Bokt.nl

Moll schreef:

waarom, omdat ik de rug vaneen jong paard wil ontlasten, de tussen schijven zijnimmers nog niet volgroeit en het draag vermogen is nog niet ontwikkelt, dus breng ik bewust meer gewicht op de schoft tiujdens het licht rijden zodat de achter hand nog ontlast word en deze dus goed onder geplaatst kan worden, en gesterkt, ik persoonlijk vind het makkelijk het evenwicht wan het paard beter te bewaten en het paard weeronder de massa te rijden, ik moet u zeggen dat de takt en niet onder lijd , echter dat is mijn ervaring, maar ook hier komen we weer uit dat de ruiter in de zelfde lijn behoord te zijn als het paard, en ook hier kunnen we Steinbrecht en von Neindorff op na slaan.

cherie78 schreef:

Dus in feite worden wetenschappelijke studie's naar de anatomie van paarden ahw "weggeblazen" omdat "klassiekers" dachten dat het geen kwaad kon om jonge, nog niet volgroeide paarden te belasten?

Citaat:

Ik wist niet dat licht rijden en Engels rijden verschillend zijn.

Professor schreef:

Citaat:

Ik wist niet dat licht rijden en Engels rijden verschillend zijn.

Dat is het ook niet, alleen het ene geeft aan waar het vandaan komt, uit een land dat geen Klassieke dressuur kende voor die tijd, een ander rijcultuur.

Professor schreef:

De lange rugspier heeft een cruciale betekenis voor de beweging in het paardenlichaam. Zeker wanneer we met het paard gaan trainen dienen we onszelf ervan bewust te zijn hoe we deze spier op de juiste wijze kunnen laten ontspannen.
Het feit dat de lange rugspier een bewegingsspier is maakt hem namelijk alles behalve geschikt voor het dragen van een ruiter. Het is echter niet mogelijk een paard te berijden zonder op deze spier te zitten.
De buikspieren dragen de ruiter, wij zitten alleen op de bewegingsspier (langerugspier) het zijn meerdere spiergroepen die wij noemen de langerugspier, dus een samenspel van meerdere spiergroepen.
De voorhand is lang zo sterk niet als wij denken juist die dienen wij te ontlasten, dat doen wij niet door licht te rijden, maar ons zwaartepunt aan te passen aan die van het jonge paard.
En dat lukt ons nooit door in een dressuurzit op een jong paard te gaan lichtrijden, omdat wij dan nooit en te nimmer ons gewicht kunnen opvangen met onze knieën en enkels.
Daarom dient een jong paard aangereden te worden door een goed zittende en ervaren ruiter die in elke situatie zijn zit onder controlle heeft.
Goed door kunnen zitten heeft niets met hoger of lager opgooien te doen van het paard een goed zittende ruiter kan de paardenrug volgen in al zijn bewegingen, en wanneer dat zo is is doorzitten geen bezwaar voor het paard.
Men dient alleen de tijd te nemen de spieren voor te bereiden (sterken) voor dat men op het paard gaat zitten.
En dat word door velen vergeten, eerst goed voorbereiden aan de longe zodat het paard Durchs Genick in alle gangen zich ontspannen bewegen kan.
Wanneer men dit bij een 4 jarig paard zo´n 4 weken doet dan kan men zonder bezwaar het bestijgen en zonder acrobatische vooroverhangen berijden.
Juist die belasting op de voorhand belast het paard meer, de voorhand is lang zo sterk niet, bovendien drukt men de spronggewrichten naar achteren (geen draagkracht) zodat het jonge paard nog meer moeilijkheden heeft in het horizontaal evenwicht te komen.
Vreemd dat vele Klassieke verhalen fabels noem ik dat vertellen dat men het gewicht naar voren moet brengen of dat ontlasten zou, dit doen zij om de hals voorwaarts neerwaarts te krijgen.
Men dient juist bij jonge paarden zo dicht mogelijk bij hun zwaartepunt te blijven.

Professor schreef:

Het is in Nederland gewoon vreemd dat men op wedstrijden nog steeds Engels rijdt, heeft niets met de dressuur te doen, bovendien wanneer men in de proeven meer laat doorzitten dan dient men daar ook in de training aandacht aan te besteden.
Het ren tempo waarin de dressuurproefjes afgeraffeld worden met lichtrijden????
Dat heeft niets met dressuurrijden van doen.
Rijden is doorzitten rijden in de baan bedoel ik daarbij.
Bij springen en terreinrijden is dat anders, daar zit men ook anders.

