Bokt.nl

damian23 schreef:

Ik luister er graag naar. Ook dat ik om me heen zie dat er gewoon heel veel paarden zijn verreden, pijn hebben, zuur doen tijdens het rijden. Wat is er nu mooier om een paard wat verreden is, allerlei medische en geestelijke problemen heeft, weer opnieuw op te leiden en daar een zilveren medaille mee te winnen? Klassiek trainer Bastiaan de Recht heeft ook van die opknapprojectjes (paard conamore). Dus ik begrijp niet zo goed waardoor jij dan een allergische reactie hebt.

damian23 schreef:

Voor mij zijn die verschillen niet zo interessant meer, ik denk dat ik de boodschap van alle trainers wel een beetje begrepen heb. De basis is de bovenlijn van je paard ontwikkelen en sterker maken zodat hij in staat is om de ruiter te dragen. Dit door de hals te verlengen met een contactteugel. Afwisselen tussen aan- en ontspanning, tempowisselingen en stelling. Hierdoor spant het paard de buikspieren aan en brengt de rug en de schoft omhoog en maakt hij zijn rug bol. Daardoor kan hij de achterbenen goed onderbrengen. Pas als de bovenlijn sterk genoeg is kan je het paard vragen meer te verzamelen.

Babootje schreef:

ART_UMA: heb je het over Antoine de Bodt zelf of over 1 van zijn "dicipelen". Ik vind dat nog wel verschil uitmaken. Heb AdB zelf meegemaakt in de tijd dat hij nog 1 x pw les kwam geven bij ons op stal (lang geleden). En die lessen waren prima. Maar heb ook lesgevers gezien die volgens de AdB methode waren opgeleid en daar zaten er toch wel aardig wat discutabele tussen die idd volhielden dat kreupele paarden toch echt niet kreupel waren.

Cardy schreef:

En ik denk dat je als eigenaar daar zelf verantwoordelijk voor bent. Voor die van mij was het anders een eindstation geweest. Ik weet dat als ik niet de eigenaar was, dat de kans groot was dat ze allang ingeslapen was. In mijn geval ging men wel op een kreupel paard zitten, maar ze liep binnen 1 dag weer zuiver. Dat zegt dan weer genoeg over de ruiter (en daar bedoel ik ook zeker de vroegere ik mee). En het heeft ervoor gezorgd dat ze pijnvrij verder kon gaan.

Betekent natuurlijk niet dat ik zomaar op een kreupel paard zou gaan zitten, dit was een weloverwogen keuze geweest. paar weken terug was ze plots weer kreupel en toen ben ik er niet opgegaan. Ze blijkt dan ook een gebroken griffelbeen en een peesblessure te hebben. Oftewel: gebruik je gezonde verstand en bekijk de situatie per paard. Zo doe ik het dan altijd.

ART_UMA schreef:

Laten we samenvatten dat rechtrichten zeker een plaats heeft in de africhting, en bij sommige erg scheve paarden dit misschien wel het eerste is dat opgelost moet worden.
Er zitten goede punten in wat adb zegt, het gaat mij om de manier waarop hij het brengt en persoonlijk ga ik niet op een kreupel paard zitten en heb bedenkingen bij de succesrate, hoeveel worden er 'beter' tov degene waarbij het niet werkt en die dus extra pijn leiden. Want dat is de link naar het topic, verbeteren / voorkomen van problemen met in basis een gelukkig paard.

jasmijn78 schreef:

Volgens mij is dat het gevaar ook met veel instructeurs. Heel veel kunnen je namelijk een fantastisch gevoeg geven als je op het paard zit en dat je fantastisch bezig bent. Dat is ook wat waard, begrijp mij niet verkeerd, maar het blijft dan wel de vraag of het je daadwerkelijk rijtechnisch ergens gaat brengen. Als een instructeur dat roept terwijl er rijtechnisch nog niets noemenswaardigs gebeurd, dan bestaat de kans dat je een goed gevoel aan een verkeerde uitvoering gaat koppelen. Je gevoel kan je enorm verraden.

De mensen waar ik het meest van het opgestoken gaven mij in de eerste paar lessen eerder een rotgevoel. Daar kwam ik de eerste tijd echt niet helemaal 'in de gloria de les uit....' Die lieten mij dan meestal inzien wat er allemaal nog aan mankeerde. Wel opbouwend, maar je moet eerst echt weten waar je staat voordat je verder kunt. En vaak valt dat in eerste instantie altijd weer tegen.

Verder kun je heel snel 'ontspanning' bij een paard krijgen door hem een lange teugel te geven en er af te blijven. Daar zal vrijwel ieder paard positief op reageren. Dat is handig, maar rijtechnisch gezien nog niks eigenlijk. De kunst is om ontspanning in aanspanning te krijgen, en dat is wel een hele lange weg. Dat bereik je niet in een lesje of twee... Dat is mijn ervaring iig.

Simpelman schreef:

AdB is geen methode, het is Klassieke Dressuur met een Gourou sausje.
Overigens niets mis mee.

[***] schreef:

Simpelman schreef:

AdB is geen methode, het is Klassieke Dressuur met een Gourou sausje.
Overigens niets mis mee.

Exact!

Nu heb ik AdB ook nooit horen zeggen dat hij iets nieuws doet of een eigen methode bedacht heeft. Hij heeft alleen zijn naam aan verbonden. Commercieel gezien erg handig.

Babootje schreef:

Uiteindelijk was hij er wel de eerste mee die beweerde dat kreupelheden op te lossen waren door recht te richten. En daarin ook nog vaak slaagde.
Door het uitvergroten van hulpen liet hij ook minder bekwame ruiters voelen hoe je een paard recht moest richten. Probleem was dat mensen dit eenmaal geleerd hebbend, ook tot in het oneindige zo door bleven rijden. Bedoeling is dat je uiteindelijk je hulpen ook weer "klein" maakt.
Slingerend door de bak handen hoog en uiteindelijk ook geen reclame voor de De Bodt methode.
Voorwaar, als je geen enkel gevoel voor paardrijden hebt, lost ook de De Bodt methode dat niet op.
Tel daarbij op een aantal De Bodt instructeurs die naar mijn bescheiden mening toch echt ook niet zo talentvol waren en je naam is zo weer om zeep.