Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
runningkawa schreef:Ik ken ook recreatie mensen die alleen in de bak rijden omdat ze niet naar buiten durven
Maar omdat het wedstrijd mensen zijn is het fout, maar recreatie mensen is het goed?

IndianRose__ schreef:runningkawa schreef:Ik ken ook recreatie mensen die alleen in de bak rijden omdat ze niet naar buiten durven
Maar omdat het wedstrijd mensen zijn is het fout, maar recreatie mensen is het goed?
nee daar ben ik het niet met je eens.. of eigenlijk wel met je eens dat het niet alleen aan wedstrijdgerichte mensen ligt maar ook de mensen die recreatief rijden er ook een houtje van kkunnen, maar het komt wel iets vaker voor, bij wedstrijdruiters. misshcien ook omdat hje daar meer van hoort

Toverheks schreef:Ik was benieuwd of ik de enige ben die er zo over denkt.
Ik ben zelf net begonnen met vaker wedstrijden te gaan rijden. De pony die ik nu heb is mijn eerste eigen pony en ik had dus nog geen eerdere wedstrijdervaring. Daarentegen ben ik al wel 16 jaar, wat (als ik op concoursen kijk) vrij oud is om nog in de B te rijden met een E. Nu is mijn pony kreupel en heb ik veel concoursen moeten missen. Mijn winstupunten zijn dus nog steeds erg 'mager' en ik ben nog steeds B. Dit kom ik echter over al tegen. Er wordt bij niveau meteen gekeken naar wat je op wedstrijden rijd. Ik merk dit bij de lesindeling, maar ook bij het invullen van het formulier voor de HH's instructieweken. Dat ik B rijdt, wil toch nog niet zeggen dat ik ook nog een beginner ben. Alleen het feit dat ik nou eenmaal niet vanaf mijn 6e al een eigen pony tot mijn beschikking heb gehad en niet een echt 'wedstrijdmens' ben, betekent nog niet dat ik geen goede ruiter ben. Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat wel een echt goede ruiter ben.
En daarbij zie ik op concoursen al bij de A en B pony's dat kinderen aan het trekken en trappen zijn om de pony's in de 'juiste houding' te krijgen. Het lijkt wel alsof het alleen nog maar gaat om de wedstrijden en je wedstrijdniveau. Terwijl naar mijn mening het juist belangrijk is dat (vooral) kinderen de lol van paardrijden zien. Het 'serieuze' werk komt later wel toch? Ik vind het gewoon erg jammer. Het is naar mijn mening allemaal al veel te vroeg veel te professioneel.
Sorry voor dit lange 1e bericht. Ik ben benieuwd wat jullie denken.
Daarom kan ik het antwoord erop geven waarom men dat doet; de groepen worden ingedeeld naar niveau.Citaat:omdat daar door sommige recreanten meer op gekat wordt en je het zo meer hoort?
Ja dat denk ik wel
Bij ons op de club rijd iemand ZZ-zwaar en nu weer eentje ZZ-L
Daar wordt gewoon mee gesprongen, gewoon mee buiten gereden.
Staan ook gewoon buiten.
Alle paarden bij de mensen op de RV staan allemaal buiten.