Professor schreef:

Nee mijnheer Moll, waar blijft uw onderbouwde antwoord, die website is geen Klassieke Dressuur.
U pikt alles zelfs van mij en gebruikt dat op fora, nee nu uw eigen ervaring.
Zelf weet ik dat uit ervaring en van grote Reitmeister dat zij paarden met 6 jaar al klaar hadden maar dat het niet perfect was omdat de paarden nog te jong waren.
De spieren zijn sterk genoeg, maar het is zeer zwak dat u quote, en geen eigen uitleg hieraan geeft.

Moll schreef:

Professor schreef:

De lange rugspier heeft een cruciale betekenis voor de beweging in het paardenlichaam. Zeker wanneer we met het paard gaan trainen dienen we onszelf ervan bewust te zijn hoe we deze spier op de juiste wijze kunnen laten ontspannen.
Het feit dat de lange rugspier een bewegingsspier is maakt hem namelijk alles behalve geschikt voor het dragen van een ruiter. Het is echter niet mogelijk een paard te berijden zonder op deze spier te zitten.
De buikspieren dragen de ruiter, wij zitten alleen op de bewegingsspier (langerugspier) het zijn meerdere spiergroepen die wij noemen de langerugspier, dus een samenspel van meerdere spiergroepen.
De voorhand is lang zo sterk niet als wij denken juist die dienen wij te ontlasten, dat doen wij niet door licht te rijden, maar ons zwaartepunt aan te passen aan die van het jonge paard.
En dat lukt ons nooit door in een dressuurzit op een jong paard te gaan lichtrijden, omdat wij dan nooit en te nimmer ons gewicht kunnen opvangen met onze knieën en enkels.
Daarom dient een jong paard aangereden te worden door een goed zittende en ervaren ruiter die in elke situatie zijn zit onder controlle heeft.
Goed door kunnen zitten heeft niets met hoger of lager opgooien te doen van het paard een goed zittende ruiter kan de paardenrug volgen in al zijn bewegingen, en wanneer dat zo is is doorzitten geen bezwaar voor het paard.
Men dient alleen de tijd te nemen de spieren voor te bereiden (sterken) voor dat men op het paard gaat zitten.
En dat word door velen vergeten, eerst goed voorbereiden aan de longe zodat het paard Durchs Genick in alle gangen zich ontspannen bewegen kan.
Wanneer men dit bij een 4 jarig paard zo´n 4 weken doet dan kan men zonder bezwaar het bestijgen en zonder acrobatische vooroverhangen berijden.
Juist die belasting op de voorhand belast het paard meer, de voorhand is lang zo sterk niet, bovendien drukt men de spronggewrichten naar achteren (geen draagkracht) zodat het jonge paard nog meer moeilijkheden heeft in het horizontaal evenwicht te komen.
Vreemd dat vele Klassieke verhalen fabels noem ik dat vertellen dat men het gewicht naar voren moet brengen of dat ontlasten zou, dit doen zij om de hals voorwaarts neerwaarts te krijgen.
Men dient juist bij jonge paarden zo dicht mogelijk bij hun zwaartepunt te blijven.

http://www.atletischerijkunst.nl/pagina44.html

Moll schreef:

Cherie, de tussen schijven zijn pas voledige dicht zo rond 7 jaar, dat er veel frans klassiek herkenbaar is in mijn idee kan goed zijn, ik neem overal wat van mee.
Welke spieren draagt de ruiter, de ruiter zit met het zadel op de lange rugspier, en ik vind dat je bij een jong paard met die spier vorzichtig om moet gaan, ongeacht we het paard in de voorbereiding aan de dubbel hebben gesterkt en versoepelt, is de neerwaardse druk van een ruiter en het niet in evenwicht zijn een zware belasting wanneer we het paard zadel mak gaan maken en daarna door gaan rijden.
de rug en hals groei schijven zijn de laatste die dicht gaan, of ik het niet begrijp wat Steinbrecht schrijft, naar mijn idee wel, u vind waarschijnlijk van niet, des al niet te min, is het en blijft het een ondedeel waar men goed over moet na denken en vind ik niet dat je op een jong paard van een jaar of 4 gaat door zitten,
het gewicht blijft op de schouder partij dus in eerste instantie op de voor hand, en nee dit is geen probleem, je kan immers niet meer gewicht op de achterhand plaatsen dan dat het paard op dat moment aan kan, en de opleiding van een jong paard niet van die aard is dat je voledige op de achter kan gaan rijden, en ook dit word beschreven.

sporter schreef:

Moll zet er tenminste nog een bronvermelding bij.

cherie78 schreef:

Wie het boek van Gerd Heuschmann gelezen heeft, weet over de lange rugspier, weet over de buikspieren.

cherie78 schreef:

Wie het boek van Gerd Heuschmann gelezen heeft, weet over de lange rugspier, weet over de buikspieren.

sporter schreef:

[


De gene die Gerd ooit op een paard heeft zien zitten weet dat theorie en proaktijk niet altijd samen gaan