Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-04-10 12:36

Geplaatst: 15-04-10 12:36

Tactmatige hulpen zijn hulpen (hand via teugel, been met de kuit) die gegeven worden in de tact van de gang.

Deze worden gegeven met de ruiterbenen (kuit) tegen de flanken (de schuine buikspier) van je paard, vlak achter de plaats van de singel, op het moment dat deze spier naar binnenvalt dus je paard aan die zijde concaaf of hol wordt. Op dat moment komt het achterbeen aan dezelfde zijde van de grond om door samentrekken van de buikspier naar voren te worden getrokken. Dit is het juiste moment, waarop een kuithulp moet plaatsvinden. Als je de benen (kuiten) rustig tegen de flanken van het paard houdt, voel je deze zijden beurtelings concaaf (hol) en convex (bol) worden, op de momenten dat deze spieren samengetrokken of gestrekt worden. Als ruiter moet je passief met deze bewegingen meegaan, om op het juiste moment actief met de kuit te kunnen inwerken.

Je kuiten hebben steeds passieve voeling met de flanken van je paard, dus komen niet los van het
paardenlijf. Knijpen of knellen met de benen is niet aan de orde.

Het paard tilt het achterbeen op, het achterbeen wordt naar voren gebracht, de achterhand aan die zijde daalt, het paard buigt aan die zijde in (concaaf, hol), de boeg komt aan die zijde naar
achteren.

Bij ons (ruiter) daalt de zitbeenknobbel aan de kant waar been van je paard opgetild wordt, de andere zitbeenknobbel gaat omhoog, wordt opgetild, omdat aan de andere kant het andere achterbeen van je paard de achterhand aan die kant ondersteunt.

Je voelt de dalende achterhand aan de kant waar het achterbeen wordt opgetild en naar voren wordt gebracht, hierdoor versterkt, de kuit (ruiter) beweegt mee naar binnen aan de kant waar het paard inbuigt, (concaaf, hol) dus aan de kant waar het achterbeen opgetild wordt en naar voren wordt gebracht, je hand beweegt iets naar achteren en van de ingebogen kant af, dus in de richting van het paard.

Als een hand- of kuithulp gegeven moet worden, is dit HET MOMENT.

Ook de hand- of teugelhulp werkt altijd aan de kant waar het achterbeen van de grond is. Als je dat niet doet, werkt de hulp tegen de voortstuwende werking van het achterbeen in.

Als ezelsbruggetje: je kan de hand- (teugel)hulp of kuithulp geven op het moment dat de boeg aan een zijde naar achteren komt.

Je bereikt ermee dat de hulpen meewerken in de beweging van het paard en zijn daardoor soepeler, gemakkelijker en kleiner te geven, met meer uitwerking op je paard.

Ook in de galop buigt je paard ook wisselend links en rechts in. In galop zal de binnenkuit duidelijker voelbaar tegen je paard aankomen dan de buitenkuit. De binnenboeg komt meer naar achteren dan de buitenboeg. Je binnenheup draait in die beweging mee naar voren en naar buiten. Je paard buigt meer in aan die kant.

Op een manege wordt vaak geleerd om met je buitenbeen naar achteren een hulp te geven. Het moment van de hulp is verkeerd als tact-matige hulp. Je kan deze hulp als aanwijzende hulp voor het paard beschouwen en je kan met hetzelfde been het uitzwaaien van de achterhand beperken.
Op een manege weet elk paard, wat daarna moet gebeuren...... In galop aanspringen kan een paard op elk willekeurig signaal.

Tactmatige hulpen werken in synergie met het paard, dus niet belemmerend, maar soepel,licht en activerend, dus volledig in harmonie met de beweging.

Als je bewust tact-matige hulpen probeert te geven, loop je het grote risico dat je overdreven zithulpen en kuithulpen gaat geven, je verstoort het evenwicht van het paard en je paard zal beslist
niet meer met tact bewegen, de tact wordt verstoord. In een beginnersles kan je dit niet echt goed leren.

