Bokt.nl

Citaat:

Zijn de hedendaagse sportpaarden eigenlijk (fysiek/mentaal) wel geschikt om die echte hogeschool oefeningen te doen?

En zo nee, is dat dan erg, de hogeschooloefeningen waren oorspronkelijk toch bedoeld voor het slagveld, om aan te vallen en te verdedigen?

Citaat:

ik heb een vraagje

hoe leer je je paard eigelijk de kunstjes aan de hand en dan aan onder het zadel?
weet hij de hulpen voor onder het zadel dan al ,, kun je dat aan dat hand leren?
of leer je het kunstje dan los aan de hand,,
en dan onder het zadel met de hulpen die daarbij horen

ik vind het best interressant
maar snap nog niet helemaal hoe het inelkaar zit

BBreedveld schreef:

Waar ik het echter nog steeds niet mee eens ben, is dat er gezegd wordt dat we maar 'krabbelen' omdat we geen tact, impuls en aanleuning zouden hebben. Die moeten er wel zijn, en daar wordt naar gestreven. Alleen zien wij graag veel méér ontspanning in de rug en veel minder stuwing. Bent heeft mij zelf aangeraden te blijven checken of ik genoeg impuls heb om te kunnen verzamelen. Alleen met méér impuls kan je verzamelen - kan je dus niet moeiteloos tempoversnellen vanuit de verzameling, dan was het geen verzameling, maar alleen 'langzaam'.

Waar ik (in mijn rol van advocaat van de duivel ) me wel in kan vinden is het commentaar dat het geen toegangkelijke methode is en dat het voor een beginner een hele kluif is. Maar dan krijg je denk ik weer dezelfde discussie die er ook bij LDR wordt gevoerd: is een methode slecht omdat hij niet goed uitgevoerd wordt?

jasmijn78 schreef:

http://nl.youtube.com/watch?v=07rFzUmwL7w

Hier nog een leerling van Bent/MdJ. Ook een staaltje rijkunst waar ik niet warm van wordt. de overgangen zijn om te huilen, tact en impuls ontbreken totaal, paard blijft hoog in het kruis (wat ook deels zijn bouw is, maar ik zie totaal geen buiging in het achterbeen). Als dat piaffe voor moet stellen? Het paard valt iedere keer naar binnen met de achterhand. En het zou juist zo rechgericht moeten zijn door buigingsarbeid? Zo recht dat hij in de overgangen van sukkeldraf naar galop scheef gaat? In iets wat op piaffe moet lijken scheef gaat? Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Ik vind dit dressuur met een hoofdletter D van Droevig. Sorry.

Citaat:

jasmijn78 schreef:

Ik zie alleen paarden die her en der wat met de kop naar binnen worden getrokken... Ik vind dit nog niets weghebben van dressuur

DresslOver schreef:

Hokjes, Hokjes, Hokjes..
Waarom probeert iedereen nu altijd alles in hokjes te zetten? En als je hier de antwoorden leest lijkt het erop dat niemand meer duidelijk weet welk hokje wat is..
"Ik doe klassieke Dressuur! / Academische rijkunst! / Moderne Dressuur!"
Sorry dat ik het zo ongenuanceerd ga zeggen maar wat een Onzin! Gewoon onzin. Sinds wanneer doet iemand aan één bepaalde manier van rijden, met regeltjes waar ze zich aan houden? Ik heb altijd geleerd dat je je als ruiter zijnde aan moet passen aan het paard, en van het paard uit steeds moet gaan kijken wat voor het paard de beste manier van rijden is. Wat het paard het beste past, en waar het paard het meest van verbeterd. Wat voor hokje dit dan ook moge zijn.
Daarnaast lijkt het me toch dat de meeste mensen overal wel wat van mee pikken? De ene instructeur doet het zo, de ander doet het zo. Dan hoef je het steeds niet overal mee eens te zijn, maar zulke dingen zijn ook te combineren! Dat wil dan niet zeggen dat de ene manier slecht is, maar dit maakt de andere ook niet goed. Het hangt er maar niet van af, waar je paard en jij als ruiter je het beste bij voelt. Dan kan je best verschillende dingen van verschillende stromingen in je rijden meenemen. Of moet je dan zeggen: Nee, ik beoefen de moderne dressuur, ik mag geen klassieke dingen meenemen in mijn training?

