Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-07-09 10:59

Geplaatst: 26-07-09 10:59

Thx Paardentango.

Mooi uitgelegd in dat laatste bericht.

Paarden kunnen idd voor de raarste dingen besluiten te stoppen, ik ken het wel. Ze kijken niet op of om van tractoren etc. hier. (Komen iedere dag over het erf gesjeesd bij ons op stal.) Maar owee als iets wat ze wel kennen, omgewaaid is ofzo. Voorste twee paarden weigerden idd er langs te gaan.
Gelukkig hebben wij meestal nog een merrietje mee. Leuk c pony, kittig ding. Staat onderaan de rangorde, dominante paard discrimineert namelijk schimmels. En toch vertrouwen ze haar kennelijk, want zodra zij erlangs ging volgden ze haar direct. Scheelt ons weer afstappen. Ik denk dat ze het prima zou doen als leidende merrie. Alleen krijgt ze de kans meestal niet.

Dan vind ik paarden wel weer ingewikkeld hoor, altijd krijgt dat ponie'tje op d'r falie maar ze is in zo'n situatie wel goed genoeg om voorop te lopen?

**Geplaatst**: 26-07-09 11:04

Geplaatst: 26-07-09 11:04

ja, ik volg het nog prima. Wij hadden vroeger een paard dat werkelijk overal oog voor had, we noemden haar altijd Haar van de Bewaking, want zij zorgde er wel voor dat er niets aan onze aandacht ontsnapte waar het eigenaardige voorwerpen betrof

. Dat is al een andere benadering dan die rotknol die iedereen in de zeik neemt en nergens langs wil.
Als een paard mij vertelt dat iets in zijn ogen enorm eng is, dan is het aan mij om overtuigend genoeg te vertellen dat dat heus wel meevalt en dat ik bereid ben voorop te gaan.

Dank je voor de condoleances, ik heb anderhalf jaar geleden afscheid genomen en ik heb wel een ander paard, hij is nu twee en loopt in een kudde buiten. Dus ik speel met het fragiele kaartenhuis van een jong paard.

**Geplaatst**: 26-07-09 11:05

Geplaatst: 26-07-09 11:05

@paardentango vindt dit een zeer goede uitleg en begrijp wat je bedoelt.

Heb met mijn vorige paarden ook wel eens in het bos gehad dat ze ineens niet meer over hetzelfde pad wilden en omdraaiden,
ik liet dit gaan en had zoiets van er zal wel wat aan de hand zijn en dan volg ik hem/haar.

Bleek dan ook dat daar een stel zwijnen met nest in de buurt rondliepen...hmm en daar zijn ze dan ook niet gecharmeerd van ik ook niet trouwens..
En wat je aangeeft dat ze wel eens ergens niet langs durven komt ook wel eens voor met een hekwerk langs een huis met een grote poort daar loop ik ook wel eens tegenaan dat ze dat eng vinden en dan komt toch dan een soort van "LEIDER" naar boven en te laten weten dmv praten gerust stellen dat er geen kwaad in schuilt en dat kan iedere keer weer terugkomen maar dan gaan we de rollen weer omdraaien hahaa.

Bij mij is het belangrijkste van omgang met een paard is dat er wederzijds respect is en vaak is het zo dat je een paard weer moet leren dat wij mensen ook goede bedoelingen kunnen hebben...

**Geplaatst**: 26-07-09 11:06

Geplaatst: 26-07-09 11:06

Miss_Malfoy: is dat misschien ook niet iets van 'we offeren het zwaktste lid van de kudde op en als die het overleeft durven wij ook'? Of is dat te ver gedacht?

**Geplaatst**: 26-07-09 11:11

Re: Paard moet luisteren naar de baas, maar..

Geplaatst: 26-07-09 11:11

Paardentango: wat jij op de vorige pagina zegt verklaard ook heel aardig hoe het komt dat heel veel ruiters en paarden wel heel goed buiten kunnen rijden in een 'vreemde' omgeving, maar in een bekende omgeving tegen allerlei obstakels oplopen.