Myfairytale schreef:Toverheks schreef:Ik was benieuwd of ik de enige ben die er zo over denkt.
Ik ben zelf net begonnen met vaker wedstrijden te gaan rijden. De pony die ik nu heb is mijn eerste eigen pony en ik had dus nog geen eerdere wedstrijdervaring. Daarentegen ben ik al wel 16 jaar, wat (als ik op concoursen kijk) vrij oud is om nog in de B te rijden met een E. Nu is mijn pony kreupel en heb ik veel concoursen moeten missen. Mijn winstupunten zijn dus nog steeds erg 'mager' en ik ben nog steeds B. Dit kom ik echter over al tegen. Er wordt bij niveau meteen gekeken naar wat je op wedstrijden rijd. Ik merk dit bij de lesindeling, maar ook bij het invullen van het formulier voor de HH's instructieweken. Dat ik B rijdt, wil toch nog niet zeggen dat ik ook nog een beginner ben. Alleen het feit dat ik nou eenmaal niet vanaf mijn 6e al een eigen pony tot mijn beschikking heb gehad en niet een echt 'wedstrijdmens' ben, betekent nog niet dat ik geen goede ruiter ben. Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat wel een echt goede ruiter ben.
En daarbij zie ik op concoursen al bij de A en B pony's dat kinderen aan het trekken en trappen zijn om de pony's in de 'juiste houding' te krijgen. Het lijkt wel alsof het alleen nog maar gaat om de wedstrijden en je wedstrijdniveau. Terwijl naar mijn mening het juist belangrijk is dat (vooral) kinderen de lol van paardrijden zien. Het 'serieuze' werk komt later wel toch? Ik vind het gewoon erg jammer. Het is naar mijn mening allemaal al veel te vroeg veel te professioneel.
Sorry voor dit lange 1e bericht. Ik ben benieuwd wat jullie denken.
Ik wil allereerst even op het dikgedrukte reageren; toevallig werk ik voor de KNHS en wel op die afdeling.Daarom kan ik het antwoord erop geven waarom men dat doet; de groepen worden ingedeeld naar niveau.
Dit omdat er gericht aandacht gegeven gaat worden aan de deelnemers. Wat heb jij aan een les als je B-niveau rijdt en les krijgt op bijvoorbeeld M-niveau? Ook is dit ingevoerd om het voor de hogere niveaus ook aantrekkelijk te maken. Als jij bijv. op Z-niveau rijdt en wilt werken aan de galopwisselingen oid en er mensen bij je in de les zitten die (bij wijze van!!) nog geen volte kunnen rijden en daardoor veel aandacht en tijd van de instructeur opeisen, baal jij natuurlijk ook.
Om hier gelijk op te reageren; ik rij nu bijna 10 jaar paard, heb diverse paarden ingereden, maar heb maar enkele wedstrijden gereden en dat zelfs alleen op een club en op B-niveau.
Dus wat dat betreft ben ik het met je eens dat het wedstrijd-niveau helaas lang niet altijd gelijk staat aan je kunnen! Maar ik hoop dat je nu wel begrijpt waarom wij het naar niveau indelen?

IndianRose__ schreef:Sommige mensen zijn zo gericht op prestatie, dat hun paarden de buitenlucht niet meer ruiken, en alleen nog buiten komen om in en uit te stappen van de trailer.. alleen mar oefenen en oefenen en niet eens een lekker buitenritje.. dat vind ik dus echt niet kunnen. dan ben je alleen maar bezig met jezelf en niet met wat je paard voelt
Urielle schreef:IndianRose__ schreef:Sommige mensen zijn zo gericht op prestatie, dat hun paarden de buitenlucht niet meer ruiken, en alleen nog buiten komen om in en uit te stappen van de trailer.. alleen mar oefenen en oefenen en niet eens een lekker buitenritje.. dat vind ik dus echt niet kunnen. dan ben je alleen maar bezig met jezelf en niet met wat je paard voelt
En de recreatieruiters die hun paard kapot rijden omdat ze er niet mee willen dressuren en die vinden dat les voor wedstrijdruiters is? Doen die hun paard zo'n plezier met hun buitenlucht?
Ik gok zo maar dat mijn wedstrijdpaard het een stuk beter getroffen heeft, die komt overal, staat op de wei, gaat aan de hand mee naar buiten, mag vrijspringen en wordt ook nog eens min of meer correct gereden.
Springruiters en westernruiters zijn er volgens mij al helemaal makkelijk in. Ik ben zelf te schijterig om mijn paard onder het zadel mee naar buiten te pakken (laat zich omslaan als hij iets engs ziet, is verder superbraaf) dus wij gaan bij goed weer dan maar een eind aan de hand stappen en verder stappen we op ons instappad door het veld een rondje uit. 
Myfairytale schreef:Toverheks schreef:
Ik wil allereerst even op het dikgedrukte reageren; toevallig werk ik voor de KNHS en wel op die afdeling.Daarom kan ik het antwoord erop geven waarom men dat doet; de groepen worden ingedeeld naar niveau.
Dit omdat er gericht aandacht gegeven gaat worden aan de deelnemers. Wat heb jij aan een les als je B-niveau rijdt en les krijgt op bijvoorbeeld M-niveau? Ook is dit ingevoerd om het voor de hogere niveaus ook aantrekkelijk te maken. Als jij bijv. op Z-niveau rijdt en wilt werken aan de galopwisselingen oid en er mensen bij je in de les zitten die (bij wijze van!!) nog geen volte kunnen rijden en daardoor veel aandacht en tijd van de instructeur opeisen, baal jij natuurlijk ook.
Om hier gelijk op te reageren; ik rij nu bijna 10 jaar paard, heb diverse paarden ingereden, maar heb maar enkele wedstrijden gereden en dat zelfs alleen op een club en op B-niveau.
Dus wat dat betreft ben ik het met je eens dat het wedstrijd-niveau helaas lang niet altijd gelijk staat aan je kunnen! Maar ik hoop dat je nu wel begrijpt waarom wij het naar niveau indelen?
Oke, bedankt
Ik ben ook bang dat ik bij allemaal hele jonge kinderen in kom, die rijden namelijk met name in de B. Dat speelt ook mee, maar ik zal dit ook op het papier invullen. Het gaat mij er vooral om dat er teveel wordt gekeken naar je wedstrijdniveau, net zoals jij dit ook al noemt, wil dit lang niet altijd alles zeggen. Daarbij kan ik ook geen M oefeningen aan (heb gewoon geen dessuurpaard) maar hij wil de laatste tijd toch wel lekker sjouwen

