LBLGypsyCobs schreef:Ik vraag me eerlijk gezegd wel eens af wie wij mensen wel niet zijn dat we een dier als ons bezit zien en hun leven bepalen.
Als we een ander mens in een kooi zouden houden, of op zouden rijden of een paar keer per dag met ze gaan wandelen zodat ze hun behoefte kunnen doen, dan kwam daar echt gedoe van.
Waarom is het bij dieren zo normaal?
Ik denk dat een deel van de diersoorten die we nu voor ons plezier hebben, ooit gebruikt werden om te overleven en dat we van daar uit tot het houden van dieren zijn overgegaan.
Ik voel me er wel eens ongemakkelijk bij, ik heb een pony en een hamster.
Ze wonen prima en ze komen gelukkig en gezond over.
Ik heb er veel plezier van en ik denk dat ik goed voor ze ben.
Pony staat 24/7 buiten en rij ik bitloos, hamster zit in een grote hamsterscape.
Loslaten in de natuur lijkt me geen optie, maar ik weet niet of ik hierna nog huisdieren neem.
Ik vind het heerlijk om dieren om me heen te hebben, maar het voelt soms ongemakkelijk om het leven van een ander wezen zo te beïnvloeden.
Ja, dit bedoel ik dus ook precies.
Om de persoonlijke vragen te beantwoorden: ik heb geen paard meer, wel gehad overigens. Ik heb ook zeker andere huisdieren uit dezelfde overwegingen. En ik ben inderdaad vegan.