Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Seltje schreef:Maar de extreme scheefheid die tegenwoordig vaak gezien wordt is er meestal al (verkeerd) ingereden.
De meeste jonge paarden die van de opfok komen hebben een beetje natuurlijke scheefheid, maar zijn nog 'recht' genoeg om een correcte tact te kunnen tonen, daar werk je eerst aan losgelatenheid en tact, om daarna geleidelijk aan de scheefheid weg te werken en de verzameling te beginnen vragen.
Daartegenover heb je dus de extreem scheve paarden die vaak al ouder zijn, die in het verleden al verkeerd zijn gereden, ... Daar ga je toch eerst een deel van de scheefheid moeten wegwerken voor je maar iets kan loslaten en aan de tact kan werken.
Corrigeren is namelijk veel moeilijker dan aanleren.
sanne83 schreef:Babootje schreef:Ik denk dat een gebrek aan soepelheid en asymmetrie in kracht wel de scheefheid is waar de meesten mee te maken hebben. En sommigen zijn zo scheef dat je daar eerst wat aan moet gaan doen eer je van losgelatenheid en zelfs maar van takt kan spreken, laat staan van een juiste aanleuning. Ik vind niet dat je met recht richten moet wachten tot je aan verzameling toe bent. Het kan prima samengaan met de andere onderdelen als dat nodig is. Overigens zie je dat ook heel duidelijk in de Antoine de Bodt benadering.
Wat ze bij AdB doen, is naar mijn idee juist vooral een groot stuk soepelheid en losgelassenheit verkrijgen bij een extreem stijf paard.
[***] schreef:sanne83 schreef:Super! Linda parelli werkt veel samen met Christoph hess, ze hebben samen ook een aantal dvd's gemaakt over het skala.
Wat Christoph hess doet in zijn clinics is ongeveer hetzelfde: hij laat de ruiter (ongeacht niveau) eerst voorwaarts gaan aan een redelijk losse teugel, totdat het paard zélf ontspanning gaat zoeken en de hals laat zakken. Daarna moet de ruiter een overgang terug maken zonder de teugels te gebruiken. Pas dan mag je verder gaan
Dat kan soms best lang duren![]()
Ik vind dat zelf een hele fijn manier van werken, wachten tot het paard zelf gaat zakken, in het voorwaarts gaan.
Op zich zal bovenstaande voor veel paarden werken, maar ik denk zelf NIET bij elk paard.... Heb zelf een paard dat vroegah ook altijd erg graag onder mij vandaan wilde lopen. Als ik die op dat moment voorwaarts ging rijden, veroorzaakte dat alleen maar meer spanning, stress en erg hoge snelheden. Als ik mijn paard heel voorzichtig terug reed op zit en ook wat begrensde met mijn hand en zodra ze tempo verminderde, ik direct nagaf met mijn hand, ze eerder mijn hand vw nw opzoekt.
[***] schreef:Op zich zal bovenstaande voor veel paarden werken, maar ik denk zelf NIET bij elk paard.... Heb zelf een paard dat vroegah ook altijd erg graag onder mij vandaan wilde lopen. Als ik die op dat moment voorwaarts ging rijden, veroorzaakte dat alleen maar meer spanning, stress en erg hoge snelheden. En als je je paard met een dergelijke snelheid op een volte 10 meter wil houden, dan moet ik behoorlijk aan het bit en het hoofd werken om dat voor elkaar te krijgen. En dát wil ik dus juist niet. Als ik mijn paard heel voorzichtig terug reed op zit en ook wat begrensde met mijn hand en zodra ze tempo verminderde, ik direct nagaf met mijn hand, ze eerder mijn hand vw nw opzoekt.
sanne83 schreef:Starbreeze schreef:Nog even een aanvulling op de voorwaartse drang van mijn paard, want daar ben ik recentelijk ook op een andere manier mee aan de slag gegaan. Staat ook niet op het filmpje trouwens. In het Right Brain Extrovert topic hier op bokt worden tips gegeven hoe je zulke paarden het beste kunt trainen volgens de Parelli Principes (of hoe heet het?). Wanneer mijn paard écht de hoogste versnelling op wil zoeken, rij ik hem nog meer voorwaarts, maar dan op een volte 10 meter.
Super! Linda parelli werkt veel samen met Christoph hess, ze hebben samen ook een aantal dvd's gemaakt over het skala.
