Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-05-13 12:59

Geplaatst: 07-05-13 12:59

Mylady_E schreef:
Ik herken mezelf volledig in je verhaal en sinds een jaar heb ik gevonden wat ik zocht
Kijk eens of hier een coach bij jou in de buurt tussen staat: http://www.akasha-rijkunst.nl/locatie-AZHCers.php
Lees wat op de site, probeer eens een lesje, ... voor mij is deze manier een goed antwoord op mijn zoektocht.

Akasha Coaches zitten hier in het noorden niet, wel een aantal Centered Riding instructeurs (waaronder ikzelf). Die methodes verschillen niet veel van elkaar. Voor de CR-instructeurs, zie http://www.centeredriding.org/instructors-search.asp

**Geplaatst**: 07-05-13 13:00

Geplaatst: 07-05-13 13:00

Ik denk dat e.e.a. uit zijn verband wordt gehaald hier, mede door mijn eigen onduidelijkheid. Ik heb het over, wat ik vaak zie gebeuren, een weerstandbiedende hand, bij een verreden paard dat een nek als een plank heeft en de rug vast zet. Dit komt totaal niet door. Als je dan vast blijft houden als ruiter gaat het paard daar alleen maar tegenin, daar komt die pijn in je handen dan ook vandaan denk ik. Daarna is het prima om een weerstandbiedende hand te gebruiken, om de energie vanuit achter op te vangen. Maar dat kan je niet verwachten van een paard dat zijn lichaam verkeerd gebruikt. Ik zit dan ook meer met een verreden paard in mijn hoofd dan met een jong groen paard. Dat heb ik niet duidelijk verwoord.

**Geplaatst**: 07-05-13 13:17

Geplaatst: 07-05-13 13:17

Ansie schreef:
Ik heb het over, wat ik vaak zie gebeuren, een weerstandbiedende hand, bij een verreden paard dat een nek als een plank heeft en de rug vast zet. Dit komt totaal niet door. Als je dan vast blijft houden als ruiter gaat het paard daar alleen maar tegenin, daar komt die pijn in je handen dan ook vandaan denk ik.

Nee je moet niet vast blijven houden. Je moet zoveel weerstand bieden dat je wel reactie krijgt. En als een paard echt verreden is of geleerd heeft steeds door je hand heen te denderen en daarin heel sterk is geworden, dan moet je soms wel even (op het juiste moment) flink wat kracht bijzetten. En dat is niet altijd chique. Maar een andere oplossing is er niet. Paard moet weer leren nageven, en dat leert hij alleen als er een juiste reactie komt die je kan belonen. Dus dan moet je alles doen wat nodig is om een reactie te krijgen.

Daarom werken veel goede ruiters die ervaren zijn in het corrigeren van verreden paarden ook achter gesloten deuren. Omdat het voor een buitenstaander/leek er het dan niet altijd even chique aan toe gaat en ze geen slechte naam willen krijgen. Veel leken hebben gewoon geen realistisch beeld van wat er nodig is om echte verreden paarden die alleen nog maar in de staak gaan weer op de rails te krijgen. Dat heeft niks te maken met afranselen, overdonderen oid. Maar wel met even duidelijke grenzen stellen. Je kan je voorstellen dat als een paard nooit duidelijke grenzen heeft gehad, hij grenzen dan ook niet direct accepteert. En dat de harmonie dan wel even zoek is.

**Geplaatst**: 07-05-13 13:24

Geplaatst: 07-05-13 13:24

jasmijn78 schreef:
ijssnuiver schreef:
Ik wil de hulpen in de mond niet opbouwen in sterkte, ik doel dan zelf meer op bijvoorbeeld de drijvende hulpen.

Het is niet de hulp in de mond opbouwen. Met een weerstandbiedende hand geldt hetzelfde als met een kuitdruk. Je moet de mate van druk geven of eigenlijk weerstand bieden waarbij je direct een reactie krijgt. Dat verschilt per paard; het ene paard is gevoeliger in de mond dan het andere paard. Het is aan de ruiter aan te voelen hoeveel druk nodig is om snel de gewenste reactie te krijgen zodat je ook snel weer kunt belonen. Als je dan te soft blijft en maar met de mond mee blijft veren terwijl het paard niet nageeflijk is, dan krijg je juist paarden die drammen en zwaar in de hand worden en als planken door de bocht gaan.

ijssnuiver schreef:
Ik heb 1 vrij kort beleerde pony, dus die is nog niet mega hoog opgeleid. Maar wel correct opgeleid en heeft een vreselijk goede basis gekregen.

Ik vind het nogal wat om in dat stadium al te spreken van een correcte (dressuurmatige) basis. Of je paard echt een correcte basis heeft blijkt pas als je op hoger niveau belandt. Vanaf M2 niveau zie de paarden die geen goede basis hebben bij bosjes tegelijk door de mand vallen.

ijssnuiver schreef:
Waarom niet direct goed leren aan zowel paard als ruiter?

