Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-07-11 20:17

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 22-07-11 20:17

Toch ben ik verbaasd dat je vindt dat er maar weinig mensen zijn die plezier hebben in wedstrijden. Ik loop ook al ruime tijd mee, en ik herken dat totaal niet.

**Geplaatst**: 22-07-11 20:26

Geplaatst: 22-07-11 20:26

Ik kán erin komen. Als je ziet hoeveel mensen er vreselijk gespannen zijn. Dan lijkt het al snel alsof niemand het nog leuk vindt, maar volgens mij vinden de meeste het wel leuk, als de spanning weg is

Ik zie er met inrijden en met delen van de proeven ook niet uit alsof ik het leuk vind. Tot ik stil ga staan en met ouders ga praten over hoe het gaat en eenmaal gegroet in de proef kan ik alleen nog maar genieten en lachen.

Laatst bijgewerkt door MyWishMax op 22-07-11 20:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-07-11 20:26

Geplaatst: 22-07-11 20:26

Ik ook niet Lielle en het is hier op de concoursen vaak ook heel gezellig.

**Geplaatst**: 22-07-11 20:30

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 22-07-11 20:30

MWM, ik vind het niet raar dat je met losrijden en tijdens de proef/parcours/cross geconcentreerd en evt gespannen bent. IMO is een mate van wedstrijdspanning ook nodig als je goed wil presteren. Maar dat betekent nog niet dat het niet leuk is

**Geplaatst**: 22-07-11 20:35

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 22-07-11 20:35

Nee, dat zeg ik ook niet. Maar de meeste gespannen mensen kijken alsof het niet leuk is. Misschien dat daar het idee van sommige mensen vandaan komt?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-07-11 20:51

Geplaatst door de TopicStarter : 22-07-11 20:51

Dressage4U schreef:
Precies. Ik heb alles al eens meegemaakt, heb op redelijk nivo gereden, ben lang jury geweest en kan dus nu zeggen dat ik die wedstrijdsport niet meer prefereer.

Dat is natuurlijk je goed recht. Maar je doet een aantal uitspraken waar ik inhoudelijk op in ga en die laat je nu volledig links liggen.

Jij hebt misschien geen zin meer in wedstrijden, maar je oordeelt tegelijkertijd dat anderen er onmogelijk plezier in kunnen hebben. De wedstrijdruiters, inclusief mijzelf, die zich hier melden spreken dat tegen. Ben je dan nog steeds van mening dat men geen plezier kan hebben? Of moet je dan je standpunt misschien iets bijstellen?

Idem je opmerking over mooie spullen en goede instructie...
Idem je opmerking over kinderen en competitie...

Jij dropt je 'mening' en anderen gaan er op in. Niet om jou perse tegen te spreken, maar om boven tafel te krijgen waar de gedachte vandaan komt en zodat jij je ook in de gedachten/mening van anderen kan verdiepen. Dus kun je misschien nog wat verder ingaan op de reacties die ik en anderen op jouw mening geven?

tteettt schreef:
Nou Jasmijn eerlijk is eerlijk ik dacht dit zo,n 3 jaar geleden ook hoor, na 2 niet geheel geslaagde Pony avonturen dacht ik weet je wat we doen nu een ervaren Z2 Poon, en was echt in de veronderstelling dat mijn (in mijn ogen) super gemotiveerde getalenteerde dochter met deze Poon in no time Imperial zou rijden. pff ff niet mee gerekend dat de Pony dit misschien al wel kon, maar dat dit nog niet automatisch wil zeggen dat de ruiter het ook kan.

Oh, maar het laatste wat ik wil beweren is dat succes gegarandeerd is met een goed leerpaard hoor

Maar green and green makes black and blue zeggen de engelsen

Ik heb de eerste jaren van mijn paardencarriere aan moeten klooien met jonge pony's/paarden en minimale begeleiding en ik heb een hoop foute dingen weer af moeten leren...

MyWishMax schreef:
Maar de meeste gespannen mensen kijken alsof het niet leuk is. Misschien dat daar het idee van sommige mensen vandaan komt?

