Bokt.nl

Don_Zhivago schreef:

vaak wordt een slof indd verkeerd gebruikt (strak, kop in de krul)

ik gebruik hem vaak bij jongen paarden, op het moment dat die zelf al iets gaan zakken hang ik hem op..
maar dan wel zo dat als hij omhoog komt, ik eerst een hulp geef met been/teugel en daarna werkt de slof in als corectie dat hij niet omhoog kan, dan gaan ze weer zakken..

ik gebruik hem absoluut niet om ze naar beneden te rijden maar puur als correctie..

bij mn eigen paard gebruikte ik hem vaak met buitenrit.. heb het 1x meegemaakt dat ik hem niet meer kon stoppen.
tegenwoordig rij ik korte ritjes zonder en lange ritten met Thiedeman (strand/bos)

Raja schreef:

Wat ik niet begrijp, is dat het RIJDEN met een slof een "taboe" is maar het LONGEREN met een slof heel normaal..??

Als je er mee rijdt, op de manier zoals de slof bedoeld is, dan kun je de wijze van inwerking zelf bepalen.

Als je er mee longeert, staat je paard veel meer onder druk van de slof..??
Hij wordt dan vaak toch net wat strakker omgebonden om aan de longe het juiste effect te hebben...

kyraliam schreef:

Raja schreef:

Wat ik niet begrijp, is dat het RIJDEN met een slof een "taboe" is maar het LONGEREN met een slof heel normaal..??

Als je er mee rijdt, op de manier zoals de slof bedoeld is, dan kun je de wijze van inwerking zelf bepalen.

Als je er mee longeert, staat je paard veel meer onder druk van de slof..??
Hij wordt dan vaak toch net wat strakker omgebonden om aan de longe het juiste effect te hebben...

De meeste ruiters hebben niet zo'n stille hand, en gebruiken hem vaak omdat hun paard een probleem heeft.
Dit denken ze zo te kunnen oplossen, trekken aan de voorkant en met een slof heb je nu eenmaal meer kracht.

Pops schreef:

Ik gebruik echt niet vaak een slof. Maar moet wel zeggen dat ik hem dit jaar toch al 2 keer uit de kast heb geplukt.
Ik heb een jong paard die van september tot december op stal heeft gestaan, hij had zijn hele hoefbal eraf en daardoor een tijdje in de gips gestaan enzoverder..
Toen we het werk weer mochten oppakken was hij eigenlijk enorm flink, alleen, als we met meerdere paarden in de piste waren kreeg hij van die "paniekaanvallen"
Als een paard zijn richting uit kwam schoot zijn hoofd de lucht in en ging hij vluchten, net hetzelfde als een ander paard kort achter hem passeerde. Mijn paard is echt fijn te rijden en een heel zacht beest, dus na enkele meters stond hij altijd wel weer stil of deed hij weer normaal...
Maar voordien had hij nooit problemen gehad met andere paarden... Heb een tijdje gewoon zo blijven rijden maar dat beterde dus niet, in tegendeel, het werd enkel slechter.
Ik heb toen twee keer met slof gereden, die eigenlijk constant doorhing, alleen, als hij zo in paniek schoot kwam die er even tussen, meneer kwam direct weer iets ronder en we konden verder rijden alsof er niets was, ik moest hem niet meer stil zetten en ik moest ook niet meer bang zijn dat ik andere mensen omver zou lopen
Ik denk dat, doordat ik gewoon verder kon rijden alsof er niets gebeurt was, hij ook echt begon te beseffen dat er eigenlijk niets aan de hand was.
Zijn paniek is nu hélemaal over en ik moet zeggen dat de slof daar toch echt wel heeft bij geholpen.
Twee keer heeft hij er aan gehangen en vroeger was ik ook nogal anti-slof, nog steeds, als ik hem verkeerd zie gebruikt worden.. Maar voor mij en mijn paard heeft hij wel goed kunnen dienen

Yamcha schreef:

Voor een paard dat niet in balans is, kun je hem mooi gebruiken met rechtrichten

Kun je net ff duidelijker begrenzen. Gevaar is wel met de slof dat je buiging forceert ipv vraagt.

apple01 schreef:

Zelf vind ik dat de slof best handig kan zijn voor bepaalde problemen. Bijv. een paard wat naar voren schiet in de galop of met galop aanspringen. En dan zijn kop eruit trekt. Daarvoor is een slof wel handig. Dat vind ik anders dan een paard die nooit van zijn leven nageeflijk kan lopen door bijv. lichamelijke klachten naar beneden trekken met een slof.

Safiera schreef:

apple01 schreef:

Zelf vind ik dat de slof best handig kan zijn voor bepaalde problemen. Bijv. een paard wat naar voren schiet in de galop of met galop aanspringen. En dan zijn kop eruit trekt. Daarvoor is een slof wel handig. Dat vind ik anders dan een paard die nooit van zijn leven nageeflijk kan lopen door bijv. lichamelijke klachten naar beneden trekken met een slof.

Hier wil ik even op reageren. Ik gebruik de slof juist bij een pony met lichamelijke klachten. Pony is behandeld door de osteopaat en tandarts en 'goedgekeurd'. Nu nemen we de slof er halve lessen bij. (We hebben al het overige geprobeert, van andere zadels en bitten tot hulpteugels, met weinig tot geen resultaat)
Tegen de slof kan de pony niet in, en daardoor wordt ze gedwongen ronder te lopen, wat eigenlijk gewoon beter is voor haar rug. Let wel, de slof wordt alleen strakker genomen als dit nodig is, als de pony meewerkt hangt de slof los. Omdat een losse slof met halsstrekken toch altijd nog inwerkt, halen we hem er halverwege de les echt af. Volgens de osteo is het lopen als sterrelijker met onderhals er op er zo ingesleten dat het zonder hulpmiddel bijna niet mogelijk is om dat er uit te rijden. Een slof vind ik dan nog minder zielig dan het door de mond zagen van het bit, wat een andere optie is om een paard naar beneden te dwingen. Daar komt bij dat het ook zielig is om de pony op de verkeerde manier door te laten lopen.

De pony is nu na 3 keer een half uurtje slof al ontzettend vooruit gegaan. Ook zonder slof laat ze al veel beter ruggebruik zien dan voorheen. Ze begint door te krijgen dat 'rond lopen' ook een optie is, en dat dat geen vervelende gevolgen (= pijn) heeft. Dat daar in beginsel wat dwang voor nodig is... Dat moet imo dan maar. Want ook corrigeren met bijv. zweep is dwang, evenals 'spelen' met het bit tot het paard zogenaamd 'nageeft'. Je leert het paard dan toch ook alleen maar dat een bepaalde optie pijn of ongemak veroorzaakt, en de (door de ruiter) graag geziene houding of reactie het prettigst is. Is dat niet de basis van ons paardrijden?