Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Yinari schreef:Het leven is duur.
Als je een paard koopt voor je hobby waarvan je van tevoren weet dat hij erg moeilijk is, zul je daarmee doormoeten omdat je hem dus moeilijk kan verkopen. Als dan blijkt dat het met jou en het paard ook niet zo klikt heb je geen mogelijkheid om hem voor weinig te stallen op die plek. Als je op een grote pensionstal staat wil je vaak ook kunnen rijden. Als dat niet kan ben je een hoop geld kwijt aan stalling en onderhoud terwijl je nog niet van je hobby kunt genieten.
Dan is er nog altijd de mogelijkheid om een goedkoper adres te zoeken (boer e.d.) maar voor veel mensen is dat niet echt een optie. En als je een duur paard hebt gekocht en hem voor erg weinig moet verkopen, is er een kans dat je voorlopig geen ander paard kunt betalen.
HannahFrouk schreef:Ja, wat is rijden eigenlijk.
....
Het heeft volgens mij in beide gevallen toch echt te maken met bekendheid, routine en waar een paard rust in vindt.
Huertecilla schreef:Waar geen woord verkeerd aan is. Je laat echter het relationele aspect volledig buiten beeld. Het feit dat een vreemde geen band heeft is een fundamenteel verschil. Hoe groot de invloed ervan is, is afhankelijk van de hechtheid van de band tussen een ruiter en een paard van hun gezamelijke kwalitijd.
Al is een vreemde een véél beter ruiter, het is een ánder, niet ´jij´.
Wie dat niet ervaren heeft kan het zich proberen voor te stellen. Doe jezelf echter een plezier en sluit dit perspectief niet voor jou en jouw paard af. Het heeft wellicht niets met goed rijden van doen, levert wellicht geen winstpúnten op, kost wellicht waarde van het paard, maar het is wel kwaliteit van de relatie.
Het is maar wat je wil, doch roep niet dat het niet bestaat, want dat geeft alleen emotionele armoede in het ruiterschap aan.
hc
Huertecilla schreef:Al is een vreemde een véél beter ruiter, het is een ánder, niet ´jij´.
Bolieke schreef:De ene rijdt natuurlijk al beter met een paard dan de ander. Maar als een paard zo moeilijk te rijden valt, dat alleen de eigenaar ermee kan rijden, wie zou er dan in godsnaam op willen kruipen??
Huertecilla schreef:HannahFrouk schreef:Ja, wat is rijden eigenlijk.
....
Het heeft volgens mij in beide gevallen toch echt te maken met bekendheid, routine en waar een paard rust in vindt.
Waar geen woord verkeerd aan is. Je laat echter het relationele aspect volledig buiten beeld. Het feit dat een vreemde geen band heeft is een fundamenteel verschil. Hoe groot de invloed ervan is, is afhankelijk van de hechtheid van de band tussen een ruiter en een paard van hun gezamelijke kwalitijd.
Al is een vreemde een véél beter ruiter, het is een ánder, niet ´jij´.
Wie dat niet ervaren heeft kan het zich proberen voor te stellen. Doe jezelf echter een plezier en sluit dit perspectief niet voor jou en jouw paard af. Het heeft wellicht niets met goed rijden van doen, levert wellicht geen winstpúnten op, kost wellicht waarde van het paard, maar het is wel kwaliteit van de relatie.
Het is maar wat je wil, doch roep niet dat het niet bestaat, want dat geeft alleen emotionele armoede in het ruiterschap aan.
hc
Melanie_B schreef:Een ruiter kan nog zo geweldig zijn en zoals met anky paar keer aangetoond wil het niet zeggen dat ze met ieder paard kan wegrijden. Plus wat ik vaak merk is dat een ZZ ruiter opeens op een B/L paar dkruipt en dat paard moet opeens hoog niveau gaan lopen ??. IS dit eerlijk ik zou het niet gek vinden als die in verzet kwam.
Bolieke schreef:Een hechte band is zeer belangrijk. Dat wil ik zeker niet tegenspreken.
Maar dat een paard iemand anders op z'n rug een ongewenste intimiteit vindt, sorry, dat vind ik er wel over!
Sammie schreef:De eerste keer op een paard moet de combinatie elkaar nog leren kennen. Dus verwacht niet dat de ruiter zo met het paard weg kan rijden. Dat is een flinke illussie. Ik geloof bij lange na niet dat iemand die dus beweert: Ik ben de enige dat ook daadwerkelijk zo is.
Ik twijfel ook of een paard die wat nerveus reageert op een andere ruiter slecht opgeleid is. Als je heel je leven lang gewend bent op beweging x en dan opeens beweging y (hetzij been/hand/gewicht ect) dan kan ik mij voorstellen dat het paard in eerste instantie anders reageert. Daarom moet je ook wennen aan elkaar. Ik zou zo'n paard eerder (extreem) gevoelig noemen.
Ik zal het ook zo niet zeggen. Iedereen kan met mijn merrie aan de haal.Uitermate geschikt voor de beginnende ruiter, de bange ruiter, de recreant, de wedstrijdruiter. Op dit paard past een veelzijdig dekseltje
En dat zal straks ook wel opgaan voor die ander
Huertecilla schreef:Als jij met jouw partner met kwalitijd solide gezamelijke geschiedenis hebt zul jij je normaal gesproken verzetten tegen een andere minnaar hoe goed die ook is; je WIL helemaal niet!
Voor een gehecht paard is berijden door een vreemde gewoon ongewenste intimiteit.
Bovenstaande kan je als goed minnaar inherent niet willen en als goed ruiter evenmin.
kaatje77 schreef:Ja, ik kende inderdaad een paard waar maar 1 persoon op kon rijden.
Dit paard was voor anderen echt levensgevaarlijk en uiteindelijk in de marathon voor de koets beland en heeft ook nog internationaal gelopen.
Dus het kan raar lopen..............
SparklingApp schreef:Hier ben ik het wel mee eens, merk ook wel dat de paarden waar ik het meeste mee heb er ook de meeste problemen mee hebben, de anderen doen het makkelijker met iedereen.
brigitta1987 schreef:Bijvoorbeeld omdat je een moeilijk paard hebt en bang bent dat iemand anders zich bezeert als ze/hij erop stapt.