Als ik heel geconcentreerd bezig ben, dan heb ik ook niet mijn 'happy face' op staan. Ik trek hetzelfde gezicht als ik een moeilijk klusje aan het klaren ben. Een goede wedstrijdruiter kan zich ook goed afsluiten voor zijn omgeving en zich focussen op zijn paard. Als je dat doet ben je niet met je omgeving bezig. Ik heb mijzelf wel aangeleerd te glimlachen als ik de AC lijn op rijd... Ik heb wel eens zitten schrijven, en ik heb toch wel het idee dat dat gewaardeerd wordt

En een beetje spanning moet je hebben op wedstrijd, dat is alleen maar goed. Dat heb je nodig om een goede prestatie neer te zetten. Zolang je maar niet gaat verkrampen en het in negatieve zin overslaat op je paard.

**Geplaatst**: 22-07-11 21:00

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 22-07-11 21:00

Ben ik helemaal met je eens Jasmijn. Ook dat lachen heb ik mezelf aangeleerd, hoewel ik nu steeds meer in de proeven zelf kan gaan lachen, omdat het steeds fijner gaat. Nu pas kan ik proeven gaan rijden die echt voor 90% van mij zijn ipv meeliften en beetje sturen. En dat terwijl ik nu in de M1 zit, alle klasses tot nu toe dus doorgereden zonder echt te rijden. Nu ziet het er dus of alsnog goed uit, of de jury;s zien het niet. Toch wel jammer dat ik daar geen verschil in kan zien qua punten en commentaar.

Ervaren pony wil idd niets zeggen _O-

Heb ik zelf gemerkt met 1e ponytje dat ik mocht rijden en uitbrengen. Was moeilijker dan pony daarna die minder kon.

Enige wat ik me nog kan bedenken over de 'ongezelligheid' is dat het vroeger normaler was om met hele club op wedstrijd te gaan, dressuur, springen en eventueel nog viertal oid. Nu is het meer ieder voor zich, hier in de buurt iig.

**Geplaatst**: 22-07-11 21:04

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 22-07-11 21:04

ik was dus juist helemaal klaar met dat 'samen op wedstrijd gaan', daar was pas veel onderlinge haat en nijd. Ik start nu vooral sgw (en verder ook gewoon dressuur en springen) en ga echt met plezier op wedstrijd. Binnenkort weer een meerdaagse wedstrijd in Brugge, dat is gewoon een weekendje weg.

**Geplaatst**: 22-07-11 21:05

Geplaatst: 22-07-11 21:05

Lielle schreef:
ik was dus juist helemaal klaar met dat 'samen op wedstrijd gaan', daar was pas veel onderlinge haat en nijd. Ik start nu vooral sgw (en verder ook gewoon dressuur en springen) en ga echt met plezier op wedstrijd. Binnenkort weer een meerdaagse wedstrijd in Brugge, dat is gewoon een weekendje weg.

Daar ben ik nog te jong voor, ik ben misschien anderhalf jaar met de hele club geweest, tot ik hoger kwam en dus andere tijden moest rijden. Ging je wel vroeg mee met iedereen, maar ze bleven niet bij mij kijken

**Geplaatst**: 22-07-11 21:15

Geplaatst: 22-07-11 21:15

Wat wil je precies weten Jasmijn? Wellicht dat ik nog het één en ander kan toelichten.

**Geplaatst**: 22-07-11 21:27

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 22-07-11 21:27

Ik blijf erbij dat ik het niveau niet zo heel slecht vind

Tuurlijk zijn er combinaties die er nog niet helemaal klaar voor zijn, maar juist door de ervaring op te doen leer je heel veel. Al vind ik niet dat wanneer je thuis de betreffende oefeningen niet kan rijden dat je dan niet op wedstrijd moet gaan. Maar soms zit er een oefening in een proef die je paard niet ligt terwijl de andere al we goed gaan. Dan moet je mijn inziens gewoon op wedstrijd kunnen gaan.

