Bokt.nl

Earth schreef:

Ik denk dat de paarden met de goede bouw juist in de gevarenzone zitten. Die lijken soms al gesloten te draven terwijl ze dat niet doen. Dat zijn die dieren die op 6-jarige leeftijd de Z1/2/ZZ-L worden doorgedrukt, terwijl de basis nog helemaal niet in orde is.

lichtheid schreef:

Wanneer je fijn samen wilt dansen dan hoeft dat niet met de NL kampioen te zijn, dat kan ook met zomaar iemand. Fijn dansen is een kwestie van elkaar aanvoelen, vertrouwen hebben en je kunnen overgeven.
Zo werkt dat ook in de met dressuur met paarden.

Het idee dat het dansen dan punten op zou moeten leveren voor een jury is het gevolg van indoctrinatie.

lichtheid schreef:

Earth schreef:

Ik denk dat de paarden met de goede bouw juist in de gevarenzone zitten. Die lijken soms al gesloten te draven terwijl ze dat niet doen. Dat zijn die dieren die op 6-jarige leeftijd de Z1/2/ZZ-L worden doorgedrukt, terwijl de basis nog helemaal niet in orde is.

Babootje schreef:

Tja wat is de juiste bouw? Ik doel niet op de excessen. Maar koop niet een doorsnee tuiger of een draver als je dressuurambities hebt. Maar gewoon een paard dat daarvoor geschikt is. Dan maak je het jezelf makkelijker en hoef je het paard geen dingen te vragen die het niet kan.

Babootje schreef:

Tja wat is de juiste bouw? Ik doel niet op de excessen. Maar koop niet een doorsnee tuiger of een draver als je dressuurambities hebt. Maar gewoon een paard dat daarvoor geschikt is. Dan maak je het jezelf makkelijker en hoef je het paard geen dingen te vragen die het niet kan.

lichtheid schreef:

Waarom zou je je paard dingen vragen die het niet kan?
Wanneer je van het prestatie idee afkomt dan kun je paard dingen vragen die het wél kan en daar beide een zeker genoegen aan beleven .

Babootje schreef:

lichtheid schreef:

Waarom zou je je paard dingen vragen die het niet kan?
Wanneer je van het prestatie idee afkomt dan kun je paard dingen vragen die het wél kan en daar beide een zeker genoegen aan beleven .

Zal ik het anders zeggen, want ambitie is mogelijk een "vies" woord. Als je liefde ligt bij dressuur en je wil wat dat betreft het beste uit je paard en jezelf halen dan doe je er beter aan om een paard te kopen dat op dat gebied niet zo beperkt is. Anders raak je mogelijk teleurgesteld in jezelf en het paard en dat is voor beide niet fijn.

Babootje schreef:

lichtheid schreef:

Waarom zou je je paard dingen vragen die het niet kan?
Wanneer je van het prestatie idee afkomt dan kun je paard dingen vragen die het wél kan en daar beide een zeker genoegen aan beleven .

Zal ik het anders zeggen, want ambitie is mogelijk een "vies" woord. Als je liefde ligt bij dressuur en je wil wat dat betreft het beste uit je paard en jezelf halen dan doe je er beter aan om een paard te kopen dat op dat gebied niet zo beperkt is. Anders raak je mogelijk teleurgesteld in jezelf en het paard en dat is voor beide niet fijn.

lichtheid schreef:

Onze verwarring is dat je "dressuur" gelijk stelt aan wedstrijden rijden.
Om dressuur te beoefenen met een paard hoef je helemaal geen wedstrijden te rijden.

denisesilver schreef:

Toch wel Babootje. Hoe jij het verwoord, lijk je te duiden op de ambitie van de ruiter om goed bovenaan mee te kunnen draaien in de sport. Ik denk dat Lichtheid meer kijkt naar dressuur voor het paard, waarbij de ruiter zijn ambities aan moet passen aan het paard. Dus toch het beste uit je paard halen, maar daar zelf wellicht consessies in doen in je eigen kunnen.

V_Naomi schreef:

denisesilver schreef:

Toch wel Babootje. Hoe jij het verwoord, lijk je te duiden op de ambitie van de ruiter om goed bovenaan mee te kunnen draaien in de sport. Ik denk dat Lichtheid meer kijkt naar dressuur voor het paard, waarbij de ruiter zijn ambities aan moet passen aan het paard. Dus toch het beste uit je paard halen, maar daar zelf wellicht consessies in doen in je eigen kunnen.