Prachtige uthopie, maar de realiteit is helaas anders. Niet iedereen heeft evenveel gevoel.
En niet iedereen heeft de beschikking over echt goede instructie en een goed (leer) paard.

Maar ik wil nog steeds geen weerstand bieden in de mond. Contact houden prima, maar meer ook niet. Paarden worden zwaar en gaan als planken door de bocht omdat ze niet gegymnastiseerd worden en niet leren dragen van achter. Als men eerst weerstand gaat bieden aan de voorkant, word de achterkant vrij makkelijk vergeten. 9 vd 10 keer is het zo hoe lichter en luchtiger je bent aan de voorkant, hoeveel makkelijker de meeste paarden gaan lopen.
Maar ik denk dat wij hierin blijven verschillen van mening en dat is prima

. Ik ga gewoon niet meer dan contact bieden in de mond.

Ik denk dat ik niet helemaal duidelijk ben geweest qua basis. Ik bedoel een opvoedkundige basis op de grond. In het loswerken, grondwerken, dubbele lange lijnen, enkele lijnen, werken aan de hand en het werken aan de lang teugel. Allemaal los van het rijden heeft hij op die gebieden een goede en gedegen basis liggen. Daar zal ik altijd op terug kunnen vallen en als iets voor hem(of voor mij) niet helemaal duidelijk mocht zijn tijdens het rijden, kan ik altijd terug naar het werken op de grond en daar dingen oplossen voordat ik weer opstap.
In de ogen van velen misschien onnodig en vooral tijdrovend. Ik ben van mening, hoe meer aandacht je hieraan besteed hoe sneller alles uiteindelijk zal gaan.

Dus omdat de realiteit anders is moeten we allemaal maar met zere vingers van een weerstandbiedende hand van het paard afstappen? En is het jammer dat een paard daar de dupe van is?
Ik ben het met je eens dat er helaas veel te weinig mogelijkheden zijn voor beginnende ruiters om goed te leren paardrijden of überhaupt met paarden om te leren gaan. Dat neemt alleen niet weg dat ik dat wel een basis vind en het paard nooit de dupe mag worden van onkunde van de ruiter.

jasmijn78 schreef:
Ansie schreef:
Nageven moet dan ook niet het doel op zich zijn, het moet het gevolg zijn van ....

Niet mee eens. Een paard moet in eerste instantie gewoon voorwaarts reageren op je been en daarna moet hij nageven op een weerstandboedende hand. Dat is in de eerste fase dus het doel op zich. Zonder dat kun je niet aan balans, rechtgerichtheid en uiteindelijk verzameling en oprichting gaan werken. Daar heb je aanleuning voor nodig.

Het nageven is het gevolg van een rechtgericht en uitgebalanceerd paard. Dan gaan ze vanzelf los en makkelijk bewegen en ook nageven.
Ik sluit me hierin dus aan bij Ansie. Het doel is dat de paarden gegymnastiseerd, rechtgericht en uitgebalanceerd worden, als gevolg hiervan gaan ze nageven en niet andersom.

jasmijn78 schreef:
Ansie schreef:
Ik heb het over, wat ik vaak zie gebeuren, een weerstandbiedende hand, bij een verreden paard dat een nek als een plank heeft en de rug vast zet. Dit komt totaal niet door. Als je dan vast blijft houden als ruiter gaat het paard daar alleen maar tegenin, daar komt die pijn in je handen dan ook vandaan denk ik.

Nee je moet niet vast blijven houden. Je moet zoveel weerstand bieden dat je wel reactie krijgt. En als een paard echt verreden is of geleerd heeft steeds door je hand heen te denderen en daarin heel sterk is geworden, dan moet je soms wel even (op het juiste moment) flink wat kracht bijzetten. En dat is niet altijd chique. Maar een andere oplossing is er niet. Paard moet weer leren nageven, en dat leert hij alleen als er een juiste reactie komt die je kan belonen. Dus dan moet je alles doen wat nodig is om een reactie te krijgen.

Daarom werken veel goede ruiters die ervaren zijn in het corrigeren van verreden paarden ook achter gesloten deuren. Omdat het voor een buitenstaander/leek er het dan niet altijd even chique aan toe gaat en ze geen slechte naam willen krijgen. Veel leken hebben gewoon geen realistisch beeld van wat er nodig is om echte verreden paarden die alleen nog maar in de staak gaan weer op de rails te krijgen. Dat heeft niks te maken met afranselen, overdonderen oid. Maar wel met even duidelijke grenzen stellen. Je kan je voorstellen dat als een paard nooit duidelijke grenzen heeft gehad, hij grenzen dan ook niet direct accepteert. En dat de harmonie dan wel even zoek is.