De voorwaarde voor het geven van tactmatige hulpen zijn een goed afgericht rijpaard en een ruiter met een onafhankelijke zit. Je paard geeft als het goed beweegt de tactmatige hulpen zelf door aan jou als ruiter. Je kuit kleeft tegen je paard en door de beweging van je paard, drukt het paardenlijf meer en minder tegen je kuit. Je gebruikt dus geen klapperende kuiten los en tegen het paard.

Het aandrukken van de kuit, om een hulp te geven, doe je door je hak iets meer uit te drukken. Je gebruikt niet de achterkant van je kuit maar meer de binnenkant van de kuit. Je tenen wijzen dus niet naar buiten, je zit dan ook niet te kloppen.

Door tact-matige hulpen kan je het paard blijvend tact-zuiver laten gaan. Je helpt het paard daarbij alleen op de momenten dat het nodig is.

**Geplaatst**: 15-04-10 15:14

Geplaatst: 15-04-10 15:14

Naar mijn mening helpt tactmatig drijven alleen als het betreffende paard ook goed aan het been is, dus goed op je kuithulpen reageert. Het houdt niet in dat je bij elke pas moet drijven.. in tegenstelling zelfs want op die manier maak je je paard juist doof voor je beenhulpen. De kunst is om het juiste moment de hulp te geven, dat is wanneer het achterbeen omhoog is (en dat verschilt dus als hij het rechter of linker been gebruikt). In feite maak je het je paard gewoon veel makkelijker door hem attent te maken op het moment dat het moet.. Dus moet er meer achterbeen, drijf dan op het moment dat het achterbeen omhoog is, het is logisch dat het paard op dat moment ook reageert.

Ook is het heel belangrijk dat je goed zit en dat je alle hulpen, voor wat dan ook, op de juiste manier beheerst.. Volgens mij word het vooral gebruikt wanneer je meer impuls van je paard vraagt.

Het is een moeilijk iets, meningen zijn er ook aardig over verdeeld maar ik ben van mening dat het zeker wel een goede manier is om je paard attent te maken voor het been.

**Geplaatst**: 15-04-10 17:28

Geplaatst: 15-04-10 17:28

Ninthe schreef:
Naar mijn mening helpt tactmatig drijven alleen als het betreffende paard ook goed aan het been is, dus goed op je kuithulpen reageert.

Waarom eigenlijk? Zou je het paard niet veel makkelijker voor het been krijgen als je de hulp op het moment geeft dat het paard het makkelijkst kan reageren?

Citaat:
Het is een moeilijk iets, meningen zijn er ook aardig over verdeeld maar ik ben van mening dat het zeker wel een goede manier is om je paard attent te maken voor het been.

Wat bedoel je hier precies mee? Dit klinkt namelijk als precies het omgekeerde van de eerste zin in je reactie.

**Geplaatst**: 15-04-10 19:19

Geplaatst: 15-04-10 19:19

Een paard reageert directer op een kuithulp die op een flank achter de singel gegeven wordt, als het achterbeen omhoog komt. Als je dat doet terwijl het been aan die kant op de grond staat, dan is door de inwerking kuit op de schuine buikspier (flank) tegengesteld aan de achterbeen beweging van dat moment. M.a.w. het paard geeft een reactie tegengesteld aan de beweging, dat is niet de bedoeling.

Goed gekozen hulpen sluiten naadloos aan bij de aard van het paard. Het werk is voor het paard dan gemakkelijker uit te voeren, de communicatie is vanuit het paard geredeneerd via de hulpen heel eenvoudig. Als ruiter moet je dan wel wat meer in huis hebben.

Een gewoon manegepaard en recreatiepaard weet wat er met kuitdruk aan beide zijden moet gebeuren, dat heeft het paard zo geleerd. Het is een aanwijzende kuit of beenhulp, het paard weet wat er verwacht wordt. Dat is gemakkelijk voor beginners en voor het paard. Het is geen natuurlijke reactie van het paard en moet daarom aangeleerd worden en goed onderhouden worden.