Waar het mijn inziens vaak fout gaat is weinig goede begeleiding die ruiters krijgen. paardrijden is een moeilijke sport waarbij je te maken hebt met dieren. Dan vind ik het vreemd dat wij de meeste tijd trainen zonder dat iemand vanaf de grond mee kijkt. Een voetballer gaat ook niet in zijn eentje een hele serieuze training houden. Daar is meestal een coach of trainer bij aanwezig. Al is het natuurlijk niet voor iedereen haalbaar meerdere dagen in de week te lessen

Ik vind wedstrijden trouwens wel heel gezellig

al moet je die gezelligheid wel zelf maken (met moeders en eventuele grooms en sommige mederuiters/ouders) want van de clubgenootjes krijg je het hier niet. Als ik aan het rijden ben kijk ik ook moeilijk. Dat is pure concentratie. Als ik aan het losrijden ben let ik puur op mijn paard en mijn houding en zijn houding. Ik probeer me af te sluiten van de mederuiters, natuurlijk blijf je wel alert op het feit dat je niemand in de weg rijd. Maar ik heb vaak geen idee wie er om mij heen rijd. Vind ik fijn dat ik dat kan. Als ik op alle andere paarden om mij heen zou letten zou ik gaan vergelijken en dat is nooit goed. Je zet neer wat je op dat moment kan. Dat is denk ik wel een punt waarbij ruiters zich onmachtig gaan voelen. Als het paard van de conculega's er fijner bij loopt wil je zelf ook beter, terwijl jij en je paard dat nog niet kunnen. Dan krijg je het gevoel van onmacht en dat maakt het wedstrijden en dan gebeuren en misschien dingen die niet door de beugel kunnen. Dan word rijden een stuk minder leuk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-07-11 21:30

Geplaatst door de TopicStarter : 22-07-11 21:30

Dressage4U schreef:
Wat wil je precies weten Jasmijn? Wellicht dat ik nog het één en ander kan toelichten.

Na alle reacties gelezen te hebben; twijfel je er nog steeds aan dat wij geen plezier aan wedstrijden beleven? Denk jij dat wij met ons plezier in de wedstrijdsport nu wel of niet representatief zijn voor de gemiddelde wedstrijdruiter?

Ik spreek jou tegen dat ik denk dat ik best weet wat goed paardrijden is. En ik ben fanatiek wedstrijdruiter. ben je nog steeds van mening dat ik dat niet kan weten omdat ik mij in het 'dressuurwereldje' begeef?

jasmijn78 schreef:
(weten he? het kunnen wordt aan gewerkt )

jasmijn78 schreef:
Je kan toch EN mooie spullen hebben EN goede instructie? En helaas is dat dan nog niet altijd een garantie voor succes... Ik heb graag mooie en kwalitatief goede spullen en ik bezuinig zeker niet op instructie.

Mijn reactie op je punt dat competitie slecht is voor kinderen:

jasmijn78 schreef:
Ben ik het niet mee eens. Ik denk dat het competitie element heel leerzaam kan zijn voor kinderen, mits goed begeleid. Ik denk wel dat voor kinderen onder de 10 het een onmogelijke opgave is om 30 onderdelen achter elkaar af te leggen. Al is het alleen maar om zolang die concentratie vast te houden, plus dat dressuur soms moeilijk te begrijpen is voor kinderen. Maar daar zijn goede alternatieven voor te bedenken zodat kinderen toch kunnen leren van het competitie element en kunnen genieten van samen ergens met je pony naar toe werken (zoals in engeland heb je bijvoorbeeld gymkhana's; dat is veel speelser en veelzijdiger voor kinderen)

Mijn reactie op jouw mening dat je geen wedstrijden nodig hebt en de meeste voldoening thuis moet krijgen:

jasmijn78 schreef:
Tsja, ik vind wedstrijden altijd een goede test. Met de grilligheid van juryleden daarbij op de koop toegenomen. Als je leert dat te relativeren, en zelf per wedstrijd je eigen realistische doelstellingen te stellen (van proberen het paard ontspannen te houden, tot niet verkeerd rijden/geen onderdelen vergeten tot met een goed gevoed de proef uitkomen) kun je er heel veel uithalen. Als je dan ook nog eens een mooie bevestiging van een jury krijgt is dat top. Zo niet, dan is het geen teleurstelling. En als ik er thuis geen moer aan zou vinden om mijn paarden te trainen, dan ben ik gauw klaar met paardensport. Ik wil altijd met een fijn gevoel afstappen, of dat nu op wedstrijd of thuis is.