Met kracht los je dingen nooit op... Ook in dit geval niet. Een paard gaat van nature tegen de druk in, hoe meer weerstand je in de mond bied hoe meer ze daar tegen in komen, helemaal met verreden paarden.
Als een paard door de hand heen dendert moet het eerst onbelast(=imo zonder ruitergewicht) leren om zijn lijf weer goed te gaan gebruiken. Zonder allemaal rare hulpteugels, maar met de juiste aangeboden oefeningen waardoor het gaat dragen en uiteindelijk ook weer kan gaan nageven.

**Geplaatst**: 07-05-13 13:29

Re: Identiteitscrisis: Rijstijlen? Klassieke dressuur?

Geplaatst: 07-05-13 13:29

@Ijssnuiver
Ik ben er mee eens dat je met kracht (niet altijd) dingen oplost.
Maar soms kun je niet anders.

Ik dacht ook altijd dat het nooit nodig zou zijn, maar met mijn Fjord heb je (helaas) wel eens kracht nodig.
Zij denkt dan ineens links te gaan als jij rechtdoor/rechts wilt, of ze duikt naar beneden om "rustig" gras te gaan eten.
Dan heb je geen tijd om eerst even netjes te vragen door te lopen.

**Geplaatst**: 07-05-13 13:40

Re: Identiteitscrisis: Rijstijlen? Klassieke dressuur?

Geplaatst: 07-05-13 13:40

We hebben hier nu ook precies het punt te pakken wat het paardrijden moeilijk maakt en waarop velen het niet eens zijn met elkaar.. Juist de samenwerkende hulpen maken het geheel (de rijkunst) complex.
Voor mij geldt: Hoe simpeler het wordt gemaakt, hoe meer het lijkt op sturen, gas geven en remmen, hoe meer het lijkt op het besturen van een auto. Inderdaad een mechanisch ding, zonder ook maar in enig opzicht rekening te houden met biomechanica en waarbij harmonie dan ook ver te zoeken is.

**Geplaatst**: 07-05-13 13:41

Geplaatst: 07-05-13 13:41

Brainless schreef:
@Ijssnuiver
Ik ben er mee eens dat je met kracht (niet altijd) dingen oplost.
Maar soms kun je niet anders.

Ik dacht ook altijd dat het nooit nodig zou zijn, maar met mijn Fjord heb je (helaas) wel eens kracht nodig.
Zij denkt dan ineens links te gaan als jij rechtdoor/rechts wilt, of ze duikt naar beneden om "rustig" gras te gaan eten.
Dan heb je geen tijd om eerst even netjes te vragen door te lopen.

Ben je er zeker van dat je lichaam meestuurt met wat je vraagt?
Als mijn paarden links ipv rechts gaan(of net andersom uiteraard) en ze reageren niet op mijn stuurhulp, beweeg ik het aanwijsstokje/zweepje rustig langs het hoofd/hals een de kant waar ze zelf heen willen(zodat ze wijken voor het stokje en mee gaan de andere kant op). Ik raak ze niet aan met het zweepje, maar beweeg het even heen en weer.
Zo kan ik licht en luchtig blijven in de mond, maar heb ik wel de gewenste reactie.

**Geplaatst**: 07-05-13 13:47

Re: Identiteitscrisis: Rijstijlen? Klassieke dressuur?

Geplaatst: 07-05-13 13:47

Als ze wil is ze zeker meewerkend hoor.
Maar ze kan zo ineens bedenken dat het gras heel lekker is.
Met buitenrijden weet in nu wel waar ze bedenkt het weiland in te kunnen en daar hou ik haar ook zeker beter bij de les.
Ze neemt helemaal een loopje met beginners (lees: onervaren ruiters).
Bij mij haalt ze het niet meer in haar hoofd om te gaan grazen, maar dat heb ik niet afgeleerd door lief te vragen, maar gelijk haar hoofd omhoog te trekken en haar flink voorwaarts te drijven.
Maar dat was zeker wennen voor mij als niet koudbloedruiter.

**Geplaatst**: 07-05-13 13:51

Geplaatst: 07-05-13 13:51

ijssnuiver schreef:
Als mijn paarden links ipv rechts gaan(of net andersom uiteraard) en ze reageren niet op mijn stuurhulp, beweeg ik het aanwijsstokje/zweepje rustig langs het hoofd/hals een de kant waar ze zelf heen willen(zodat ze wijken voor het stokje en mee gaan de andere kant op). Ik raak ze niet aan met het zweepje, maar beweeg het even heen en weer.
Zo kan ik licht en luchtig blijven in de mond, maar heb ik wel de gewenste reactie.

Alleen als je dat bij het gemiddelde sport/warmbloed paard doet, draait ie 3 pirouettes op de achterbenen en lig je ernaast...Oeps.