De essentie van voorwaarts drijven komt bij efficient en effectief rijden niet vanuit de kuitdruk, maar vanuit het kruis van de ruiter. Met het kruis van de ruiter wordt je bekkenstreek bedoeld. Een paard dat nooit geleerd heeft voorwaarts te gaan op kuitdruk aan beide kanten, zal niet voorwaarts gaan als je beide kuiten aanlegt. Als je het kruis aantrekt op een paard dat geen drijvende beenhulpen geleerd heeft, zal het paard direct voorwaarts gaan. Als de kuithulpen die je voor voorwaarts gaan combineert met een kruishulp, dus met de zit, dan krijg je een geweldige controle over de voortbeweging van het paard. Met het kruis ondersteun je voorwaartse drijving. Een paard gaat direct anders en veel beter bewegen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-04-10 19:54

Geplaatst door de TopicStarter : 15-04-10 19:54

setteke schreef:
Shadow, je vergeet de laatste zin, waarbij ik zeg, dat het wel een goede voorbereiding kan zijn (STEMHULPEN). Hoe wil je ooit op een jong, onbeleerd paard stappen en automatisch aannemen, dat het snapt dat bij een 2 zijdige beenhulp het aan moet draven, bijv, en pas moet stoppen bij ho. Dat is een leerschool en daarbij zal je het paard best wel eens moeten helpen door wel te moeten drijven. Wij hebben wel ervaring met jonge paarden en soms duurt het best lang voor het muntje valt. Maar het uiteindelijke doel is een paard, dat niet ondersteund hoeft te worden door een drijvend been.

Tja, beetje off-topic misschien (alhoewel, het is zeker te betrekken op het tactmatig drijven), maar ik zie vaak dat als men verzamelt/terug rijdt, dat men dan een ophouding maakt, gevolgd door been, maar dan komen de paarden uiteindelijk meer op de hand en dan moet er weer meer been bij. Dus, mijn vraag aan jou, hoe verzamel je nou precies zonder het paard af te stompen voor het been. Dus, lichte aanleuning en aan het been en toch een verzamelde gang. Ik zie veel mensen daar moeite mee hebben (daar bedoel ik natuurlijk mezelf mee).

Hartelijk dank,

- C

P.S. Na het nalezen, zie ik dat ik misschien niet helemaal duidelijk ben. Maar... waar het dus om gaat, is hoe je nu precies verzamelt zonder dat je uiteindelijk 10000 kilo in je handen hebt en met je benen iedere stap moet drijven. Tada, dat was 'm. Als mensen het willen betrekken op tactmatig drijven, please, be my guest.

**Geplaatst**: 15-04-10 20:59

Geplaatst: 15-04-10 20:59

Het been direkt op de Singel. (zo dicht mogelijk bij de Singel) zorgt voor de buiging.
Wanneer men de kuit (been) een handbreedte tot anderhalve handbreedte achter de single legt, heeft men de spieren van het achterbeen te pakken.
Logisch, wanneer men beide kuiten (benen) ca. anderhalf handbreedte achter de singel legt, reageren de achterbenen, door een stabiele hand dus weerstandbiedende hand gaat het paar achterwaarts.
Op den duur gaat het paard zonder teugelinwerking achterwaarts, waarbij men dan weer tactmatige hulpen kan geven bij het achterwaarts gaan.
Het zelfde doet men wanneer men het paard de verzameling wil verhogen, men schuift de kuit(been) wat naar achteren en het paard weet en bemerkt dat hij zijn achterhand eronder moet brengen.