En mijn reactie op jouw mening dat je voor jezelf rijdt en niet voor een ander:

jasmijn78 schreef:
Dat is ook maar net hoe je er in staat. Ik rijd ook paard omdat ik dat leuk vind, en niet om een ander te plezieren. Die jury zit daar omdat ik ervoor betaal om mij te laten beoordelen. Die vrijwilliger/ringmeester staat daar in zijn vrije tijd zodat ik kan recreeeren, mijn hobby kan uitoefenen. Als je moeite hebt met het gegeven dat een vreemde gaat oordelen over je kunnen moet je ZEKER niet op wedstrijd gaan. Dan zal je misschien ook wel moeite hebben met mensen die je examen beoordelen? Of heb je in zijn geheel gewoon moeite met kritiek? Ik vind het juist een uitdaging om daarmee te 'dealen'. Of die kritiek nu terecht of onterecht is. Ik denk namelijk dat dat je als mens zeker sterker kan maken.

Je hoeft het niet met mij eens te zijn, maar kun jij je voorstellen dat er mensen zijn die op dezelfde manier als ik tegen het rijden van wedstrijden aankijken? En ben je dan nog steeds van mening dat goed paardrijden en het rijden van wedstrijden elkaar bijten? En dat mensen (zoals ik) er geen plezier in hebben?

**Geplaatst**: 22-07-11 21:55

Geplaatst: 22-07-11 21:55

Ik zie hier een aantal posters, die twijfelen over het plezier dat andere ruiters in het rijden kunnen hebben.

Gelukkig wordt dit ook al door diverse mensen weerlegt

.

Wat betreft instr. of iemand op vereniging laten bepalen of je startklaar bent?
Nee, slecht plan.. want volgens de toenmalig instr. op die betreffende vereniging, zou ik met mijn paard nooit het B uitkomen.
Ik heb echt baggerslechte proeven afgeleverd, met de meest malle fouten.
Maar heb daar heel veel van geleerd.
Deze instr. is overigens ook van mening dat er van mijn huidige paard niets deugd (geef wel toe niet meteen met paarden
thuis te komen die bij de meeste mensen in gedachten opkomen als ze dressuur willen gaan rijden),
des te beter, zou ik denken, want toen zat ze er ook falikant naast

.

Ik rij paard omdat ik het leuk vind, ik heb mijn paard niet voor die ene wedstrijd in de maand om alleen daar lol te hebben.
Ik heb mijn paard om die andere 29 dagen lol te hebben, al is het in het naar het paard staren in de wei,
al is het in het bos of stadsritje, al is het in een crosslesje of juist toch een dressuur uurtje en ja, die ene
dag in de maand een wedstrijd.
Plezier staat hier voorop.
Kan eindeloos genieten van een dressuurles waarbij ik mijn paard lekker aan het lopen heb (en hoop hem ooit op wedstrijd
ook zo te kunnen rijden), maar ook van een bosrit kan ik eindeloos genieten.
Dus eigenlijk zeg ik dat we thuis iets hoger niveau hebben dan op wedstrijd, maar ja, thuis hoef je ook niet al die
onderdelen foutloos achter elkaar te rijden, dan rij je een oefening als je voorbereiding goed is en niet omdat je dan
bij die letter bent waar het moet.

En ja ik rij wedstrijden. Waarom?
Om mijn paard en mezelf te meten aan de FEI standaard en andere combinaties en hopelijk
wat leuk en nuttig commentaar op mijn coupons te verzamelen.
(kijk dan zoals velen ook als oorwurm, vanwege concentratie,
vind dat overigens beter dan zo'n nepgrijns op je gezicht plakken. )
En ik kan ontzettend fanatiek zijn, maar wel met genoeg realisme om een verknalde proef,
doorgaans terecht weer op mijn eigen conto te schrijven.
Rij ik goed paard? Nuh, vast niet goed genoeg, maar probeer elke dag bij te leren.