Citaat:

Om een draf en galop er niet uit te laten zien als "krabbelen", heb je een zweefmoment nodig. Om dat zweefmoment te blijven behouden in een langzamer tempo, zul je eerst met impuls voorwaarts moeten rijden en die impuls blijven bewaren terwijl je verzameld, waardoor het paard die energie omzet en hoger van de grond gaat en minder voorwaarts. Dat mis ik in alle voorbeelden, ook in het overigens erg mooie filmpje van Anja Beran. De achterbenen zijn minder dragend terwijl er juist wordt gezegd dat er gewerkt wordt op méér dragend en minder stuwend.
Om idd over rechtgericht zijn nog maar te zwijgen, in de meeste voorbeelden zijn de paarden absoluut niet recht en duidelijk niet in evenwicht en ook nog niet toe aan de oefeningen die van ze gevraagd worden.

BBreedveld schreef:

Citaat:

Om een draf en galop er niet uit te laten zien als "krabbelen", heb je een zweefmoment nodig. Om dat zweefmoment te blijven behouden in een langzamer tempo, zul je eerst met impuls voorwaarts moeten rijden en die impuls blijven bewaren terwijl je verzameld, waardoor het paard die energie omzet en hoger van de grond gaat en minder voorwaarts. Dat mis ik in alle voorbeelden, ook in het overigens erg mooie filmpje van Anja Beran. De achterbenen zijn minder dragend terwijl er juist wordt gezegd dat er gewerkt wordt op méér dragend en minder stuwend.
Om idd over rechtgericht zijn nog maar te zwijgen, in de meeste voorbeelden zijn de paarden absoluut niet recht en duidelijk niet in evenwicht en ook nog niet toe aan de oefeningen die van ze gevraagd worden.

Hier stuiten we op een verschil aan kijk en opvatting. Een paard hoeft van mij geen groot zweefmoment te hebben of ver van de grond omhoog te komen. Ik wil dat hij meer draagt, dat is vind ik een verschil. Bij het omhoog gaan is het paard nog aan het stuwen, maar dan verticaal tegen de grond af. Dit is wat wél nodig is bij bijvoorbeeld passage. Maar omdat dragen in AR een hogere prioriteit heeft dan stuwen, leren we eerst de piaffe en dan de passage.

Stuwen is geen scheldwoord, maar vanuit de insteek van AR wil je eerst leren dragen en dan leren stuwen en dan alleen nog zoveel als er in verhouding staat tot dragen.

Het voorbeeld van Anky wat door Jasmijn is aangehaald is wat mij aangaat een mooie illustratie aan het verschil in mening over stuwen en dragen: daar zie ik een paard dat veel meer stuwt dan draagt en dat is niet wat wij nastreven. Als dát het plaatje is wat je gewend bent, tja, dan zou wat wij doen er wel als impulsloos uit kunnen zien. Maar persoonlijk vind ik dat in de regionen van Anky soms behoorlijk wordt afgeweken van wat ik (let op: persoonlijke mening!) als nastrevenswaardig zie. Maar dat wordt een heel andere discussie en wel over een onderwerp waar eigenlijk niet over te discussieren is: smaak en voorkeur.

Neemt niet weg dat ik het voor beide partijen heel leerzaam vind om af en toe eens met elkaar in conclaaf te gaan. Om heel eerlijk te zijn heb ik al in geen jaren meer GP proeven gekeken omdat ze me bepaald niet konden bekoren. Toen ik dat laatst toch deed reden er een paar ruiters tussen waar ik toch zeker blij van werd. Was het toch allemaal zo erg niet als ik had gedacht...

Aan de andere kant, er zijn nu praktijken gaande die in mijn ogen toch écht anti-dressuur zijn, letterlijk. Als ik me daarop zou richten, zou je met het hele reguliere circuit niets meer te maken willlen hebben.