Op de singel de kuit, daar reageerd het paard met het kauwen, omdat dicht bij de singel de uiteinde lopen van de zenuwen van de tong, en daardoor een kauw beweging oproepen.
Dat is nu juist wat ik al vaker gesteld heb, dat de biomechaniek van het paard en de mens zo goed met elkaaar corresponderen.
Vanuit een goede effektieve zit, kan men zonder zich te verdraaien of uit te rekken het paard zijn reflexen bespelen, met gebruik van de hulpen.
Daarom is het belangrijk een onafhankelijk zit te hebben, om tactmatige hulpen goed te kunnen geven.
Omdat de taal die ik spreek met mijn paard de hulpen zijn, en die zijn zo goed ontwikkeld, en op het paard afgestemd en dat hebben de generaties voor ons ontwikkeld.
En dat heel knap zonder computer of enige andere ondersteunende hulpmiddelen.
En na gelang de africhting van het paard verder is, wat ik noem de fijn afstelling word steeds groter, hoeft men vaak maar een fractie van een hulp te geven en het paard reageerd erop.

Het is eigenlijk geweldig dat men met in principe de zelfde hulpen, maar door een andere dosering verschillende oefeningen met het paard uitvoeren kan.

Een ophouding of een weerstandbiedende hand, kan nooit alleen gaan, men dien daarbij altijd de achterhand te aktiveren, zo niet, krijgt men het paard op de voorhand.
Een ophouding is drijven aannemen en weer nageven met de hand.
Maar dat gaat hier te ver, of tewel off topic.

**Geplaatst**: 15-04-10 21:49

Geplaatst: 15-04-10 21:49

Shadow0 schreef:
Ninthe schreef:
Naar mijn mening helpt tactmatig drijven alleen als het betreffende paard ook goed aan het been is, dus goed op je kuithulpen reageert.

Waarom eigenlijk? Zou je het paard niet veel makkelijker voor het been krijgen als je de hulp op het moment geeft dat het paard het makkelijkst kan reageren?

Als je paard doof is voor je beenhulpen, heeft het ook geen zin om deze methode toe te passen omdat het dus niet snel genoeg reageert op je hulp, heeft de hele hulpgeving geen zin meer omdat het paard dan niet meer inspeelt op het juiste moment, snap je? Het is zo wat moeilijk uit te leggen maar ik hoop dat je me begrijpt.

**Geplaatst**: 15-04-10 22:29

Re: Tactmatig Drijven

Geplaatst: 15-04-10 22:29

Doof voor beenhulpen wat een woordspeling prachtig, leuker omschreven dan gevoelloos.

**Geplaatst**: 15-04-10 23:57

Geplaatst: 15-04-10 23:57

Clarence, ik zal het proberen enigszins kort uit te leggen, zoals ik erover denk. Er zijn niet voor niets boeken vol over geschreven, maar de praktijk vind ik leuker, dus probeer daar uit te putten.

Wat volgens mij heel vaak verwart en door elkaar gehaald wordt, is terugrijden en verzameling. Terugrijden doe je door het paard te verkorten in zijn gangwerk, dit kan dus ook gewoon terwijl het paard op de voorhand loopt. Verzamelen (na de hele leerschool van een paard waarin het onder andere leert voor het been te zijn en fysiek en mentaal zover gevorderd is, dat het toe is aan verzameling) is, zonder verlies van impuls! het paard terugbrengen op de achterhand. Het paard moet gaan zitten en de voorhand verheffen en vrij komen in de schouders, de hals mooi opwaarts gaan dragen met de nek als hoogste punt. Maar het paard zal dan ook gaan zoeken naar bijvoorbeeld wat hulp om het zichzelf makkelijker te maken, door steun te zoeken in de hand. Dit zou je kunnen oplossen door bijv schijnovergangen te oefenen. Hier zijn legio oefeningen voor. En een kant en klaar recept is er niet, ieder paard is anders (ook gebouwd).

Echter de meeste ruiters denken, we zijn nu M dressuur, we gaan verzamelen en dus terug in tempo. Naar mijn mening moet een paard altijd met het been (al dan niet tactmatig) naar de hand gereden worden en je moet zeker niet gaan drijven en vasthouden, dan wordt het paard alleen maar sterker en stugger. Dus de voorkant dan maar even vergeten en alleen maar zorgen, dat het paard mooi naar voren denkt. De voorkant komt echt later wel. Bij de focus je paard mooi in de krul en verzameling, wordt zo vaak de motor vergeten.

