een manegepaard minder belangrijk dan een topsportpaard? Heeft die minder recht op een goed leven?
Verder denk ik dat men ook niet moet denken roomser te zijn dan de paus. Elke vorm van sport/rijden met paarden brengt een risico van schade, overbelasting en blessures met zich mee. Je moet alleen die wijze van gebruik/omgang en training verbieden die een ONEVENREDIG hoog risico voor (ernstige) blessures met zich meebrengen. Met sommige dingen is dat simpel te bepalen: een paard tegen de benen meppen opdat hij hoger springt: daar hoeven we niet lang over na te denken. Maar ik denk echt dat het bij trainingsmethoden als rollkur veel genuanceerder ligt.
Als je van paarden houdt, en bent voor paardenwelzijn in het algemeen en je wilt daar beleid op maken, dan moet je bij het begin beginnen. Dan moet je er niet 1 iets, 1 methode uit gaan lichten, maar alle wijze van rijden en trainen van paarden onderzoeken op de risico's voor de gezondheid van paarden. Dan weet je pas echt iets. Dan zou je kunnen zeggen tegen elke federatie/overkoepelend gebeuren: dit zijn de risico's voor jullie discipline, ga zelf maar aangeven en verantwoorden hoe jullie dat binnen jullie sport, zowel op amateur als proffesioneel niveau gaan beheersen. Zo krijgt niet 1 discipline alle sh*t, alle slechte publiciteit over zich heen, waardoor praktijken uit andere sporten uit de wind blijven die net zo erg, of wellicht erger zijn. Zo ben je structureel met welzijn bezig, en ben je niet 1 sport of enkele toppers daaruit kapot aan het maken.
Geweldig verhaal, maar gaat totaal aan alles voorbij.
U projekteert het op mij, heb meerdere onderzoeken gelezen en gezien.
Weet u de trainingsmethoden gaan gewoon tegen de regelementen in.
En wanneer u dit paarden welzijn vind en mooie foto´s ????????



