Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola






toen wist ik wel dat hij het me vergaf of heeft vergeven. 
als ik dit zo terug lees dan vermoed ik dat mijn paarden het mij hebben afgeleerd om mijn geduld te verliezen. 
) Dan ga ik rondje bos of lekker afzadelen en lekker poetsen. Daar wordt ik weer ontspannen van.
Marly schreef:Goed topic!
Ik kan me namelijk mateloos irriteren aan mensen die zich niet kunnen beheersen op hun paard (we hebben er jammer genoeg een paar rondlopen op stal) .
Tuurlijk is het soms frustrerend als iets niet lukt, maar je moet ook kunnen blijven relativeren. Ik bedoel daarmee dat je altijd met je hoofd erbij blijft :Hoe nuttig is het nou om te gaan plukken, rukken te schoppen en te slaan? Je bereikt er niets mee en je paard wordt er alleen maar tegenstrijdiger van. Ik zeg niet dat ik nooit boos op mijn paard heb gezeten, want dat heb ik wel. Maar er ligt een grens tussen je paard een keer goed laten merken wie de baas is (want dat moet hij natuurlijk wel weten!) en je zelfbeheersing verliezen.
Vaak is het idd het handigst als je merkt dat jij je gedult aan het verliezen bent en je paard daarmee alleen maar bozer maakt, even te gaan stappen en allebei even af te koelen. Daarna gaat het meestal weer een stuk beter.
) alles met geduld en veel blijdschap. Tuurlijk moeten ze wel weten wat wel en niet mag maar met bijvooreeld dwang bereik je echt véél minder.