**Geplaatst**: 16-04-10 00:09

Geplaatst: 16-04-10 00:09

Het rijden van schijnovergangen vind ik ook een fijne oefening om verzameling op te wekken. Zo behoud je de activiteit van achter uit en kan je makkelijker de eventuele steun die het paard in de hand zoekt afvloeien.

**Geplaatst**: 16-04-10 15:03

Geplaatst: 16-04-10 15:03

Om tactmatige hulpen te kunnen geven moet je een goed afgericht paard hebben en als ruiter een onafhankelijke zit.

Een paard dat geen voorwaartse drang heeft en niet voor de kuit is, is niet goed afgericht. Alleen voorwaarts voor de kuit of het been is een te simpele voorstelling van zaken als je het over tactmatige hulpen hebt.

Tactmatige hulpen worden niet in elke gang of beweging voortdurend gegeven, alleen wanneer het noodzakelijk is.

De essentie van goede hulpen is dat ze naadloos aansluiten op de gangen en bewegingen van het paard. Het paard reageert met fysiologische reacties, die door herhaling worden aangeleerd en bevestigd. Die reacties zitten van nature in het paard. Door herhalen ontstaat vertrouwen, door vertrouwen ontstaat ontspanning van het paard (fysiek en mentaal), echte ontspanning maakt het gevraagde werk voor het paard en de ruiter eenvoudiger en betrouwbaarder. Het paard is ontvankelijker voor kleine hulpen.

**Geplaatst**: 16-04-10 15:22

Geplaatst: 16-04-10 15:22

Als je paard niet goed aan het been is en je leert hem dat, waarom kan dat dan niet met tactmatige hulpen? Waarom alleen met gelijktijdige beenhulpen? Tenslotte is het voor een paard het meest voor de hand liggend om op een juist getimede hulp te reageren.

Trouwens, de Handleiding (waar dit topic uiteindelijk over gaat) bespreekt de tactmatige hulpen naast alle andere hulpen. De Handleiding stelt ook geen eisen dat de ruiter of het paard een bepaalde graad van africhting zou moeten hebben bereikt.

Voor het correct geven van álle hulpen, dus ook gelijktijdige of eenzijdige beenhulpen, teugelhulpen of zithulpen, dient de ruiter een onafhankelijke zit te hebben. Daarin wijken de tactmatige hulpen niet af. Maar er is geen enkele grond om te wachten met het leren van tactmatige hulpen. (ik heb het vroeger al heel snel geleerd, na enkele maanden rijonderricht.)

Wat het paard betreft; waarom zou je bepaalde hulpen pas op het gunstigste moment kunnen toepassen als het paard goed aan de hulpen is? Vreemde redenatie.
Het enige wat de Handleiding aangeeft, is dat een goed afgericht paard de tactmatige hulpen zelf aangeeft aan de ruiter. (wat jij zelf ook al noemde.) En dan hebben we het vooral over het doseren ervan. Maar dat is geen voorwaarde om überhaupt tactmatige hulpen te kunnen gebruiken. Het is hoe ze op den duur bij een goed afgericht paard gaan uitwerken. Bij een minder goed afgericht paard moet je ervoor uitkijken, dat je geen overdreven hulpen geeft die het paard juist uit zijn evenwicht brengen. Maar overdreven hulpen zijn nooit goed.

Tactmatige hulpen is dus geen 'hogere wiskunde' maar gewoon basis-hulpen.

**Geplaatst**: 16-04-10 19:19

Geplaatst: 16-04-10 19:19

Setteke mag men met verkorten dan wel verlies van impuls en takt?

Goofy44 bedankt voor het quoten en herhalen van de punten.

