Bokt.nl

cherie78 schreef:

Daar ga ik maar verder niet op door, Tendance.

Iedere ruiter die hulpteugels gebruikt, heeft van zulke antwoorden.

Ja, maar.
Of, dan.
Indien, zus of zo.

Johanna59 schreef:

1 Een hulpteugel kan wel degelijk nodig zijn, en heeft echt niet altijd met onkunde van de ruiter je maken.
2 Vooral bij het inrijden van jonge paarden, kan dit een stukje veiligheid zijn.
3Ben trouwens wel benieuwd wat je onder syptoom-bestrijding verstaat. Wat doet een paard dan, waardoor jij vindt
dat een hulpteugel niet nodig is?

WowAmigo schreef:

echt flauwekul om slof = trekken met kracht te vergelijken.

JoviBan schreef:

WowAmigo schreef:

echt flauwekul om slof = trekken met kracht te vergelijken.

De teugel die loopt van de singel door de bitringen naar de handen van de ruiter, werkt als een katrol. De kracht van de ruiterhand wordt verdubbeld, waardoor er een overdaad aan krachten ontstaat in de mond van het paard, vooral wanneer deze teugel door minder ervaren ruiters wordt gebruikt.
Een slofteugel verhindert het paard zijn hoofd omhoog te brengen en beperkt continue de vrije bewegingen van het hoofd. Hiermee wordt een irritatie tot beschadiging van de paardenmond veroorzaakt en vormt een significante belemmering van de voorwaartse beweging van het paard.

Lusitana schreef:

Als een paard omkeert, kun je het doordraaien als het nog in de beweging is. Dit is gebruik maken van zijn eigen beweging. Met het hoofd naar het enge zal hij stoppen of achterwaarst gaan, waarvan uit je weer kunt draaien, maar dan heb je inmiddels al weer controle. Ik heb zelf een paard dat steigerde en omkeerde, maar ik heb met doordraaien dit gewoon met geduld op gelost.
Men kan naar een hulpteugel grijpen om wat om het even op te lossen, maar dat wil niet zeggen dat het niet zonder kán of dat het de béste manier is om het op te lossen.

Het waanzinnigste argument is trouwens van mensen die op hoog niveau rijden en zogenaamd weten wat ze doen. Als je zo hoog rijdt, moet je paard dus ook zo ver zijn. Het hele doel van dressuur is immers een lenig, krachtig, kalm en gehoorzaam paard te kweken dat prompt op de hulpen van de ruiter reageert en in harmonie is met de ruiter. Dus aan de top moet dat bereikt zijn!!!! En hoe rijm je harmonie en licht en verheven zijn enongedwongen met beheerste drang voorwaarts gaan (heel erg basic, dat is nl het aan de teugel gaan) met gebruik van hulpteugel die dwingend zijn, en paarden lomp en stug maken?

(Een paard gaat aan de teugel als:
het op een rechte lijn recht gaat en in een wending buigt en kalm, gehoorzaam en harmonisch, ongedwongen en met beheerste drang naar voren onder de ruiter gaat.
De achterhand is meer of minder ondergebracht, de hals is meer of minder opwaarts gebogen, de nek is het hoogste punt van de hals, de oren staan even hoog en de neus is meer of minder voor de loodlijn, nooit erachter.
De teugels zijn gelijkmatig gespannen, waarbij het paard het bit aan beide kanten evenveel aanneemt zonder knarsen of de mond overmatig te openen.
Het paard gehoorzaamd onmiddelijk de kuit-en teugelhulpen, de bewegingen worden licht en verheven.)

HIER kun je veel lezen en zien over de werking van diverse hulpteugels.

Lusitana schreef:

Als je weet hoe je er mee om moet gaan, heb je ze juist niet nodig...

love_shyboy schreef:

Over het algemeen is een hulpteugel NOOIT nodig. Zodra je een hulpteugel nodig hebt, is dat onkunde van de ruiter, die het dus niet zonder een hulpmiddel af kan.

Wel vind ik het kunnen om bij erg pittige paarden, of nieuwe/spannende situaties een slof eraan te doen, dit niet om een paard de krul in te trekken of iets dergelijks, maar er los bij hebben hangen als noodrem, dit voor de veiligheid.