Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
, en hij deed het zo graag dat het leek of hij er alles aandeed om me te helpen zodat hij voor de wagen letterlijk volgeladen met de kinderen, mocht blijven lopen.
. Dat ging allemaal zo snel wonderlijk dat hij dat voor elkaar had gekregen. De Duitser had wel pech dat de politie het gezien had dus wij passeerden enkele minuten terwijl hij een bon kreeg
. Vond ik niet echt erg, want mijn hart klopte nog in mijn keel bij het passeren.
. Maar die kon toch ook wel erg veel. Als er aan beiden kanten een mm ruimte was lukte het hem om er door heen te komen. Die eer geef ik hem volledig want ik was en ben echt niet zo goed met mennen. Ik deed het voor hem want hij genoot zo met de kinderen. Ik heb hem altijd 100% vertrouwd met mijn kostbaarste goud en dat heeft hij nooit beschaamd.
pien_2010 schreef:Simpelman schreef:Er zijn ook mensen die denken dat hun paard bij iedere pas een prikje met de spoor moeten hebben omdat hij anders niet loopt.
In welk verband plaats je deze opmerking? Kan je opmerking namelijk niet plaatsen.
.
Prachtig gebouwd paard die Hogeschool vanwege zijn bouw aan zou moeten kunnen maar hij vind er helemaal niets aan onder het zadel en dat dressuren gaat hem gewoon niet worden. Hij is extreem flegmatiek en dat werkt niet.Sjolvir schreef:deden wij ook zo. Wat grappig die herkenning, want jouw trailer verhaal dat herken ik ook. Nu is onze man met pensioen en rijdt hij af en toe nog ritjes buiten. In het hoog seizeoen 3 x per week hooguit. Ook dan is hij flegmatiek. Maar achter zijn merrie vrouwtje aan wil hij wel meedoen. Voor de beginners op hem is hij een geweldig paard want als je niet kunt rijden gaat hij voor je zorgen.dus werd het niet meer dan 3 x dressuur trainen per week
. Ik heb nog nooit op een paard gereden met dezelfde flegmatiekheid dan Hercule. Polie is juist weer helemaal het andere uiterste en sensibel en altijd ijverig en voorwaarts. Leuk toch die verschillen. Maar ik schrijf dit op, omdat je daar wel mee te maken hebt. Of anders gezegd, wij waren teleurgesteld over Hercule zijn "dressuur ambities". Als drie jarige gekocht, met een prachtig dressuur lijf, eerste premie, maar tja dat temperament als je er op zit kun je niet testen op een groen paard. Wij hebben er het beste van gemaakt en de liefde is zeer groot inmiddels en hij heeft me beloofd dat hij altijd bij me zal blijven en nooit dood zal gaan
. Hier in dit topic zijn zeer zeker ook mensen die ook paarden hebben die niet geven wat je hoopte. Verkopen is niet voor iedereen een optie en daarom schrijf ik dit. Want wij hebben er toch iets geweldigs van gemaakt met dit paard door te gaan zoeken naar wat hij dan wel leuk vond (vrijheidsdressuur, aangespannen en show oefenen en rijden).
De 3 jarige was even niet onder het zadel geweest, dus die voorzichtig weer opgepakt aan de longeerlijn toen ik erop zat: braaf!
Heerlijk die Foresters.... dag geslaagd!
.