Even een paar correcties:
Professor schreef:Schouder binnenwaarts is en kan als oefening alleen nut hebben wanneer het verzameld gereden wordt.
Da's niet waar, het is waar dat een sb alleen zin heeft als een paard in de correcte houding en behoorlijk in horizontaal evenwicht wordt gereden. Juist doordat het het (binnen)achterbeen sterker maakt (ook in 1 tempo), is het wel een goede oefening om verzameling te bereiken.
Professor schreef:b]Schoudervoor of tewel voorhandvoor is op 4 hoefslagen [/b] , het binnenbeen spoort tussen de voorbenen in, het linkervoorbeen heeft een hoefslag, het rechtervoorbeen ook, en llinkerachterbeen ook en het rechterbeen ook.En is geen verzamelde gang nodig.
Schouderbinnenwaarts is op 3 hoefslagen dat klopt, binnenachterbeen in de spoor van het buitenvoorbeen, het binnenvoorbeen op zijn eigen hoefslag en dito het buitenachterbeen. In een verzameld tempo gereden.
Ik begrijp dat de prof voor 'hoefslagen' sporen bedoelt. Schoudervoor is niet op 4 sporen. Een rechtgericht paard loopt op 4 sporen. daarbij lopen de 2 achterbenen net iets buiten de voorbenen.Een paard is nl. van voren wat smaller dan van acheren.
Bij schoudervoor is een minimale buiging waarbij het binnenachterbeen exact n het spoor van het binnenvoorbeen loopt. het buitenvoorbeen loopt tussen de sporen van de beide achterbenen in.
Voor wie wil, wil ik wel wat plaatjes kopiëren uit de oude 'Handleiding tbv Nederlandsche ruiters en hun instructeurs' wat de uitgangspunten van het nederlandse rijonderwijs bevat.