**Geplaatst**: 22-07-11 21:59

Geplaatst: 22-07-11 21:59

Er zullen er best zijn die plezier hebben in het dressuurwedstrijd rijden. Ik had dat vroeger ook.
Echter was ik zowat een slaaf van mijn paardensport. Ik reed meerdere paarden, wilde me bewijzen. Ik wilde naar het Z en na het Z wilde ik ZZ-L en daarna nog weer verder. Ik legde de lat best hoog. En juist doordat ik succes had wilde ik meer. Ik deed goed mijn best maar niet ten koste van mijn paard maar wel ten koste van mezelf. En ook ik dacht dat ik voor mezelf reed. Succesvol zijn is verslavend.
Echter was het dressuurwereldje minder leuk. Veel haat en nijd, partijdige juryleden en een hoop geroddel.
In die tijd ging ik ook jureren. Maar helaas was dat niet echt leuk. Elke keer dezelfde kliek van juryleden tegenkomen, veel geklets over ruiters en andere juryleden. Bah, een enkele was eerlijk en oprecht maar ik had er al snel de buik van vol.
En als ik nu naar wedstijden ga kijken en zie wat er in het jurycorps zit wordt ik verdrietig.
Ik denk dat hooguit 20% voldoet. Er zitten een aantal zwartkijkers, een aantal die er voor zichzelf zitten, een aantal die er weinig verstand van hebben en een aantal goede.
En als ik de dressuurders om me heen zie die naar wedstrijd gaan en hoe ze over collegaruiters denken wordt je ook niet vrolijk. Men gunt elkaar niets meer, probeert elkaar de loef af te steken. Heel jammer.
Er is ook een categorie die ten koste van hun paard succesvol willen zijn. Laten we eerlijk zijn, die ruiters kent iedereen.
Ik ben er achter dat de dressuursport niet zaligmakend is. Wat dat betreft is de springsport veel leuker.
Een goede sportprestatie is geen garantie voor geluk. Ik zeg altijd maar zo dat wanneer je dood gaat er echt niet op je grafsteen staat dat je Z dressuurruiter was. Het is geheel niet belangrijk.
Ik vind paardrijden fantastisch maar de wedstijden heb ik niet nodig om te weten of ik het goed doe.
Ik zou aan jullie willen vragen waarom jullie wedstrijden rijden, wat voegt het toe?
Ik heb het mogen ervaren en ben tot bovenstaande conclusie gekomen.

Ik hoop je vragen voldoende beantwoord te hebben Jasmijn.

ps: ik denk dat jongeren er zeker anders tegenaan kijken dan ik. Ik heb misschien wat meer levenservaring.

**Geplaatst**: 22-07-11 22:04

Geplaatst: 22-07-11 22:04

Dressage4U schreef:
Tendance schreef:
Dressage4U:
Ik vind jouw posts ronduit negativiteit bevatten. Waar komt dit weg?
Uit een weggestopte frustratie van vroeger of heeft dit een andere reden?

Misschien omdat ik al wat jaartjes meeloop en het nodige heb gezien/meegemaakt.

Hoe oud ben je dan als ik vragen mag? En hoe lang heb je wedstrijden gereden? Of zijn die vragen te persoonlijk, dan hoef je niet te antwoorden hoor.

Natuurlijk mag je negatief zijn als je dat zo voelt, maar door je opmerking, dat iemand één van de enigen is als hij of zij plezier heeft in de wedstrijd, was ik bang, dat je een rel probeerde uit te lokken. Dan vraag ik het liever direct, dan dat we energie stoppen in iemand, die met een verkeerde reden negatief doet. Snap je? Ik ben namelijk niet iemand van omlummelen.
Fijn, dat jij echt uit eigen ervaring spreekt!!

