Popstra schreef:Heel eerlijk, ik denk als al die paarden die voor hun ,,veiligheid,, hulpteugels om moeten er al heel wat verkeerd gaat met de manier waarop ze gehouden worden. Geef ze eens meer bewegings vrijheid zodat ze hun energie kwijt kunnen. Dan word trainen een stuk relaxter want je hoeft niet eerst 20 min te vechten omdat ze zo sterk en exprlosief zijn
Ligt er aan wat onder veiligheid word verstaan.
Maar dan ging ik met mijn jonge paard op buitenrit.
Joehooooo dat is leuk!!!
Daar waar de sensibele paarden onder me snorkelde op de plaats, stak hier meneer die dikke speknek in de lucht en ik had het idee dat mijn teugels aan een muur bevestigd waren.
En gaf me echt het gevoel dat hij er elk moment tussenuit kon klappen.
Nooit gedaan overigens, maar het gevoel is niet fijn.
En ik wilde dus gaan voorkomen dat hij dit wel ging doen en zo ging leren dat hij over mijn hulpen heen kon walsen.
Slof gekocht, want na 25 jaar sport had ik die dus geen.
Die was veel te lang. En continue 2 teugels in de hand doen mijn vingers ook niet meer.
Dus op de poetsplaats er al een knoop in gelegd zodat hij los hing, maar niet gevaarlijk tussen de benen bungelde.
En zo ben ik toen een poos gaan buitenrijden.
Kilometer met de slof niet in de hand. Maar als meneer dacht wel even te blij te worden eerst nog zo proberen weer naar normaal te krijgen. Maar als hij dan zijn middelvinger opstak pakte ik de slof erbij. En je zag hem denken, f*k, hoe kan dat nu?!
Ik heb hem er denk ik 3 keer bij gepakt en daarna nooit meer nodig gehad. Hij wist toen van oke dat grapje gaat niet meer.
Dus ja voor de eigen veiligheid, paard dat hele dagen buiten staat.
Dus daar zit niet altijd het probleem.

Sorry veel tekst geworden.