Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Ayasha schreef:De oorsprong komt idd van de tijd dat men nog zwaarden droeg.
Een deel is het gemakkelijk. Wanneer je andermans paard over neemt kan dat zonder al te veel uitleg wanneer iedereen in de basis hetzelfde doet. Jij stelt je geen vragen, dier stelt zich geen vragen want die wordt niet anders gehandeld dan anders.![]()
Bij een deel is het ook zo dat ze zelfs niet de coördinatie hebben om langs rechts op te stappen.Je moet voor de lol maar eens een tiental ruiters er uit pikken en ze aan de rechterkant laten opstappen. (wel zorgen voor geroutineerde dieren want ik ga je nu al zeggen dat dat bij een deel niet zo simpel gaat zijn als je zou verwachten.
)
En ik denk dat linksom handelen inderdaad ook vaak een gewoonte is omdat procentueel de meeste mensen rechtshandig zijn... Je leidt ze dus met je meest handige kant.![]()
Bij sommige paarden helpt die routine ook.Ik heb er nu twee staan waarbij ik langs alle kanten kan leiden, ook de jongste die pas bezig is met alles doet niet zo moeilijk over welke kant je haar pakt (want ik probeer dat eigenlijk van begin af aan er in te krijgen, het veulen ook met oog op leren longeren omdat paarden die alleen linksom geleid zijn vaak ook moeilijker rechtsom aan de longe gaan.) maar één van de drie heeft echt die vaste routine nodig.
Het kán anders, maar hij is veel meer op zijn gemak wanneer alles gewoon hetzelfde gedaan wordt. Als hij in een vreemde omgeving komt geeft hem dat rust op één of andere manier.
Ik probeer dus thuis waar ze rust hebben zoveel mogelijk dubbelzijdig op te leiden maar die ene heeft op wedstrijd zijn vaste "routines". En daar wijken we niet van af.Ik zadel hem (dat is één van zijn eisen
) en doe dat op de manier die hij gewoon is. De rest doet andere taken (geeft de spullen aan, houdt hem vast indien nodig, veelal niet maar better safe than sorry.) en als ie gezadeld is gaan ze met hem stappen en zorg ik dat ik snel klaar ben om er op te gaan want omdat ik zijn hoofdverzorger ben en hij vrij afgelegen staat is hij heel erg op mij gericht met gevolg dat hij dus in onzekere situaties toch liefst mij in de buurt heeft.
(Overigens is dit wel een paard dat aangekocht is met een handleiding die verloren gegaan was.
Normaal trut ik niet zoveel met de paarden. Hij is een uitzondering.
)
Maar soms kan het dus ook een "hulp" zijn om een paard "rust" te geven in een onzekere situatie. Het onbekende koppelen aan iets dat hij kent/gewoon is.
Festeropre schreef:Ik ben ervan overtuigd dat rust vanuit de mens richting het paard moet komen en niet uit de routine.
Ben jij stabiel en evenwichtig dan zijn je handelingen dat ook en daar moet een paard comfort in kunnen vinden
Kelly_ann schreef:Festeropre schreef:Ik ben ervan overtuigd dat rust vanuit de mens richting het paard moet komen en niet uit de routine.
Ben jij stabiel en evenwichtig dan zijn je handelingen dat ook en daar moet een paard comfort in kunnen vinden
Denk je dan niet heel erg vanuit de mens en 'dat moet kunnen'.
Ik weet niet beter dan dat veel paarden baat hebben bij gewoonten. En zie alleen noodzaak dat te doorbreken als het ten goede komt aan het paard of de veiligheid.
Festeropre schreef:Ik ben ervan overtuigd dat rust vanuit de mens richting het paard moet komen en niet uit de routine.
Ben jij stabiel en evenwichtig dan zijn je handelingen dat ook en daar moet een paard comfort in kunnen vinden
c_alsemgeest schreef:Ik stap altijd op met een krukje... en kan het ook aan beide kanten.
Mijn ervaring is trouwens wel dat paarden er zelf ook even aan moeten wennen als je opeens vanaf de andere kant erop gaat klimmen
Kelly_ann schreef:Festeropre schreef:Ik ben ervan overtuigd dat rust vanuit de mens richting het paard moet komen en niet uit de routine.
Ben jij stabiel en evenwichtig dan zijn je handelingen dat ook en daar moet een paard comfort in kunnen vinden
Denk je dan niet heel erg vanuit de mens en 'dat moet kunnen'.
Ik weet niet beter dan dat veel paarden baat hebben bij gewoonten. En zie alleen noodzaak dat te doorbreken als het ten goede komt aan het paard of de veiligheid.
suikermeisje schreef:Nimber; nee bedankt. Genoeg andermans ellende opgelost en daar klaar mee.
Je kunt beginnen zoals je met een jong paard begint. Rechts hangen, rechts krukje ernaast en aan laten wennen etc.
Festeropre schreef:Moet zeggen dat ik veel zie, ook zeker op hoger niveau en in alle disciplines dat er in het algemeen weinig aandacht word besteed aan opstappen en stilstaan
Shadow0 schreef:Naast de voltigeoefenmodellen ook een aantal opstapmodellen met stijgbeugels op elke manege. Een van de nadelen is namelijk dat opstappen best belastend is voor een paard, vooral als je het nog niet goed kunt, en dat het voor het paard dus niet al te fijn is om dat meerdere keren te oefenen.
Maar met een dummypaard zou dat wel moeten kunnen.
c_alsemgeest schreef:nee dat begrijp ik ook niet...
Het scheelt zo veel gehang en kracht op het paard.
Op wedstrijd had ik zelfs altijd mijn eigen uitklap krukje bij me.
En op buitenrit liet ik een keer mijn telefoon vallen en toen ben ik dmv een boomstammetje opgestapt
Ik kom er ook niet meer op zonder volgens mij