Huertecilla schreef:Ayasha schreef:Tuurlijk, als ik kan kiezen wil ik hem ook bij me hebben staan. Dat lijkt me zo logisch dat het het vermelden niet waard is.
Je weet zelf prima dat de meerderheid van de paarden naar huis boldert.
Het is dus blijkbaar niet zó logisch dat de meerderheid van de ruiters het zo dresseert.
Dan nu even serieus. HC, jij zou toch moeten kunnen zien dat jouw vraagstelling waarin je het woord "mogen" gebruikt, een stap heeft overgeslagen die toch wel behoorlijk essentieel is. Je had denk ik beter kunnnen discussieren over of het volgens anderen mogelijk is een paard aan te leren niet weg te bolderen. Dat is waar het om gaat. Want door het woord "mogen" te gebruiken in een vraagstelling die door een ander wordt bekeken vanuit de gedachte dat het niet aan te leren is, of vluchtgedrag natuurlijk is, krijg je de reacties die je nu krijgt.
Die reacties kun je pas verklaren en verduidelijken als je de vraag stelt: is het te dresseren. Jouw antwoord is ja. Mijn antwoord is: misschien. Jij gaat er in jouw vraagstelling van uit dat het antwoord ja is, terwijl anderen nee denken en van daaruit reageren.
Mijn vraag zou dus eerder zijn: is het mogelijk paarden zo te trainen dat ze in het bos, na een val, 100% te controleren zijn? Zo ja, is het ieders verantwoordelijkheid dat te doen alvorens het bos in te gaan? Zo nee, welke consequenties zou dat moeten hebben voor het maken van bosritten? Jouw voorwaardes zijn gebaseerd op het antwoord op deze vragen.
Kort gezegd: als je vraagt of een paard iets mag, is dat gebaseerd op de aanname dat het voor 100% onder de controle van de ruiter is te brengen.
(wel al een paar keer 'bijna' en dat vertelt me dat ik daar maar beter voorzichtig mee kan zijn).
Mijn pony stond accuut stil en ik kukelde vanuit verlichte zit voorover. Tsja... kan gebeuren. In de bak kijkt ze me altijd verbaasd aan als ik weer eens de wet van de zwaartekracht heb bestudeerd, zo van: "wat doe je daar nou weer?"
" haar rondje rent en weer vrolijk bij me terugkomt, of inderdaad in paniek huiswaarts zou stormen. Verder is ze door vreemden gewoon te pakken en te leiden, ze is totaal niet agressief oid. In het ideale geval zou ze altijd bij me blijven, dan ga ik de tips van gummie opvolgen en altijd suikerklontjes bij me houden.


Dat je zelf een mobiel of enige identificatie bij je hebt is groot ook al is dit dan wellicht meer uit gewoonte dan specifiek in de voorbereiding op een rit met je paard. De kans dat een iemand die een paard ziet staan een chipscan bij zich heeft lijkt me niet erg groot... dus idd, contactgegevens bij het paard zelf lijkt me zeker ook een noodzakelijkheid.