Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
o0o_Jade_o0o schreef:De fout ligt niet altijd bij de ruiter, de oplossing wel
omie_rulezzz schreef:Maar als je paard het echt niet kan, is er iets mis met je paard.
Krips schreef:Een klierend paard is meestal een spelend paard, en die zijn het gelukkigst
o0o_Jade_o0o schreef:De fout ligt niet altijd bij de ruiter, de oplossing welDeze uitspraak zei supernany ooit eens tegen ouders van vervelende kinderen en ik vind dat het hier ook wel past
Maar het is nou ook niet altijd dit geval. Als je nou bijv. zegt dat een paard niet op je been reageert als dat paard dat nog niet goed begrijpt, ligt dat dus niet echt aan de ruiter. Maar de ruiter kan het idd wel oplossen. bizzybijtje schreef:Maar het is nou ook niet altijd dit geval. Als je nou bijv. zegt dat een paard niet op je been reageert als dat paard dat nog niet goed begrijpt, ligt dat dus niet echt aan de ruiter. Maar de ruiter kan het idd wel oplossen.
jasmijn78 schreef:De fout ligt ALTIJD bij de ruiter. Zelfs al doet het paard in onze ogen iets 'fout', dan is het nog onze eigen fout dat wij dat niet hebben zien aankomen en het niet hadden kunnen voorkomen.
Een paard beleeft paardensport niet zoals wij dat doen. Hij heeft geen boodschap aan net dat stukje extra verzameling, net dat beentje extra hoger optillen o.i.d. Hij is zich niet bewust van wat in onze ogen goed en fout is. De taak aan ons is dat vriendelijk en conseqeunt duidelijk te maken.
Zelfs al heb je nog zo'n rotbok, die bijt, trapt, voor geen meter loopt etc. dan is het nog altijd jouw fout. 1. is het jouw fout dat je hem niet duidelijk kan maken wat je van hem wil. 2. of heb je dan bij de aanschaf een inschattingsfout gemaakt (namelijk dat dat paard niet voor jou geschikt is).o0o_Jade_o0o schreef:De fout ligt niet altijd bij de ruiter, de oplossing wel
En als wij dus niet in staat zijn met een oplossing te komen is dat weer onze fout.omie_rulezzz schreef:Maar als je paard het echt niet kan, is er iets mis met je paard.
Of niet. Sommige paarden hebben ook gewoon niet bepaalde capaciteiten of aanleg voor hetgeen de ruiter met hem wil. Als je dat als ruiter niet in kan zien is dat ook je eigen fout. Een inschattingsfout, vaak ten koste van het paard.Krips schreef:Een klierend paard is meestal een spelend paard, en die zijn het gelukkigst
Daar geloof ik dus ook niet in. Ik weet niet precies wat jij verstaat onder 'klieren'? Paarden zijn het beste af bij een ruiter waarbij ze precies weten waar ze aan toe zijn. Een super consequente eerlijke ruiter dus. Geen ruiter die thuis tijdens het kletsen een vreugdebok toestaat, terwijl als dat paard dat in een proef doet wordt afgestraft. Dat paard ziet namelijk geen verschil tussen rijden thuis en tijdens een proef. (al maken veel ruiters zich dat zichzelf wel vaak wijs)
super_arnie schreef:ik rijd ook af en toe op het paard van een vriendin en tsja, die wil gewoon niet meer nageven, voordat ze hem verkocht liep hij L1 dressuur en deed hij alles perfect, hij is verkocht aan iemand die m weer doorverkocht aan een manege waar ze hem ook weer van terugkocht, want wie wil zijn eigen paard nou als manegepaard zien staan...
nu loopt hij gespannen hoekerig over de voltes en geeft niet meer na, het gaat wel steeds beter met hem, hij geeft in stap steeds vaker na en de voltes worden ook vloeiender, maar hij is zo verkl**t dat hij het gewoon niet meer wil...
??


alles wat het paard goed doet, heeft de ruiter geregeld, en alles wat het paard 'fout' doet heeft hetzelfde dier op wonderbaarlijke manier zelf bedacht

da wis ik al ! Anita87 schreef:Ik zit vaak vol verbazing te lezen hier op bokt, hoevaak er wel niet gezegt word; mijn paard doet dit of dat, mijn paard kan het niet, mijn paard wil niet nageven, (bijna) nooit lees je dat de ruiter zich bewust is dat de fouten die een paard maakt bij de ruiter ligt.
Een paard wat in de wei loopt maakt geen taktfouten hoor, zet ook de rug niet vast etc.
Ik heb zelf ook een periode gehad dat ik mijn paard overal de schuld van gaf en hier heb ik heel erg spijt van, want ik weet nu donders goed dat het MIJN fouten zijn. Gelukkig heb ik nu een hele goede instructeur, die naast het lesgeven ook een groot deel theorie geeft. Paardrijden is zó veel meer als veel mensen denken.
Ik wil niemand aanvallen, maar ben benieuwd of meer mensen dit hebben?
Mensen die ook bezig zijn met het hoe en waarom? Scala der.. het is zo interessant allemaal...
ben benieuwd naar reactie's.
groetjes
KiWiKo schreef:jawel, want de ruiter had dat aan moeten voelen en er adequaat op reageren
Maar ik vond het nu ook niet bepaald mijn fout?
Ik voelde dat echt niet aankomen want hij deed het echt ineens, daarvoor liep hij best ontspannen en ineens veranderde hij in een kanonafschieter.

dat hoort erbij..........
niet meer dan logisch, spanning, angst noem het maar op bij een jong paard...........