**Geplaatst**: 16-04-10 19:23

Geplaatst: 16-04-10 19:23

Ik drijf alleen als ik wil dat mijn paard harder gaat. Gelukkig heb ik paarden die al een versnelling hoger zitten als je er alleen al aan denkt, dus ik drijf maar zelden!

**Geplaatst**: 16-04-10 20:02

Geplaatst: 16-04-10 20:02

FS, ik zie verkorten en terugrijden als een noodzakelijk iets (bijv voor een sprong die niet gaat passen), en daarbij kan je dus tact en soms impuls verliezen. Hoeft niet en het blijft prettig als een paard dan alsnog wil vertrekken op het been, maar dit staat volgens mij compleet los van verzameling. Bij verzameling is het een must om tact en impuls te houden.

Jessix, heel fijn zulke paarden, dus je hoeft ze niet tactmatig te onderhouden?

Goofy, inderdaad veel info over het onderwerp!

**Geplaatst**: 16-04-10 20:53

Geplaatst: 16-04-10 20:53

setteke schreef:
Jessix, heel fijn zulke paarden, dus je hoeft ze niet tactmatig te onderhouden?
!

Nope. Ben zowiezo niet zo van de onderhoudende hulpen.. daar kom je dan weer achter als je weer eens een keer op een ander paard zit. (die vallen dus steeds "stil")

**Geplaatst**: 16-04-10 20:59

Re: Tactmatig Drijven

Geplaatst: 16-04-10 20:59

Ik ben trouwens wel erg benieuwd naar een reactie op Beantsje, want ook ik snap niet waarom je met tactmatige hulpen pas kunt beginnen als de rest in orde is. Tuurlijk - zolang je paard niet voor het been is, zal ook de reactie op een tactmatige hulp niet optimaal zijn. Maar er wordt hier gesproken alsof je met tactmatige hulpen op een paard dat niet voor het been is kwaad zou kunnen, alsof er nadelen aan zitten. En dat zie ik eigenlijk nog steeds niet.

**Geplaatst**: 16-04-10 21:07

Geplaatst: 16-04-10 21:07

Er zit geen kwaad in het een of het ander, als je het kan! En wat wil je als einddoel.
Alleen Shadow en Beantsje, wat moet je met een jong paard wat nagenoeg niets weet en alles nog moet leren, met tactmatig drijven, laat het eerst maar eens leren wat voor het been is, en dan ook nog eens, een paard is van NATURE tactmatig (2 tact, 3 tact, 4 tact), moeten wij mensen daar aan gaan sleutelen (of verpesten) op jonge leeftijd dmv tactmatig drijven?

**Geplaatst**: 16-04-10 21:11

Geplaatst: 16-04-10 21:11

Jessix schreef:
setteke schreef:
Jessix, heel fijn zulke paarden, dus je hoeft ze niet tactmatig te onderhouden?
!

Nope. Ben zowiezo niet zo van de onderhoudende hulpen.. daar kom je dan weer achter als je weer eens een keer op een ander paard zit. (die vallen dus steeds "stil")

Ik vind het principieel ook onjuist eigenlijk. Als een paard geleerd wordt dat hij bij constant drijven gewoon in hetzelfde tempo door moet lopen, hoe weet hij dan wanneer hij sneller/actiever moet?
Je komt dan al gauw op steeds grovere hulpen.

**Geplaatst**: 16-04-10 21:12

Geplaatst: 16-04-10 21:12

setteke schreef:
FS, ik zie verkorten en terugrijden als een noodzakelijk iets (bijv voor een sprong die niet gaat passen), en daarbij kan je dus tact en soms impuls verliezen. Hoeft niet en het blijft prettig als een paard dan alsnog wil vertrekken op het been, maar dit staat volgens mij compleet los van verzameling. Bij verzameling is het een must om tact en impuls te houden

Heeft het een dan niet met het ander te maken? Verkorten tussen de sprongen, is toch anders dan verkorten bij dressuur oefeningen?