In een vreemde omgeving is nl alles nieuw, paard zal dus geheel op de ruiter moeten vertrouwen dat het ok is en dat er niets aan de hand is.
Als er iets veranderd in een bekende omgeving (bordje 'te koop' in een tuin) dan is dat potentieel veel bedreigender. Dat hoort daar immers niet te zijn (en daar zitten vast wolven achter

)

**Geplaatst**: 26-07-09 11:13

Geplaatst: 26-07-09 11:13

Apple schreef:
Miss_Malfoy: is dat misschien ook niet iets van 'we offeren het zwaktste lid van de kudde op en als die het overleeft durven wij ook'? Of is dat te ver gedacht?

Ik weet niet, stiekem verdenk ik Michiel er best van dat hij zo egoïstisch nadenkt. :Y)

Is ook wel logisch dat hij de pik op haar heeft. Ik bedoel, een kudde met een schimmel erin valt roofdieren veel meer op. Het scheelt dat zij een merrie is, ruinen mept hij echt zijn (jawel, eigendom van de grote chiel) wei uit.

**Geplaatst**: 26-07-09 11:28

Re: Paard moet luisteren naar de baas, maar..

Geplaatst: 26-07-09 11:28

dat doen paarden inderdaad Apple.
de zwakkere (om het zo te zeggen) worden bij onvertrouwde situaties vaak voorop gelaten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-07-09 11:43

Geplaatst door de TopicStarter : 26-07-09 11:43

Nou heb ik de afgelopen jaren vrij veel gelezen, bestudeerd en ben op zoek gegaan naar de verbanden en de vertaling van paardengedrag/mensengedrag. Door die nieuwsgierighied heb ik ook vrij veel zelf mogen zien maar 'opofferen' is volgens mij niet iets wat bij paarden voorkomt hoor.

Ik heb ook diverse colleges gehad van enkele wetenschappers, maar de verklaringen die daar werden gegeven voor paardengedrag staan in mijn beleving wel heel ver af van wat er werkelijk gebeurt.
Termen als kin-selectie en opoffering van de zwakkere daar geloof ik namelijk niet in. Dan ben ik meer geneigd om te geloven in 'toeval' en hier en daar 'domme pech'.

De zin van Apple

Citaat:
In een vreemde omgeving is nl alles nieuw, paard zal dus geheel op de ruiter moeten vertrouwen dat het ok is en dat er niets aan de hand is.

is denk ik wèl erg kloppend.
Brengt je weer terug op het kuddemechanisme, instinct, van die (natuurlijke) behoefte tot samenwerken.

Ander uitgangspunt dan de leider zijn of het paard ervan betichten dat te willen zijn. Het paard is alleen dringender is zijn standpunt 'Nee, het gaat echt niet goed als WE dat zo doen mens! Echt niet hoor"
Uit zorg, uit angst en uit de behoefte van samen (over)leven.

**Geplaatst**: 27-07-09 14:44

Geplaatst: 27-07-09 14:44

baasje en kameraad

**Geplaatst**: 27-07-09 20:17

Geplaatst: 27-07-09 20:17

ik pas me aan aan het paard.

de belg is een vrij sensibel paard, maar toch met een grote portie dominantie die toch ook weer onzeker is (ze wordt vaak dominant uit onzekerheid)
voor dit paard probeer ik niet echt de leider te zijn, want dan gaat ze in gevecht tegen mij.
uiteindelijk bepaal ik wel wat we doen, maar paard bepaalt deels hoe we het doen.

simpel voorbeeld:
paard heeft wss ooit een slechte ervaring gehad met het bit indoen, in het begin kreeg ik dat bit er dus niet in, resulteerde in een kapot halster(touw) en een paard bij de gebuurs...
dus, ik bepaalde wat we deden => nl het bit indoen
en paard bepaalde hoe we het deden => niet op de normale manier van bakstukken in een hand, en duim in de mond, maar wel heel voorzichtig het kopstuk omdoen, bit langs een kant losmaken, aanbieden en zélf laten aannemen.
ondertussen zijn we samen gevorderd, en hebben we een gezamelijke maniet
nl een westernhoofdstel zonder neusriem (komt vanbovenop haar neus, vind ze niet zo prettig, van mij accepteert ze het wel, maar ik wil dat mijn paard blij is) zonder keelriem (vind ik onnodig) met een zacht dubbelgebroken bitje.
ik hou in iedere hand een bakstuk, ben voorzichtig met mijn bewegingen, en bied haar simpelweg het bit aan. paardlief pakt zelf het bit in haar mond.
zij gelukkig, ik gelukkig

met deze training heb ik een paard dat wil werken, omdat ze weet dat ik ook wil werken voor haar ...

de fries die ik rij is een ander verhaal.
op dezelfde manier aanpakken als de belg resulteert in een paard dat profiteert van mij en me vierkant staat uit te lachen,
bij haar ben ik dus ook meer een leider.
we gaan dit doen, op deze manier, zoals IK het wil.
paard is daar gelukkig mee, en ik ook

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-07-09 11:00

Re: Paard moet luisteren naar de baas, maar..

Geplaatst door de TopicStarter : 29-07-09 11:00

Kom je verder denk je met luisteren naar het paard en kijken naar de signalen die het paard afgeeft?

Zouden paarden die succes boeken met iets duidelijk maken en daarin gehoord worden zich beter in hun vel voelen, en zou dat effect hebben op de mensen?

**Geplaatst**: 29-07-09 11:40

Geplaatst: 29-07-09 11:40

dit stukje [weet niet hoe ik een citaat plaats...]In een vreemde omgeving is nl alles nieuw, paard zal dus geheel op de ruiter moeten vertrouwen dat het ok is en dat er niets aan de hand is.
kan ook anders uitgelegd worden.
hoevaak gebeurd het dat juist de ruiter de spanning doorgeeft op bekend terein......
immers de ruiter weet al wat er op het pad komt waar het paard gisteren ook al zo moelijk deed.

en je laatste vraag;
ik denk het wel.

en omdat het paard waarschijnlijk beter in zijn vel zit en omdat juist omdat men naar hun paard luisterd [voor zover mogelijk] daar ook de training beter op aan past....
een paard wat fris tussen de oren blijft presteerd nou eenmaal beter dan een afgestompt ''draaimolen'' paard die mat en futloos zijn kunstjes laat zien.

**Geplaatst**: 29-07-09 11:47

Re: Paard moet luisteren naar de baas, maar..

Geplaatst: 29-07-09 11:47

Dat kan Mariska, alleen ging het voorbeeld meer over het 'hoe komt het dat een paard plots schrikt of weigert ergens langs te gaan als er iets 'nieuws' is op een bekende route'.

**Geplaatst**: 30-07-09 15:53

Geplaatst: 30-07-09 15:53

Lovely schreef:
Paardentango schreef:
Ik heb bewondering voor diegenen die al weten wat de ander denkt, vindt of voelt.
Maar ik vrees dat er wel eens een aardig verschil zit tussen wat je graag wil zien, wat je ziet en de interpretatie daarvan.Dieren, paarden vertellen heel veel, niet zoals ons, maar zoals zij. Mensen luisteren denk ik, niet altijd even zorgvuldig. Er zijn heel rationele redenen om dat niet te doen, vaak gebaseerd op argumenten maar heel vaak vanuit een bevooroordeelde gedachte?

Ik zit hier nu al een half uur na te denken over de keuzemogelijkheden in de poll en ik weet het nog altijd niet... Waarom? De vetgedrukte zin in de poll omschrijft alles...
Ik doe mijn best om mijn paarden te begrijpen, eerlijk waar. Maar ik ben bang dat ik ze niet altijd even goed begrijp of hun signalen verkeerd interpreteer.

Hoe ziet mijn paard mij?
Ik weet niet hoe ze mij bekijken... Ik kan er nu wel een draai aan geven, maar ik denk dat het dan alleen maar een interpretatie van menselijke gevoelens wordt.
Ik hoop echter wel dat mijn AV mij als zijn 'baasje' ziet. Niet in de zin van 'zij zegt mij wat ik moet doen', maar als iemand die voor hem zorgt, die hij kan vertrouwen, waarmee hij lol kan hebben en gewoon iemand die er altijd zal zijn voor hem. Hij beschouwt mij niet als 'leider', want hij is immers zélf de leider van de mini-kudde. Hij weet echter wel dat ik consequent met hem wil omgaan. Er zijn grenzen (bijv. wat persoonlijke ruimte betreft) en die moeten gerespecteerd worden.
Maar dit is hoe ik het graag zou willen zien. Ik dénk wel dat mijn paard mij ook zo ziet maar voor hetzelfde geld denkt hij 'oh dat is die wat mijn eten komt brengen'.

Mijn shetje ziet mij als iemand die haar verzorgd en toch een rang of 2 hoger staat. Ze zal het ook niet in haar koppie halen om mijn zogenaamde 'leiderschap' in twijfel te trekken. Dat is voor haar ook niet van belang. Knuffels zijn veel belangrijker!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-09 16:24

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-09 16:24

Da's nog eens eerlijk, moet wel een beetje om je lachen.

Inderdaad, hoe ziet het paard ons? denken wij...

**Geplaatst**: 30-07-09 16:37

Geplaatst: 30-07-09 16:37

Leuk dat ik je heb kunnen laten lachen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-09 16:42

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-09 16:42

Plaag maar hoor.

Heus het is niet eenvoudig want je twijfelt denk ik tussen wat je graag wil zien en wat er werkelijk is.

Pleit voor je dat je goed leest en nadenkt in plaats van direct zomaar reageren.

Ik heb zelf 'een amusant wezen' ingevuld. Omdat ik vaak denk net als een paard, 'raar wezentje toch die ander'.

**Geplaatst**: 30-07-09 20:37

Geplaatst: 30-07-09 20:37

Oh maar ik vatte het ook niet verkeerd op!

Ik kan me voorstellen dat je moest lachen om mijn post, 't is ook wat gek geformuleerd.

**Geplaatst**: 01-08-09 01:58

Geplaatst: 01-08-09 01:58

Ik ben voor mijn paard denk ik een heel raar wezen op 2 benen dat af en toe grappig is en af en toe strontvervelend. Tegelijkertijd een vriendin, een steun bij moeilijke/ enge dingen, een wezen waarmee ze leuke en minder leuke dingen mag/ moet doen (in haar ogen) en een vreet/ knuffelautomaat.

Ik denk dat ze redelijk vertrouwen in me heeft, ze volgt me, na enige discussie, wel bij enge dingen die we moeten passeren (graafmachines zijn wel zooooo eng! Die arm, daarmee kunnen ze je zo oppakken maar als het "vrouwtje" dat rare, enge ding aandacht geeft en er tegenaan gaat leunen kan het toch nooit zo dodelijk zijn? Dan, heel voorzichtig, wil ik eigenlijk ook wel weten wat dat nou is).

Ik probeer naar mijn beste kunnen naar haar te luisteren, haar angsten en grappen te begrijpen en te ondervangen. En zij probeert naar mij te luisteren zo goed als zij kan (oke, soms heeft ze gewoon echt geen zin en luistert ze totaal nergens naar). Soms lukt dat, vaak niet en dan hebben we een meningsverschil of communicatiestoornis. Is geen ramp, dan vragen we het op een andere manier aan elkaar. (jaja, wij proberen echt te communiceren. Geen eenrichtingsverkeer dus waarin ik haar vertel wat te doen, ze mag haar mening over mijn vragen duidelijk maken). Zij begrijpt niet altijd meteen wat ik bedoel en gaat dan met een snuit als een vraagteken stil staan en naar me kijken totdat ik de vraag voor haar begrijpelijk stel, en ik begrijp niet altijd meteen wat zij bedoelt en dan stelt zij haar vraag op een andere manier. Zonder daarbij agressief te worden in de zin van happen/ bijten of trappen, net zoals ik haar niet sla of zo bij een communicatiefout. Ik hoop dat ik voor haar niet teveel dingen vraag die (te) moeilijk zijn. Zij stelt hele normale vragen als "mag ik eten, mag ik een knuffel, geef me eens steun, praat me even moed in, ik ben doodmoe mogen we stoppen, wanneer gaan we nou eens SPRINGEN!, ik heb vandaag geen zin meer". (natuurlijk niet letterlijk, maar daar komen haar "vragen" wel op neer).

Ik ga niet perfect met haar om maar over het algemeen denk ik dat het vrij aardig gaat. Wij zijn volgens mij (en volgens anderen, dat vind ik belangrijker) geen gevaar op de weg samen in elk geval.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-08-09 12:28

Re: Paard moet luisteren naar de baas, maar..

Geplaatst door de TopicStarter : 03-08-09 12:28

Zou ik een beetje mogen concluderen dat het een beetje geven en een beetje nemen is?
Misschien een kwestie van je verdiepen in elkaar en de denkwijze van de ander om zo elkaar steeds beter te begrijpen.

**Geplaatst**: 03-08-09 13:43

Re: Paard moet luisteren naar de baas, maar..

Geplaatst: 03-08-09 13:43

het is volgens mij niks anders dan een constant spel van geven en nemen... elke dag weer, elk ding wat je vraagt/eist of afdwingt..... soms geef je, soms neem je........ soms krijg je het, soms niet, soms ongevraagt en soms te veel

Imo is met paarden werken een constant proces elke pas die je samen maakt op de grond of onder het zadel.... geven en nemen, elkaar aanvoelen en daarop handelen

**Geplaatst**: 03-08-09 14:02

Geplaatst: 03-08-09 14:02

Nou indd een leuk onderwerp.

Eerst en vooral vind ik dat ieder het op zijn manier mag doen, zolang het paardvriendelijk is en het paard nog wel paard blijft. Ik ben het niet altijd mee eens maar dat is mijn mening , maar het is jullie paard!

Mijn paard en ik hebben geen rangorde, wij staan even hoog op het trapje!
Nou ja , ik volg hem wel vind best, dus hij mag best leider zijn, prima!
Ik volg een keer, hij volgt een keer en samen komen we er altijd uit.
Ik ben altijd consequent in omgang met hem aan de hand, hij mag altijd alles.
Onder het zadel is het ook makkelijk wat ik vraag van hem doet hij eigenlijk altijd wel met 100 % inzet, maar ik wil erbij zeggen dat als hij zijn dag niet heeft doen we gewoon lekker niks.
Dus goede dagen kan alles , mindere dagen waar zijn humeur niet zo denderend is doet hij gewoon zijn eigen ding!

Duidelijke taal onder mekaar , vertrouwen , respect komt van beide kanten dus toppie!
Gaat al 13 jaar goed en er zijn ook wel mensen die zeggen, voed hem nou eens op ,…
Maar daar doe ik vrij weinig mee, ik ben tevreden zo. Niemand heeft er last van want buiten zetten en binnen halen is ie kuikenmak. En de rest doe ik zelf met hem, dus ik laat hem lekker
Doen!

**Geplaatst**: 03-08-09 16:13

Re: Paard moet luisteren naar de baas, maar..

Geplaatst: 03-08-09 16:13

Ik ben de leider van onze kudde van twee. Mijn paard vertrouwt mij ook volledig. Eerst kon ik niet goed met hem omgaan, hij is volgens mij best onzeker en dat was ik ook. We hebben toen een cursus freestyle gevolgd bij Astrid van der Ploeg. Daar ben ik heeeeel wijs geworden! Mijn paard reageert ontzettend goed op lichaamstaal. (Zo kon ik hem nooit uit de paddock krijgen, omdat hij continu wegrende. Ik verloor op een gegeven moment dan mijn geduld en werd boos. Nu weet ik dat het mijn fout al die tijd was, omdat ik recht op hem afliep en dat bedreigend op hem overkwam). Door de cursus ben ik mij bewust geworden van mijn lichaamstaal en dat van mijn paard. Ik weet nu hoe ik hem kan uitnodigen naar me toe te komen. Ik hoef hem niet te roepen of met snoep te lokken, enkel de juiste houding aan te nemen.

Over het "opofferen" heb ik ook gehoord. Dat vertelde Astrid ook tijdens de cursus. Bij vermoedelijk gevaar worden de zwakkeren naar voren gedreven en als zij het overleven volgt de rest.

Ook heb ik geleerd dat een paard niet denkt van, ik wil niet, of, vandaag heb ik geen zin in jouw en doe je de kunstjes zelf maar of iets anders in die trant. Of jij bent niet duidelijk genoeg in je aanwijzing, of het paard heeft ergens last van. Als ik mensen hoor roepen "Hij/zij is irritiant vandaag" of "hij/zij wil niet" en nog meer van dat soort uitspraken, dan denk ik, er zijn zoveel mensen die echt geen idee hebben waarom een paard het één en ander aangeeft.

Ik luister wel heel erg naar mijn paard en hij ook naar mij. Als er iets aan de hand is, ga ik bedenken waarom hij zo doet en schop ik hem niet de baan door, omdat hij "niet wil".

**Geplaatst**: 03-08-09 17:01

Geplaatst: 03-08-09 17:01

[quote="sharon_quiz"]
Ook heb ik geleerd dat een paard niet denkt van, ik wil niet, of, vandaag heb ik geen zin in jouw en doe je de kunstjes zelf maar of iets anders in die trant. Of jij bent niet duidelijk genoeg in je aanwijzing

Dus jij zegt dat een paard iedere dag zin heeft alls jij maar DUIDELIJK bent, nou sorry dat denk ik niet mijn paard heeft ook weleens een mindere dag en is minder vrolijk en dan ga ik mijn paard echt niet heel DUIDELIJK vertellen dat hij vanalles moet.( dat is mijn mening maar ik accepteer de jouwe ook gewoon, alleen ben ik het er niet mee eens)
Nope als hij bij mij aangeeft dat het vandaag zijn dag niet is ga ik daarmee akkoord, ik ga niet vanalles uit de kast halen om hem toch de bak door te krijgen.
Als ik een k*t dag heb stap ik niet op mijn paard levert ook niks op namelijk, dus ik kies zelf vandaag rij ik niet want ik voel me niet 100% en niemand zal mij van het tegendeel overtuigen.
Ik spreekk nu alleen over mijn eigen paard, ik herken bij hem duidelijk "geen zin of ik heb ziek of ik heb last ergens van"
na 13 jaar ken ik hem door en door, hij werkt met alle plezier voor me, en ik geef hem graag de vrijheid als hij geen zin heeft.

Ieder ander paard zal misschien nooit de vrijheid gehad hebben om zijn baasje te laten merken dat het vandaag minder is, niet iedereen zal zover denken, en tuurlijk zijn er ook andere redenen voor verzet of iets niet willen.
Ik kan daar onderscheid in maken en ik zeg met trots als hij geen zin heeft dan niet!

**Geplaatst**: 03-08-09 17:11

Re: Paard moet luisteren naar de baas, maar..

Geplaatst: 03-08-09 17:11

als je merkt dat een paard zn dag niet heeft en hij doet verder altijd braaf de dingetjes die hij vraagt.............. moet je hem lekker laten staan, geef hem de rust die hij op dat moment aan je vraagt

Ik ben in de ogen van mijn paard