Johanna59 schreef:Alle wegen leiden naar Rome......
Zo ook in de dressuur.
Iedereen streeft het zelfde na. Namelijk een fijn te rijden paard.
Zo is dat.
x_Marr schreef:Je kan niet alles in één keer goed leren zonder mensen die het fout hebben gedaan. Anders weet je niet wat goed of fout is.
Zucht.... Ga mijn post nog eens goed doorlezen, anders blijf ik in de herhaling vallen.
x_Marr schreef:Wat verstaan jullie nou onder moderne dressuur? Waarom is het moderne dressuur als het bijna alles van de klassieke dressuur heeft?
Moderne dressuur is geneens een echte term. het is de benaming die de klassieke dressuur heeft gekregen nadat Anky er LDR en meer aandacht voor tempocontrole aan heeft toegevoegd als variatie/trainingsmethode. Niets meer niets minder. Het einddoel is hetzelfde, de grote lijn is het zelfde. Slechts hier en daar een variatie in de weg naar Rome.
Sjolvir schreef:Je moet zoeken naar een weg die voor jou en je paard werkt.
De meeste doen er verstandig aan om over het platgestampte welbekende pad van het skala te blijven volgen. Dat is A al moeilijk genoeg. B het is een welbekend en bewezen pad en C het is beter het ontdekken van nieuwe wegen over te laten aan degenen voor wie dit pad van begin tot het eind wel bekend terrein is. (even een doordenkertje 
)
Zet het beeld overboord dat jij en je paard zo verschrikkelijk uniek zijn dat er voor jullie een nieuwe weg uitgevonden moet worden (groet valkuil van veel dressuurruiters. Die gaan dan van de ene stroming/aanpak naar de andere hoppen en komen uiteindelijk nergens)
Sjolvir schreef:En je moet leren voelen.. dat is iets dat nou ja, moet je een keer gevoeld hebben,
dan snap je waarom je daar naar toe wilt streven.
Daarom doen veel (beginnende) ruiters er verstandig aan om een goed afgericht leerpaard te kopen (minimaal Z niveau). Dan kun je voelen waar je naartoe moet. maar dit druist in tegen het algemene beeld dat op bokt heerst dat je pas echt een ruiter bent als je een jong paard hebt. Dat 9 van de 10 dan uiteindelijk in de L van levenslang blijven hangen hoor je verder niemand meer over.
Sjolvir schreef:Ik noem het vlinders in mijn handen.
Ik hou absoluut niet van dat zweverige kleffe gedoe om dressuur heen. Noem het beestje gewoon bij zijn naam. Een fijne aanleuning, voldoende impuls, losgelatenheid etc. Maar dat verder terzijde...
Sjolvir schreef:Recht richten lijkt mij bij elke stroming die correct africhten propageert te horen.
Maar in sommige stromingen hebben ze het rechtrichten tot een sport op zich verheven, en dat vind ik geen goede ontwikkeling. Je kunt rechtrichten niet los zien van alle andere aspecten van het skala. Daarom moet er op zijn minst net zo veel aandacht worden besteed aan de andere aspecten. Bovendien zie ik veel paarden niet beter worden van al dat getrut in stap. Ruiters die zich in stap, onder het mom van rechtrichten, gaan wagen aan oefeningen en zijgangen waar zij als ruiter nog lang niet aan toe zijn.
Ik snap wel waarom die stroming veel 'reguliere dressuur' afvalligen trekt. In de reguliere dressuur komen de 'kunstjes' als zijgangen pas aan de orde als je als ruiter eerst een beetje in staat bent om wat te schakelen, wat simpele figuren en overgangen te rijden. Dat is voor veel ruiters al een hele opgave op zich. in sommige 'rechtricht'stromingen mogen ze die fase gewoon overslaan. Meestal gepromoot door een goed feel-good verhaal over dat ieder paard scheef is en dat je het dan allemaal voor je paard doet, blablabla. In theorie klinkt dat allemaal leuk, maar de praktijk is anders.
Sjolvir schreef:En Z is en blijft de basis, dus roep ik weer, dat iedereen met een gezond paard gewoon Z kan worden.
En daar ben ik het ook niet mee eens. Als we graag goede en fijne combinaties in de Z ring willen zien, dan moeten we vooral niet propageren dat je met ieder paard de Z kunt halen. Sommige rassen lenen zich daar gewoon niet (goed) voor en in Nederland zijn er (vaak voor bijna evenveel geld) hele geschikte paarden/rassen voor dressuur te vinden. Dus waarom zou je het je als dressuurruiter onnodig moeilijk maken?
Maar je hebt wel gelijk. in nederland kun je met ieder paard in de Z komen. gewoon week in week uit op concour en dan kom je er vanzelf. Dus wat mij betreft geen hulde aan de ruiters die met een onsoortig paard de Z behalen.
Sjolvir schreef:Die oefeningen zijn er voor het paard.. (he, da's nou weer klassiek)
Ook dat is een achterhaald geromantiseerd beeld van 'klassiek'. Dressuur is er altijd geweest ter ere en glorie van de mensen. Voor de lol, als kunstvorm, als vermaak, voor competitie. Klinkt negatiever dan het is, maar dat is de realiteit. Als wij het paard niet voor onze eigen doeleinde konden gebruiken dan was het nu net als kippen, varkens en koeien gewoon een vleesdier. Een koe laat zich niet zo makkelijk dresseren tenslotte. En een koe ziet er toch een stuk minder elegant uit als je er op zit. Al generaties lang worden er paarden speciaal gefokt voor dressuur. Het paard dankt zijn bestaansrecht aan het feit dat wij er oorlog mee konden voeren, als vervoersmiddel konden gebruiken en later als vermaak, om ermee te kunnen recreeren en mee kunnen sporten. Dressuur is gewoon dresseren; het paard geschikt maken voor datgene wat wij ermee willen. De rest er omheel is allemaal kul, geromantiseerrd gedoe. Wel is het zo dat je het op twee manieren kan doen: MET je paard, met respect voor het paard, en op de slechte manier.
Geplaatst: 16-09-10 15:13 
is een paard soms wel een primaire levensbehoefte. 
Ik ben er namelijk nog bij lange na niet.