**Geplaatst**: 16-04-10 21:38

Geplaatst: 16-04-10 21:38

Ja Beantsje, dat probeer ik dus duidelijk te maken, als je steeds tactmatig drijft, dus constant been eraan, waarop moet hij dan vertrekken naar verruimen? Nog meer been, nou nee, ik vind paardrijden al sport genoeg, heb geen zin (oa) om ze constant te ondersteunen en te onderhouden met been. Het hoeft namelijk niet, als je ze maar leert voor het been en dus uiteindelijk uitzichzelf te leren lopen. Dan pas heeft extra been impact.

FS, dressuur is de basis, maar wie ligt er wakker van een tactfout of wat dan ook van een springpaard (moet wel ook weer voor het been zijn). Verkorten doen dressuurruiters nagenoeg niet aan, wel verkleinen, maar dat is weer een ander onderwerp. Dus nee.

**Geplaatst**: 16-04-10 22:49

Geplaatst: 16-04-10 22:49

Goofy44 schreef:
Tactmatige hulpen worden niet in elke gang of beweging voortdurend gegeven, alleen wanneer het noodzakelijk is.

Dat is leuk geschreven, maar dat is met elke hulp, de drijvende hulp die constant gegeven word is het gewicht, de gewichthulp van de ruiter. De benen van de ruiter aktieveren de achterbenen, en dat hoeft niet altijd of beter gezegd constant. Het drijven moet alleen niet als hoofd thema uitgelegd worden, het is een bestandeel van het rijden, net zo als gas geven bij een auto of ander voertuig, zonder voortstuwing komt men niet ver, omdat de energie dan verdwenen is

Goofy44 schreef:
De essentie van goede hulpen is dat ze naadloos aansluiten op de gangen en bewegingen van het paard. Het paard reageert met fysiologische reacties, die door herhaling worden aangeleerd en bevestigd. Die reacties zitten van nature in het paard. Door herhalen ontstaat vertrouwen, door vertrouwen ontstaat ontspanning van het paard (fysiek en mentaal), echte ontspanning maakt het gevraagde werk voor het paard en de ruiter eenvoudiger en betrouwbaarder. Het paard is ontvankelijker voor kleine hulpen.

Ook zeer leuk geschreven, maar het is niet geheel waar dat van die ontspanning, een "gezonde spanning" dient men toch werkelijk te hebben, anders valt het paard in slaap. Het paard erkend de hulpen, en de combinatie ervan, en daardoor hoeft men nog maar een gedeelte ervan te geven en het paard herkend het al, dat is anders als dat u schrijft. Een goed afgericht paard is gehoorzaam, en erkend hulpen, onvankelijk is geheel iets anders, het herkend de hulpen en gedeeltes ervan, aangezien men altijd een combinatie van hulpen geeft.

Laatst bijgewerkt door Revanches op 18-04-10 22:19, in het totaal 2 keer bewerkt
Reden: Quotes aangepast, en cursief uit tekst verwijderd.

**Geplaatst**: 16-04-10 23:15

Geplaatst: 16-04-10 23:15

Professor, ik wilde het ook al eens vergelijken met een auto, maar het grote verschil is dat je bij een auto dus gas moeten blijven geven, anders sta je uiteindelijk stil (eerder gehoord!).

Het paard moet respect hebben voor het been, daar begin je mee als 3 jarige en de algehele opleiding bestaat uit het onderhouden, verfijnen en bevestigen van alle hulpen. Tot je zover bent, dat je kan denken en ze voeren het uit (ultiem).

**Geplaatst**: 17-04-10 10:13

Geplaatst: 17-04-10 10:13

setteke schreef:
Ja Beantsje, dat probeer ik dus duidelijk te maken, als je steeds tactmatig drijft, dus constant been eraan,

Maar Beanstje heeft toch heel duidelijk uitgelegd dat tactmatig drijven NIET hetzelfde is als constant been eraan? Verre van!

**Geplaatst**: 17-04-10 10:27

Geplaatst: 17-04-10 10:27

thanks!
lezen is moeilijk voor sommigen....