Maar dat is dan weer zo leuk aan bokt, ondanks de (nogal) scherpe kantjes hier en daar ben je toch in de gelegenheid wat op te steken van mensen die andere ervaringen en andere opvattingen hebben

horseyfries schreef:

Als een paard zich draagt in draf en galop op de juiste manier moet hij wel een zweefmoment hebben, immers is een onderdeel van tactmatig correct lopen in draf en galop het zweefmoment. Als dat minder wordt door je trainingsmethode en daarmee de tact dus verminderd, dan lijkt mij dat op geen enkele manier correct te noemen. Hierbij gaat het er dus niet om of er meer wegen naar rome leiden, maar dat je ook als je iets op een andere manier probeert te bekijken nog altijd objectief naar jezelf en naar je paard moet blijven kijken.
Ook wil ik graag nog een antwoord op mijn vraag of jullie het juist vinden om van een paard wat een "lichamelijk wrak" genoemd wordt een piaffe proef te vragen en of dat aansluit bij de theorie "ik doe niets als mijn paard er niet aan toe is".

Pensionnetje schreef:

Tussen KD en MD zitten veel overlappingen. Daarom zijn de verschillen ook zo moeilijk aan te wijzen. je valt al snel in extremen om iets duidelijk te maken. Ik denk dat in de MD het wedstrijd element voor veel ruiters de grote boosdoener is. Daardoor komt er teveel druk op de ketel te staan. Men wil presteren, beter zijn dan de buurvrouw en vooral kunnen zeggen ik rijd Z + huppeldepup zoveel punten. Mensen zijn op zoek naar bevestiging van hun kunne. Oranje lintjes zijn dan een noodzaak. Hoera, ik was de beste!!

In de KD is het paard de grootste beloning en kick. Zien dat hij vorderingen maakt, dat het zware werk mogelijk is. Daarvoor behoeven zij geen lintjes. Het gaat om de weg er naar toe, waar het eindigt is minder belangrijk. Training staat centraal, het bezig zijn met de paarden.
Ik weet aardig wat paarden te staan die de hogeschool beheersen. En toch we zien ze nergens.
Omdat het de eigenaren niet boeit wat anderen ervan vinden. Zij zijn één met hun paard en daar gaat het om. Laat die lintjes maar waaien.....

Pensionnetje schreef:

horseyfries schreef:

Als een paard zich draagt in draf en galop op de juiste manier moet hij wel een zweefmoment hebben, immers is een onderdeel van tactmatig correct lopen in draf en galop het zweefmoment. Als dat minder wordt door je trainingsmethode en daarmee de tact dus verminderd, dan lijkt mij dat op geen enkele manier correct te noemen. Hierbij gaat het er dus niet om of er meer wegen naar rome leiden, maar dat je ook als je iets op een andere manier probeert te bekijken nog altijd objectief naar jezelf en naar je paard moet blijven kijken.
Ook wil ik graag nog een antwoord op mijn vraag of jullie het juist vinden om van een paard wat een "lichamelijk wrak" genoemd wordt een piaffe proef te vragen en of dat aansluit bij de theorie "ik doe niets als mijn paard er niet aan toe is".

Omschrijf een lichamelijk wrak? Zonder details kun je geen conclusies trekken.

Ter verduidelijking:

Ik heb een jonge hengst die zonder moeite een Levade, Capriool en Piaffe laat zien.
Hij staat in het begin van zijn africhting aan de lange lijnen. Meneer moet nog leren fatsoenlijk gestuurd te worden en toch deze hogeschooloefeingen gaan hem zo gemakkelijk af terwijl hij de basis volledig mist.

Dan kan ik twee dingen doen: Volgens de MD hem vooral afleren te piafferen etc....want dat mág hij nog niet! Of volgens de KD oppakken wat hij aangeeft. Immers, als ik hem eerst deze zware oefingen die hem van nature zo gemakkelijk afgaan afleer, heb ik straks dubbel moeite het weer aan te leren.
Ik werk dus met wat het paard aangeeft. Dan houdt hij zijn lol en werklust en de rest komt spelender wijs wel.

Om terug te komen of je een paard dat een lichamelijk wrak is de piaffe moet laten doen, is dus geheel afhankelijk van het paard. Wat mankeert hij? Misschien is de piaffe één van die dingen die hem juist makkelijk afgaat. Misschien wil hij juist veel gedragenheid omdat erg vooraards zijn hem fysiek veel moeilijker afgaat. Kortom op basis van de informatie die ik nu heb kan ik géén zinnig oordeel geven.

Pensionnetje schreef:

Onder klassieke dressuur versta ik bijvoorbeeld de spaanse rijschool.
Weinig miscommunicatie daarzo denk ik.