Ik vind je af en toe wat tegenstrijdig hoor. Je mag niet aan de voorkant zitten, want paarden gaan van nature tegen druk in. Maar je leert je paardn wel wijken voor de druk van je been en van je zweep....Waarom zou een paard datzelfde principe niet mogen leren in de mond dan?

**Geplaatst**: 07-05-13 13:52

Geplaatst: 07-05-13 13:52

Ansie schreef:
We hebben hier nu ook precies het punt te pakken wat het paardrijden moeilijk maakt en waarop velen het niet eens zijn met elkaar.. Juist de samenwerkende hulpen maken het geheel (de rijkunst) complex.
Voor mij geldt: Hoe simpeler het wordt gemaakt, hoe meer het lijkt op sturen, gas geven en remmen, hoe meer het lijkt op het besturen van een auto. Inderdaad een mechanisch ding, zonder ook maar in enig opzicht rekening te houden met biomechanica en waarbij harmonie dan ook ver te zoeken is.

En ook met een auto is het complexer dan dat en moeten je 'hulpen' op elkaar afgestemd zijn om een vloeiend geheel te krijgen.

De uitleg zoals jasmijn hem geeft is inderdaad simpel. Dat correct en vloeiend uitvoeren is de moeilijkheid. Maar om nou allemaal mystsieke ingwikkelde termen te gebruiken voor gas geven, remmen en sturen.

dat hoeft voor mij dan weer niet.

**Geplaatst**: 07-05-13 13:57

Geplaatst: 07-05-13 13:57

ik heb even het hele topic doorgelezen en ben het volledig eens met jasmijn. Bij mijn paard is voorwaarts voorwaarts, als ik kuitdruk geeft en hij reageert niet krijgt hij een grotere hulp reageert hij nog niet krijgt hij een tik. Daarna nog een keer proberen en vaak begrijpt hij dan wel wat de bedoeling is hoor.
Ditzelfde ook met teugeldruk, ik heb zelf gewoon licht contact met mijn paard zijn mond en probeer hem op mijn zit terug te rijden, niet altijd reageert hij, moet ik hem dan maar 3 rondjes door laten lopen totdat meneer stopt? Nee dan krijgt hij gewoon mer druk in zijn mond tot hij stil staat en proberen we het opnieuw.

Consequent zijn is zo belangrijk om je paard te laten weten waar hij aan toe is...nee is nee en niet nog even een stapje verder.

**Geplaatst**: 07-05-13 14:01

Geplaatst: 07-05-13 14:01

Heb de commentaren/reacties gelezen en ik kan bij helemaal vinden in Jasmijn. Rijd zelf volgens deze lijn en het is voor de paarden heel simpel als je als ruiter maar consequent bent. Dit laatste is al moeilijk genoeg. Het enige wat ik mbt het voorwaarts gaan nog zou willen aanvullen is dat je na een sterkere beenhulp of tik met de zweep nog even checkt of het paard je actie goed begrepen heeft door een kleine beenhulp te geven. Hierop moet het paard meteen reageren, anders begin je weer van vooraf aan. En bij de voorwaartse reactie moet het paard ook echt reageren en niet na twee passen voorwaarts weer op de rem gaan staan. Als je dit goed voor elkaar hebt dan kun je met hele fijne subtiele hulpen rijden en is het paard op jouw geconcentreerd.

**Geplaatst**: 07-05-13 14:01

Geplaatst: 07-05-13 14:01

_Esther_87_ schreef:
ijssnuiver schreef:
Als mijn paarden links ipv rechts gaan(of net andersom uiteraard) en ze reageren niet op mijn stuurhulp, beweeg ik het aanwijsstokje/zweepje rustig langs het hoofd/hals een de kant waar ze zelf heen willen(zodat ze wijken voor het stokje en mee gaan de andere kant op). Ik raak ze niet aan met het zweepje, maar beweeg het even heen en weer.
Zo kan ik licht en luchtig blijven in de mond, maar heb ik wel de gewenste reactie.

Alleen als je dat bij het gemiddelde sport/warmbloed paard doet, draait ie 3 pirouettes op de achterbenen en lig je ernaast...Oeps.

Ik vind je af en toe wat tegenstrijdig hoor. Je mag niet aan de voorkant zitten, want paarden gaan van nature tegen druk in. Maar je leert je paardn wel wijken voor de druk van je been en van je zweep....Waarom zou een paard datzelfde principe niet mogen leren in de mond dan?

