Bokt.nl

modie schreef:

Een beetje "opvangen" door het licht samenknijpen van de bilspieren en een licht samenknijpen van de bovenbeenspieren, is dan al voldoende (althans voor mijn fijngevoelige Cob)

FloortjeS schreef:

modie schreef:

Een beetje "opvangen" door het licht samenknijpen van de bilspieren en een licht samenknijpen van de bovenbeenspieren, is dan al voldoende (althans voor mijn fijngevoelige Cob)

Rijdt jij zadelloos dan? Ik vraag me af hoe jij je hulpen dan door je zadel heen laat komen?
Heb je soms een filmpje?

Kadankovitch schreef:

Geachte Niet-minder-geleerde Heer FaberSmid,

Het is niet aan mij U leed toe te voegen. U hebt de plaats van mijn secondant trachter in te nemen. Deze zal over uw lot beschikken. Wellicht indien U heel nederig om vergiffenis smeekt, zal deze genade voor recht laten gaan.

Zonde ik had het u graag gegund u zich lekker op uit te laten leven. Ik tracht niemand plaats in te nemen, omdat ik mijn plaats als hoefsmid wel ken, minder dan een schildknaap aan de zijde van de ridders(s). Het zal u dan ook wel niet verbazen dat deze over hitte ijlende hoefsmid om niemands vergiffenis zal vragen op die van de paarden na wat die alles wordt misdaan. U trouwe secondant zal ik uw recht over me heen laten komen en voor de paarden ondergaan. Neem echter wel in uw overweging mee, dat er zeldzame hoefsmeden zijn die uw wapens nog kunnen smeden en slijpen. De wetenschap over de juiste staal verhoudingen en het smeden is een ambacht zoals een hoefsmid voor paarden.

Maar waar gaat dit over? Hermelientje meldt dat ik iets uitstel nodig heb en promt begint de Professor zijn degens te slijpen (meervoud nogwel). Ik wordt dus uitgedaagd, terwijl ik rustig bezig was mijn kroontjespen zuiver te maken. Triest is dat. En tot overmaat van ramp vraagt Paardentango dan ook nog:"Gaat het heren?" . Natuurlijk niet : mijn leven wordt bedreigd door een duellant met meerdere degens, terwijl zich een ongevraagde secondant aandient en dat terwijl we galop trachten op te houden met samengeknepen billen. Als U begrijpt wat ik bedoel. Dit is teveel voor mijn zwakke gestel! (Met dank aan Marten Toonder voor de inspiratie)

Dat dit alles u ook te veel is, kan deze hoefsmid wel begrijpen. Zal uw leed dan niet meer maken.

Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

p.s. genoeg onzin, hier wordt een serieus onderwerp behandeld, ik zal dus aan het werk gaan.
Professor, het duel vindt plaats dinsdag aanstaande, vijf minuten voor middernacht bij het Waldeckbastion te Maastricht. Minstens tien minuten vooraf aanwezig zijn. Gelieve voldoende keukenrollen mee te nemen!

Tien minuten vroeger is niet vroeg genoeg, gezellige plaats voor een heerlijke maal en kroegentocht vooraf.

FaberSmid schreef:

Kadankovitch schreef:

Geachte en niet minder geleerde heer FaberSmid,

Duizendvoudige verontschuldigen dat ik en tekst zo moeilijk heb gemaakt dat U er helemaal niets van begrijpt. Maar eigenlijk is hetgeen ik hierboven naar voren heb gebracht niet zozeer iets dat men zou moeten 'begrijpen'; het betreft voor mij eerder een gegeven dat ik onder de aandacht breng. Achtergrond informatie die van nut kan zijn voor degene die er gebruik van wil maken.
Maar goed, U begrijpt er niets van. Dan stel ik voor dat U het bovenstande nog eens heel langzaam en rustig doorleest. Stapje voor stapje. En daarna schrijft wat U van welk onderdeel nu precies niet begrijpt. Liefst met en uitvoerige uitleg waarom U het niet begrijpt. Zodat wij ons goed begrijpen.
Overigens zou het mij inderdaad benieuwen hoe U de verzamelde galop uitvoerd. Want uw duidelijk uitleg van uw hoogstaande rijkunstige opvatting wordt hier node gemist.

Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

Kadankovitch ik lees uw berichten altijd met veel plezier en bewondering, door uw onderbouwde inhoudelijke interessante schrijven. Het als hoefsmid niet makkelijk uw stof met een keer lezen te begrijpen. Het is dan ook goed dat u het onder de aandacht brengt, dat is juist wat een forum zoals bokt interessant maakt. Ik zal uw beschreven stuk nog een keer lezen en dan proberen dat wat ik niet begrijp aanduiden. Op mijn uitleg zal geen bokker zitten te wachten denk ik, hoefsmid blijf bij je beslag zal wel de gedachten van vele bokkers zijn. Maar omdat u het mij zo vriendelijk vraagt, zal ik mijn manier beschrijven.

Kadankovitch schreef:

I. Weinig duidelijk literatuur?
In de aan mij gerichte vraag, stelt U dat er in de literatuur weinig concrete tekst en uitleg te vinden is over dit onderwerp. Daar ben ik het mee eens. Die uitleg is er wel maar vaak erg summier. Ik weet natuurlijk niet zeker waarom auteurs dit onderwerp zo kort behandelen. Ik kan geen gedachten lezen. Er kleven echter aan het werk in galop enkele problemen die niet al te gemakkelijk uit te leggen zijn. En in en boek of artikel wilt de auteur graag iets helder neerzetten, dat zou voor mij in ieder geval een probleem zijn. Ik heb wat gesnuffeld in mijn archief en aanttekeningen over dit onderwerp en kom nogal eens tegenstrijdige beschrijvingen tegen van overigens bekwame auteurs en ruiters.
Onder andere twee veelvoorkomende problemen liggen hieraan ten grondslag en de daaraan verbonden oplossingen. Juist die aanpak verschilt bij hetzelfde probleem vaak aanmerkelijk. Daarom is het beschrijven van het rijden van verzamelde galop zo moeilijk: Probeert men alles zorgvuldig te beschrijven, met alle mogelijke oplossingen voor voorkomende problemen, is het zeer moeilijk een helder en duidelijk OPDRACHT aan de lezer te geven in de zin van; ALS JE DIT DOET GEBEURD ER DAT. Dus verblijven veel schrijvers in een zeer beperkte beschrijving waarin vooral niets fout wordt gezegt. Nu ben ik een aanhanger van de uitspraak van Einstein, ik parafraseer:" Beschrijf iets zo eenvoudig mogelijk, MAAR NIET EENVOUDIGER DAN DAT MOGELIJK IS ! " Soms zijn de beschrijvingen zo rechtlijnig, en laten ze zoveel vaak voorkomende problemen weg die automatisch bij het beoefenen van verzamelde galop voorkomen, dat ze bijna onjuist zijn. Als men die problemen niet beschrijft, is de kans op een correcte uitvoering een stuk kleiner. Want deze problemen kleven gewoon aan die oefening. Omdat ze te maken hebben met het directe doel van verzamelde galop, namelijk: DE VERMEERDE LASTOPNAME VAN DE ACHTERHAND. EN de 'structuur' van galop.

De boeken zijn er wel, al zijn goede boeken zelden te vinden en slecht gelezen. Daarbij komt dat de goede boeken, moeilijk geschreven zijn en daardoor moeilijk begrijpelijk te lezen. Ik ben het met u eens dat het rijden op zich, problemen met zich brengt "veroorzaakt" door de ruiter. Maar is dat nu juist niet het prachtige uitdagende van het rijden? Ik persoonlijk zou er niet aan moeten denken, dat het rijden maar van zelf gaat. En in plaats van actief rijden, passief te hobbelen.

Om met het laatste het eerste te beginnen: de galop is niet zo'n symetrische gang al stap en draf, waarbij de linker en rechter zijden zich gelijkvormig behoren te bewegen bewegen. Dit gegeven werk de twee volgende meest voorkomende problemen in de hand. SCHEEFHEID en TACTFOUTEN
Nagenoeg elk paard heeft de neiging het buitenachterbeen, midden tussen de voorbenen te laten sporen, om zodoende de meeste last op te kunnen nemen. Terwijl wij juist een zo gelijk mogelijke belasting op beide achterbenen nastreven. Zodra wij de inspanning van het paard verhogen door verzameling te vragen, komt dit probleem automatisch weer naar voren. De oplossingen om dit probleem tegen te gaan, hoort net zo bij het rijden van verzamelde galop als de baishulpen zelf.
Ook zal een paard sneller in galop tot tactfouten, of beter; tactstoringen, komen in verzamelde galop. De meest voorkomende is een 'viertact' galop, ook wel 'Redop' genaamd. Pikant detail hierbij is dat de vaak door bewonderaars 'Heiligverklaarde' oude meester De la Guériniére (vaak als grondlegger van de klassieke dressuur genoemd) juist deze rédop als enig juiste galop beschouwde.