Wat er filmpjes voorbij komt..ach ik kijk er liever niet eens naar.
Mensen hangen al snel een etiket KD op terwijl het niet te pruimen is.Mijn uitgangspunt van KD is zoals hier boven vermeld. Laat daar geen misverstand over bestaan.

horseyfries schreef:

De term "lichamelijk wrak" komt niet van mij dus misschien kan diegene duidelijker uitleggen wat het paard mankeert en waarom het paard dan toch klaar is voor een piaffe proef?

Vraag aan jou: waarom kies jij ervoor om oefeningen als levade, capriool en piaffe aan te leren en te oefenen als hij nog niet fatsoenlijk te sturen is?
Want jij zegt dat de keuze is om het hem af te leren of met die oefeningen te blijven spelen, volgens mij is optie nr. 3 even vergeten: dat je je tijd ook had kunnen besteden aan de dingen die hij niet goed kan zoals sturen ipv hem al deze oefeningen aan te leren.
Maar je bewijst leuk mijn stelling dat in KD de grootste kick lijkt te zijn "kijk, hij kan al......"

sanne83 schreef:

nog even over de vos: er is inderdaad geen enkele vergelijking te maken naar wedstrijdsport. Dit paard schijnt een enorm lichamelijk wrak te zijn en alleen nog redelijk rond te lopen omdat hij lichamelijk getraind wordt. Ik vind dit om te zien ook niet een prachtig staaltje dressuur, maar ik zie wel een paard dat geconcentreerd, licht aan de hulpen en ontspannen de oefeningen doet. De oefeningen worden gedaan om te gymnastiseren, niet om de perfecte oefening te laten zien.

horseyfries schreef:

Ook wil ik graag nog een antwoord op mijn vraag of jullie het juist vinden om van een paard wat een "lichamelijk wrak" genoemd wordt een piaffe proef te vragen en of dat aansluit bij de theorie "ik doe niets als mijn paard er niet aan toe is".

Pensionnetje schreef:

Omschrijf een lichamelijk wrak? Zonder details kun je geen conclusies trekken.

Pensionnetje schreef:

Ik heb een jonge hengst die zonder moeite een Levade, Capriool en Piaffe laat zien.
Hij staat in het begin van zijn africhting aan de lange lijnen. Meneer moet nog leren fatsoenlijk gestuurd te worden en toch deze hogeschooloefeingen gaan hem zo gemakkelijk af terwijl hij de basis volledig mist.

Pensionnetje schreef:

Dan kan ik twee dingen doen: Volgens de MD hem vooral afleren te piafferen etc....want dat mág hij nog niet! Of volgens de KD oppakken wat hij aangeeft. Immers, als ik hem eerst deze zware oefingen die hem van nature zo gemakkelijk afgaan afleer, heb ik straks dubbel moeite het weer aan te leren.
Ik werk dus met wat het paard aangeeft. Dan houdt hij zijn lol en werklust en de rest komt spelender wijs wel.

Pensionnetje schreef:

Om terug te komen of je een paard dat een lichamelijk wrak is de piaffe moet laten doen, is dus geheel afhankelijk van het paard. Wat mankeert hij? Misschien is de piaffe één van die dingen die hem juist makkelijk afgaat.

Pensionnetje schreef:

In de MD begint de ruiter de wedstrijdjes in het B. Meestal beheersen ze ook niet meer dan B niveau.
Een goed instructeur heeft er voor gezorgd dat ze in iedergeval L1 al goed beheersen alvorens te starten. Deze ruiters kunnen dus NOOIT aan de echte KD beginnen omdat ze het hogere niveau niet beheersen.

jasmijn78 schreef:

Pensionnetje schreef:

In de MD begint de ruiter de wedstrijdjes in het B. Meestal beheersen ze ook niet meer dan B niveau.
Een goed instructeur heeft er voor gezorgd dat ze in iedergeval L1 al goed beheersen alvorens te starten. Deze ruiters kunnen dus NOOIT aan de echte KD beginnen omdat ze het hogere niveau niet beheersen.

Dus alle ruiters die besluiten aan KD te gaan doen beheersen dus wel al het hoge niveau? Waar hebben ze dat niveau en die kennis en ervaring dan opgedaan?