**Geplaatst**: 22-07-11 22:07

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 22-07-11 22:07

Ik snap wel wat er bedoeld wordt met die spanning en het niet leuk vinden. Ik denk dat er toch teveel wordt gedacht ik moet presteren. Ik denk ook dat heel wat ruiters punten willen rijden om te laten zien; zie je ik kan het wel!

**Geplaatst**: 22-07-11 22:11

Geplaatst: 22-07-11 22:11

Ik ben geen echt fanatiek dressuurruiter, maar wil wel je vraag beantwoorden. Ik houd me toch vooral met sgw bezig (iig de laatste jaren), en de echte toets of je het allemaal zo goed voor elkaar hebt als je zelf denkt is toch in een wedstrijd. Pas daar heb je te maken met nieuwe hindernissen, een onbekende omgeving en de uitdaging om het allemaal achter elkaar te doen. Voor mij staat dressuur en springen in het teken van de eventing, die extra training heb je nodig omdat je niet week in week uit het hele jaar door kan crossen.

Maar ook als ik niet zou crossen, voegen voor mij wedstrijden wel iets toe aan mijn rijden. Ik kan me thuis eindeloos vermaken met het prutsen aan oefeningen en het verbeteren van ons rijden, maar ook dan is het voor mij de kunst om het ook daadwerkelijk aan elkaar te knopen op het moment dat het moet gebeuren. Verder ben ik van nature iemand die zijn eigen grenzen opzoekt, en ik wil dus ook in dressuur en springen weten waar het voor mij ophoudt. En dat kan ook thuis (met goede begeleiding), maar voor mij is uiteindelijk een voldoende prestatie in de ring een redelijk objectieve graadmeter van een prestatie.

**Geplaatst**: 22-07-11 22:12

Geplaatst: 22-07-11 22:12

ik heb voor mij zelf ook het gevoel dat ik moet presteren, maar ik weet dat dat niet altijd kan en kan daar ook mee omgaan

is denk ik mentaliteit die je van huis uit meekrijgt en voor een deel verankerd zit in je karakter

**Geplaatst**: 22-07-11 22:12

Geplaatst: 22-07-11 22:12

Heel duidelijk uitgelegd en gedeeltelijk ook herkenbaar Dressage4u. Succes is verslavend, dat ben ik met je eens. Maar ik vind het leuk om mijn rijden te meten aan collega ruiters en een beoordeling te krijgen van onbekenden(juryleden). Ik houd van het rijden, maar ook het kijken van wedstrijden. Ik geniet er bijna net zoveel van om een collegaruiter een goede proef te zien rijden, als wanneer ik zelf een goede proef rijd. Daarnaast is het voor mijn paard, nog steeds, erg leerzaam om op andere terreinen te komen en om te gaan met nieuwe indrukken. Ook voor mij trouwens, want het is en blijft een wisselwerking qua spanning. Maar ik houd ook van winnen, hoewel ik liever gewoon fijn rijd. Van een fijne les kan ik net zo hard genieten als van een goede proef.

Hoe het staat met juryleden enzvoorts heb ik echt geen verstand van, ik heb nog nooit geschreven (

) en maak het op mijn niveau niet mee dat er mensen voorgetrokken worden.

**Geplaatst**: 22-07-11 22:17

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 22-07-11 22:17

Ik ga wel deels met je mee in je opmerking over de juryleden. Er zijn absoluut heel erg goede juryleden, en ik ben ook zeker van hun integriteit overtuigd (iig het overgrote deel). Maar mijn ervaring is toch wel dat een knap (paarden)snoetje wel in je voordeel werkt in de ring. Ik rijd een knap schimmeltje , en de rijtechnische fouten die ik zelf duidelijk voel worden haar wat makkelijker vergeven dan het te klein gebleven paard dat met dezelfde souplesse beweegt maar er gewoon minder mooi uitziet. Ik heb me daar bij neergelegd, en het is ook een kwestie van 'gewoon' nog beter rijden, maar het verschil is er echt. Ach, ik geniet ervan met de schimmel en met de ander trainen we gewoon stug door.