Waarom moet ambitie van de ruiter gelijk staan aan willen meedraaien bovenaan in de sport?? Ik snap helemaal wat babootje bedoeld, ik ben ook zo, de sport en wedstrijden hoeven voor mij echt niet, maar ik streef er wel naar om zo goed en zo hoog mogelijk te geraken qua niveau met m'n paard 'thuis', zoals babootje al zei, uit liefde voor de dressuur, niet de hele wedstrijd heisa en prestatie druk. Paard krijgt alle tijd, en als ie niet verder kan dan een bepaald niveau is dat geen probleem, maar zolang hij het kan streef ik naar zo hoog mogelijk, zij het wel met het paard op de eerste plaats en dus alles correct, no shortcuts, en met 't doel het paard beter te maken.

denisesilver schreef:

Toch wel Babootje. Hoe jij het verwoord, lijk je te duiden op de ambitie van de ruiter om goed bovenaan mee te kunnen draaien in de sport. Ik denk dat Lichtheid meer kijkt naar dressuur voor het paard, waarbij de ruiter zijn ambities aan moet passen aan het paard. Dus toch het beste uit je paard halen, maar daar zelf wellicht consessies in doen in je eigen kunnen.

denisesilver schreef:

Toch wel Babootje. Hoe jij het verwoord, lijk je te duiden op de ambitie van de ruiter om goed bovenaan mee te kunnen draaien in de sport. Ik denk dat Lichtheid meer kijkt naar dressuur voor het paard, waarbij de ruiter zijn ambities aan moet passen aan het paard. Dus toch het beste uit je paard halen, maar daar zelf wellicht consessies in doen in je eigen kunnen.

koend schreef:

Met de grond van de zaak zijn we hat allen eens, lijkt me.

Jaren geleden reed ik een volbloedmerrie. Na enkele jaren een beetje van alles te doen, legde ik me een zomer toe op dressuur. Ik had een super gevoel, kon er alles mee, dacht ik. Ik draaide zelfs pirouettes. ...
Alleen wijken naar links, schouderbinnenwaarts rechts en appuyeren rechts ging niet. ...

koend schreef:

Met de grond van de zaak zijn we hat allen eens, lijkt me.

Alleen moeten we aanvaarden dat de weg ernaartoe voor elke ruiter en paard verschillend is.

Jaren geleden reed ik een volbloedmerrie. Na enkele jaren een beetje van alles te doen, legde ik me een zomer toe op dressuur. Ik had een super gevoel, kon er alles mee, dacht ik. Ik draaide zelfs pirouettes. ...
Alleen wijken naar links, schouderbinnenwaarts rechts en appuyeren rechts ging niet. ...

Toen ging ik wedstrijdjes rijden en zo werd ik voor mijn waarheid geplaatst: ik maakte er een potje van.
- ik koos het verkeerde paard voor dressuur.
- ik nam wat zij me aanbood, maar daardoor haalde ik de volgorde van de opleiding compleet door elkaar.
- ik besefte niet welke basisfouten er in mijn rijkunst zaten.

Onder andere door de dressuur heb ik het paard in 5 jaar kunnen omscholen van een renpaard tot een allround gebruikspaard dat goed parcoursjes sprong tot 1 m, braaf b-dressuur liep en waar je overal mee naar toe kon. Dressuur ten dienste van de opleiding, dus.

Maar nu kom ik tot de punten die ik wil verdedigen:
- koop een paard dat bij je ambities past, anders maak je ook je paard ongelukkig.
- als amateur zijn dressuurwedstrijden wel degelijk nuttig om je op het juiste spoor te houden. Het zijn eye-openers, als je iets van een jury te horen krijgt, dan ga je er wel degelijk over nadenken. Als verschillende jury's hetzelfde zeggen, wees dan maar gerust, ze hebben gewoon gelijk. Tijd om er iets aan te doen.
Verder zijn de verschillende proeven zo opgebouwd dat ze je aangeven waaraan je op elk moment zeker moet werken. Als amateurruiter sla ik dan ook geen enkele klasse over.

Ik heb nu - zoveel paarden later - een dressuurpaard en ik leid hem nog altijd op tot allround gebruikspaard, maar deze
doet gewoon graag dressuur. Hij geniet van de intense aandacht, de snelle opeenvolging van de oefeningen, de voortdurende communicatie, de positieve feedback, telkens hij het juiste antwoord geeft.
En ik verlang om deze zomer weer wedstrijdjes te rijden, eens eerlijk van anderen te horen waar we (niet) goed bezig zijn.

lichtheid schreef:

Concessies zijn alleen maar nodig wanneer je het dressuurrijden beschouwt als een sportieve prestatie in de zin van de grootste, de hoogste, de snelste enz..
Wanneer je jezelf en je paard neemt voor wat het is en samen harmonieus gaat werken aan het best mogelijke voor jullie beide dan opent zich een heel andere wereld.

Iedere dag is mooi, is verschillend, alles gaat goed, je leert elkaar steeds beter kennen en waarderen, gaat elkaar steeds meer vertrouwen.
Je kunt rekening houden met de omstandigheden, stemmingen, hormonen, zwakheden, mogelijke pijntjes, soms gaat het beter soms minder, dat maakt niet uit het gaat om de harmonie.
Beiden gaan op elkaar anticiperen omdat ze elkaar zo goed kennen en er ontstaat een samenvloeien van twee wezens.

Na een aantal jaren ontstaat er iets dat zo veel mooier is om te doen én om te zien dan het "de beste zijn".
Er ontstaat vanzelfsprekendheid, harmonieuze lichtheid, gemak. Er ontstaat een totaal afwezig zijn van dwang, strijd, weerstand, blokkades.
Het paard geeft zich over, de ruiter neemt dat aan maar nooit méér dan wat hij aangeboden krijgt.

