Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
mirandje01 schreef:Wat goe op de foto's te zien is, is dat het paard dus last heeft van zijn natuurlijke scheefheid.
Daarom zou het goed zijn om dus veel voltes te rijden.
Je zal ook merken dat als je je paard op de volte zet, het paard de ene kant op met zijn hoofd naar binnen loopt.
En de andere kant op het hoofd naar buiten draait.
Dat komt omdat een paard net als wij links of rechts handig zijn, en dus scheef.
Het paard heeft dus aan de ene kant meer moeite om te stretchen dan aan de andere kant.
Wat zich uit in het vast zetten van de kaak, naar buiten kijken, en de ene kant minder goed kunnen buigen dan de andere kant.
Om dit op te lossen moet het paard dus correct lengtebuiging leren maken.
Dat doe je dus door op de volte te zetten je binnen zitbeenknobbel in het zadel te drukken je binnenbeen lang te maken en alleen je binnen teugel van de hals te halen, en buiten teugel tegen de hals.
Als je kneepjes geeft kun je het probleem van het vast zetten van de kaak verergeren.
Doordat de paardemond zeer gevoelig is, belast je het paard vaak te snel in de mond, natuurlijk doe je dit niet expres.
Maar zonder erg wordt er al snel veel druk gegeven waardoor het paard meer bezig is met zijn mond, en dus foutive stelling aan neemt, dan met het concentreren op de rest van de hulpen.
Dus door met je zit stelling te vragen, kan het paard zich dus beter concentreren, waardoor de oefening beter lukt.
Tuurlijk mag je je paard begeleiden met de teugels.
Maar doe dit met een zachte hand zonder kleine ophoudingen te maken.
Verder wat ik op de foto zag, is dat je tijdens het vragen van de stelling je been nouwelijks aan legt en lang maakt.
En probeer recht te zitten.
Door je bekken iets te kantelen en je boven lichaam recht te maken, en je schouders naar achter te rollen krijg je niet alleen een statischere zit, maar ook kun je de hulpen doormiddel van zwaartepunten beter geven aan je paard.
Daarnaast is het belangrijk om je benen zo lang mogelijk te maken, en te sturen met je gewicht door de richting op te kijken waar je naartoe wil.
Steun ook meer op je zitbeen knobbel als je bijvoorbeeld links wil op je linker en rechts dus op de rechter.
Ik denk dat als je dit probeerdt dat het al een stuk beter gaat.
En probeer dus rekening te houden met de natuurlijke scheefheid van het paard, en daarop in te spelen door recht te richten.
Hoop dat je er wat mee kan.
Verder wil ik nog wel even kwijt dat je een heel mooi beestje hebt


Sombra schreef:Wat betreft het door stelling een paard aan de teugel rijden. Aan de teugel is een begrip waarvan mensen dat het paard 'rond' met zijn hals moet lopen. Maar dat is helemaal niet aan de teugel! Aan de teugel wil zeggen dat een paard is de houding is en reageert op de hulpen.
(...)
maar dat is niet voor ieder paard weggelegd).
(sorry, maar ik lag écht onder de tafel van het lachen bij dat stuk) Joolien schreef:Ik vind het wel mee vallen hoe veel hulpen het heeft, het is eigenlijk 1 gezamenlijke hulp imo, zoals een ophouding. Hier heb ik een mooi plaatje gemaakt over buiging. Plaatje 1 is goed, plaatje twee laat een ongewenste knik zien maar iets wat je zoooo vaak tegen komt.
(blauw is hand, rood is zit, oranaje been en groen de teugel. Zwart uiteraard het paard.)
Kadankovitch schreef:Yamcha, dat doet mij deugt. Dat was ook precies de bedoeling. Soms is dit de enig zinnige reaktie.
Sombra; Buiten dat U niet bepaald wat dressuur is en wat wel, Is hetgeen U afleidt van beide foto's nauwelijks minder dan onzin. Het heeft helemaal niet te maken met LDR. En ofschoon de schimmel veel stelling en buiging heeft, zie ik in het geheel niet dat het op de voorhand. U verhaaltje, dat heb ik al eens eerder verteld lijken oop het sprookje over de kleren van de Keizer: Met veel zelfbenoemd gezag iets beweren, zodat bescheideren mensen denken; nou als ze zo zeker van haar zaak is zal het wel waar zijn. Goeie truc voor een politica, maar het werkt niet. Van deze foto's is niets maar dan ook helemaal niets af te leiden van hetgeen U stelt.