Toch apart dat mijn beide warmbloedpaarden(of althans 1 warmbloedpaard en 1 vreselijk sensibele pony) daar prima op reageren

. Langs het hoofd bewegen kan heel rustig en ook heel minimaal alleen langs de schouder/hals.
Ik zeg niet dat je niet aan de voorkant mag komen OMDAT de paarden van nature tegen de druk in gaan. Maar ik ben wel van mening dat je met veel weerstand in je hand je ook veel weerstand in de mond krijgt omdat dit een logische reactie is.
Een paard moet inderdaad leren wijken voor druk, maar in de mond vind ik dat toch anders. Dan liever eerst de hulpen aanleren bitloos en later pas in de mond. En nee ik zeg niet dat bitloos een vrijbrief is om hard te gaan trekken, maar dan vind ik het minder erg dat de weerstand even iets hoger is.
Maar misschien komt dat ook wel omdat die van mij alles eerst leren vanaf de grond. En als ze dan door de voorkant heen denderen omdat ze hun balans verliezen. Kan ik heel licht blijven aan de voorkant en met zweepje voor de boeg, dan bouw ik ook hulpen op maar met een totaal andere intentie.

Wat mij gewoon vreselijk tegenstaat is weerstandbieden aan de voorkant omdat ze nagevelijk moeten gaan lopen. 9 vd 10 keer als mensen de paarden willen leren wijken voor druk in de mond, is dat omdat ze nagevelijk moeten. IMO is nagevelijkheid een gevolg van de rest, niet een doel opzich.

**Geplaatst**: 07-05-13 14:03

Geplaatst: 07-05-13 14:03

uxgranta schreef:
Heb de commentaren/reacties gelezen en ik kan bij helemaal vinden in Jasmijn. Rijd zelf volgens deze lijn en het is voor de paarden heel simpel als je als ruiter maar consequent bent. Dit laatste is al moeilijk genoeg. Het enige wat ik mbt het voorwaarts gaan nog zou willen aanvullen is dat je na een sterkere beenhulp of tik met de zweep nog even checkt of het paard je actie goed begrepen heeft door een kleine beenhulp te geven. Hierop moet het paard meteen reageren, anders begin je weer van vooraf aan. En bij de voorwaartse reactie moet het paard ook echt reageren en niet na twee passen voorwaarts weer op de rem gaan staan. Als je dit goed voor elkaar hebt dan kun je met hele fijne subtiele hulpen rijden en is het paard op jouw geconcentreerd.

Helemaal mee eens!! Zo blijft een paard scherp aan je been.

**Geplaatst**: 07-05-13 14:07

Geplaatst: 07-05-13 14:07

ijssnuiver schreef:
Wat mij gewoon vreselijk tegenstaat is weerstandbieden aan de voorkant omdat ze nagevelijk moeten gaan lopen. 9 vd 10 keer als mensen de paarden willen leren wijken voor druk in de mond, is dat omdat ze nagevelijk moeten. IMO is nagevelijkheid een gevolg van de rest, niet een doel opzich.

Aaaaah ik denk dat ik nu het probleem snap. Hoop ik toch. Ik hoeft eigenlijk bij de meeste paarden die ik vanaf het begin rijd, dus zelf opleid, helemaal geen weerstand te bieden om ze na te laten geven...Dat gaat vanzelf. Kwestie van leren voorwaarts gaan, heel licht contact zoeken en ze zakken vanzelf naar je hand toe. Lopen binnen een paar weken, zeg een keer of 10 rijden, eigenlijk constant nageeflijk, door het lijf en fijn voorwaarts. Paarden waarbij ik echt weerstand moest bieden waren altijd de dieren die al een aantal jaren onder het zadel waren. Wat je wel krijgt bij een jong dier is dat ze eens gaan kijken of er ook andere mogelijkheden zijn, dus een keer het hoofd eruit steken gewoon om te kijken of dat gaat. Als dat gebeurt sluit ik mijn hand en geef ik been en dan is het doorgaans alweer opgelost. Ook dat gaat met heel weinig druk, je hoeft immers niet veel druk te geven omdat het paard nog niets gewend is. Maar het is echt niet zo dat ik (en met mij veel anderen) aan een jong paard gaan trekken om ze nageeflijk te krijgen, niet nodig en geeft stugge paarden. Voorwaarde hier is dan wel weer dat je ze meteen, constant en altijd begrensd als ze eruit willen drukken. Als je dat toestaat moet je weer gaan corrigeren en dan wordt het een ander verhaal.

**Geplaatst**: 07-05-13 14:27

Geplaatst: 07-05-13 14:27

ijssnuiver schreef:
Maar ik wil nog steeds geen weerstand bieden in de mond. Contact houden prima, maar meer ook niet.

Dan moet je geen dressuur willen rijden. Dan is klassieke dressuur niets voor jou.

ijssnuiver schreef:
Ik ga gewoon niet meer dan contact bieden in de mond.

Prima hoor, ieder zijn meug. Wat mij betreft is er ook niet één manier om plezier aan je paard te kunnen beleven. Er is alleen maar wel 1 manier om je paard goed dressuurmatig af te richten. (al wordt er eindeloos gediscussieerd over details. Maar op hoofdlijn is er maar 1 manier) Als je niet bereid bent correct dressuur te leren rijden, dan kun je maar beter helemaal iets anders doen met je paard.

ijssnuiver schreef:
In de ogen van velen misschien onnodig en vooral tijdrovend. Ik ben van mening, hoe meer aandacht je hieraan besteed hoe sneller alles uiteindelijk zal gaan.