Markant genoeg staat het bovenstaande concreet omschreven in het FEI art 401.....
Niemand houdt zich daar nog aan.

Babootje schreef:

Nogmaals Lichtheid. Het zit hem niet in wedstrijden of de beste zijn. Maar met bv een draver bereik je nooit dressuurmatig vanzelfsprekendheid en harmonieuze lichtheid en gemak wat je ook probeert en hoe lang je er ook over doet. Waarom? Een draver is niet gebouwd om te dragen of te verzamelen of te galopperen. Die is gebouwd om te draven en voelt zich daar het meest comfortabel bij. Die harmonieuze vanzelfsprekendheid, lichtheid en gemak zul je eerder bereiken met een paard waarvan de bouw zich daarvoor leent. Dit geldt voor meer paarden die qua bouw niet zo geschikt zijn. Daar kun je best wat basis recreatiedressuur mee rijden en vriendjes worden, maar niet meer dan dat. Als je daar zelf genoeg aan hebt is dat prima, maar zo niet, koop dan een paard dat wat beter in elkaar zit. Dat is voor het paard zelf ook een stuk fijner.

lichtheid schreef:

Wel links en niet rechts wil zeggen dat er een lichamelijk probleem is.
Ook dit hoort bij dat dressuurrijden, het ontdekken van en oplossen van lichamelijke en mentale problemen.
Het kost soms jaren om te doorgronden waar het probleem vandaan komt en dan nog het zoeken naar de oplossingen, als die er zijn.

lichtheid schreef:

Als je punten wilt halen heb je daar geen tijd voor, in het andere geval neem je daar de benodigde tijd voor.
Daarom is de rijkunst z'on mooie kunst.

Babootje schreef:

Nogmaals Lichtheid. Het zit hem niet in wedstrijden of de beste zijn. Maar met bv een draver bereik je nooit dressuurmatig vanzelfsprekendheid en harmonieuze lichtheid en gemak wat je ook probeert en hoe lang je er ook over doet. Waarom? Een draver is niet gebouwd om te dragen of te verzamelen of te galopperen. Die is gebouwd om te draven en voelt zich daar het meest comfortabel bij. Die harmonieuze vanzelfsprekendheid, lichtheid en gemak zul je eerder bereiken met een paard waarvan de bouw zich daarvoor leent. Dit geldt voor meer paarden die qua bouw niet zo geschikt zijn. Daar kun je best wat basis recreatiedressuur mee rijden en vriendjes worden, maar niet meer dan dat. Als je daar zelf genoeg aan hebt is dat prima, maar zo niet, koop dan een paard dat wat beter in elkaar zit. Dat is voor het paard zelf ook een stuk fijner.

lichtheid schreef:

Onder je argumenten zit altijd door de intentie van de prestatie.

lichtheid schreef:

Een draver kan dragen, maar tot zover zijn mogelijkheden, wat is daar niet goed aan?

lichtheid schreef:

Tienduizenden mensen zijn met "dressuur" bezig zonder daar het meest geschikte paard voor te hebben, niets belet ze om daar veel genoegen aan te beleven.
Het is slechts het ego dat wil laten zien hoe "goed hij het kan", hoe dicht hij het "ideaalbeeld" bereikt van de regeltjes.
Je ziet in de dagelijkse praktijk dat dit streven slecht de harmonie en het geluk van ruiter en paard in de weg staan.

Er is een Fjord die verdienstelijk en heel smakelijk in GP uitkomt.
De Lippizaners zijn totaal anders gebouwd dan Totillas.
Een PRE.
Friezen.
Ze doen allemaal aan dressuur.

lichtheid schreef:

Een draver kan dragen, maar tot zover zijn mogelijkheden, wat is daar niet goed aan?

Citaat:

Natuurlijk kun je op een draver gaan zitten. Maar een draver dressuuroefeningen vragen waarbij het tot dressuurmatig dragen moet komen zul je bij een draver altijd moeten "afdwingen"; het kan het niet "van nature". Het kan niet galopperen en als je dat forceert komt het in de meeste gevallen bij een viertakt achtig iets dat op galop lijkt en zeer onvrijwillig is. dat is er niet goed aan.

(...)

Ik beweer totaal niet dat paarden die niet aan de bouw van Totilas beantwoorden ongeschikt zijn voor dressuur. In de rassen die je noemt Fjorden, Lippizaners, PRE, Friezen vindt je allemaal paarden die in meer of mindere mate geschikt zijn voor dressuur. Mijn opmerking over de geschiktheid in bouw voor dressuur is niet per definfitie rasspecifiek, maar heeft te maken met bouw en het daardoor al dan niet makkelijk functioneren als dressuurpaard. Naast genoemde rassen ken ik ook verschillende haflingers die dressuurmatig fijn bewegen en ik zou daarmee zelf (niet al te groot) als ik niet veel geld voor een paard kan uitgeven een hoop plezier kunnen beleven.