De Redop brengt enige verwarring met zich mee. Zo ook de Mezair en Terre à Terre. Dat doet mij persoonlijk aan gangenpaarden denken of zoals u omschrijft. Hoeveel bokkers rijden er Klassieke Hoge School?

Nu, de moeilijkheid voor schrijvers is, dat er voor elk van deze twee twee problemen, verschillende correcte en effectieve oplossingen bestaan. Uit mijn ervaring komt dat omdat paarden in het zwaardere werk zeer verschillend kunnen reageren op dezelfde hulp. Harrie Bold (in 'Das Dressurpferd') beschrijft dit o.a. bij de uitvoering van galoppirouettes heel kort.
Dus wil een auteur de hulpen van verzamelde galop grondig beschrijven, wordt het zeer snel een taaie en ondoordringbare stof. Veel lezer willen echter duidelijk 'opdrachten' vinden, hapklare brokken als het ware, in zo'n beschrijving in de zin van: "Als je dit doet, gebeurd er dat." Maar paarden zijn geen brommers; alle paarden verschillen aanmerkelijk van elkaar. Indien men alle variaties kent die er bestaan (als dat al mogelijk is??), dan heeft men geen boek meer nodig. Ik kan dat, in ieder geval, niet van mezelf zeggen.

Hier begrijp ik u volkomen.

Ik persoonlijk ben van mening dat als ruiters de goede boeken begrijpelijk leren lezen en de "basis" correct leren van de juiste instructie. Dat dit soort vragen dan minder moeilijk lijken. U vroeg "mijn" manier, daar kan ik zeer kort over zijn. Tempi, overgangen en gymnastische dressuur oefeningen.

Urielle schreef:

Ik zal de camera eens meepakken naar stal , ben bepaald geen sterruiter en de paarden zijn nog jong, maar hopelijk kan ik met beeld duidelijk maken waar ik naartoe wil. Jammer dat ik momenteel geen paard op hoger niveau heb staan/te rijden heb om de ontwikkeling in stappen te laten zien.

Ik neem aan dat we bij de oprichting spreken over verbinding in plaats van ophoudingen? Want ik vind verbinding van achter naar voren wel heel noodzakelijk voor de dressuur, ik wil geen paard wat zelf in een houding loopt, maar een paard wat daar loopt omdat hij in een bepaald frame gereden wordt. Wel zit er in de Belgische dressuursport een oefening (volgens mij komt die ook in de Duitse proeven voor?) dat de ruiter door de handen naar voren te brengen en de verbinding dus even te verbreken checkt of het paard op eigen benen in dezelfde houding verder blijft gaan. Ik vind dat nog steeds moeilijk omdat ik er naar Nederlandse stijl gewend aan ben veel nadruk te leggen op het halsstrekken en dus juist de paarden leer mijn hand steeds op te zoeken. Dat schijnt een verschil te zijn van aandrijven, maar ik blijf dat moeilijk vinden.

In elk geval: ik ben er bijvoorbeeld met Devdan nu wel mee bezig, om tijdens mijn lessen te oefenen dat hij ook leert wanneer ik been geef en ik hou de verbinding gesloten dat hij wat meer in de hand klimt. In het begin ging hij dan harder of wilde gaan strekken, maar door een combinatie van zit en evt. ophoudingen, begint het kwartje te vallen dat been ook in kan houden dat hij meer in de hand klimt en dus meer in de oprichting komt. Daarvoor is imo dus wel verbinding nodig, ik ben geen klassieke ruiter.

FaberSmid schreef:

Oprichting, verbinding en ophouding zijn op zich en niet een en het zelfde? Die oefening die u beschrijft is een prachtige controle, strekken van de hals ook maar een wereld van verschil. Met verbinding bedoeld u de aanleuning? Zonder aanleuning en ophoudingen (zo licht en subtiel mogelijk), is rijden onmogelijk maar is het hobbelen. Het kan voor de ruiter of toeschouwer lijken dat er zonder wordt gereden, maar de waarheid is anders dan het er uit ziet.

Professor schreef:

Wat mij opvalt dat u bepaalde dingen door elkaar haalt, zonder aanleuning kan men ook geen halve ophoudingen geven, en halve ophoudingen is altijd gepaard gaande met een drijvende zit en drijvende beenhulpen, die na gelang het paard zijn africhtings stand steeds fijner gegeven worden.
......
Dus een combinatie van zit ophouding??? Dat is een beetje krom, omdat een halveophouding alleen met de hand gegeven eigenlijk niets met een halve ophouding te maken heeft, men noemt het dan trekken. (oftewel een terugwerkende hand, wat niet goed is).