jasmijn78 schreef:Dan kom je weer bij de vraag: Wie is er nu arrogant? Als jij denkt dat je kennis en kunde genoeg hebt om iemand een aanwijzing te geven waar iemand wat mee kan dan is dat prima. Maar houd er dan ook rekening mee dat iemand daar misschien niet op zit te wachten, om wat voor reden dan ook. En wees dan ook zo sportief om dat te incasseren. Verder even goede vrienden dan toch?
Als de ontvanger de vrijheid heeft om wel of niet iets met het commentaar te doen, en de gever kan het ook nog op een respectvolle manier brengen en een "nee" incasseren lijkt me kritiek geen probleem

Jasmijn78 schreef:Ninx schreef:Zo zei laatst iemand: "pfoeh, wat had ik een moeite om hem nageeflijk te rijden, ik heb de blaren op mijn handen staan!"
Of een ander die aangaf voortaan alleen nog maar met handschoenen te kunnen rijden, omdat ie zo sterk werd wanneer je hem nageeflijk probeerde te krijgen.
Ook als kleine wurm begreep ik al dat je iets niet goed doet wanneer je zoveel kracht aanwendt om iets voor elkaar te krijgen. Toch hebben zooooo ontzettend veel mensen dit zo geleerd. Ik zelf ook, en niet op een manege.... maar op een rijvereniging, op een eigen paard met ervaren instructeurs en instructrices.
En waarom? Tijdswinst! Je kan wachten tot het paard de hand op zoekt, maar je kan ook de hand het paard op laten zoeken... dat gaat vele malen sneller! Hatsjee, trekken maar!
Sorry Ninx, maar met dit soort opmerkingen kan ik niet zo veel. Ten eerste: we zien allemaal in onze omgeving weldingen waarvan we denken dat het anders/of beter kan. Wat heeft het voor zin om te uit en te na elkaar dood te gooien met dit soort verhalen. Al dan niet doorspekt met een flinke dosis subjectiviteit, jaloezie, afgunst, arrogantie.
Ten tweede is de vraag: kunnen wij het zelf beter? Zijn wij zelf foutloos?
En de derde vraag is: heeft het zin om er wat van te zeggen? Kunnen wij een daadwerkelijke houtsnijdende aanwijzing geven? Denken wij dat degene in kwestie daarvoor ontvankelijk is.
Dus kom of met hele concrete situaties, verduidelijkt door foto's en filmpjes en stel degene wiens rijkunsten je op bokt wil bespreken daarvan op de hoogte (wel zo netjes)
Of laat diegene die het niet goed doen in jou ogen lekker in hun eigen waarde. Laat hun lekker zelf hun weg zoeken en concentreer je op je eigen rijden en fouten. Of stel je eigen rijvaardigheden ter discussie.
Toegegeven, met dit soort dingen kun je niet veel als het erom gaat wat te leren

Toch leer ik kijkende en luisterende heel veel. Wat er niet moet, hoe het wel moet... ik vind dat waardevol.
Kun je zo iemand erop aanspreken wat hij zegt? Ik kan het uit deze tekst niet halen, maar er ligt natuurlijk veel aan lichaamstaal... houding...
En soms kun je er niets mee, maar moet je gewoon even je ergernissen en frustraties kwijt... en da's niet nuttig

maar even ventileren kan wel fijn zijn
)? Of zijn we daadwerkelijk allemaal van die engeltjes die de hele wereld willen redden? En geven wij de aanwijzingen enkel en alleen maar met de beste bedoelingen iemand echt te helpen? 


.