De vos loopt zover ik kan zien voor de loodlijn, mondspeet voor het boeggewricht, onderhals is mooi ontspannen, binnen achtebeen zwaait mooi door en is perfect in juiste verhouding met het voorbeen. De amazone zit wellicht iets te zeer naar voren.
Met uw commentaar heb U weer een duidelijk bewijs geleverd dat hetgeen U schrijft, niet meer is als gebakken lucht.
het feit dat je deze plaatjes als 'goed' ziet zegt mij al meer dan genoeg.mirandje01 schreef:Even terug te komen over de foutive uitleg van de academische rijkunst.
De academische rijkunst is denken vanuit het paard, en het leren de ruiter te dragen.
Een mens is een roofdier dat eigenlijk van nature niet op een paardenrug thuis hoort.
Dus moeten we paarden leren te dragen als we een paard toch willen bereiden.
Doordat er vroeger in de middeleeuwen de paarden nodig waren op het slagveld, moesten paarden dus getraind worden om gewicht te dragen van ruiter en harnas.
Het paard moest wendbaar zijn, en snel op de hulpen reageren.
Door het paard dus op een efficiente manier te trainen kon dit berijkt worden.
Een strijder moest kunnen rijden met 1 hand, dus zonder teugeldruk, en weinig contact met de mond.
Daarom reed men met de zit.
Het trainen van de paarden was een tijdrovende klus, en het duurt gemiddeld 12 jaar voor een paard op een dusdanig niveau komt voordat het gebruikt kon worden op het slagveld.
Maar de paarden gingen door deze training veel langer mee omdat ze dus de tijd kregen om zich op een verantwoortde manier te ontwikkelen.
Dat was dan ook van belang, omdat de paarden veel langer mee moesten kunnen gaan.
Tegenwoordig is een dressuurpaard na 7 jaar een heel eind versleten.
Dit omdat juist de dressuur van nu zo snel mogelijk hoog in het z wil rijden, en het paard niet de tijd krijgt om op een goede manier te ontwikkelen.
Dan hebben we de ophoudingen.
Een ruiter met een zwaard in zijn hand kan haast geen ophoudingen maken.
Maar het was wel van levensbelang dat het paard dus in de juiste houding liep zodat het paard niet te veel belast werd.
dus in plaats de teugels te gebruiken gebruikte men de zit om het paard terug te rijden.
En natuurlijk is het van belang dat een ruiter in goede ballans op zijn paard zit.
Dit is nodig om het paard niet te storen in zijn bewegingen, en het paard niet uit zijn ballans te halen.
Als je in ballans zit kun je namelijk ook het paard beter begeleiden door gewicht te verplaatsen.
En druk je je benen naar beneden ofwel lang maken wordt je zwaarder en kun je dus sturen met je gewicht.
iedereen weet dat gewicht invloed heeft, ik vraag me af hoe je anders wijkt voor druk, of schouderbinnenwaarts rijdt.
Bij wijken leg je je been bv naar achteren, maak je je binnenbeen lang, en kijk je in de richting die je op wil.
Door in de richting te kijken verplaats je dus je gewicht waardoor het paard dus eigenlijk al die richting op wil.
het been dat naar achter ligt is puur voor het niet uitzwaaien van de achterhand.
Dus mijn conclusie is dat gewicht en zit wel degelijk belangrijk is.
En voor de mensen die het nog niet wisten is dit dus uitgedokterd door de mensen van vroeger die reden volgends de academische rijkunst.
En is de dressuur van nu een uitgewerkte methode om een paard zo snel mogelijk op niveau te krijgen.
Het is alleen jammer dat de ruiter vaak niet de tijd geeft om het paard goed te laten ontwikkelen waardoor blesures ontstaan.
Iets wat je in de academisch rijkunst minder tegen zult komen.
mirandje01 schreef: