Bokt.nl

Kahawa schreef:

Ik lees Lielle haar post op deze manier:
1. Constateren feit (kunnen ook pianohandjes van de ruiter zijn)
2. Mogelijke oorzaken (verkeerd aangeleerd, fysiek, wisselwerking met bepaalde onderdelen)
3. Hoe aan te pakken (juiste methode leren, medische check, instructeur met goede timing die leert de fout te voorkomen)

xyzutu2 schreef:

Lielle schreef:

Zoals ik het zie:
Je begint met het benoemen van een feit, en dat hoeft niet een fout te zijn en ook dat feit kan bij ruiter of paard liggen. Daarna ga je naar de oorzaak kijken, en ook die kan prima bij het paard liggen. Dat betekent niet dat het zijn fout is, maar wel dat de ruiter ervoor moet zorgen dat hij de oorzaak wegneemt.

Voorbeeld is een paard dat te weinig buigt op de ene kant en op de andere kant over de schouder valt. Dat zijn constateringen, niets meer dan dat.

Waarom komt 'het benoemen van een feit' dan toch automatisch weer neer op dat het paard iets verkeerd wordt?
Terwijl het feit net zo goed is dat de ruiter zijn hakken optrekt waardoor de sporen permanent in de buik van het paard wonen, zijn schouders optrekt, de handen te breed en met pianohandjes vastzet, de rug hol trekt, het hoofd naar voren laat vallen, de hakken te ver uitdrukt.

In feite geef je dus precies de reden van dit topic aan: waarom is het in de hoofden van veel ruiters logischer en feitelijker om te constateren wat het paard fout doet dan te constateren wat de ruiter fout doet?

xyzutu2 schreef:

Kahawa schreef:

Ik lees Lielle haar post op deze manier:
1. Constateren feit (kunnen ook pianohandjes van de ruiter zijn)
2. Mogelijke oorzaken (verkeerd aangeleerd, fysiek, wisselwerking met bepaalde onderdelen)
3. Hoe aan te pakken (juiste methode leren, medische check, instructeur met goede timing die leert de fout te voorkomen)

Helemaal mee eens.
Dan vanaf mijn kant nogmaals de vraag: waarom wordt op Bokt in fototopics bij nummer 1, het constateren van het feit/probleem, het probleem in bijna alle gevallen geformuleerd als probleem van het paard ipv de pianohandjes van de ruiter?

Dat zou dan volgens jullie theorie toch minstens 50/50 moeten zijn? De helft van de topicstarters beschrijft de problemen/feiten inzake de ruiter, en de helft inzake het paard.

Citaat:

Dus als de kwetsbare ruiterziel ook geen argument hoeft te zijn, blijf ik me afvragen: waarom gaat het merendeel van de fototopics over de mankementen bij het paard, en niet over de net zo zichtbare/nog zichtbaardere mankementen van de ruiter?

Citaat:

Dus dan ook maar aan jou de vraag: als je een foto ziet van een imperfect zittende ruiter en een imperfect lopend paard: waarom zou je dan in je reactie je focussen op de fouten van het paard in plaats van op de even zichtbare fouten van de ruiter?

xyzutu2 schreef:

Ik denk dan dat jij ook niet de ruiter bent die hier bedoeld wordt. Als jij bij elke foto niet alleen de verbeterpunten van je paard noemt maar ook die van jezelf, dan geef je in mijn ogen een eerlijk beeld van hoe het ervoor staat. Hetzelfde geldt voor wat Lielle beschrijft: ik vind het niet meer dan zinnig dat je naast je eigen problemen ook naar de problemen van het paard kijkt. Maar daar gaat dit topic niet over.

Ik zet vooral vraagtekens bij de grote groepen Bokkers die bij elke foto alleen beschrijven wat hun paard fout doet en hun eigen overduidelijke fouten niet bespreken. Ik vraag me dus af of die mensen hun eigen fouten niet kúnnen zien of niet willen zien? En denken die dan oprecht dat hun paard de enige is die zo krom door de baan gaat, en dat je met een kromme zit een paard recht kunt maken?

Kahawa schreef:

xyzutu2 schreef:

Ik denk dan dat jij ook niet de ruiter bent die hier bedoeld wordt. Als jij bij elke foto niet alleen de verbeterpunten van je paard noemt maar ook die van jezelf, dan geef je in mijn ogen een eerlijk beeld van hoe het ervoor staat. Hetzelfde geldt voor wat Lielle beschrijft: ik vind het niet meer dan zinnig dat je naast je eigen problemen ook naar de problemen van het paard kijkt. Maar daar gaat dit topic niet over.

Ik zet vooral vraagtekens bij de grote groepen Bokkers die bij elke foto alleen beschrijven wat hun paard fout doet en hun eigen overduidelijke fouten niet bespreken. Ik vraag me dus af of die mensen hun eigen fouten niet kúnnen zien of niet willen zien? En denken die dan oprecht dat hun paard de enige is die zo krom door de baan gaat, en dat je met een kromme zit een paard recht kunt maken?

Ik denk dat het vooral een manier van beschrijven is. De verantwoordelijkheid om het op te lossen ligt altijd bij de ruiter.

Maar jij denkt dus echt dat ze denken dat de fout bij het paard ligt en buiten hen? En hoe denk je dan dat ze het willen gaan oplossen?

Sorry, maar vind dat erg onwaarschijnlijk.

Lielle schreef:

Citaat:

Dus als de kwetsbare ruiterziel ook geen argument hoeft te zijn, blijf ik me afvragen: waarom gaat het merendeel van de fototopics over de mankementen bij het paard, en niet over de net zo zichtbare/nog zichtbaardere mankementen van de ruiter?

ik kan me voorstellen dat dat komt omdat er in de ring met name naar het paard wordt gekeken en minder naar de rijvaardigheid van de ruiter. Als ik er zo krom als een hoepel op zit en me aan de teugels in balans houd, maar dankzij de kwaliteiten van mijn paard toch een 8 voor de middendraf krijg, scoor ik alleen op de laatste onderdelen (houding en zit, effectiviteti van de hulpen) lagere punten. Een ruiter die het beste uit zijn kwalitatief mindere paard haalt, zal het toch vaak afleggen tegen een paard met prima gangen waar iemand op zit te rommelen. Zo zijn de criteria nu eenmaal omschreven, ook die gaan uit van het paard moet laat zien.

Angela schreef:

Het interessante zou juist zijn als de ruiter ook aangeeft wat het denkt verkeerd te doen. Want als de ruiter denkt dat het de teugels langer moet laten worden ivm de valse knik, maar het in feite zo is dat de ruiter in de rug blokkeert, wat het paard spiegelt, dan is dat veel leerzamer als dat er gezegd wordt dat het paard niet in valse knik mag lopen (of dat de ruiter aangeeft daaraan te werken).
En zo ook een paard dat over de schouder weg valt. De ruiter denkt dat het meer op het buitenbeen moet begrenzen, maar in feite valt de ruiter zelf op 1 been, waardoor het paard dat spiegelt.

Door eigen interpretatie van wat er moet verbeteren te geven, kan er kritisch worden gekeken of dat ook echt is wat er aan de hand is.

Commentaar op het paard heeft geen nut, want het paard zelf zal het iig niet gaan oplossen aan de hand van wat we hier op bokt zeggen

xyzutu2 schreef:

Vandaag zag ik het voor de zoveelste keer voorbij komen en nu besloot ik om er toch maar een topic over aan te maken: op Bokt stikt het van de rijfoto's en rijfoto-topics, of het nou onder Horses@Work valt of ITP, en waar de topics ook staan, ik lees eigenlijk altijd hetzelfde:

- Op deze foto komt hij wat te diep
- Hier zet ze zich rechts wat vast
- Hier krult hij zich nog op
- Op deze foto trekt hij zijn rug nog wat hol
- Hier komt hij wat op de voorhand
- Hier moet hij nog wat actiever worden in zijn achterbeen
- Hij houdt hier zijn rug teveel vast en zwiept nog teveel met zijn staart

Topic na topic met wat het paard allemaal nog moet, wat hij allemaal fout doet tijdens het rijden en wat hij nog moet verbeteren - en nergens iemand die gewoon durft te zeggen waar het hele rijden eigenlijk op staat: hier geef ik hem te weinig teugelruimte, hier trek ik hem per ongeluk weer in de krul waardoor hij achter te kort blijft, daar ben ik wat uit balans waardoor hij zijn rug wel vast moet zetten, hier klem ik mijn knieen waarschijnlijk teveel aan want hij heeft kortere passen voor, daar hou ik me teveel vast aan de buitenteugel waardoor hij wel terug moet trekken, en helaas is mijn beenligging blijkbaar nog te onrustig want hij blijft nog zwiepen met de staart.

Natuurlijk somt elke ruiter wanneer ernaar gevraagd wordt braaf het mantra op dat 'het paard altijd gelijk heeft en dat elke fout van het paard een fout van de ruiter is' - maar waarom legt 90% van de ruiters als ze hun foto's bespreken dan de fout bij het paard?

Het zal wel onbewust zijn, maar je kunt dat soort zinnen niet opschrijven/uitspreken zonder dat ze je manier van denken beinvloeden. Neuro-linguistisch programmeren en de psychiatrie is zowat gebaseerd op dat principe: zeg dingen - bewust of onbewust - en je gaat erin geloven.

Waar ik in geloof: beter paardrijden begint bij jezelf en bij het besef dat als je niet een volledig van teugels onafhankelijke zit hebt in alle gangen, jij in 99% van de gevallen de veroorzaker of in elk geval vergroter bent van de rijproblemen van je paard. Dus schrijf dan niet wat hij nog allemaal moet veranderen, maar beschrijf hoe jij hem nog hindert en wat jij daaraan gaat veranderen.
Hoe kun je in vredesnaam werken aan jezelf, als volgens je onderbewuste in al je uitingen het paard degene is die al het werk moet doen?

Of geloven al die ruiters werkelijk - hoe scheef ze zelf ook zitten, ook al zitten de handen zo ongeveer tegen de knieen - dat het paard in dat plaatje de hoofdverantwoordelijke was voor het feit dat het nog niet perfect ging?

Ik mag toch hopen van niet, maar soms begin ik het toch bijna te vermoeden, dat die ruiters ook écht geloven wat ze op Bokt als onderschriftjes aan hun foto's meegeven; hier moet het paard nog wat zus, daar moet het paard nog wat zo...