De vraag is wat je einddoel is en hoever je er nog van af staat. Dan pas kun je zeggen hoe doeltreffend jouw aanpak is.

Er wordt door veel mensen eindeloos gezeverd over hoe het zou moeten. Maar weinigen kunnen een goed eindresultaat tonen. Laten zien waar hun aanpak uiteindelijk naar toe moet leiden. Voor mij (en ik denk vele dressuur/wedstrijdruiters met mij) is een goed eindresultaat op zijn minst een paard dat gehoorzaam en fijn te rijden is en alles tm Z2 heel goed beheerst en op zijn minst voor een 7 uit kan voeren. En als mijn paard door een andere minder ervaren ruiter ook fijn na te rijden is, dan ben ik helemaal tevreden. Maar ik houd nu eenmaal van concrete doelen. Een paard wat goed GP (65-70% scores) loopt is voor mij het ideaal. (maar zover ben ik nog niet

) En een ander is misschien al blij als zijn paard stopt na 3 keer vragen of dat ie zijn ruiter er niet heeft afgegooid onderweg. Het is maar wat je einddoel is. Als die niet hetzelfde is, kun je de weg er naartoe niet met elkaar vergelijken. Dan blijven het appels en peren.

ijssnuiver schreef:
Dus omdat de realiteit anders is moeten we allemaal maar met zere vingers van een weerstandbiedende hand van het paard afstappen? En is het jammer dat een paard daar de dupe van is?

De realiteit is dat paarden boeten voor onze onkunde.

ijssnuiver schreef:
Dat neemt alleen niet weg dat ik dat wel een basis vind en het paard nooit de dupe mag worden van onkunde van de ruiter.

Nou als jij die nou gevonden hebt, geef dan even een gil. En het is ook bijzonder om te denken dat geen enkel paard de dupe is (geweest) van jouw onkunde. Want niemand wordt geboren als volleerd ruiter. En sommige (of misschien wel de meerderheid) leren het nooit (echt goed). Maar zo dramatisch is dat nu ook weer niet hoor. De meeste paarden kunnen wel wat hebben.

ijssnuiver schreef:
Als een paard door de hand heen dendert moet het eerst onbelast(=imo zonder ruitergewicht) leren om zijn lijf weer goed te gaan gebruiken. Zonder allemaal rare hulpteugels, maar met de juiste aangeboden oefeningen waardoor het gaat dragen en uiteindelijk ook weer kan gaan nageven.

Zoals ik al zei... het devies is natuurlijk vooral veel grondwerk, een paragnost en ingestraalde homeopatische druppels voor de nieren

Brainless schreef:
Ik dacht ook altijd dat het nooit nodig zou zijn, maar met mijn Fjord heb je (helaas) wel eens kracht nodig.
Zij denkt dan ineens links te gaan als jij rechtdoor/rechts wilt, of ze duikt naar beneden om "rustig" gras te gaan eten.
Dan heb je geen tijd om eerst even netjes te vragen door te lopen.

Precies. Hij hij heeft gewoon de kant uit te gaan waar jij heen wilt en wel direct en thuis heeft hij alle tijd om te eten. En als dat niet gaat op een lichte aanwijzing, dan maar even doorpakken. En als je dat kort, krachtig en doelmatig doet dan weet ie dat meteen voor de volgende keer. En dan kun je voortaan gewoon hetzelfde bereiken met een lichte aanwijzing. Daar ga je niet eerst 20 sessies aan grondwerk tegenaangooien.

ijssnuiver schreef:
Ben je er zeker van dat je lichaam meestuurt met wat je vraagt?

Ik denk dat het probeem is dat het ruwvoer thuis de verkeerde energie uitstraalt omdat het niet geoogst is bij volle maan. daarom kon hij niet anders dan onderweg gras gaan eten. Kan het paard ook niks aan doen.

(grapje hoor, moet kunnen)

Brainless schreef:
Bij mij haalt ze het niet meer in haar hoofd om te gaan grazen, maar dat heb ik niet afgeleerd door lief te vragen, maar gelijk haar hoofd omhoog te trekken en haar flink voorwaarts te drijven.

Zo werkt dat nu eenmaal. Ik zou het niet anders doen.

**Geplaatst**: 07-05-13 14:40

Geplaatst: 07-05-13 14:40

Precies dat laatste is ook mijn punt ijssnuiver.

Overigens denk ik dat er hier in het topic 2 dingen door elkaar gebruikt worden: enerzijds leren gehoorzamen (reageren) = duidelijk zijn, en anderzijds het geven van rijtechnische hulpen op bepaalde momenten = afstemmen (wanneer je welke hulp geeft).