**Geplaatst**: 22-07-11 22:26

Geplaatst: 22-07-11 22:26

S__L schreef:
Ik snap wel wat er bedoeld wordt met die spanning en het niet leuk vinden. Ik denk dat er toch teveel wordt gedacht ik moet presteren. Ik denk ook dat heel wat ruiters punten willen rijden om te laten zien; zie je ik kan het wel!

Ik vind van mezelf ook wel dat ik moet presteren, maar kan dat ondertussen wel in een juiste context plaatsen.
De verwachting van je prestatie moet realistisch zijn.
Maar vaak willen we te veel voldoen aan het ideale plaatje, waarvan wij denken dat anderen vinden dat dat ideaal is.
Maar voor velen van ons is dat totaal niet realistisch.
Je moet niet punten rijden voor een ander, je moet rijden voor jezelf en voor je paard.
En dan kan je uiteindelijk gewoon zeggen, zie je wel ik kan het wel! Gewoon voor en tegen jezefl.

Verval ook wel eens in het zijn van een fanatiek kreng hoor, maar hoop dan altijd maar dat mijn paard me weer
met beide benen op de grond zet. (is ie goed in

)

**Geplaatst**: 22-07-11 22:35

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 22-07-11 22:35

Willen presteren is prima maar je ziet vaak genoeg dat het leuke eraf gaat. Proef gaat niet als gepland en is t een k*ut knol en er wordt veel gekat door de spanning..

**Geplaatst**: 22-07-11 22:41

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 22-07-11 22:41

dat is een stukje omgaan met wedstrijd spanning die mensen niet van huis uit hebben meegekregen en imo niet te wijten aan de kinderen (het zijn meestal kinderen). de ouders zouden hun kind hierin moeten begeleiden. ik heb het 1x gedaan, en mijn moeder heeft me letterlijk van mijn pony afgetrokken en we zijn naar huis vertrokken.

**Geplaatst**: 22-07-11 22:43

Geplaatst: 22-07-11 22:43

themuisje schreef:
dat is een stukje omgaan met wedstrijd spanning die mensen niet van huis uit hebben meegekregen en imo niet te wijten aan de kinderen (het zijn meestal kinderen). de ouders zouden hun kind hierin moeten begeleiden. ik heb het 1x gedaan, en mijn moeder heeft me letterlijk van mijn pony afgetrokken en we zijn naar huis vertrokken.

Zoals mijn vader altijd zei/zegt: Als je 1 keer iets tegen die pony/dat paard doet wat ik niet vind kunnen, trek ik je er vanaf en kom je er nooit meer bij in de buurt!
Zo ook als ik gefrustreerd raakte en ging schelden, dan werd hij laaiend.

**Geplaatst**: 22-07-11 22:55

Geplaatst: 22-07-11 22:55

Dressage4U schreef:
Ik vind paardrijden fantastisch maar de wedstijden heb ik niet nodig om te weten of ik het goed doe.
Ik zou aan jullie willen vragen waarom jullie wedstrijden rijden, wat voegt het toe?
Ik heb het mogen ervaren en ben tot bovenstaande conclusie gekomen.

Ik hoop je vragen voldoende beantwoord te hebben Jasmijn.

ps: ik denk dat jongeren er zeker anders tegenaan kijken dan ik. Ik heb misschien wat meer levenservaring.

Beste dressage4u, ik ken je leeftijd niet, maar ik loop ook al aardig jaartjes mee. Ik ben begonnen met het grijze dressuurboekje, zegt dat je genoeg

Ik heb nog steeds plezier in wedstrijden, sterker nog, steeds meer. Wedstrijden heb ik juist wel nodig zoals ik al eerder had aangegeven. Als ik geen wedstrijden gepland heb staan, ontbreekt bij mij de drive om fanatiek te trainen. Ten tijde van de MKZ-crisis heb ik mijn paard stilgezet, immers er was geen doel

Ook je mening over het jurycorps deel ik niet. Zeker de jongere juryleden klieken niet en staan open voor elkaars mening.