Wat Christoph hess doet in zijn clinics is ongeveer hetzelfde: hij laat de ruiter (ongeacht niveau) eerst voorwaarts gaan aan een redelijk losse teugel, totdat het paard zélf ontspanning gaat zoeken en de hals laat zakken. Daarna moet de ruiter een overgang terug maken zonder de teugels te gebruiken. Pas dan mag je verder gaan
Dat kan soms best lang duren![]()
Ik vind dat zelf een hele fijn manier van werken, wachten tot het paard zelf gaat zakken, in het voorwaarts gaan.
Babootje schreef:sanne83 schreef:Wat ze bij AdB doen, is naar mijn idee juist vooral een groot stuk soepelheid en losgelassenheit verkrijgen bij een extreem stijf paard.
Dat bedoel ik ook Sanne83 (Ik denk dat je mijn post verkeerd leest)
damian23 schreef:Ik hoop ook dat we de discussie ook wat breeder kunnen houden. Om van je paard een happy athleet te maken, komt er zoveel meer bij kijken dan een rijdkunstige discussie. Van de week kwam er een leuk artikeltje op facebook langs over Ingrid Klimke en haar weilen vader hoe zij jonge paarden opleiden en hoe ze het werk leuk en interessant voor de paarden houden. Zo rijden zij niet iedere dag. Wisselen af met longeren, cavalettie lopen, een sprongetje maken....
Starbreeze schreef:Ik ben het gewoon gaan proberen, tijdens de groepsles op mijn club moest ik mijn paard langzaam laten lopen, constant inhouden en ophoudingen geven dat werkte totaal niet. Hij werd er enorm door gefrustreerd en uiteindelijk liep hij als een giraf door de baan. Maar nee ik moest dat zo doen...
Probleem is dan juist dat hij op gaat krullen omdat ik aan de voorkant moet gaan zitten. Nu kan ik hem daar gewoon los laten en zo heel hard gaat ie dan ook niet, hij gaat dan vooral groot en ruim lopen. Daarnaast ga ik er dan écht aan rijden ipv been eraf houden omdat hij anders nog meer vooruit ging. Na een paar rondjes is het dan meestal klaar, heeft ie zijn ding gedaan denk ik en zo niet dan herhalen we het weer.
Citaat:Left brained Extrovert. Dit paard heeft een uitgesproken karakter, is slim, speels, nieuwsgierig en is vriendelijk en tevreden met zichzelf. Deze paarden zijn ook vaak ‘mouthy’, dat betekend dat hij graag dingen in zijn mond heeft en happig kan zijn. Deze paarden vervelen zich snel en daarom is het als eigenaar zijnde belangrijk om uitdagingen op te zoeken en er vooral plezier in te houden. Dit paard heeft veel afleiding nodig, een spelletje spelen en weer door gaan naar de ander. Als je te lang in oefeningen blijft hangen kan dit paard vervelend gedrag vertonen, hij zal op eigen initiatief dingen gaan doen en zo jouw signalen negeren.
Left brained Introvert, deze paarden zijn minder speels maar niet minder slim. Deze paarden komen vaak ongemotiveerd en suf over en moeten veel bezig gehouden worden om verveling te voorkomen. Ook doen deze paarden vaak een moord voor snoepjes. Dit paard is vaak o[u]ntspannen in zijn lichaam en spieren net als in zijn geest[/u].
Right brained Extrovert, een right brained paard denkt vanuit instinkt en kan daarom ook erg gevaarlijk worden. Mochten ze gevaar ruiken dan reageren ze direct met alle gevolgen van dien. Ze doen vaak dingen zonder er over na te denken en houden vaak alles in de gaten. Een kenmerk van deze paarden is dat ze vaak veel spanning in hun lichaam hebben. Een geheven hoofd, gespannen bovenlijn en gespannen spieren. Vaak zijn deze paarden erg tegendraads en doen ze niet wat je van ze vraagt, dit kan door angst komen.
Right brained Introvert, ook dit paard kan gespannen zijn maar is in de meeste gevallen zijn ze stil en volgzaam maar daar in tegen erg wantrouwend. Dit paard bevriest eerst voordat hij ontploft en is erg onvoorspelbaar. Doordat ze verlegen zijn houden ze zichzelf vaak op de achtergrond en kan het zelfs zo erg worden dat ze compleet in zichzelf keren en van de wereld raken, dit wordt ook wel Catatonic genoemd.