**Geplaatst**: 07-05-13 14:48

Geplaatst: 07-05-13 14:48

jasmijn78[quote="Brainless schreef:
Ik dacht ook altijd dat het nooit nodig zou zijn, maar met mijn Fjord heb je (helaas) wel eens kracht nodig.
Zij denkt dan ineens links te gaan als jij rechtdoor/rechts wilt, of ze duikt naar beneden om "rustig" gras te gaan eten.
Dan heb je geen tijd om eerst even netjes te vragen door te lopen.

Precies. Hij hij heeft gewoon de kant uit te gaan waar jij heen wilt en wel direct en thuis heeft hij alle tijd om te eten. En als dat niet gaat op een lichte aanwijzing, dan maar even doorpakken. En als je dat kort, krachtig en doelmatig doet dan weet ie dat meteen voor de volgende keer. En dan kun je voortaan gewoon hetzelfde bereiken met een lichte aanwijzing. Daar ga je niet eerst 20 sessies aan grondwerk tegenaangooien.
[/quote]

En hoe erg een paard dat allemaal vind blijkt bij ons dan wel weer als wij SGW rijden. Dan heb je in het parcours maar zeker in de cross helemaal geen tijd om een discussie aan te gaan. Dan moet het soms even anders dan je paard op dat moment bedacht had en heb je geen tijd voor stokjes of alternatieve hulpen. Dan moet het gewoon NU. Dan hoeven die paarden echt niet meteen in therapie daarna. Die hebben gewoon even een corecctie gekregen die ze prima begrepen hebben en gaan weer verder met hun leven en de cross.
Duidelijkheid is voor een paard helemaal niet zo traumatisch als sommigen lijken te denken.

**Geplaatst**: 07-05-13 14:51

Re: Identiteitscrisis: Rijstijlen? Klassieke dressuur?

Geplaatst: 07-05-13 14:51

Oh maar ik denk ook zeker niet in trauma's hoor, ik houd ook van consequent zijn. Het gaat mij er alleen om dat je tijdens het rijden geen tegenstrijdige hulpen geeft en met trainen bedenkt of hetgeen je vraagt verantwoord en eerlijk is. That's all! Maar wel heel moeilijk vind ik.

**Geplaatst**: 07-05-13 14:52

Geplaatst: 07-05-13 14:52

Timing is alles! Duidelijk op het juiste moment, en loslaten op het moment dat een paard het goed doet.

Probleem is dat de gemiddelde ruiter (waar ik er zeker 1 van ben) dit heel moeilijk vindt. Dus net te vroeg of te laat loslaat. Dan is het niet meer duidelijk voor het paard, en is het effect weg. De volgende keer zal je dan nog duidelijker (harder?) in moeten komen voor hetzelfde gewenste effect. En dan gaat het mis.

Je hoeft dan helemaal niet op zoek naar allerlei obscure methodes om het goed te maken. De manier van paardrijden is prima, je moet er alleen beter in worden.

Laatst bijgewerkt door Anoeska op 07-05-13 14:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-05-13 14:52

Geplaatst: 07-05-13 14:52

ijssnuiver schreef:
[
Ben je er zeker van dat je lichaam meestuurt met wat je vraagt?
Als mijn paarden links ipv rechts gaan(of net andersom uiteraard) en ze reageren niet op mijn stuurhulp, beweeg ik het aanwijsstokje/zweepje rustig langs het hoofd/hals een de kant waar ze zelf heen willen(zodat ze wijken voor het stokje en mee gaan de andere kant op). Ik raak ze niet aan met het zweepje, maar beweeg het even heen en weer.
Zo kan ik licht en luchtig blijven in de mond, maar heb ik wel de gewenste reactie.

Ik wil mij niet met de dressuurdiscussie bemoeien, maar moest hier wel een beetje mee lachen, als doorgewinterde koudbloedfan.
Heb altijd met koudbloeden gewerkt en laatste jaren ook shetjes. Kan je verzekeren dat je mbt eten niet zo heen erg ver komt met het meesturen van je lijf of op en neer bewegen van stokje.
Ook niet als ze kunnen wijken voor druk

Ben zelf altijd druk in de weer met leertheorieen, maar ook voor iemand die daar minder diep induikt, mag het duidelijk zijn dat gedrag dat wordt beloond per definitie wordt herhaald, dan wel versterkt.

Ik kan je verzekeren dat voor de gemiddelde koudbloed niets meer belonend is, dan een frisse duik in het verse gras :Y)

Dus ja... ook ik voorkom dat eenvoudigweg. Ik werk voornamelijk met positief reinforcement, maar geef evengoed geen kans om ongewenst gedrag te trainen. En gezien grazen tijdens training redelijk ongewenst is gezien de hele training dan een graassessie wordt, ben ik daarin nogal duidelijk. idd eruit en voorwaarts, ook zonder erop te zitten.