Maar feit is dat het gewoon onmogelijk is om op maandagochtend alle 72 deelnemers te laten rijden te beoordelen en dan nog indelen naar niveau... maar dan spreek ik nu weer alleen voor de Zomerinstructieweken.
Nakisha schreef:Ik heb altijd moeite om de sportruiter die PUUR en ALLEEN voor de winst gaat, te begrijpen. Ieder zijn meug, maar dat getuigd voor mij niet echt van liefde voor het dier, en dat is waar het bij MIJ om draait...
Voor hen lijkt het paard vaak een middel om de top te bereiken. Voldoet het paard daar niet aan, dan koop je gewoon een andere. Alsof je een auto inruilt.
Karoliefje_ schreef:Aangezien ik nooit de kans heb gehad om op een goed paard de wedstrijden in te kunnen, en toen ik een paard kocht waar mee dat wel de bedoeling was, ben ik er vrij snel mee gestopt. De klik was er niet en ik had er een afschuwelijke hekel aan om mijn paard te moeten delen met mijn zus.
Toen stond ik voor de keus; Of mijn 15 jarige merrie verkopen waar ik nooit wedstrijden mee zou kunnen rijden, of mijn toen 1,5 jarige ruin te verkopen. Gelukkig heb ik die keus nooit hoeven maken. Maar de kans om wedstrijden te rijden zit er waarschijnlijk pas over een jaar in; dan ben ik 16.
Wat ben jij zielig..!
blackstar schreef:Inderdaad, dat van die ouders is zeker waarBen ik het ook mee eens.
Nu zijn tegenwoordig heel veel ouders die de kinderen te ver pushen in het moeten. Moet zoveel uur per dag rijden, moet zoveel op wedstrijd, moet dit en moet dat. Ik ben ook van mening dat het vooral plezierig moet zijn, het paardrijden.
En als het kind dat chagie is op een wedstrijd om wat voor reden dan ook, dan gaan de ouders lopen dreigen van dan nooit meer op wedstrijd. Dat vind ik ook niet kunnen. Heb het in mijn omgeving meegemaakt en letterlijk gehoord.
Als je alleen maar recreatief rijd dan hoor je er vaak genoeg niet bij. Als mensen dan vragen of ik ook wedstrijden rij, dan kijken ze me soms raar aan als ik zelg dat ik een boscrosser ben, met voor de leuk een onderling wedstrijdje van 1 of 2 keer per jaar.
. Ken zo nog iemand
. gomir schreef:Nu bij de paarden heb ik nog net zoveel lol in het rijden, maar ik heb wel gekozen voor de springsport. Mijn plezier zit vnl in het opleiden van het paard en samen steeds simpeler en gestroomlijnder dat parcours rond te kunnen rijden en ook steeds een stapje hoger te kunnen gaan. Daar zit voor mij de uitdaging en dus ook het plezier.
Ik ben dus wel wedstrijdgericht bezig, maar zie de concoursen meer als training en controle op wat k thuis doe dan als 'wedstrijd'. Ik hoef niet te winnen, als ik maar fijn gereden heb!
Deze instelling betekent trouwens ook dat een paard dat het werk niet aan kan verkocht gaat worden, het is namelijk zowel voor mij als voor het paard niet leuk om iedere keer werk te moeten doen wat het paard fysiek of mentaal niet aan kan.
Wedstrijdgericht ben ik dus zeker, maar dat hoeft niet verkeerd te zijn als je het belang van het paard niet uit het oog verliest(en verkopen kan soms ook in het belang van het paard zijn!). Maar wedstrijdgericht zijn moet niet doorschieten in een obsessie en daardoor ten koste van het plezier van paard en ruiter gaan...
En ponyruiters moeten in mijn ogen nog helemaal niet specialiseren en gewoon net als ik een paar jaar terug heel veel lol maken op de ponyclub en spelenderwijs leren paardrijden.
!
), hun paard (als het weer en de dazen het toelaten) de hele dag in de wei staat, het paard ook wel eens een keer laten staan en in de buitenbak/wei rijden. En ze zijn zeker allemaal wedstrijd gericht, en ze willen ook scoren op wedstrijden.. (want tsja een sponsor wil resultaat zien!) en komop.. winnen is leuk