Kan mij wel voorstellen dat het bij een gevoelig paard anders werkt (die heeft idd wellicht voldoende met meedraaien lichaam of zo... geen idee... ik ben zelf niet zo van de gevoelige types

)

Nog een andere kleine opmerking. Ik denk dat het grootste probleem het vinden van een goede instructrice is. Toen ik nog reed heb ik daar hier ook naar gezocht en niet gevonden. In de krul rijden is erg populair, ook bij de instructrices. En dat is dus geen dressuur rijden.

Mijn overtuiging is toch ook echt dat het grootste probleem voor de paarden de ruiter is.

**Geplaatst**: 07-05-13 15:58

Geplaatst: 07-05-13 15:58

Ik moet toch nog even iets kwijt hier hoor. Het lijkt wel alsof je in een bepaald hok wordt gestampt als je probeert zo eerlijk en zacht mogelijk te rijden. Alsof je dan ineens niet meer consequent kan zijn. Heel vreemd vind ik dat. Ik pleit hier voor het juiste en correcte rijtechnische rijden en dat wil niet zeggen dat ik paarden dan lekker laat lanterfanteren en eeuwig wacht tot ze uit zichzelf iets willen doen. Zoals ik eerder al schreef, je hebt gehoorzamen en rijtechniek. En bij dressuur komen beide aspecten kijken. Onder gehoorzamen versta ik duidelijk en consequent zijn. Onder rijtechniek versta ik weten wanneer je tijdens een training bepaalde hulpen kan geven die niet tegenstrijdig aan elkaar zijn en die je op een eerlijk moment vraagt, omdat jij als trainer van je paard weet wanneer je paard daar aan toe is. Daarbij moet je het onderscheid kunnen maken wanneer het onder niet-gehoorzamen valt en wat in de communicatie fout gaat of wat gewoonweg niet uitgevoerd kan worden omdat je het op een te vroeg moment in de training vraagt of omdat je zelf als ruiter tegen zit te werken. En precies die rijtechniek is nog wel eens ver te zoeken, omdat het plaatje (kop in de krul) oh zo belangrijk is! DAT is mijn hele punt hier. En ik denk dat je dan eerst eens even terug moet in de theorie (het hoe en waarom) of op zoek moet naar instructie die je dat stukje theorie bij kan brengen zodat je in de praktijk weer vooruit kunt.

**Geplaatst**: 07-05-13 16:04

Re: Identiteitscrisis: Rijstijlen? Klassieke dressuur?

Geplaatst: 07-05-13 16:04

Ansie, zoals net ook, volledig met je eens.

**Geplaatst**: 07-05-13 16:05

Geplaatst: 07-05-13 16:05

http://www.youtube.com/watch?v=AZ_9D0F9SQ4
http://www.youtube.com/watch?v=EonB1fSd-k8
Herman Koorman
Hopelijk werken deze links wel...

Met veel respect voor de sterke zit van de Hr Koorman.
Zo wordt denk ik nog het merendeel van de paarden zadelmak gemaakt met meer of mindere brokken.

Overigens, ik heb geleerd om paarden zadelmak te maken zonder ze in de verdediging te laten komen.
Het is een kwestie van een beetje meer tijd nemen, de "zadelmak les" opdelen in kleine stukjes. Stoppen voor dat het paard angstig wordt en zich gaat verdedigen. Het uitnodigen deel te nemen aan ipv het te nemen. Ik heb nooit een bok gehad bij alle paarden die ik in mijn eentje! heb zadelmak gemaakt. KWPNers, Arabier, Eng. Volbloed, Fries.

**Geplaatst**: 07-05-13 16:08

Geplaatst: 07-05-13 16:08

ijssnuiver schreef:
Ben je er zeker van dat je lichaam meestuurt met wat je vraagt?
Als mijn paarden links ipv rechts gaan(of net andersom uiteraard) en ze reageren niet op mijn stuurhulp, beweeg ik het aanwijsstokje/zweepje rustig langs het hoofd/hals een de kant waar ze zelf heen willen(zodat ze wijken voor het stokje en mee gaan de andere kant op). Ik raak ze niet aan met het zweepje, maar beweeg het even heen en weer.
Zo kan ik licht en luchtig blijven in de mond, maar heb ik wel de gewenste reactie.

Heb je daar een filmpje of foto van? Ik vraag mij ook af, hoe je dat doet, als je bijv. buiten rijdt en je nadert een kruispunt. Jij wilt rechts, paard wilt linksaf de weg oversteken? Ga je dan met dat aanwijsstokje zwaaien/ Ben je dan nog wel op tijd?
Verder vraag ik mij af, of je wedstrijden rijdt? Dat gaat ook niet met een aanwijsstokje toch?

Herman Koorman is niets mis mee, ook niet met Gert van t Hof. Dat soort mannen heb je nodig, soms.